Αλεξάντερ Τσιβάτζε

Ο Σοβιετικός, γεωργιανής καταγωγής, κεντρικός αμυντικός, Αλεξάντερ Τσιβάτζε (Aleksandr Gavrilovich Chivadze ή και Aleksandre Gabrielis dze Chivadze), γεννήθηκε στις 8 Απριλίου του 1955, στο Κλουκόρι, της Δημοκρατίας των Καρατσάι – Τσερκεσίων, στον βόρειο Καύκασο, εκεί που είναι η ψηλότερη κορυφή του, το Ελμπρούς. Πέρασε ολόκληρη την ποδοσφαιρική του καριέρα αγωνιζόμενος για την Ντιναμό Τιφλίδας, παίζοντας από το 1974 έως το 1987, όντας μέλος της μεγάλης ομάδας της που κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1981. 

Εξαιρετικός αμυντικός, με αστραπιαίες αντιδράσεις, εξίσου καλός και στο ψηλό αλλά και στο χαμηλό παιχνίδι. Κέρδισε 46 διεθνείς συμμετοχές για την εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης και περιλαμβάνεται στις ομάδες που συμμετείχαν στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1982, όντας ο αρχηγός της ομάδας και του 1986. Μαζί με τον εμβληματικό Μουρτάζ Χουρτσιλάβα (Murtaz Khurtsilava), είναι οι μόλις δύο Γεωργιανοί ποδοσφαιριστές που έχουν διατελέσει αρχηγοί στην εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης. Μετά από την αποχώρηση από την ενεργό δράση ήταν επικεφαλής προπονητής της γεωργιανής εθνικής ομάδας για το διάστημα 1993-1997 και πάλι από το 2001 έως το 2003.

Γεννημένος στο Κλουκόρι, στην περιοχή της Σταυρούπολης, ένα μήνα πριν η πόλη υπαχθεί διοικητικά στην Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Γεωργίας, εργάστηκε για κάποιο χρονικό διάστημα στο φούρνο του πατέρα του. Στην εφηβεία του, η οικογένεια μετακόμισε στην Τιφλίδα, τόπο της πατρικής καταγωγής.

Στην ηλικία των 18 ετών, γράφτηκε στη Ντιναμό, κάνοντας ντεμπούτο, το 1974, στην αρχή ως μέσος. Το 1978, ο Νοντάρ Ακαλκάτσι (Nodar Akhalkatsi), ο άνθρωπος-σύμβολο του γεωργιανού ποδοσφαίρου και προπονητής του στη Ντιναμό, τον «γύρισε» κεντρικό αμυντικό. Από το πρώτο παιχνίδι, κατέστη σαφές ότι η απόφαση ήταν η  σωστή και από εκείνη τη στιγμή, ο Τσιβάτζε, εξελίχθηκε σε Παγκόσμιας κλάσης αμυντικό. Με εξαιρετικές προωθήσεις, σκόραρε αρκετά συχνά με κεφαλιές, αποκαλύπτοντας αρκετά αργότερα « …ακολουθούσα πάντα τον τερματοφύλακα, κάνοντας μια μικρή παύση πριν το άλμα»! Ήταν ο βασικός εκτελεστής πέναλτι της ομάδας.

Έγινε ο αρχηγός της, το 1980 και κράτησε το περιβραχιόνιο μέχρι το 1987, όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, παίζοντας όλη την επαγγελματική του καριέρα, αποκλειστικά και μόνο για την Ντιναμό Τιφλίδας! Αγωνίστηκε σε 324 παιχνίδια πρωταθλήματος γι’ αυτήν, σημείωσε 44 γκολ, μια εξαιρετική επίδοση για αμυντικός και αναδείχθηκε πρωταθλητής Σοβιετικής Ένωσης το 1978, 2 φορές Κυπελλούχος (1976, 1979) και κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης του 1981. Ο ίδιος, ήταν Κορυφαίος Ποδοσφαιριστής για την ΕΣΣΔ, το 1980,  ενώ τερμάτισε στην 8^η θέση στην κατάταξη για το βραβείο της Χρυσής Μπάλας, ως Καλύτερος Ευρωπαίος Ποδοσφαιριστής, το 1981. Ο τελευταίος του αγώνας, ήταν εναντίον της Βέρντερ Βρέμης, για το Κύπελλο UEFA και οι λόγοι ήταν οι συχνοί τραυματισμοί τα τελευταία δύο χρόνια, καθώς και το βάρος της ευθύνης ως αρχηγός της ομάδας.

Για την εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης, έπαιξε 46 αγώνες και σκόραρε 3 γκολ. Έκανε το ντεμπούτο του, στις 6 Μαρτίου του 1980,  σ’ ένα παιχνίδι εναντίον της Βουλγαρίας. Κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων του 1980 και το Χάλκινο Μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες της Μόσχας, την ίδια χρονιά. Ήταν ο αρχηγός της σοβιετικής ομάδας, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982. Σκόραρε το γκολ της προσωρινής ισοφάρισης σε 1-1, στην τελική ισοπαλία 2-2 με τη Σκωτία στους ομίλους, προκρινόμενος για τη δεύτερη φάση, όπου η ομάδα τελικά αποκλείστηκε στη διαφορά τερμάτων από την Πολωνία.

Ήταν μέλος της αποστολής για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, αλλά λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού στη γάμπα, δεν έπαιξε σε κανένα αγώνα. Στις 18 Απριλίου του 1987, σ’ έναν αγώνα εναντίον της Σουηδίας, εκπροσώπησε για τελευταία φορά την Σοβιετική Ένωση. Επανειλημμένα ήταν ο αρχηγός της ομάδας και μαζί με τον εμβληματικό Μουρτάζ Χουρτσιλάβα (Murtaz Khurtsilava), είναι οι μόλις δύο Γεωργιανοί ποδοσφαιριστές που έχουν διατελέσει αρχηγοί στην εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης.

Από το 1990, διετέλεσε αντιπρόεδρος της Γεωργιανής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Ήταν επικεφαλής προπονητής της εθνικής Γεωργίας από το 1993 έως το 1997 και απ’ το 2001 έως το 2003.  Από τον Ιανουάριο έως τον Οκτώβριο του 1998, ήταν Αναπληρωτής Πρόεδρος της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, μετά το θάνατο του Νοντάρ Ακαλκάτσι και πρόεδρος για κάποιο χρονικό διάστημα  το 2005, μετά την παραίτηση του  Μεράμπ Ζορντάνια (Merab Jordania). Από το 2012 έως τον Ιανουάριο του 2016, ήταν προπονητής της εθνικής Νέων της Γεωργίας.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1974–1987: Football Club Dinamo Tbilisi, 324 (44)

Διεθνής

• ·        1980–1987: Σοβιετική Ένωση, 46 (3)

Προπονητική καριέρα

• ·         1993–1997: Γεωργία
• ·         2001–2003: Γεωργία
• ·         2012-2016: Εθνική Νέων Γεωργίας

Τίτλοι

• ·         Πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης: 1978
• ·         Κύπελλο Σοβιετικής Ένωσης: 2 (1976, 1979)
• ·         Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: 1981
• ·         Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς για την Σοβιετική Ένωση: 1980
• ·         Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων: 1980