Μιγκέλ-Άνχελ Ρούσο

Ο Αργεντίνος αμυντικός μέσος και αργότερα προπονητής Μιγκέλ-Άνχελ Ρούσο (Miguel Angel Russo), γεννήθηκε στις 9 Απριλίου του 1956, στο Λανούς, το προάστιο του Μπουένος Άιρες, στη γειτονιά Βαλεντίν Αλσίνα. Αγωνίστηκε ολόκληρη τη ποδοσφαιρική του καριέρα, αποκλειστικά και μόνο για την Εστουντιάντες ντε λα Πλάτα, όντας ένας από τους τρεις παίκτες με τις περισσότερες συμμετοχές στον σύλλογο! Υπήρξε ένας από τους καλύτερους μέσους της γενιάς του, στην Νότια Αμερική, με 17 διεθνείς εμφανίσεις, αλλά την ατυχία να τον χτυπάει το 1985, αφού λόγω τραυματισμού δεν συμμετείχε στο θριαμβευτικό Μουντιάλ του 1986. Αργότερα έγινε ένας αρκετά πετυχημένος προπονητής, βοηθώντας τη Λανούς και την Εστουντιάντες σε ανόδους στην μεγάλη κατηγορία και κατέκτησε τον πρώτο τίτλο του το 2005 με τη Βελέζ του Σάρσφιλντ. Το 2006 μετακόμισε στην Μπόκα Τζούνιορς με την οποία κατέκτησε τη Κλαουσούρα του 2007 και το Κόπα Λιμπερταδόρες της ίδιας χρονιάς.

Ξεκίνησε από τα τμήματα υποδομής της Εστουντιάντες και έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο το 1975. Σε μια καριέρα 14 συνεχόμενων σεζόν στην Πριμέρα Ντιβιζιόν της Αργεντινής, αγωνίστηκε σε 418 παιχνίδια και σκόραρε 11 γκολ, μέχρι την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, το 1988!

Αγωνιζόταν σαν αμυντικός ή κεντρικός μέσος και ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε διαδοχικά τους τίτλους Μετροπολιτάνο του 1982, με προπονητή τον Κάρλος Μπιλάρδο (Carlos Bilardo) και το Νασιονάλ του 1983, με προπονητή τον Εδουάρντο Μανέρα (Eduardo Lujan Manera), όταν ο Μπιλάρδο αποχώρησε για να αναλάβει την εθνική Αργεντινής. Ήταν  ένας από τα πιο σημαντικούς μέσους της Εστουντιάντες και κατ’ επέκταση της Αργεντινής, στη δεκαετία του 1980, μαζί με τους Μαρσέλο Τρομπιάνι (Marcelo Trobbiani), Χοσέ Ντανιέλ Πόνσε (José Daniel Ponce) και Αλεχάντρο Σαμπέγια (Alejandro Sabella).

Έκανε 17 εμφανίσεις για την εθνική Αργεντινής, σημειώνοντας ένα γκολ. Ήταν στην προεπιλογή για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, αλλά ένας σοβαρός τραυματισμός του στέρησε την συμμετοχή.

Προπονητικά, ξεκίνησε στην Β’ κατηγορία της Αργεντινής, στην Λανούς, με την οποία κέρδισε δύο ανόδους: τη πρώτη το 1990, ως 2^ος πίσω από τη Κίλμες και μετά από υποβιβασμό, το 1992. Μεταξύ 1994 και 1995, ήταν προπονητής της Εστουντιάντες, επιτυγχάνοντας και πάλι ως πρωταθλητής, την άνοδο στην Α’ κατηγορία. Είχε τέσσερις θητείες στην Ροζάριο Σεντράλ, αρχής γενομένης το 1997, με τον σύλλογο να επιτυγχάνει μια θρυλική νίκη με 4-0 επί της Νιούελς Ολντ Μπόις, σ’ ένα κλάσικο Ροζαρίνο και κατάφερε να πληρεί τις προϋποθέσεις για το Copa CONMEBOL του 1998.

Οδήγησε προπονητικά έξω από την Αργεντινή, στο Μέξικο τη Μονάρκας Μορέλια, στη Χιλή για την Ουνιβερσιτάριο, οδηγώντας τη στους ημιτελικούς του Copa Libertadores του 1996 και στην Ισπανία για την Σαλαμάνκα. Μετά από ένα σύντομο πέρασμα το 1999 από τη Κολόν της Σάντα Φε και τη Λος Άντες, στο τέλος του 2002, επέστρεψε στη Ροζάριο Σεντράλ, παίρνοντάς την από τις τελευταίες θέσεις (στην ειδική βαθμολογία του Προμέδιο) και κατετάγη 3^ος στη Κλαουσούρα του 2003 και 6^ος στην Απερτούρα της ίδιας χρονιάς, επιδόσεις που έδωσαν δικαίωμα για συμμετοχή τόσο το Κόπα Σουνταμερικάνα του 2003 ως το Κόπα Λιμπερταδόρες το 2004.

Τον Ιούνιο του 2005, κέρδισε το τουρνουά  Κλαουσούρα 2005 με την Βέλεζ του Σάρσφιλντ, τον πρώτο του τίτλο ως προπονητής στην κορυφαία κατηγορία της Αργεντινής. Στις 15 Δεκεμβρίου του 2006, υπέγραψε στη Μπόκα Τζούνιορς, αντικαθιστώντας τον  Ρικάρντο Λα Βόλπε (Ricardo La Volpe).  Πήρε τη δεύτερη θέση στο τουρνουά Κλαουσούρα 2007 και κέρδισε το Κόπα Λιμπερταδόρες της ίδιας χρονιάς. Μεταξύ 2008 και 2009, ήταν προπονητής στην Σαν Λορέντσο. Στις 15 Απριλίου του 2009, ανέλαβε την Ροσάριο Σεντράλ, αντικαθιστώντας τον Ρεϊνάλντο Μέρλο (Reinaldo Merlo) και παραιτήθηκε μόλις δύο μήνες αργότερα! Μεταξύ 2010 και 2011, ήταν στην Ράσινγκ. Στις 21 Ιουνίου του 2011, λιγότερο από μία εβδομάδα μετά την παραίτησή του ως προπονητής της, υπέγραψε συμβόλαιο με την Εστουντιάντες!

Παραιτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου του 2011, με την Εστουντιάντες, στην τελευταία θέση με μόλις 10 βαθμούς σε 14 παιχνίδια. Στη συνέχεια είχε ένα επιτυχημένο πέρασμα πάλι στην Ροζάριο Σεντράλ, κερδίζοντας το πρωτάθλημα Β’ Εθνικής του 2012/13 και φτάνοντας στον τελικό του Κύπελλο Αργεντινής 2013/14. Το 2015, ήταν προπονητής της Βέλεζ Σάρσφιλντ και σήμερα (2017) προπονεί τη Μιλιονάριος στη Κολομβία.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1975–1988: Club Estudiantes de La Plata, 418 (11)

Διεθνής

• ·         1983–1985: Αργεντινή, 17 (1)

Προπονητική καριέρα

• ·         1989–1992: Club Atlético Lanús
• ·         1992–1995: Club Estudiantes de La Plata
• ·         1996/97: Club Universidad de Chile
• ·         1997/98: Club Atlético Rosario Central
  
• ·         1998/99: Unión Deportiva Salamanca
• ·         1999: Club Atlético Monarcas Morelia
• ·         1999: Club Atlético Colón
• ·         1999–2000: Club Atlético Lanús
• ·         2001: Club Atlético Los Andes
• ·         2002–2004: Club Atlético Rosario Central
• ·         2005/06: Club Atlético Vélez Sarsfield
• ·         2007: Club Atlético Boca Juniors
• ·         2008/09: Club Atlético San Lorenzo de Almagro
• ·         2009: Club Atlético Rosario Central
• ·         2010/11: Racing Club de Avellaneda
• ·         2011: Club Estudiantes de La Plata
• ·         2012–2014: Club Atlético Rosario Central
• ·         2015: Club Atlético Vélez Sarsfield

 

Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

Με την Estudiantes de La Plata

• ·         Πρωτάθλημα Αργεντινής: 2 (1982 Metropolitano, 1983 Nacional)

Ως προπονητής

Με τη Lanús

• ·         Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Αργεντινής: 1991/92

Με την Estudiantes

• ·         Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Αργεντινής: 1994–95

 Με τη Vélez Sarsfield

• ·         Πρωτάθλημα Αργεντινής: 2005 Clausura

Με την Boca Juniors

• ·         Copa Libertadores: 2007

Με την Rosario Central

·         Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Αργεντινής: 2012/13