Ο Ρουμάνος τερματοφύλακας Χέλμουτ
Ντουκαντάμ (Helmuth Robert Duckadam), γεννήθηκε την 1η Απριλίου του
1959, στο Σέμλακ, μια πόλη στην δυτική Ρουμανία, κοντά στα σύνορα με την
Ουγγαρία. Ονομάστηκε «Ο Ήρωας της Σεβίλλης» λόγω της απόδοσής στην διαδικασία
των πέναλτι, στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών της σεζόν 1985/86, που
κατέκτησε με την Στεάουα Βουκουρεστίου. Σε μια καριέρα που εκτάθηκε σε μια
15ετία, αγωνίστηκε ακόμα για 3 συλλόγους, την Κονστρουκτορούλ, την UTA και την
Βαγκονούλ, όλες από τη πόλη του Άραντ. Με την εθνική ομάδα της Ρουμανίας,
έπαιξε μόνο σε 2 παιχνίδια, το 1982.
Άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο το
1974 σε τοπικές ομάδες της γενέτειράς του, στα μικρά πρωταθλήματα των
περιφερειακών κατηγοριών, πριν μεταγραφεί στη μεγάλη ομάδα της πόλης, την UTA
του Άραντ το 1978, ξεκινώντας να αγωνίζεται ως επαγγελματίας. Έκανε το
ντεμπούτο του στις 17 Σεπτεμβρίου του 1978, σ’ ένα παιχνίδι εναντίον της Ταργκοβίστε,
στη κορυφαία ρουμάνικη κατηγορία, με την UTA όμως να έχει σκαμπανεβάσματα στη
Divizia A. Το 1982, έκανε 2 εμφανίσεις για τη εθνική ομάδα της Ρουμανίας και
στη συνέχεια, υπέγραψε στον κορυφαίο σύλλογο της χώρας, την Στεάουα
Βουκουρεστίου.
Έπαιξε σημαντικό ρόλο, βοηθώντας
τον σύλλογο στην κατάκτηση δύο διαδοχικών πρωταθλημάτων και ήταν από τους βασικούς
πρωταγωνιστές τόσο της πορείας, όσο και στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών
της περιόδου 1985/86. Στις 7 Μαΐου του 1986, στον τελικό εναντίον της
Μπαρτσελόνα, που διεξήχθη στην Σεβίλλη, μετά το 0-0 του κανονικού αγώνα, αλλά
και της παράτασης, απέκρουσε όλα τα πέναλτι που χτυπήθηκαν από τους Ραμόν
Αλεσάνκο (José Ramón Alexanko), Άνχελ Πεντράτσα (Ángel Pedraza Lamilla), Πίτσι
Αλόνσο (Àngel "Pichi" Alonso Herrera) και Μάρκος (Marcos Alonso
Peña), όντας ο πρώτος και μοναδικός μέχρι σήμερα που το έχει καταφέρει σε
επίσημο ευρωπαϊκό παιχνίδι.
Η Στεάουα κέρδισε στα πέναλτι με
2-0, το πιο σημαντικό τρόπαιο της ιστορίας της και έγινε η πρώτη ομάδα από την
Ανατολική Ευρώπη που κατέκτησε το πιο διάσημο ευρωπαϊκό διασυλλογικό τρόπαιο (οι
6 από τις 8 εκτελέσεις εκατέρωθεν, αποκρούστηκαν!). Ο Ντουκαντάμ έχει σκοράρει
και ένα γκολ, με πέναλτι, εναντίον της Προγκρέσουλ, για το Κύπελλο Ρουμανίας.
Όμως, λίγες εβδομάδες μετά τον
τελικό της Σεβίλλης, επισήμως, υπέστη μια σπάνια διαταραχή του αίματος, που τον
κράτησε εκτός ποδοσφαίρου για τρία χρόνια, λίγο έλειψε να του ακρωτηριάσουν το
χέρι και που ουσιαστικά ήταν η αιτία που τελείωσε τη καριέρα! Ωστόσο, είχαν
κυκλοφορήσει διάφορες φήμες για την προσωρινή «ποδοσφαιρική» του εξαφάνιση, που
ούτε ο ίδιος σε συνεντεύξεις που έδωσε, μετά την πτώση του καθεστώτος Τσαουσέσκου,
ουδέποτε επιβεβαίωσε.
Μια εκδοχή, σχετικά γνωστή, εκτέθηκε από έναν Γάλλο
δημοσιογράφο (D. Paganelli, “Libre arbitre”, Actes Sud, 2006). Αμέσως μετά τον
αγώνα με την Μπαρτσελόνα, φημολογείται ότι ο τότε πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, o Ραμόν
Μεντόζα (Ramón Mendoza) είχε επαφή με τον
Ρουμάνο, προσφέροντάς του ως ανταμοιβή για την απόδοσή του, μια Mercedes. Μετά
την επιστροφή του στο Βουκουρέστι, ο Ντουκαντάμ κλήθηκε από τον Νίκου
Τσαουσέσκου, τον γιο του δικτάτορα, ο οποίος φέρεται να ζήτησε το εν λόγω
αυτοκίνητο!
Με την επιτυχία του στα ύψη, ο Ντουκαντάμ
φέρεται να το αρνήθηκε και φημολογείται ότι αργότερα δέχτηκε την επίσκεψη μπράβων
της «Σεκιουριτάτε», της μυστικής αστυνομίας του ρουμανικού καθεστώτος, οι
οποίοι « … μεθοδικά, έσπασαν ένα-ένα τα δάχτυλα και τους καρπούς του Ήρωα της
Σεβίλλης»! Ξαναέπαιξε ποδόσφαιρο μετά από σχεδόν 3 χρόνια και τελείωσε την
καριέρα του, με την Βαγκονούλ του Άραντ, το 1991, στη Β’ ρουμανική κατηγορία.
Σύμφωνα με μια προσωπική
συνέντευξη που έδωσε το 1999, υπηρετούσε στην Ρουμανική Συνοριακή Αστυνομία (Poliția
de Frontieră), στη γενέτειρά του. Είχε ανοίξει και μια Σχολή ποδοσφαίρου στην
πόλη, που φέρει τ’ όνομά του. Στα τέλη του 2003, μετανάστευσε στο Φοίνιξ της Αριζόνα,
στις ΗΠΑ, αλλά λίγο αργότερα επέστρεψε στη Ρουμανία. Στις 25 Μαρτίου του 2008
τιμήθηκε από τον Ρουμάνο πρόεδρο Τραϊάν
Μπασέσκου με το βραβείο Αθλητικής Αξίας
(Ordinul "Meritul Sportiv") για την επιτυχία του 1986. Δύο χρόνια
αργότερα, στις 11 Αυγούστου, διορίστηκε πρόεδρος της Στεάουα Βουκουρεστίου.PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές
(Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- 1974/75: Semlecana Semlac
- 1975–1977: Clubul Sportiv Gloria Arad
- 1977: Fotbal Club UTA Arad
Επαγγελματική καριέρα
- 1977/78: Constructorul Arad
- 1978–1982: Fotbal Club UTA Arad, 53 (0)
- 1982–1986: Fotbal Club Steaua București, 80 (0)
- 1989–1991: Vagonul Arad
Σύνολο καριέρας: 133 (0)
Διεθνής
- 1982: Ρουμανία, 2 (0)
Τίτλοι
- Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης: 1985/86
- Πρωτάθλημα Ρουμανίας: 2 (1984/85, 1985/86)
- Κύπελλο Ρουμανίας: 1984/85
Κάποια στοιχεία από το gazzetta.gr
