Θανάσης Αγγελής

Ο Έλληνας αριστερός ακραίος αμυντικός Θανάσης Αγγελής, γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου του 1946, στο Αιγάλεω. Έχοντας ξεκινήσει από την Ιεράπολη του Αιγάλεω, το 1967 μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό. Ήταν από τους στυλοβάτες της ομάδας του Νίκου Γουλανδρή που μεσουράνησε στην δεκαετία του 1970.  Για μια δεκαετία με την ομάδα του Πειραιά, πραγματοποίησε πολλές διεθνείς συμμετοχές, αγωνιζόμενος σε όλες τις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις. Έκλεισε την καριέρα του στον Ορφέα Αιγάλεω, το 1979. Με την εθνική Ελλάδος αγωνίστηκε 11 φορές, το διάστημα 1971-1973.

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την Ιεράπολη του Αιγάλεω, το 1964. Έγινε γνωστός στο αθηναϊκό ποδόσφαιρο για την  ταχύτητα και την ευχέρεια που είχε να στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα. Το 1967 μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό, μετά από θερμή εισήγηση του τότε προπονητή της ομάδας του Πειραιά, Μάρτον Μπούκοβι (Márton Bukovi), που ήθελε έναν παίκτη μπακ-απ του βασικού Βασίλη Μποτίνου. Η ένταξη του δίπλα στα μεγάλα ονόματα της εποχής, τον Γιώργο Σιδέρη, τον Νίκο Γιούτσο, τον Κώστα Πολυχρονίου, τον Βασίλη Μποτίνο, τον Γιάννη Γκαϊτατζή, τον Χρήστο Ζαντέρογλου και τον Παύλο Βασιλείου, δεν ήταν το πιο εύκολο πράγμα για τον ξανθομάλλη ακραίο επιθετικό, παρότι ο Μπούκοβι του έδινε ευκαιρίες για να δείξει τις ικανότητες του. Όμως η απομάκρυνση του Ούγγρου τεχνικού, λίγο μετά την έναρξη του πρωταθλήματος της περιόδου 1967/68, άφησε ανοικτές πληγές. Το κλίμα στα αποδυτήρια άλλαξε, οι ευκαιρίες για τον άπειρο επιθετικό μηδενίστηκαν και φυσικό ήταν ν’ απογοητευθεί. Πάντως, δεν έπαψε να προσπαθεί και να περιμένει. Άλλωστε δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα να εκτοπίσει από τη θέση του ένα ποδοσφαιριστή του διαμετρήματος του Βασίλη Μποτίνου.

Το καλοκαίρι του 1968, ο Ηλίας Υφαντής τον αξιοποίησε στην ομάδα του Ολυμπιακού που πήρε μέρος στο τουρνουά του ΟΠΑΠ. Ο Αγγελής μαζί με τον Βασίλη Σιώκο ήταν οι δύο παίκτες που απέσπασαν τα κολακευτικά σχόλια του Τύπου και ανανέωσαν την συμμετοχή τους στο ρόστερ της επόμενης περιόδου. Το καλοκαίρι του 1969, τον Ολυμπιακό ανέλαβε ο Στέφαν Μπόμπεκ (Stjepan Bobek), που ήταν ο πρώτος που τον χρησιμοποίησε στο αριστερό άκρο της ερυθρόλευκης άμυνας. Ο Μπόμπεκ, έχοντας στο αριστερό άκρο της επίθεσης τον Μποτίνο, τον νεοαποκτηθέντα τότε Γιώργο Δεληκάρη και τον Αγγελή, σκέφτηκε ν’ αποσυμφορήσει τη θέση μεταθέτοντας τον Αγγελή στο αριστερό άκρο της άμυνας. Ήταν ταχύτατος, είχε καλά πόδια για σέντρες και σουτ και επιπλέον «έβλεπε» γήπεδο. Υστερούσε μόνο  ανασταλτικά.  Και εκεί βάλθηκε να τον βελτιώσει. Μάλιστα έλεγε, «έχω δύο μπακ τον Αγγελή και τον Τσιγκιτζέλα. Ο πρώτος είναι πολύ καλός επιθετικά, αλλά όχι αμυντικά. Ο δεύτερος είναι πολύ καλός αμυντικά αλλά όχι επιθετικά...».

Ο Μπόμπεκ αποκαλούσε τον Θανάση Αγγελή «Απόλλων 11», από το αμερικανικό διαστημόπλοιο, που εκείνη την εποχή (1969) είχε εκτοξευθεί στο διάστημα. Αφορμή η ταχύτητα που διέκρινε τον φέρελπι άσσο και η κάλυψη των χώρων σε χρόνους ντε-τε. Μάλιστα, ο Αγγελής ήταν αυτός που ακύρωσε τη μεταγραφή ενός εκ των εξαιρετικότερων αριστερών αμυντικών του ελληνικού ποδοσφαίρου στον Ολυμπιακό, του  Μπάμπη Ιντζόγλου. Οι «κόκκινοι» ήθελαν έναν αριστερό μπακ για να καλύψει τον Ορέστη Παυλίδη. Έτσι, έγινε ένα φιλικό ματς με τον Ιωνικό. Ο Αγγελής έχοντας αντίπαλο τον Ιντζόγλου, έκανε το παιχνίδι της ζωής του ακυρώνοντας κάθε διάθεση για την απόκτηση του Πειραιώτη αμυντικού, που στην συνέχεια έκανε σπουδαία καριέρα στον Πανιώνιο, την ΑΕΚ και την Εθνική ομάδα.

Τελικά, η επιμονή του Μπόμπεκ, αλλά και του Νταν Γεωργιάδη, που κάθισε κι αυτός στον πάγκο του Ολυμπιακού λίγους μήνες αργότερα, αλλά και το πείσμα του Αγγελή να παίξει ποδόσφαιρο στον Ολυμπιακό, τον καθιέρωσαν στο άκρο της άμυνας. Έτσι, από το 1970 έως το 1977 υπήρξε ο βασικός αριστερός μπακ του Ολυμπιακού. Εξελίχθηκε σ’ ένα από τα αγαπημένα παιδιά του κόσμου του Ολυμπιακού, ο αγαπημένος «Κούπερ» των «ερυθρόλευκων» οπαδών, από τον Άγγλο αριστερό οπισθοφύλακα της τρομερής Λιντς των ‘60s και 70s, τον Τέρι Κούπερ (Terence ‘’Terry’’ Cooper). Ένα στοιχείο που χαρακτήριζε τον Θανάση Αγγελή, ήταν η παράδοση που δημιούργησε στους αγώνες με τον ΠΑΟΚ. Σε όλους είχε πολύ καλή απόδοση και είχε σημειώσει σημαντικά γκολ. Χαρακτηριστικά, στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας το 1971, ο Ολυμπιακός νίκησε 3-1 και ο Αγγελής ήταν ο σκόρερ του ενός τέρματος. Το 1973, πάλι στον τελικό Κυπέλλου κατά του ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός επικράτησε 1-0 με γκολ του Αγγελή, ενώ στον τελικό του 1974 ξανά κατά του ΠΑΟΚ που τέλειωσε 2-2 και κρίθηκε στα πέναλτι, ο Αγγελής ήταν ο παίκτης που στο 1-1 κέρδισε πέναλτι, που όμως χάθηκε από τον Πέτρο Καραβίτη.

 

Με τη φανέλα του Ολυμπιακού, ο Θανάσης Αγγελής, αγωνίστηκε για μια δεκαετία, πραγματοποιώντας και πολλές διεθνείς συμμετοχές, αγωνιζόμενος σε όλες τις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις (Κυπελλούχων, UEFA αλλά και Πρωταθλητριών),  συνολικά σε 377 αγώνες. Πιο  αναλυτικά, έπαιξε σε 176 αγώνες πρωταθλήματος, σε 97 φιλικά ματς, σε 62 διεθνή παιχνίδια, σε 27 αγώνες Κυπέλλου Ελλάδας και σε 15 παιχνίδια Κυπέλλων Ευρώπης. Το φινάλε του Θανάση Αγγελή με την ερυθρόλευκη φανέλα, γράφτηκε στις 12 Ιουνίου του 1977,  στη Λεωφόρο κατά του Παναθηναϊκού, στον ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, όπου ο Παναθηναϊκός επικράτησε με 2-1.  Εκείνη τη χρονιά (1977), μεταγράφηκε στον Ορφέα Αιγάλεω, στον οποίο έκλεισε την καριέρα του μετά από 2 σεζόν, το 1979.

 Με την εθνική Ελλάδας αγωνίστηκε συνολικά 11 φορές, το διάστημα από το 1971 έως το 1973. Το ντεμπούτο του πραγματοποιήθηκε στις 17 Νοεμβρίου του 1971, στην εκτός έδρας φιλική αναμέτρηση εναντίον της Βουλγαρίας, υπό τις οδηγίες του Μπίλι Μπίνγκαμ (Billy Bingham).

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• 1964-1967: Αθλητική Ένωση Ιεράπολης Αιγάλεω
• 1967-1977: Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς.
• 1977-1979: Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ορφέας Αιγάλεω

Διεθνής

• 1971-1973: Ελλάδα, 11 (0)

Τίτλοι

Με τον Ολυμπιακό

• Πρωτάθλημα Ελλάδας: 3 (1973, 1974, 1975)
• Κύπελλο Ελλάδας: 4 (1968, 1971, 1973, 1975)