Ρούντι Κρολ

Ο Ολλανδός κεντρικός αμυντικός σε ρόλο λίμπερο/«σκούπας» ή και αριστερός ακραίος οπισθοφύλακας Ρούντι Κρολ (Rudolf "Ruud" ή "Rudi" Jozef Krol), γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου του 1949, στο Άμστερνταμ. Υπήρξε για 14 χρόνια βασικότατο στέλεχος της εθνικής ομάδας της Ολλανδίας, για την οποία αγωνίστηκε σε 83 παιχνίδια, παίζοντας σε δύο τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου μαζί της. Το μεγαλύτερο μέρος της συλλογικής του καριέρας, το έπαιξε για τον Άγιαξ, σαρώνοντας τους τίτλους τη δεκαετία του 1970.  Ένας από τους καλύτερους αμυντικούς της γενιάς του, έχει μείνει στην παγκόσμια ποδοσφαιρική ιστορία ως ένα από τα αποτελεσματικότερα λίμπερο Όλων των Εποχών! Ωστόσο, μπορούσε να παίξει οπουδήποτε σε όλες τις θέσεις σε άμυνα των τεσσάρων ή και ως αμυντικός μέσος.  Έξυπνος ποδοσφαιριστής, αρκετά γρήγορος, ιδιαίτερα επικίνδυνος στις προωθήσεις του, με αυτό το πανέμορφο, αρχοντικό, στυλ του, διακρίθηκε για τη μοναδική του ικανότητα στην άριστη εφαρμογή του τεχνητού οφσάιντ.

Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο, το 1962, στη Ρουντ Βιτ του Άμστερνταμ. Πέντε χρόνια αργότερα τον επέλεξε ο τότε τεχνικός του Άγιαξ, Ρίνους Μίχελς (Rinus Michels), για να στελεχώσει την αμυντική γραμμή της ομάδας. Αρχικά στην θέση του αριστερού μπακ, Τίο Φαν Ντούιβενμποντε (Theo van Duivenbode), όταν το καλοκαίρι του 1969, αυτός μεταγράφηκε στη Φέγενορντ.  Άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά και γρήγορα καθιερώθηκε στην πρώτη ομάδα. Σταδιακά μετακινήθηκε στο κέντρο της άμυνας του «Αίαντα» και συνέθεσε μαζί τον Μπάρι Χουλσόφ (Barry Hulshoff), ένα από τα αποτελεσματικότερα δίδυμα της Παγκόσμιας Ποδοσφαιρικής Ιστορίας.

Συμμετείχε σε 339 αναμετρήσεις του Άγιαξ, πέτυχε 23 γκολ, κατέκτησε 6 πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα Ολλανδίας, 3 σερί Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης (1971 – 1972 - 1973), 2 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο! Στον τελικό του 1971, με τον Παναθηναϊκό, δεν αγωνίστηκε, λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού (κάταγμα) στο αριστερό πόδι. Στη θέση του τότε έπαιξε ο Χορστ Μπλάκενμπουργκ (Horst Blankenburg). Το 1972 όμως και το 1973 έδωσε κανονικά το παρόν του στους τελικούς κατά της Ιντερ (2-0) και της Γιουβέντους (1-0) και μάλιστα με πολύ καλή απόδοση.

Ενώ άλλοι, όπως ο Γιόχαν Κρόιφ (Johan Cruijff) και ο Γιόχαν Νέεσκενς (Johan Neeskens) μεταγράφηκαν σε άλλους συλλόγους, ο Κρόλ έγινε ο αρχηγός της ομάδας, μετά και την αποχώρηση του αέρινου αριστερού ακραίου κυνηγού, Πιτ Κάιζερ (Piet Keizer), τον Οκτώβριο του 1974!  Έμεινε στον Άγιαξ μέχρι το 1980, όταν και διέσχισε τον Ατλαντικό για ν’ αγωνιστεί μερικούς μήνες, 14 παιχνίδια, στους Βανκούβερ Ουάιτκαπς του Καναδά. Επέστρεψε στη «Γηραιά Ήπειρο» για λογαριασμό της Νάπολι. Καθιερώθηκε γρήγορα στη βασική ενδεκάδα των «παρτενοπέι» και εξελίχθηκε σε στυλοβάτη της άμυνάς τους. Πήρε μέρος σε 107 παιχνίδια τους στο «Καμπιονάτο», με ένα γκολ,  έως το 1984, όταν και μετεγγράφηκε στις Κάννες, ως παίκτης των οποίων κρέμασε τα παπούτσια του δύο χρόνια αργότερα, έχοντας στο μεταξύ καταγράψει 63 εμφανίσεις με τα χρώματά τους.

Χρίστηκε 83 φορές διεθνής, και σκόραρε 4 τέρματα. Το πρώτο του ματς με τις «τουλίπες», το έδωσε στις  5 Νοεμβρίου του 1969, στο Άμστερνταμ με την Αγγλία (0-1). Αγωνίστηκε σε δύο Μουντιάλ, σε αυτά του 1974 και του 1978.  Έφτασε και στα 2 στον τελικό, αντιμετωπίζοντας και στα 2 τις διοργανώτριες, γνωρίζοντας και στις 2 περιπτώσεις την ήττα, από την Δυτική Γερμανία, 1-2, και την Αργεντινή, 1-3, αντίστοιχα! Στη Γερμανία, αγωνίστηκε, κυρίως ως αριστερός μπακ, σκοράροντας στον αγώνα με την Αργεντινή και δημιουργώντας, με μία εκπληκτική μπαλιά, το γκολ του Γιόχαν Κρόιφ, στον ημιτελικό με την Βραζιλία. Στην Αργεντινή, το 1978, ήταν ο αρχηγός της ομάδας.

Πήρε επίσης μέρος και σε 2 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα (1976, 1980). Το τελευταίο ματς με τα εθνικά χρώματα, το έπαιξε στις 16 Φεβρουαρίου του 1983, στη Σεβίλλη, με την Ισπανία (0-1). Ήταν ο ρέκορντμαν συμμετοχών στην εθνική Ολλανδίας, από τις 2 Μαΐου του 1979, όταν και ισοφάρισε τις 65 συμμετοχές του Πουκ Βαν Χέελ (Puck van Heel) έως τις 29 Ιουνίου του 2000, όταν του πήρε το ρεκόρ ο Άρον Βίντερ (Aron Winter). Είναι ένας από τους μόλις τέσσερις παίκτες που έχουν σκοράρει γκολ και αυτογκόλ σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Οι άλλοι είναι ο Έρνι Μπραντς (Ernie Brandts -άλλος Ολλανδός, ο μόνος που το έχει κάνει στο ΊΔΙΟ παιχνίδι), ο Μεξικάνος Γκουστάβο Πένια (Gustavo Peña) και ο Σέρβος Σίνισα Μιχαίλοβιτς (Siniša Mihajlović).

Το 1979, κατέλαβε την 3η θέση στη ψηφοφορία του «Φράνς Φουτμπόλ» για την «Χρυσή Μπάλα» πίσω από τον Άγγλο, Κέβιν Κίγκαν (Kevin Keegan -1ος) και τον Γερμανό Κάρλ- Χάιντς Ρουμενίγκε (Karl-Heinz Rummenigge -2ος). Σήμερα, απασχολείται ως προπονητής. Στο παρελθόν κάθισε στον πάγκο των Κλαμπ Σπορτίφ Σφαξιέν (Τυνησίας), Μαλίν (Βελγίου), Σερβέτ (Ελβετίας), της εθνικής Αιγύπτου, Ζαμάλεκ (Αιγύπτου), Αζαξιό (Γαλλίας), Εσπεράνς (Τυνησίας), της εθνικής Τυνησίας και των Ορλάντο Πάιρατς (Νοτίου Αφρικής), ενώ διετέλεσε βοηθός προπονητή της εθνικής Ολλανδίας και του Άγιαξ.

Στις 6 Ιουλίου του 1972, παντρεύτηκε Yvonne van Ingen. Το ζευγάρι έχει μια κόρη. Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1974 μαζί με το συμπαίκτη του Άρι Χάαν (Arie Haan), άνοιξε ένα σνακ μπαρ στο Άμστερνταμ.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• 1968–1980: Amsterdamsche Football Club Ajax, 339 (23)
• 1980: Vancouver Whitecaps, 14 (0)
• 1980–1984: Società Sportiva Calcio Napoli, 107 (1)
• 1984–1986: Association Sportive de Cannes Football, 63 (0)

Σύνολο καριέρας: 523 (24)

Διεθνής

• 1969–1983: Ολλανδία, 83 (4)

Προπονητική καριέρα

• 1989/90: Yellow Red Koninklijke Voetbalclub Mechelen
• 1990: Association du Servette Football Club
• 1991–1993: Εθνική Νέων Ολλανδίας (βοηθός)
• 1994/95: Ολυμπιακή Ομάδα Αιγύπτου
• 1995/96: Αίγυπτος
• 1997–1999: Zamalek Sports Club
• 1999: Al-Wahda Football Club (Abu Dhabi)
• 1999–2001: Ολλανδία (βοηθός)
• 2002–2005: Amsterdamsche Football Club Ajax (βοηθός)
• 2006/07: Athletic Club Ajaccien
• 2007/08: Zamalek Sports Club
• 2008–2011: Orlando Pirates Football Club
• 2012/13: Club Sportif Sfaxien
• 2013: Τυνησία
• 2014: Espérance Sportive de Tunis
• 2014: AlAhli Sports Club Tripoli
• 2015: Raja Club Athletic
• 2016–     : Club Africain

Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

Συλλογικοί

Με τον Ajax

• Πρωτάθλημα Ολλανδίας: 6 (1969/70, 1971/72, 1972/73, 1976/77, 1978/79, 1979/80)
• Κύπελλο Ολλανδίας: 4 (1969/70, 1970/71, 1971/72, 1978/79)
• Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης: 3 (1970/71, 1971/72, 1972/73)
• Ευρωπαϊκό Super Cup: 2 (1972, 1973)
• Διηπειρωτικό Κύπελλο: 1972

Διεθνείς

Με την Ολλανδία

• Παγκόσμιο Κύπελλο: φιναλίστ: 2 (1974, 1978)
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 3η θέση το 1976

Ως προπονητής

Με την Ολυμπιακή Ομάδα της Αιγύπτου

• Παναφρικανικοί Αγώνες: χρυσό Μετάλλιο 1995

Με την Zamalek SC

• Afro-Asian Club Championship: 1997
• Κύπελλο Αιγύπτου: 2008

Με τους Orlando Pirates

• Πρωτάθλημα Νοτίου Αφρικής : 2011 και επιλαχών 2009
• Nedbank Cup : 2011 και φιναλίστ 2010
• Telkom charity cup : 2 (2010, 2011)
• MTN 8: c2 (2010, 2011)

Με την CS Sfaxien

• Πρωτάθλημα Τυνησίας : 2013
• CAF Confederation Cup: 2013

Με την Esperance

• Πρωτάθλημα Τυνησίας: 2014

Με την Raja Casablanca

• UNAF Club Cup : 2015

Προσωπικές Διακρίσεις

Ως ποδοσφαιριστής

• Μέλος Καλύτερης Ενδεκάδας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 2 (1974, 1978)
• Μέλος Καλύτερης Ενδεκάδας Διοργάνωσης Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: 1976
• Μέλος Επιλέκτων FIFA: 1979
• Χρυσή Μπάλλα: 3η θέση 1979
• Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς για την Σέριε Α’ από το ιταλικό περιοδικό «Guerin Sportivo»: 1981

Ως προπονητής

• PSL Coach of the Season: 2010/11

ΠΗΓΗ: balleto.gr