Ο Ουαλός κεντρικός μέσος Τέρι Γιόραθ (Terence
Charles "Terry" Yorath), γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου του 1950, στο
Γκρέιντζταουν, ένα προάστιο του Κάρντιφ. Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους
παίκτες που ανέδειξε το ουαλικό ποδόσφαιρο, με εξαιρετική καριέρα σε αγγλικούς
συλλόγους. Αγωνίστηκε για την Λιντς Γιουνάιτεντ, τη Κόβεντρι, τη Τότεναμ, τη
Μπράντφορντ τη Σουόνσι και την ουαλική εθνική ομάδα. Αργότερα έγινε προπονητής
για τη Μπράντφορντ, τη Σουόνσι, τη Κάρντιφ και τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ, καθώς και
βοηθός στη Χάντερσφιλντ, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, αναλαμβάνοντας τη
διαχείριση της Ουαλίας και του Λιβάνου.
Ήταν
στα τμήματα υποδομής της Λιντς, όταν και υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο με τα
«παγώνια», το 1967, σε ηλικία 17 ετών. Έχοντας να αντιμετωπίσει ποδοσφαιριστές
της κλάσης του Μικ Μπέιτς (Mick Bates) και του Τέρι Χίμπιτ (Terry Hibbitt) στη
μεσαία γραμμή, ήταν δύσκολο να καταφέρει να βρει θέση βασικού. Ειδικά μάλιστα,
όταν ο Ντον Ρέβι (Don Revie) προτιμούσε τον Μπίλι Μπρέμνερ (Billy Bremner) και
τον Τζόνι Τζάιλς (Johnny Giles). Μεταξύ 1967 και 1972, έκανε μόλις 14
εμφανίσεις στο πρωτάθλημα για τη Λιντς.
Την
περίοδο 1972/73, οι τραυματισμοί και οι τιμωρίες, επέτρεψαν στον Γιόραθ να
καθιερωθεί ως βασικός. Ωστόσο, η πρώτη του πλήρης σεζόν, τελείωσε με ήττες σε
δύο τελικούς. Συμμετείχε ως αλλαγή στον
τελικό του αγγλικού Κυπέλλου, όταν η Λιντς ηττήθηκε από την Σάντερλαντ με 0-1
και ήταν βασικός στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων, στην Θεσσαλονίκη, με
αντίπαλο την Μίλαν (0-1). Τελικά κέρδισε τον τίτλο του πρωταθλητή της περιόδου
1973/74, όντας βασικός. Έγινε ο πρώτος
Ουαλός που έπαιξε σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όταν Λιντς έφτασε σε αυτόν
της περιόδου 1974/75, αλλά και πάλι κατέληξε φιναλίστ, αφού η Λιντς ηττήθηκε με
0-2 από την Μπάγερν Μονάχου.
Ο
Ρέβι έφυγε από την Λιντς για την εθνική Αγγλίας και ο αντικαταστάτης του, ο
Τζίμι Άρμφιλντ (Jimmy Armfield) αποφάσισε να δώσει μεταγραφή στον Γιόραθ, το
1976, στην Κόβεντρι για 125.000 λίρες. Στα 10 χρόνια που αγωνίστηκε για την
Λιντς, συμμετείχε σε 120 παιχνίδια και σημείωσε 10 γκολ. Ο Γιόραθ ήταν ο
αρχηγός της ομάδας, σε μια από τις λίγες περιπτώσεις που η Κόβεντρι βρέθηκε
στις κορυφαίες θέσεις του αγγλικού πρωταθλήματος. Με αιχμή του δόρατος τους πληθωρικούς
επιθετικούς Ίαν Γουάλας (Ian Wallace) και Μικ Φεργκιουσον (Mick Ferguson),
συνεπικουρούμενοι από τον θρυλικό εξτρέμ Τόμι Χάτσινσον (Tommy Hutchison) και
την αγαστή συνεργασία των Γκρλαχαμ Όκλεϊ (Graham Oakey) και Μπόμπι ΜακΝτόναλντ
(Bobby MacDonald), οι «γαλάζιοι ουρανοί» τερμάτισαν στη 7η θέση, τη σεζόν
1977/78, χάνοντας την τελευταία στιγμή την ευρωπαϊκή έξοδο.
Παρέμεινε
στη Κόβεντρι για τρία χρόνια, παίζοντας 99 παιχνίδια και σκοράροντας 3 γκολ,
φορώντας το περιβραχιόνιο του αρχηγού της ομάδας για το μεγαλύτερο μέρος αυτής
της περιόδου. Μεταγράφηκε στην Τότεναμ το 1979 για 300.000 λίρες και στη
συνέχεια, πέρασε τον Ατλαντικό και αγωνίστηκε στους Βανκούβερ Γουάιτκαπς από το
1981, όπου έκανε 29 εμφανίσεις, πετυχαίνοντας 4 γκολ στις δύο σεζόν του με τον
σύλλογο. Το 1982, εντάχθηκε στην Μπράντφορντ ως παίκτης-βοηθός προπονητή.
Τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια της τρομερής φωτιάς που κατέστρεψε το Βάλεϊ
Παρέιντ, το γήπεδο της Μπράντφορντ το
1985, όταν αναγκάστηκε να πηδήξει έξω από το παράθυρο, στην προσπάθειά του να
σώσει θεατές που είχαν εγκλωβιστεί. Στη συνέχεια, ανέλαβε τη θέση του προπονητή
στη Σουόνσι, το 1986, κάνοντας μια και τελική εμφάνιση ως παίκτης, οδηγώντας
τον σύλλογο στην άνοδο στην Γ’ Κατηγορία, τη σεζόν 1987/88.
Έπαιξε
το πρώτο από τα 59 παιχνίδια του για την εθνική Ουαλίας, το 1970 εναντίον της
Ιταλίας και διατήρησε μια τακτική παρουσία στο διεθνές επίπεδο μέχρι το 1981.
Σκόραρε 2 γκολ με τα ουαλικά χρώματα και ήταν ο αρχηγός της εθνικής της χώρας
του σε 42 παιχνίδια. Το τελευταίο διεθνές παιχνίδι του το έκανε το 1981.
Από
το 1989, διορίστηκε προπονητής της Ουαλίας, παράλληλα με την Σουόνσι. Αυτό
προκάλεσε τη σύγκρουση με τον σύλλογο και ο Γιόραθ άφησε την Σουόνσι για να
προπονήσει την Μπράντφορντ. Απολύθηκε μετά από μόλις ένα χρόνο και επέστρεψε
και πάλι στην Σουόνσι. Το 1991, μετά από μια σειρά από εννέα συνεχόμενες ήττες,
έφυγε από Σουόνσι για δεύτερη φορά να επικεντρωθεί στην διαχείριση της Ουαλίας.
Στις 27 Αυγούστου του 1993, έφτασε πολύ κοντά στην πρόκριση στο Παγκόσμιο
Κύπελλο του 1994. Χρειαζόταν να κερδίσει το τελευταίο παιχνίδι των
προκριματικών εντός έδρας με τη Ρουμανία. Ηττήθηκε όμως με 1-2. Η ουαλική
Ομοσπονδία τον απέλυσε, δίνοντας το χρίσμα στον Τζον Τόσακ (John Toshack), τότε
προπονητή της Ρεάλ Σοσιεδάδ. Ο Τόσακ παραιτήθηκε μετά από μόλις ένα παιχνίδι
–μια ήττα 1-3 από τη Νορβηγία- ύστερα από τις τρομερές αποδοκιμασίες του κόσμου
για την απόλυση του Γιόραθ.
Ανέλαβε
την Κάρντιφ το 1994, ωστόσο, απολύθηκε τον Μάρτη του 1995 με τον σύλλογο στην
τελευταία θέση. Στη συνέχεια ανέλαβε προπονητής της εθνικής ομάδας του Λιβάνου
και τους βοήθησε να ανέβουν 60 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη της FIFA πριν
φύγει, το 1997. Μεταξύ 1997 και 2000 εργάστηκε ως προπονητής σε Χάντερσφιλντ
και Μπράντφορντ, πριν αναλάβει βοηθός του Πολ Τζούελ (Paul Jewell) στην Σέφιλντ
Γουένσντεϊ. Έγινε πρώτος το 2001, αλλά
παραιτήθηκε το 2002 μετά από πέντε ήττες σε έξι αγώνες. Από τον Ιούνιο του
2008, μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2009 ήταν προπονητής στην Μαργκέιτ, στην Ίσθμιαν
Λιγκ.
Είναι
πατέρας 4 παιδιών, με την μεγαλύτερη, την Gabby, διάσημη γυμνάστρια και
ραδιοτηλεοπτικό αστέρα. Έχει τρία εγγόνια, τα δύο από την Gabby και το άλλο,
από τον γιο του, Τζόρνταν. Είχε ακόμα έναν γιο, τον Ντάνιελ, ο οποίος πέθανε στις 25 Μαΐου του 1992, στα 15 του
χρόνια, εξαιτίας μιας σπάνιας καρδιακής πάθησης, λίγο πριν ξεκινήσει την
ποδοσφαιρική του καριέρα στη Λιντς.
Το
2004, συνελήφθη μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα και κατηγορήθηκε για
οδήγηση σε κατάσταση μέθης. Γκρέμισε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, παρασέρνοντας μια
27χρονη, σπάζοντάς της την λεκάνη. Ομολόγησε την ενοχή του για όλες τις
κατηγορίες και τιμωρήθηκε με 30μηνη απαγόρευση οδήγησης και 60 ώρες κοινωφελούς
εργασίας. Στη δίκη, ο δικαστής είχε
εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο να επιβάλει ποινή φυλάκισης στον Γιόραθ, αλλά η
υπεράσπιση είχε αντιτείνει ότι υπάρχει το ενδεχόμενο αυτοκτονίας στην φυλακή.
PALMARES
Περίοδος:
Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- Leeds United Football Club
Επαγγελματική καριέρα
- 1967–1976: Leeds United Football Club, 141 (10)
- 1976–1979: Coventry City Football Club, 99 (3)
- 1979–1981: Tottenham Hotspur Football Club 46 (1)
- 1981/82: Vancouver Whitecaps, 29 (2)
- 1982–1985: Bradford City Association Football Club, 27 (0)
- 1986: Swansea City Association Football Club,1 (0)
Διεθνής
- 1969–1981: Ουαλία, 59 (2)
Προπονητική καριέρα
- 1986–1989: Swansea City Association Football Club
- 1988–1993: Ουαλία
- 1989/90: Bradford City Association Football Club
- 1990/91: Swansea City Association Football Club
- 1994/95: Cardiff City Football Club
- 1995–1997: Λίβανος
- 2001/02: Sheffield Wednesday Football Club
- 2008/09: Margate Football Club
Τίτλοι
Με
την Leeds United
- Κύπελλο Πρωταθλητριών: φιναλίστ το 1975
- Κύπελλο Κυπελλούχων: φιναλίστ το 1973
- Κύπελλο Εκθέσεων UEFA: 2 (1968, 1971) και φιναλίστ το 1967
- Πρωτάθλημα Αγγλίας: 2 (1969, 1974) και επιλαχών: 3 (1970, 1971, 1972)
- Κύπελλο Αγγλίας: 1972 και φιναλίστ: 2 (1970, 1973)
- Λιγκ Καπ Αγγλίας: 1968
- Τσάριτι Σιλντ: 1969
Με
την Tottenham
- Κύπελλο Αγγλίας 1981
Ως προπονητής
Με
τη Swansea
- Κύπελλο Ουαλίας: 2 (1989, 1991)
