Ο Βραζιλιάνος αμυντικός μέσος Ρικάρντο Ροζέριο ντε Μπρίτο, περισσότερο γνωστός με το υποκοριστικό Αλεμάο (Ricardo Rogério de Brito, “Alemão”), γεννήθηκε στις 22 Νοεμβρίου του 1961, στη Λάβρας μια πόλη στην νότια περιοχή της πολιτείας Μίνας Ζεράις. Στα πορτογαλικά, το παρατσούκλι του σημαίνει Γερμανός και του δόθηκε λόγω των... τευτονικών χαρακτηριστικών του. Ένας επίμονος και σωματώδης ποδοσφαιριστής, διακρίθηκε ως αμυντικός μέσος, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά την τακτική ευφυΐα του και την ικανότητά του να διαβάζει το παιχνίδι.
Ξεκίνησε από τη Φαμπρίλ και από το 1981 έως το 1987 έπαιξε για τη Μποταφόγκο. Αγωνίστηκε για μια σεζόν για την Ατλέτικο Μαδρίτης και μεταξύ 1988 και 1992, υπήρξε μέλος της Νάπολι, παράλληλα με τον Ντιέγκο Μαραντόνα (Diego Maradona) και τον Καρέκα (Careca). Με την Νάπολι, κέρδισε το Κύπελλο UEFA το 1989, σκοράροντας ένα γκολ στον τελικό, ακολουθούμενο από τον ιταλικό τίτλο και το Σούπερ Καπ Ιταλίας το 1990. Το 1992 υπέγραψε με την Αταλάντα, επιστρέφοντας το 1994 στη Βραζιλία, για λογαριασμό της Σάο Πάολο, κατακτώντας το Copa CONMEBOL το 1994. Το 1996, αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο με τα χρώματα της Βόλτα Ρεντόντα. Με την εθνική Βραζιλίας, συμμετείχε στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1986 και του 1990, κατακτώντας παράλληλα το Κόπα Αμέρικα του 1989.
Ξεκίνησε από τη Φαμπρίλ και από το 1981 έως το 1987 έπαιξε για τη Μποταφόγκο. Αγωνίστηκε για μια σεζόν για την Ατλέτικο Μαδρίτης και μεταξύ 1988 και 1992, υπήρξε μέλος της Νάπολι, παράλληλα με τον Ντιέγκο Μαραντόνα (Diego Maradona) και τον Καρέκα (Careca). Με την Νάπολι, κέρδισε το Κύπελλο UEFA το 1989, σκοράροντας ένα γκολ στον τελικό, ακολουθούμενο από τον ιταλικό τίτλο και το Σούπερ Καπ Ιταλίας το 1990. Το 1992 υπέγραψε με την Αταλάντα, επιστρέφοντας το 1994 στη Βραζιλία, για λογαριασμό της Σάο Πάολο, κατακτώντας το Copa CONMEBOL το 1994. Το 1996, αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο με τα χρώματα της Βόλτα Ρεντόντα. Με την εθνική Βραζιλίας, συμμετείχε στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1986 και του 1990, κατακτώντας παράλληλα το Κόπα Αμέρικα του 1989.
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1980, στην άσημη Φαβρίλ. Έναν
χρόνο αργότερα, εντάχθηκε στη Μποταφόγκο, όπου αγωνίστηκε για
μία εξαετία συμπληρώνοντας 62 συμμετοχές, με 7 γκολ, «χτίζοντας» τη φήμη
του.
Το 1987, διέσχισε τον Ατλαντικό και υπέγραψε στην ισπανική
Ατλέτικο Μαδρίτης, στην οποία «έπιασε» εξαιρετική απόδοση, αγωνιζόμενος σε 35
ματς και σημειώνοντας 6 τέρματα, κάτι που εκτίμησαν οι Ισπανοί και τον
ανέδειξαν καλύτερο ξένο ποδοσφαιριστή της Πριμέρα Ντιβισιόν για το 1988!
Επόμενος «σταθμός» του ήταν η Νάπολι. Από το 1988 έως το 1992, χρησιμοποιήθηκε σε 93 αναμετρήσεις των «παρτενοπέι», πέτυχε 9 γκολ και μαζί με τον Ντιέγκο Μαραντόνα και τον συμπατριώτη του, Καρέκα, έφτιαξαν ένα από τα καλύτερα τρίο της ιστορίας. Κατέκτησε μαζί τους ένα ιταλικό πρωτάθλημα, ένα ιταλικό Σούπερ Καπ, και ένα Κύπελλο UEFA, σκοράροντας ένα γκολ στον τελικό. Όταν ο κύκλος του στο «Σαν Πάολο» έκλεισε παρέμεινε επί ιταλικού εδάφους αφού έγινε μέλος της Αταλάντα, την οποία υπηρέτησε για δύο χρόνια, σκοράροντας 2 γκολ σε 40 αγώνες.
Το 1994 επαναπατρίστηκε για λογαριασμό της Σάο Πάολο, πετυχαίνοντας 2 γκολ σε 77 παιχνίδια και βοηθώντας την αποφασιστικά να κάνει δικά της ένα Ρεκόπα Σουδαμερικάνα και ένα
Κόπα CONMEBOL. Το 1996 μετακινήθηκε
στη Βόλτα Ρεντόντα, που εδρεύει κοντά στο Ρίο ντε Ζανέιρο και λίγο αργότερα το
ίδιο έτος αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Για την εθνική Βραζιλίας, έκανε το πρώτο του παιχνίδι τον Ιούνιο
του 1983. Χρίσθηκε 39 φορές διεθνής και σημείωσε 6 τέρματα. Χάρηκε με τη
«σελεσάο» την κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα του 1989, ενώ έλαβε μέρος με τη φανέλα
της και σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα (1986, 1990). Έπαιξε το τελευταίο παιχνίδι του
με την εθνική ομάδα, στις 24 Ιουνίου του 1990, όταν η ηττήθηκαν από την
Αργεντινή στη δεύτερη φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990.
Στις μέρες μας, συνεχίζει να προσφέρει στο ποδόσφαιρο, ως προπονητής. Στο παρελθόν εργάστηκε στις Τουπιναμπάς (2007), Αμέρικα Μινέιρο, την οποία ανέβασε κατηγορία, Νασιονάλ και Σεντράλ της πατρίδας του.
PALMARES
Επαγγελματική καριέρα
- 1980: Fabril Esporte Clube,
- 1981–1987: Botafogo de Futebol e Regatas, 62 (7)
- 1987/88: Club Atlético de Madrid, 35 (6)
- 1988–1992: Società Sportiva Calcio Napoli, 93 (9)
- 1992–1994: Atalanta Bergamasca Calcio, 40 (2)
- 1994–1996: São Paulo Futebol Clube, 31 (1)
- 1996: Volta Redonda Futebol Clube,
- 1983–1990: Βραζιλία, 39 (6)
Προπονητική καριέρα
- 2007: Tupynambás Futebol Clube,
- 2008: América Futebol Clube
- 2010: Nacional Futebol Clube,
- 2011: Central Sport Club
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με την Νάπολι
- Πρωτάθλημα Ιταλίας: 1989/90
- Σούπερ Καπ Ιταλίας: 1990
- Κύπελλο UEFA: 1988/89
Διεθνείς
Με την Βραζιλία
- Κόπα Αμέρικα: 1989
Προσωπικές Διακρίσεις
- Καλύτερος Παίκτης Βραζιλιάνικου Πρωταθλήματος από το περιοδικό Πλακάρ: 1985, παίζοντας για την Botafogo.
- Από την Ένωση Ισπανών Δημοσιογράφων Αθλητικού Τύπου, παίζοντας για την Ατλέτικο Μαδρίτης:
- Καλύτερος Παίκτης της Νότιας Αμερικής: 1988
- Καλύτερος Ξένος Παίκτης της Χρονιάς: 1988.
Πηγή: balleto.gr