Στις 6 Νοεμβρίου του 1974, καταγράφηκε μια ιστορική μέρα για τον Ολυμπιακό με θετική και αρνητική πλευρά. 'Έχοντας ήδη αποκλείσει την πανίσχυρη σκωτσέζικη Σέλτικ στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών της περιόδου 1974/75, ο Ολυμπιακός έχει προκαλέσει αίσθηση στην Ευρώπη όχι μόνο για την πρόκριση επί ενός εκ των φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, αλλά και για το σπουδαίο ποδόσφαιρο το οποίο απέδιδε η ομάδα εντός των αγωνιστικών χώρων, σε τέτοιο βαθμό που στην Ελλάδα δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πίστευαν ότι η ομάδα του Πειραιά θα μπορούσε να φτάσει ακόμα και στον τελικό.
Στον δεύτερο γύρο ο Ολυμπιακός κλήθηκε να αντιμετωπίσει άλλο ένα μεγαθήριο της εποχής, την ιστορική πρωταθλήτρια Βελγίου, Άντερλεχτ. Συγκεκριμένα η ομάδα των Βρυξελλών είχε ήδη πλούσια ιστορία στην ευρωπαϊκή της πορεία μέχρι τότε, έχοντας φτάσει μία φορά στον τελικό του Κυπέλλου Εκθέσεων, τον πρόγονο του Κυπέλλου UEFA και δύο φορές στα προημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Όσον αφορά στην ομάδα που είχε ήδη δημιουργηθεί και αντιμετώπισε ο Ολυμπιακός, ήταν ένα σύνολο φτιαγμένο για να κατακτήσει την κορυφή όχι μόνο στο βελγικό πρωτάθλημα αλλά και στην Ευρώπη.
Αυτό δεν άργησε να γίνει, αφού η Άντερλεχτ έγραψε με χρυσά γράμματα εκείνη την εποχή το όνομά της ανάμεσα στα μεγαθήρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Αποκλείοντας τον Ολυμπιακό έφτασε για τρίτη φορά στην ιστορία της στα προημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης στην Ευρώπη, όπου αποκλείστηκε από την πανίσχυρη Λιντς η οποία αναδείχτηκε δευτεραθλήτρια Ευρώπης. Αυτή όμως ήταν μόνο η αρχή, αφού η τρομερή εκείνη ομάδα της Άντερλεχτ στις επόμενες τρεις διαδοχικές χρονιές έφτασε ισάριθμες φορές στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων και το κατέκτησε τις δύο από αυτές.
Στον πρώτο αγώνα η βελγική ομάδα με μια εμφάνιση αντάξια του ονόματός της, καταφέρνει να κατατροπώσει τον Ολυμπιακό στις Βρυξέλλες με το εμφατικό 5–1, μετατρέποντας τον επαναληπτικό της σε τυπική διαδικασία δίχως ενδιαφέρον, όπως λογικά πίστευαν όλοι. Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι. Ο επαναληπτικός διεξάγεται στο γήπεδο της Παναχαϊκής στην Πάτρα, αφού ο Ολυμπιακός ήταν τιμωρημένος, με την παρουσία 10.000 οπαδών του. Εκεί συντελείται ένα έγκλημα από τον διαιτητή του αγώνα Κάρολι Παλοτάι (Károly Palotai) από την Ουγγαρία, στην μεγαλύτερη σφαγή που έχει βιώσει ποτέ ελληνική ομάδα σε ευρωπαϊκό αγώνα. Ο Ολυμπιακός θα θριαμβεύσει με 3–0 και θα φτάσει κοντά σε μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην ιστορία των ευρωπαϊκών κυπέλλων απέναντι σε έναν αντίπαλο τέτοιου μεγέθους, ένα σκορ που θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερο αν δεν έβαζε το χέρι του ο εν λόγω διαιτητής που έμεινε στην ιστορία.
Μόλις στο 5ο λεπτό του αγώνα, ο Μάικ Γαλάκος πετυχαίνει γκολ μετά από σέντρα του Μπάμπη Σταυρόπουλου, όμως το γκολ θα ακυρωθεί ως οφσάιντ που φυσικά δεν υπήρξε ποτέ. Στο 11' ο Παλοτάι αρνείται να δώσει πεντακάθαρο πέναλτι στον Ολυμπιακό, όταν ο Ζαν Τάισεν (Jean Thissen) αποκρούει με τα δύο χέρια την μπάλα μέσα στην περιοχή μετά από σέντρα πάλι του Σταυρόπουλου. Στο 18' ο Γαλάκος ανοίγει το σκορ το οποίο υπό φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν ήδη 3–0, ενώ λίγο αργότερα ο Γαλάκος θα σκοράρει και πάλι, όμως κι αυτή τη φορά το γκολ θα ακυρωθεί αφού το οφσάιντ που σφυρίχτηκε ήταν σωστό. Στο 23' και πάλι χέρι από Βέλγο ποδοσφαιριστή μέσα στην μεγάλη περιοχή, όμως ούτε αυτό το πέναλτι θα καταλογισθεί, ενώ στην εξέλιξη της φάσης το δοκάρι θα σώσει τους Βέλγους από το δεύτερο γκολ.
Ο Ολυμπιακός συνεχίζει τον επιθετικό μονόλογο απέναντι σε μια Άντερλεχτ η οποία έχει αιφνιδιαστεί πλήρως από την ορμητικότητα των τυπικά γηπεδούχων και στο 29' μετά από σέντρα του Σταυρόπουλου ακόμα ένα χέρι θα αποκρούσει την μπάλα μέσα στην βελγική περιοχή, αυτή τη φορά από τον Ζιλμπέρ Βαν Μπινστ (Gilbert Van Binst), όμως ούτε αυτό το πέναλτι θα σφυριχτεί ποτέ. Η Άντερλεχτ πραγματοποιεί την πρώτη της επίθεση στο 40', ενώ λίγο πριν την λήξη του ημιχρόνου ο Σταυρόπουλος θα πετύχει άλλο ένα γκολ για τον Ολυμπιακό το οποίο θα ακυρωθεί και πάλι ως οφσάιντ, μόνο που ο Σταυρόπουλος είχε δεχθεί την μπάλα από λάθος πάσα αντιπάλου.
Στο 61', ο Κώστας Λιόλιος βρίσκεται έξω από την μεγάλη περιοχή της Άντερλεχτ με τελευταίο εμπόδιο τον Έρβιν Βαντερντάλ (Erwin Vandendaele) ο οποίος τον ανατρέπει πριν βρεθεί μόνος απέναντι στον τερματοφύλακα, όμως ο Παλοτάι όχι μόνο δεν δείχνει κόκκινη κάρτα στον Βέλγο αμυντικό, αλλά δεν σφυρίζει ούτε το φάουλ. Στο 64' ακυρώνεται άλλο ένα γκολ του Ολυμπιακού με σκόρερ τον Κώστα Δαβουρλή, όμως αυτή τη φορά η απόφαση είναι σωστή αφού βρισκόταν σε θέση οφσάιντ, ενώ στο 67' γίνεται το 2–0 και πάλι από τον Γαλάκο μετά από φάση διαρκείας μέσα στα καρέ της Άντερλεχτ.
Λίγο αργότερα ο Παλοτάι αποβάλλει τον Σταυρόπουλο με μια αυστηρή κόκκινη κάρτα σε μια αψιμαχία, ενώ στο 82' μετά από σέντρα του Μίλτον Βιέρα (Milton Viera) και κεφαλιά του Δαβουρλή η μπάλα φτάνει στον Γαλάκο ο οποίος σκοράρει για τρίτη φορά. Το σκορ πλέον είναι 3–0 και ο Ολυμπιακός χρειάζεται άλλο ένα γκολ για να πετύχει αυτό που έμοιαζε ακατόρθωτο. Αυτό το γκολ δεν θα έρθει ποτέ και η ατυχία σε συνδυασμό με μια σφαγιαστική διαιτησία άνευ προηγουμένου στο ευρωπαϊκό στερέωμα θα στερήσουν την πρόκριση στα προημιτελικά από τον Ολυμπιακό.
Ένα 3–0 απέναντι σε μια από τις κορυφαίες ομάδες της εποχής όπως η Άντερλεχτ, σε ουδέτερο γήπεδο, με το βαρύ σκορ του πρώτου αγώνα να μην αφήνει πολλές ελπίδες για την ανατροπή, με τον Παλοτάι να ακυρώνει 4 ερυθρόλευκα γκολ, να μην καταλογίζει 3 οφθαλμοφανή πέναλτι στους τυπικά γηπεδούχους, να μην αφήνει με 10 παίκτες τους Βέλγους όπως θα έπρεπε αλλά να το κάνει εις βάρος του Ολυμπιακού με μια αυστηρή κόκκινη κάρτα και με ένα δοκάρι σε σουτ του Λιόλιου, γίνεται κατανοητό ότι εάν σε μία από αυτές τις περιπτώσεις είχε επιτευχθεί το πολυπόθητο 4ο γκολ θα μιλούσαμε για μια από τις πιο "μάγκικες" προκρίσεις ελληνικής ομάδας στην Ευρώπη επί ενός μεγάλου αντιπάλου.
Αντ' αυτού όμως καταγράφηκε ένας άδικος αποκλεισμός ο οποίος γέμισε με οργή αλλά και υπερηφάνεια τους οπαδούς του Ολυμπιακού, ενώ έκανε το όνομα του Παλοτάι να συζητείται ακόμα και δεκαετίες μετά. Ο Ούγγρος διαιτητής μάλιστα μετά το τέλος του αγώνα παρέμενε έντρομος στη μέση του γηπέδου αδυνατώντας να πάει στα αποδυτήρια, αφού το εξαγριωμένο πλήθος απειλούσε να τον λιντσάρει. Παίκτες και παράγοντες της Άντερλεχτ μίλησαν για την δυναμική του Ολυμπιακού, αλλά και για την εχθρική ατμόσφαιρα που συνάντησαν στο γήπεδο, το οποίο είχε δικαιολογημένα ξεσηκωθεί από την αρχή του αγώνα λόγω των απαράδεκτων αποφάσεων του διαιτητή. Μάλιστα και ο ίδιος ο πρόεδρος της Άντερλεχτ, Κονστάντ Βάντεν Στοκ (Constant Vanden Stock), συνεχάρη τον Ολυμπιακό και τον κατέταξε στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, ενώ ο Παλοτάι όπως έγινε γνωστό από εκτενή δημοσιεύματα της εποχής, ήταν όργανο της γνωστής-άγνωστης μαφίας των διαιτητών που καθόριζαν τα αποτελέσματα συγκεκριμένων ευρωπαϊκών αγώνων και δεν ήταν η πρώτη φορά που δρούσε κατ' αυτό τον τρόπο.
Ο Λεωνίδας Θεοδωρακάκης γενικός αρχηγός και έφορος του Ολυμπιακού θυμάται:" ...τότε είχε συσταθεί μια πενταμελής επιτροπή για να υποδεχθεί, να φιλοξενήσει και να ψυχαγωγήσει τον Ούγγρο διαιτητή. Ήταν οι Βασίλης Ανδριανόπουλος (γενικός γραμματέας της ΕΠΟ), Μιχάλης Κρικίδης, Περικλής Λαναράς (β' αντιπρόεδρος του Ολυμπιακού), Πέτρος Καλογεράς (υπάλληλος της ΕΠΟ και εκπρόσωπος της UEFA) και Πέτρος Τζαβάρας (καθηγητής διαιτησίας). Και οι 5 μιλούσαν γαλλικά και μπορούσαν να συνεννοηθούν με τον Παλοτάι. Τον πήγαν για φαγητό, στα μπουζούκια και γενικά μας έδωσε την εντύπωση ότι έμεινε ικανοποιημένος από τη φιλοξενία του Ολυμπιακού. Την άλλη ημέρα, όμως διαπιστώσαμε το αντίθετο!
Πήγα στην Πάτρα , με τον αείμνηστο Γουλανδρή και τον οδηγό του Βασίλη. Θυμάμαι ότι δώσαμε ραντεβού στο Κάβο Ντόρο. Είχε γίνει μια παρεξήγηση με τον τότε προπονητή Λάκη Πετρόπουλο και δεν περάσαμε από τα αποδυτήρια. Κερδίσαμε 3-0, πετύχαμε κι άλλα γκολ, τα ακύρωσε, δεν μας έδωσε πέναλτι, απέβαλε παίκτη μας και τελικά έκανε το παν για να μη προκριθούμε αν και ήμασταν σαρωτικοί.
το ματς τελείωσε και με την αποχώρηση του διαιτητή έγιναν επεισόδια, πέταξαν καρέκλες από τα επίσημα, κάτι που εκνεύρισε τον Γουλανδρή. Περάσαμε έξω από τα αποδυτήρια, πηγαίνοντας στο αυτοκίνητο και ο πρόεδρος δεν μίλησε καν στους παίκτες. Ήταν πολύ θυμωμένος για την εξέλιξη του ματς, αλλά και τα επεισόδια.
Ψάξαμε να δούμε τι συνέβη με τον Παλοτάι και δεν υπήρχε καμία λογική εξήγηση για τη συμπεριφορά και τα σφυρίγματα του. Μάθαμε αργότερα ότι είχε πολύ καλές σχέσεις με τον πρόεδρο της βελγικής ομοσπονδίας , που ήταν υπεύθυνος στην επιτροπή διαιτησίας της ΟΥΕΦΑ και μέλος της FIFA. Ο Παλοτάι σφύριξε μεγάλα παιχνίδια, τελικούς και αργότερα επικεφαλής της επιτροπής διαιτησίας της UEFA. Ήταν φαίνεται η ανταμοιβή του"
Η δήλωση του Λάκη Πετρόπουλου "όσα γκολ κι αν βάζαμε δεν θα προκρινόμεθα" ήταν χαρακτηριστική για τη διαιτησία του Παλοτάι. Το Φως είχε βασικό τίτλο
"Το πιο μεγάλο έγκλημα. Ένας απατεώνας πουλημένος διαιτητής ελήστεψε τον υπεργίγαντα Ολυμπιακό. Επάτησε την Άντερλεχτ 3-0"
Η διαιτησία του Ούγγρου Παλοτάι , έχει μείνει στην ιστορία, αλλά ουδείς μπορεί να πει μετά βεβαιότητας τι συνέβη εκείνες τις ημέρες. Ο Τύπος της εποχής ασχολήθηκε επισταμένως και διάφορα σενάρια κυκλοφόρησαν. Όπως ότι ο Γουλανδρής έδωσε λεφτά και ακριβό ρολόι που δεν έφτασαν ποτέ στα χέρια του Ούγγρου, γι αυτό και εκδικήθηκε με τον τρόπο του. Ότι τον δωροδόκησε η Άντερλεχτ, ότι, ότι, ότι...
Η γνωστή συνωμοσιολογία όπως καταλάβατε δεν είναι ίδιον μόνο της εποχής μας, αλλά προϋπήρχε. Σε συνέντευξη όμως του Νίκου Ρατσιάτου , την επομένη του αγώνα στο "Φως", υπάρχει φωτογραφία του Παλοτάι, με ένα πανάκριβο Ρόλεξ στο χέρι του, ενώ σε ερώτηση για τις διαμαρτυρίες των οπαδών του Ολυμπιακού, ο Ούγγρος διαιτητής απάντησε ειρωνικά "μα γιατί δεν διεμαρτύροντο μετά το 5-1; Δεν είσθε ευχαριστημένοι που κερδίσατε 3-0; Μπορεί και να βρέθηκα σε άσχημη ημέρα. Ξέρετε οι διαιτητές δεν μπορεί να είναι πάντα άριστοι"
Γράφτηκαν και άλλα πολλά, όπως "Ο φυγάς Ούγγρος Άντρας Μπέρες, πρώην τεχνικός της Άντερλεχτ συνόδευσε του Βέλγους στην Αθήνα και συναντήθηκε με τον Παλοτάι". Ο πρόεδρος της επιτροπής εκδίκασης ενστάσεων Αντώνης Κιτσούκαλης εξάλλου κλήθηκε σε απολογία από την ΟΔΠΕ γιατί συνόδευσε τον Παλοτάι και βρισκόταν στον αγωνιστικό χώρο εκτελώντας χρέη διερμηνέα, χωρίς την άδεια της Ομοσπονδίας Διαιτητών.
Ο Γουλανδρής πάντως δήλωσε παραίτηση στις 27 Δεκεμβρίου του 1974, ενάμιση μήνα μετά το ματς με την Άντερλεχτ, από την Ελβετία, όπου είχε πάει με την οικογένειά του για να γιορτάσει τα Χριστούγεννα. Ήταν έξαλλος γιατί του είχαν υποσχεθεί ότι ο Παλοτάι θα είναι ακριβοδίκαιος , αλλά και για έναν άλλο λόγο. Είχε ζητήσει να παίξει ο Ολυμπιακός στο Καυτατζόγλειο, για να βρεθούν στις εξέδρες 50.000 θεατές, αλλά κάποιος ανώτερος ποδοσφαιρικός παράγοντας , τον ...άδειασε και δήλωσε στην UEFA το γήπεδο της Παναχαϊκής.
Πηγή: Αναμνήσεις ΜΙΑΣ φανέλας - sport24.gr