Ο Αλμπέρτο Σουπίτσι (Horacio Alberto Suppici Venues) γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου του 1898 στην πόλη Κολόνια ντελ Σακραμέντο, στην νοτιοδυτική Ουρουγουάη, ακριβώς απέναντι απ’ το Μπουένος Άιρες. Ήταν Ο προπονητής της εθνικής ομάδας της Ουρουγουάης κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1930, οδηγώντας την διοργανώτρια στη κατάκτηση του πρώτου Παγκοσμίου Κυπέλλου της ιστορίας. Ήταν γνωστός με το παρατσούκλι «el Profesor» (ο Καθηγητής). Ο ξάδελφός του, ο Χέκτορ Σουπίτσι Σέδες (Héctor Suppici Sedes) ήταν επαγγελματίας οδηγός αγώνων. Είχε κροατική καταγωγή και το πραγματικό επώνυμο του ήταν Σούπισιτς (Suppisich).
Σε ηλικία 19 ετών, στις 22 Απριλίου του 1917, ήταν από τους ιδρυτές της ομάδας «Club Plaza Colonia de Deportes» και για αυτό άλλωστε, προς τιμήν του, το γήπεδο της έχει μετονομαστεί σε «Estadio "Professor" Alberto Suppici». Αγωνίστηκε στην Νασιονάλ του Μοντεβίδεο, ως αριστερός μέσος, από το 1915 έως το 1923. Κατέκτησε μαζί της 7 πρωταθλήματα το 1915, το 1916, το 1917, το 1919, το 1920, το 1922 και το 1923, έχοντας αγωνιστεί σε 146 παιχνίδια και πετυχαίνοντας 6 γκολ. Με την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας, ασχολήθηκε με την προπονητική αναλαμβάνοντας τα τμήματα υποδομής της Πενιαρόλ και το 1928, ανέλαβε ως τεχνικός διευθυντής την εθνική Ουρουγουάης.
Πήρε μέρος στο Πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής (ο πρόγονος του Κόπα Αμέρικα) του 1929, όπου κατέλαβε την 3η θέση. Στην συνέχεια, την οδήγησε στο παρθενικό Παγκόσμιο Κύπελλο του 1930 "εντός έδρας". Απέκλεισε τον βασικό τερματοφύλακα, Αντρές Ματσάλι (Andrés Mazali), ο οποίος είχε κερδίσει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 1928, επειδή καθυστέρησε αρκετά να προσέλθει στο ξενοδοχείο της εθνικής, πριν την έναρξη των αγώνων, παραβιάζοντας σαφείς εντολές που είχαν δοθεί στους παίκτες. Υπήρχαν υπόνοιες για ραντεβού του με μια μυστηριώδη ξανθιά γυναίκα.
Οδήγησε την Ουρουγουάη στον τελικό του "Estadio Cenetenario", όπου επικράτησε της Αργεντινής με 4-2 αν και στο ημίχρονο έχανε 2-1, χάρις στα γκολ των Ντοράδο, Σέα, Ιριάρτε και Κάστρο. Ο Αλμπέρτο Σουπίτσι είναι ο νεαρότερος προπονητής που έχει κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, σε ηλικία μόλις 31 ετών. Παρέμεινε στον πάγκο της μέχρι το 1932 και στην συνέχεια ανέλαβε για ένα μικρό χρονικό διάστημα την τεχνική ηγεσία της Central Espanol Futbol Club, όπου είχε ως συνεργάτη του τον Juan Lopez Fontana, τον προπονητή της Ουρουγουάης στο θριαμβευτικό Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950.
Ο "El Professor" επανήλθε στην «σελέστε» το 1935 και έμεινε μέχρι και το 1941, παίρνοντας μέρος σε τρία Πρωταθλήματα Νοτίου Αμερικής το 1937, το 1939 και το 1941 όπου ήταν φιναλίστ της διοργάνωσης. Ο συνολικός του απολογισμός και από τα δύο περάσματα είναι σε 36 παιχνίδια 17 νίκες, 3 ισοπαλίες και 16 ήττες. Το βασικό του επάγγελμα ήταν πυροσβέστης και με αυτό απασχολήθηκε με μόνη εξαίρεση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948 όταν ορίστηκε αρχηγός της αποστολής. Έφυγε από την ζωή ξεχασμένος στις 21 Ιουνίου του 1981 σε ηλικία 82 ετών.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος (Club), Συμμετοχές (Γκολ)
Επαγγελματική καριέρα
- 1915-1923: Club Nacional de Football, 143 (6)
Προπονητική καριέρα
- 1928-1932: Ουρουγουάη (τεχνικός διευθυντής)
- Ιούνιος-Σεπτέμβριος 1935: Central Español Fútbol Club
- 1935-1941: Ουρουγουάη
Τίτλοι
Διεθνείς
Με την Ουρουγουάη
- Παγκόσμιο Κύπελλο: 1930
- Copa América: 3η θέση το 1929
