Ο Ιταλός κεντρικός επιθετικός Σαλβατόρε Σκιλάτσι (Salvatore «Totò» Schillaci), γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου του 1964, στο Παλέρμο της Σικελίας. Συνήθως αναφέρεται με το παρατσούκλι του «Toto». Κατά τη διάρκεια της συλλογικής του καριέρας, έπαιξε για τη Μεσίνα, τη Γιουβέντους, την Ίντερ και τη Τζούμπιλο Ιβάτα στην Ιαπωνία. Σε διεθνές επίπεδο, ήταν το αστέρι έκπληξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990, καθώς βοήθησε την Ιταλία σε μια 3η θέση στη διοργάνωση που πραγματοποιήθηκε στη πατρίδα του. Ερχόμενος ως αλλαγή στο πρώτο παιχνίδι της Ιταλίας, κατάφερε να σκοράρει 6 γκολ σε ολόκληρο το τουρνουά, διεκδικώντας το Χρυσό Παπούτσι ως κορυφαίος σκόρερ του, και κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα ως ο Καλύτερος Παίκτης του τουρνουά μπροστά από καταξιωμένους αστέρες όπως ο Λόταρ Ματέους (Lothar Matthäus) και ο Ντιέγκο Μαραντόνα (Diego Maradona) που τερμάτισαν στη 2η θέση και 3η θέση αντίστοιχα. Ένα καθαρόαιμο άλογο κούρσας, πρωταθλητής Αυστραλίας, πήρε το όνομά του μετά από τους αγώνες του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Την ίδια χρονιά, επίσης, ο ίδιος ήταν 2ος στον διαγωνισμό για την Χρυσή Μπάλα, πίσω από τον Λόταρ Ματέους. 
Παιδί του ιταλικού Νότου και με τη στάμπα του «χωριάτη» κολλημένη πάνω του, ο ταλαντούχος Σαλβατόρε καταφέρνει το 1982, στα 18 του χρόνια, να μεταγραφεί στη Μεσίνα, ομάδα που βολοδέρνει ανάμεσα στην Α' και τη Β' κατηγορία. Μετά μια σειρά παραγωγικών σε τέρματα αγωνιστικών περιόδων, τη σεζόν 1988/89, υπό της οδηγίες του Ζντένεκ Ζέμαν (Zdeněk Zeman), σημείωσε 23 γκολ από τα συνολικά 46 τέρματα της ομάδας του και τραβώντας πάνω του την προσοχή των ομάδων της Serie Α.
Η Γιουβέντους ενδιαφέρθηκε να τον αποκτήσει και στην πρώτη του χρονιά με την φανέλα των «μπιανκονέρι», υπό την προπονητική καθοδήγηση του Ντίνο Τζοφ (Dino Zoff), σκοράρει 15 γκολ στο πρωτάθλημα και 21 σ’ όλες τις διοργανώσεις, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην κατάκτηση του Ιταλικού Κυπέλλου αλλά και του Κυπέλλου UEFA. Ο κόουτς της Εθνικής Ιταλίας, Ατζέλιο Βιτσίνι (Azeglio Vicini), αναγκάζεται να τον προσέξει και αποφασίζει να τον καλέσει! Οι προφανείς επιλογές για τις θέσεις των επιθετικών στη «Σκουάντρα Ατζούρα» είναι το δίδυμο της Σαμπντόρια, Τζιανλούκα Βιάλι (Gianluca Vialli) και Ρομπέρτο Μαντσίνι (Roberto Mancini), ο Αντρέα Καρνεβάλε (Andrea Carnevale) της Νάπολι, ο Άλντο Σερένα (Aldo Serena) της Ίντερ και ο άσος της Φιορεντίνα, Ρομπέρτο Μπάτζιο (Roberto Baggio).
Ο Σκιλάτσι είχε μόλις μία συμμετοχή στην εθνική ομάδα και αποτελούσε αουτσάιντερ πριν την έναρξη του Μουντιάλ. Ο Βιντσίνι έδειξε ότι πίστευε τον Σικελό και δικαιώθηκε. Όπως αναμενόταν στον εναρκτήριο αγώνα της Ιταλίας στο Μουντιάλ που διεξήχθη στο Ολίμπικο της Ρώμης με αντίπαλο την Αυστρία, ο Σκιλάτσι ήταν στον πάγκο. Οι Καρνεβάλε και Βιάλι ξεκίνησαν ως επιθετικό δίδυμο. Το ματς κυλούσε 0-0 μέχρι το 74' όταν μπήκε στον αγώνα ο Σκιλάτσι στην θέση του Καρνεβάλε. Δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη και μόλις 4 λεπτά μετά την είσοδο του στον αγωνιστικό χώρο πέτυχε με κεφαλιά το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης. Ο κόσμος έμαθε το όνομα του.
Ως αλλαγή μπήκε και στο επόμενο παιχνίδι με αντίπαλο τις Ηνωμένες Πολιτείες, πάλι στην θέση του Καρνεβάλε. Η Ιταλία νίκησε 1-0 χάρις στο γκολ του Τζιουζέπε Τζιανίνι (Giuseppe Giannini). Στο τρίτο ματς του ομίλου, η Ιταλία νίκησε 2-0 την Τσεχοσλοβακία και ο Σκιλάτσι ξεκίνησε βασικός στην επίθεση μαζί με τον Ρομπέρτο Μπάτζιο. Το γκολ του επισκιάστηκε από το εξαιρετικό γκολ του Μπάτζιο με σλάλομ που ξεκίνησε από το κέντρο του γηπέδου.
Η φήμη του Σκιλάτσι είχε εξαπλωθεί και οι Ιταλοί έκαναν λόγο για έναν νέο Πάολο Ρόσι (Paolo Rossi). Επιβεβαίωσε την εξαιρετική αγωνιστική κατάσταση που βρίσκονταν στον αγώνα με την Ουρουγουάη. Χάρις στο δικό του γκολ ξεκλείδωσε την άμυνα των λατινοαμερικάνων και ο Άλντο Σερένα, πέντε λεπτά πριν την λήξη απλά σφράγισε την πρόκριση της Ιταλίας στα προημιτελικά. Με τρία γκολ σε τέσσερα ματς, η «Correre della Sera», επιβράβευσε τον Σκιλάτσι με έναν κολακευτικό τίτλο: «Η Ιταλία του Σκιλάτσι»!
Στον προημιτελικό απέναντι στο Έιρε του Τζάκι Τσάρτλον (Jackie Charlton), έκανε και πάλι το «θάυμα» του σημειώνοντας το μοναδικό γκολ του αγώνα. Ο παίκτης που είχε μόλις μία εθνική συμμετοχή πριν το Μουντιάλ ήταν ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με τέσσερα γκολ. Στα ημιτελικά οι Ναπολιτάνοι αποθέωσαν τον Σκιλάτσι απέναντι στην Αργεντινή και αυτός τους ανταπέδωσε την αναγνώριση με γκολ απέναντι στην ομάδα του Ντιέγκο Μαραντόνα (Diego Maradona). Το όνειρο της συμμετοχής των Ιταλών στον τελικό έσβησε στην διαδικασία των πέναλτι.
Οι Ρομπέρτο Ντοναντόνι (Roberto Donadoni) και Άλντο Σερένα απέτυχαν να σκοράρουν ενώ ο Σκιλάτσι δεν επιλέχθηκε από τον Βιντσίνι να εκτελέσει πέναλτι. Ο αποκλεισμός έφερε κατήφεια και απογοήτευση στους Ιταλούς που βρήκαν το κουράγιο και νίκησαν στον μικρό τελικό την Αγγλία 2-1, με το Σκιλάτσι να σημειώνει το 6ο του γκολ στην διοργάνωση. Το «Χρυσό παπούτσι» της διοργάνωσης για τον πρώτο σκόρερ, όπως και η «Χρυσή μπάλα» για τον καλύτερο παίκτη, καταλήγουν στην αγκαλιά τού λαμπερού «ρούκι». Τα όνειρα που έκανε κάποτε ένα μικρό παιδί στο Παλέρμο φαίνεται να βγαίνουν αληθινά και ο μικρόσωμος Σικελός, ήταν ο νέος ήρωας των Ιταλών.
Όμως, τα όνειρα δεν κρατάνε για πολύ. Οι δύο επόμενες χρονιές του στη Γιουβέντους δεν ικανοποιούν τους Ανιέλι (Agnieli), που τον παραχωρούν στη Ίντερ. Τραυματισμοί και έλλειψη αυτοπεποίθησης οδηγούν σε καινούργια απόρριψη, τόσο από την ομάδα του όσο και από την Εθνική, στην οποία, εκτός από εκείνα του Μουντιάλ, θα σημειώσει ακόμη 1 γκολ. Ο μόλις πριν 3 χρόνια εθνικός ήρωας των Ιταλών καταλήγει σχεδόν διωγμένος στην... Ιαπωνία, μαζί με άλλους -ουσιαστικά ξοφλημένους για τις ευρωπαϊκές λίγκες- πρώην σταρ.
Σήμερα, ο Σαλβατόρε Σκιλάτσι διατηρεί μια Ακαδημία για νεαρούς ποδοσφαιριστές στο Παλέρμο. Σε δηλώσεις του μιλάει πάντα με ενθουσιασμό για την εμπειρία που έζησε στο Μουντιάλ της Ιταλίας: "H εμπειρία του Παγκοσμίου Κυπέλλου ήταν μοναδική. Κάθε παίκτης θα ήθελε να πάρει μέρος σε ένα Μουντιάλ όπως σε αυτό που συμμετείχα εγώ. Ήταν φανταστικό για μένα και με έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο. Το θυμάμαι σαν χθες. Ήταν όλες μαγικές νύχτες".
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- 1981: AMAT Palermo
Επαγγελματική καριέρα
- 1982–1989: Associazioni Calcio Riunite Messina 1947, 219 (61)
- 1989–1992: Juventus Football Club, 90 (26)
- 1992–1994: F.C. Internazionale Milano, 30 (11)
- 1994–1997: Júbilo Iwata, 78 (56)
Σύνολο καριέρας: 417 (154)
Διεθνής
- 1989: Εθνική Ελπίδων Ιταλίας, 1 (0)
- 1990/91: Ιταλία, 16 (7)
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με την Messina- Πρωτάθλημα Δ’ Κατηγορίας: 1982/83
- Πρωτάθλημα Γ’ Κατηγορίας: 1985/86
Με την Juventus
- Κύπελλο Ιταλίας: 1989/90
- Κύπελλο UEFA: 1989/90
Με την Inter
- Κύπελλο UEFA: 1993/94
Με την Júbilo Iwata
- Πρωτάθλημα Ιαπωνίας: 1997
Διεθνείς
Με την Ιταλία
- Παγκόσμιο Κύπελλο: 1990 –3η θέση
Προσωπικές Διακρίσεις
- Πρώτος Σκόρερ Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1990
- Καλύτερος Παίκτης Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1990
- Μέλος Καλύτερης Ενδεκάδας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1990
- Πρώτος Σκόρερ Β’ Κατηγορίας: 1988/89
- Καλύτερος Παίκτης του Κόσμου: 1990 -2η θέση
- Καλύτερος Παίκτης της Ευρώπης από το γαλλικό περιοδικό Onze: 1990 -2η θέση
Τιμές
- Ιππότης Επί Τιμή 5ης κλάσης της Ιταλικής Δημοκρατίας
Πηγές: sport24.gr – enet.gr
