Ούλι Στίλικε

Ο (Δυτικο-) Γερμανός κεντρικός μέσος ή και λίμπερο Ούλι Στίλικε (Ulrich "Uli" Stielike), γεννήθηκε στις 15 Νοεμβρίου του 1954 στο Κετς της Βάδης-Βυρτεμβέργης, στην δεξιά όχθη του Ρήνου, κοντά στην Χαϊδελβέργη. Συνήθως ως κεντρικός μέσος ή σε ρόλο σκούπας στην άμυνα, ήταν γνωστός για την αντοχή, την έξοχη τεχνική, το σθένος, την ταχύτητα, τις άψογες τοποθετήσεις, τη μαχητικότητα και την ποδοσφαιρική του ευφυΐα. Ανήκει στην μικρή κάστα ποδοσφαιριστών [μέλη της μεταξύ άλλων ο Ράινερ Μπόνοφ (Rainer Bonhof) και ο Μάνφρεντ Καλτζ (Manfred Kaltz)] που έχουν παίξει σε όλους τους Ευρωπαϊκούς διασυλλογικούς τελικούς (Πρωταθλητριών, Κυπελλούχων UEFA), αλλά και διεθνώς, σε αυτούς του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, αλλά και του Παγκοσμίου Κυπέλλου! Μέλος της μεγάλης Μπορούσια του Μενχενγκλάντμπαχ της δεκαετίας του 1970, στα τέλη της δεκαετίας του 1970 μέχρι και τα μέσα αυτής του 1980, υπήρξε βασικό μέλος της Ρεάλ Μαδρίτης κατακτώντας αρκετούς τίτλους. Συμμετέχοντας σε κάθε τελικό που μπορεί   να συμμετάσχει ένας ποδοσφαιριστής σε συλλογικό επίπεδο, έκανε το ίδιο και σε διεθνές με την Δυτικογερμανική εθνική ομάδα, όντας ο αρχηγός της σε αρκετές περιπτώσεις. Αργότερα έγινε ένας αρκετά πετυχημένος προπονητής.

Έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην ομάδα της γενέτειράς του, την Γκρόιτερ Κετς. Κατόρθωσε να ξεχωρίσει γρήγορα ενώ κλήθηκε και στην εθνική Νέων της Δυτ. Γερμανίας. Το 1972 οι άνθρωποι της Μπορούσια του Μενχενγκλάντμπαχ αποφάσισαν να του εμπιστευθούν μία θέση στο ρόστερ του συλλόγου. Καθιερώθηκε άμεσα στο βασικό σχήμα των «πουλαριών» και έως το 1977 πανηγύρισε μαζί τους 3 πρωταθλήματα (1975, 1976 και 1977) και ένα Κύπελλο Γερμανίας (1973) καθώς και το Κύπελλο UEFA του 1975, ενώ χρησιμοποιήθηκε σε 109 αναμετρήσεις τους, πετυχαίνοντας παράλληλα 12 γκολ! Περιττό, να αναφερθεί ότι η συμβολή του σε όλες αυτές τις επιτυχίες ήταν αποφασιστική!

Επόμενος «σταθμός» του ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης. Έμεινε οκτώ συνεχόμενες σεζόν στη Μαδρίτη, παίζοντας σε 215 παιχνίδια πρωταθλήματος της «Βασίλισσας», σημειώνοντας 41 τέρματα (308 συμμετοχές και 50 γκολ, συνολικά σε όλες τις διοργανώσεις), Κέρδισε μία θέση στις καρδιές των φίλων της χάρη στις εξαιρετικές του εμφανίσεις κατακτώντας παράλληλα 3 πρωταθλήματα (1978, 1979 και 1980), 2 Κύπελλα (1980 και 1982) και ένα ισπανικό Λιγκ Καπ το 1985, καθώς και το Κύπελλο UEFA της ίδιας χρονιάς! Επίσης, στα χρόνια του στη Μαδρίτη, αναδείχθηκε 4 φορές Κορυφαίος Ξένος Ποδοσφαιριστής της Πριμέρα Ντιβιζιόν και μάλιστα, συνεχόμενες (1979 έως και 1982)! Ουδείς άλλος παίκτης τιμήθηκε με αυτή τη διάκριση τόσες πολλές φορές!

Όταν το συμβόλαιό του με τους «μερένγκες» εξέπνευσε, υπέγραψε στην ελβετική Ξαμάξ. Συνέβαλε τα μέγιστα ώστε η ομάδα του Νοσατέλ να στεφθεί πρωταθλήτρια Ελβετίας το 1987 και το 1988. Λίγες εβδομάδες μετά την κατάκτηση του δεύτερου τίτλου αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, έχοντας προλάβει να συμμετάσχει σε 66 παιχνίδια της.

Χρίστηκε 42 φορές διεθνής με τη εθνική ομάδα της Δυτικής Γερμανίας, από το 1975 έως το 1984 και πέτυχε τρία γκολ. Δεν έλαβε μέρος στο Μουντιάλ του 1978, χάριν μιας απόφασης του προέδρου της Γερμανικής ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Χέρμαν Νοϊμπέργκερ (Hermann Neuberger), για συμμετοχή μόνο παικτών που αγωνίζονταν τότε στην Μπουντεσλίγκα. Έλαβε μέρος σε δύο Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, αυτά του 1980 στην Ιταλία, στο οποίο και κατέκτησε και σε αυτό του 1984 στην Γαλλία.  Συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο, του 1982 στην Ισπανία, κατακτώντας την δεύτερη θέση. Στον επικό ημιτελικό με την Γαλλία (3-3 η κανονική διάρκεια, 5-4 στα πέναλτι) έχασε, το 3^ο κατά σειρά και μοναδικό για την Γερμανία, πέναλτι στην διαδικασία, όντας ο μοναδικός Γερμανός στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων που χάνει πέναλτι στην διαδικασία. Το τελευταίο παιχνίδι ήταν εναντίον της Αργεντινής (1-3), τον Σεπτέμβριο του 1984, στο πρώτο παιχνίδι του Φραντζ Μπεκενμπάουερ (Franz Beckenbauer) ως προπονητή της εθνικής ομάδας.

Όταν αποσύρθηκε απ’ την ενεργό δράση, ακολούθησε καριέρα προπονητή. Κοουτσάρισε ελβετικούς, ισπανικούς και γερμανικούς συλλόγους, καθώς και ομάδες του Κατάρ. Διετέλεσε προπονητής της εθνικής Ελβετίας, της Ακτής Ελεφαντοστού, καθώς και ορισμένα από τα «μικρά» γερμανικά αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα. Ακόμη, διετέλεσε για μία διετία βοηθός προπονητή στην εθνική Ανδρών της Γερμανίας. Από το 2014 είναι ο εκλέκτορας της Νότιας Κορέας.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος (Club), Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• 1962–1972: SpVgg Ketsch

Επαγγελματική καριέρα

• 1972–1977: Borussia VfL 1900 Mönchengladbach, 109 (12)
• 1977–1985: Real Madrid Club de Fútbol, 215 (41)
• 1985–1988: Neuchâtel Xamax FCS, 66 (0)

Σύνολο καριέρας: 390 (53)

Διεθνής

• 1972/73: Εθνική Νέων Δυτικής Γερμανίας (West Germany Youth), 16 (0)
• 1973–1975: Ερασιτέχνες Δυτικής Γερμανίας (West Germany Amateur), 10 (3)
• 1975–1984: Δυτική Γερμανία (West Germany), 42 (3)

Προπονητική καριέρα

• 1989–1991: Ελβετία
• 1992–1994: Neuchâtel Xamax FCS
• 1994/95: Sportverein Waldhof Mannheim
• 1996: Unión Deportiva Almería,
• 1998–2000: Γερμανία (βοηθός)
• 2000–2006: Γερμανία (U19 / U20 / U21)
• 2006–2008: Ακτή Ελεφαντοστού
• 2008: Football Club de Sion
• 2008–2010: Al-Arabi Sports Club -Κατάρ
• 2010–2012: Al-Sailiya Sports Club -Κατάρ
• 2013/14: Al-Arabi Sports Club -Κατάρ
• 2014–      : Νότια Κορέα

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Mönchengladbach

• Πρωτάθλημα Δυτικής Γερμανίας: 3 (1974/75, 1975/76, 1976/77)
• Κύπελλο Δυτικής Γερμανίας: 1973
• Κύπελλο UEFA: 1975
• Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης: φιναλίστ το 1977

Με την Real Madrid 

• Πρωτάθλημα Ισπανίας: 3 (1977/78, 1978/79, 1979/80)
• Κύπελλο Ισπανίας: 2 (1979/80, 1981/82)
• Λιγκ Καπ Ισπανίας: 1985
• Κύπελλο UEFA: 1985
• Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης: φιναλίστ το 1981
• Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: φιναλίστ το 1983

Με την Neuchâtel Xamax

• Πρωτάθλημα Ελβετίας: 2 (1986/87, 1987/88)

Διεθνείς

Με την Δυτική Γερμανία

• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 1980 και φιναλίστ το 1976
• Παγκόσμιο Κύπελλο: φιναλίστ το 1982

Ως προπονητής

Συλλογικοί

Με την Al-Sailiya

• Πρωτάθλημα Κατάρ: 2011/12

Διεθνείς

Με την Νότια Κορέα

• Κύπελλο Εθνών Ασίας: φιναλίστ το 2015
• Κύπελλο Ανατολικής Ασίας: 2015

Πηγή: balleto.gr