Βλογημένος: Χοσέ Άνχελ Ιρίμπαρ: Η Λεύκα

Ο Ισπανός τερματοφύλακας Χοσέ Άνχελ Ιρίμπαρ (José Ángel Iribar Cortajarena), γεννήθηκε την 1^η Μαρτίου του 1943, σ’ ένα μικρό χωριό που ονομάζεται Μακάτζα, κοντά στη Σαραούτζ, στην κεντρική Γκιπούθκοα, τη επαρχία στην Χώρα των Βάσκων. Παίζοντας σχεδόν αποκλειστικά για την Αθλέτικ του Μπιλμπάο, εμφανίστηκε σε περισσότερα από 600 επίσημα παιχνίδια για τον σύλλογο κατά τη διάρκεια των 18 σεζόν του στην ισπανική La Liga, κερδίζοντας δύο μεγάλους τίτλους. Θεωρείται ένας από τους Κορυφαίους Τερματοφύλακες στην ποδοσφαιρική ιστορία και είχε το παρατσούκλι "El Txopo" (Η Λεύκα), λόγω του ύψους του και της κορμοστασιάς του! Εκπροσώπησε την εθνική ομάδα της Ισπανίας στο Κύπελλο Εθνών του 1964 και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, κατακτώντας τον τίτλο στη πρώτη διοργάνωση.

Μετά από μόλις τρία παιχνίδια, τη πρώτη επαγγελματική του σεζόν στην Αθλέτικ του Μπιλμπάο, προχώρησε για να γίνει ο βασικός γκολκίπερ της για τις ακόλουθες 16 περιόδους. Τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο, έγιναν με την Ντεπορτίβο Μπασκόνια το 1961, όταν αυτός ο σύλλογος δεν ήταν ακόμη ο τροφοδότης της Αθλέτικ. Μάλιστα, για το Κόπα ντε Χενεραλίσμο (Copa del Generalísimo -το τότε Κύπελλο Ισπανίας) απέκλεισε την Ατλέτικο Μαδρίτης και η εκπληκτική του απόδοση, προκάλεσε την μεταγραφή του για το τότε ποσό-ρεκόρ του 1 εκατομμυρίου πεσετών.

Στην Αθλέτικ, αγωνίστηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 1963, ύστερα από ένα τραυματισμό του βασικού Καρμέλο Σεντρούν (Carmelo Cedrún) και δεν κοίταξε ποτέ του ξανά πίσω! Κατέκτησε δύο ισπανικά Κύπελλα και έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου UEFA της περιόδου 1976/77, χάνοντας το τρόπαιο από την Γιουβέντους. Αποσύρθηκε το 1980, στα 37 του χρόνια, έχοντας παίξει σε 614 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις, τους περισσότερους από οποιονδήποτε άλλον για τον σύλλογο, τους 466 για το πρωτάθλημα, τους 99 για το Ισπανικό Κύπελλο και τους 49 για τις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις. Κατά τη διάρκεια της περιόδου 1970/71, κράτησε ανέπαφη την εστία του σε 10 διαδοχικούς εντός έδρας αγώνες, το οποίο μεταφράζεται σε 1.018 λεπτά! Κέρδισε το τρόπαιο Ρικάρντο Θαμόρα (Ricardo Zamora Trophy), ως ο Καλύτερος Τερματοφύλακας το 1970. Τον διαδέχθηκε στον σύλλογο, ο Αντόνι Τσουμπιθαρέτα (Andoni Zubizarreta), που ήλθε στην Αθλέτικ το καλοκαίρι του 1980!

Έκανε το ντεμπούτο του για την Ισπανία στις 11 Μαρτίου του 1964, σε μια νίκη 5-1 επί του Έιρε, για τα προκριματικά του Κυπέλλου Εθνών του 1964. Ήταν βασικός στον τελικό όταν η Ισπανία κατέκτησε το Κύπελλο. Εκπροσώπησε επίσης την Ισπανία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, παίζοντας βασικός σ’ όλα τα παιχνίδια. Διατήρησε τη θέση του για άλλα δέκα χρόνια, με το τελευταίο του παιχνίδι να έρχεται στις 24 Απριλίου του 1976, σε μια ισοπαλία 1-1 εναντίον της Δυτικής Γερμανίας για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1976. Έκανε, συνολικά 49 εμφανίσεις για τους «φούριας ρόχας».

Στη συνέχεια εντάχθηκε στο προπονητικό τιμ της Αθλέτικ, αναλαμβάνοντας προπονητής των τερματοφυλάκων. Την περίοδο 1983/84 ήταν προπονητής της εφεδρικής ομάδας της Μπιλμπάο, οδηγώντας τους στη δεύτερη θέση στην δεύτερη κατηγορία, την καλύτερη της ιστορίας τους, παρόλο που δεν ήταν ούτως ή άλλως επιλέξιμη για προβιβασμό.

Ήταν επίσης προπονητής στην πρώτη ομάδα, τη σεζόν 1986/87. Από το 1988 και για πάνω από δύο δεκαετίες, ήταν υπεύθυνος της εθνικής ομάδας της Χώρας των Βάσκων. Στις 5 Δεκεμβρίου του 1976, πριν από ένα παιχνίδι εναντίον της Ρεάλ Σοσιεδάδ, ο Ιρίμπαρ και ο αρχηγός της Ρεάλ Σοσιεδάδ του Σαν Σεμπαστιάν, ο Ινάσιο Κορταμπαρία (Inaxio Kortabarria), εισήλθαν στον αγωνιστικό χώρο κρατώντας την Ικουρίνια (Ikurriña), τη σημαία των Βάσκων και την τοποθέτησαν τελετουργικά στον κεντρικό κύκλο. Ήταν η πρώτη δημόσια επίδειξη της σημαίας μετά από τον θάνατο του Φρανθίσκο Φράνκο (Francisco Franco), αλλά ακόμα ήταν παράνομη. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την πολιτική και τα προβλήματα των Βάσκων, όντας ο ίδιος ιδρυτικό μέλος του «Έρι Μπατασούνα» (Herri Batasuna), πολιτικού σκέλους της ΕΤΑ.