Ο
Βραζιλιάνος δεξιός ακραίος και αργότερα κεντρικός αμυντικός Χοσέ Λεάντρο ντε
Σόουζα Φερέιρα, περισσότερο γνωστός απλά ως Λεάντρο (José Leandro de Souza Ferreira),
γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου του 1959, στο Κάμπο Φρίο, μια πόλη 150 χιλιόμετρα
ανατολικά του Ρίο ντε Τζανέιρο. Έπαιξε
για τη Φλαμένγκο καθ’ όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας, από
το 1978 μέχρι το 1990. Μαζί της κέρδισε 4 εθνικά πρωταθλήματα Βραζιλίας, 5
πολιτειακά πρωταθλήματα του Ρίο, ένα Κόπα Λιμπερταδόρες και ένα
Διηπειρωτικό Κύπελλο. Έπαιξε
επίσης για την εθνική ομάδα της Βραζιλίας στη δεκαετία του 1980,
συμπεριλαμβανομένου του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982, μαζί με τους Ζίκο (Zico),
Τζούνιορ (Junior), Φαλκάο (Falcão), Σόκρατες (Socrates) και άλλους. Ήταν 27
φορές διεθνής, μεταξύ του Σεπτεμβρίου του 1981 και Μαΐου του 1986. Θεωρήθηκε ως
ο Καλύτερος Δεξιός Μπακ στην ιστορία της Φλαμέγκο και ένας από τους καλύτερους
αμυντικούς που βγήκαν ποτέ από τη Βραζιλία.
Ξεκίνησε
στα 14, στα τμήματα υποδομής της Φλαμέγκο και στα 19 του χρόνια, στις 22
Μαρτίου του 1978, έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα, σε μια ισοπαλία 1-1
με την Αμέρικα του Ρίο. Έπαιξε για την Φλαμένγκο καθ’ όλη τη διάρκεια της
επαγγελματικής του σταδιοδρομίας, πρώτα ως δεξιός ακραίος αμυντικός. Μαζί της
κέρδισε 3 εθνικά πρωταθλήματα Βραζιλίας, 5 πολιτειακά πρωταθλήματα Ρίο, καθώς επίσης το Κόπα Λιμπερταδόρες και
το Διηπειρωτικό Κύπελλο το 1981, τον Παγκόσμιο τίτλο εναντίον της Λίβερπουλ.
Μετά
από αρκετούς τραυματισμούς στο γόνατο και αρκετές χειρουργικές επεμβάσεις, το
1983, άρχισε να παίζει ως κεντρικός αμυντικός, επίσης με μεγάλη επιτυχία και
καλούνταν στην εθνική ομάδα της Βραζιλίας για να παίξει σε αυτή τη νέα θέση. Εγκατέλειψε
πρόωρα την ενεργό δράση, το 1990 σε ηλικία μόλις 31 ετών. Το τελευταίο παιχνίδι
του, το έπαιξε στις 10 Σεπτεμβρίου του 1990, εναντίον μιας αντιπροσωπευτικής ομάδας
των συλλόγων του Ρίο ντε Τζανέιρο. Έπαιξε σε 417 αγώνες και σκόραρε 14 γκολ για
την Φλαμένγκο, εκ των οποίων 115 αγώνες και 5 γκολ στο πρωτάθλημα και 8 αγώνες
στο Κύπελλο Βραζιλίας.
Έπαιξε
για την εθνική ομάδα της Βραζιλίας στη δεκαετία του 1980, συμπεριλαμβανομένου
του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982. Έκανε 27 διεθνείς εμφανίσεις με τη «σελεσάο»,
από τον Σεπτέμβριο του 1981 μέχρι τον Μάιο του 1986. Το 1982, ήταν από τους
αφανείς ήρωες της ομάδας-όνειρο της Βραζιλίας. Ένα μυστικό όπλο ικανό να
παρέχει αποφασιστικές βοήθειες στο κέντρο και την επίθεση. Είχε επίσης την
ικανότητα να ντριμπλάρει, να τρέχει και να καλύπτει, περισσότερο από
οποιονδήποτε άλλο παίκτη στην ομάδα! Βρισκόταν πάντα στην σωστή θέση, χωρίς να
αμελεί τα καθήκοντά του πίσω στην άμυνα, όταν χρειαζόταν.
Συμμετείχε
και στο Κόπα Αμέρικα του 1983. Παρότι
στην ακμή της καριέρας του, δεν συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, στο
Μέξικο, εξαιτίας του αποκλεισμού του συμπαίκτη του Ρενάτο (Renato Portaluppi,
‘’Renato Gaúcho’’, ή ‘’Renato’’) από την ομάδα. Κατά τη διάρκεια της
προετοιμασίας, έφυγαν από το χώρο που κατέλυε η αποστολή, για να περάσουν «
…μια όμορφη νύχτα». Ο Ρενάτο έγινε αντιληπτός, ενώ ο Λεάντρο, όχι. Σε
αλληλεγγύη προς τον συμπαίκτη του, ζήτησε από τον προπονητή Τέλε Σαντάνα (Tele
Santana) να αποκλειστεί κι αυτός!
Σήμερα
είναι ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου και ενός ξενοδοχείου στη γενέτειρά του, το
παραθαλάσσιο θέρετρο Κάμπο Φρίο.
PALMARES
Περίοδος:
Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Επαγγελματική καριέρα
- 1978–1990: Clube de Regatas do Flamengo, 119 (5)
Διεθνής
- 1981–1986: Βραζιλία, 27 (2)
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με
την Flamengo
- Πολιτειακό Πρωτάθλημα Ρίο (Campeonato Carioca): 5 (1978, 1979a, 1979b, 1981, 1986)
- Πρωτάθλημα Βραζιλίας: 3 (1980, 1982, 1983)
- Διηπειρωτικό Κύπελλο: 1981
- Copa Libertadores: 1981
- Copa Kirin: 1988
- Copa do Brasil: 1990
Προσωπικές Διακρίσεις
- Καλύτερος αμυντικός στην Βραζιλία από το περιοδικό «Placar»: 2 (1982, 1985)
