Ραφαέλ Γκορντίγιο

Ο Ισπανός αριστερός ακραίος αμυντικός ή και μέσος Ραφαέλ Γκορντίγιο (Rafael Gordillo Vázquez), γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου του 1957 στην Αλμενδραλέχο της Εξτρεμαδούρα, στη νοτιοδυτική Ισπανία. Με το  παρατσούκλι «El Caballo» (Το Άλογο), λόγω της εν γένει παρουσίας του και της δύναμής του, υπήρξε ένας εξαιρετικά δημιουργικός αριστερός πλάγιος, που μπορούσε να αποδώσει εξίσου άνετα ως αμυντικός, αλλά και ως μέσος. Ένα ακούραστο μηχανάκι, αεικίνητος, ταχύς, παθιασμένος, άριστος τεχνίτης, με ουσία στο παιχνίδι του και ακρίβεια στις μεταβιβάσεις του. Διακρίθηκε για τον εξαιρετικά καλό ρυθμό του, έχοντας ένα μοναδικό στυλ στο παιχνίδι του με τις κάλτσες του πάντα κατεβασμένες. Εκπροσώπησε με ατομική και ομαδική επιτυχία τη Μπέτις της Σεβίλης και τη Ρεάλ Μαδρίτης, κάνοντας 428 παιχνίδια στην ισπανική La Liga, σκοράροντας 38 γκολ κατά τη διάρκεια 16 σεζόν επαγγελματικής καριέρας. Κέρδισε 10 μεγάλους τίτλους με την «Βασίλισσα», μεταξύ των οποίων πέντε εθνικά πρωταθλήματα. Υπήρξε στήριγμα για την ισπανική εθνική ομάδα στη δεκαετία του 1980, κάνοντας  σχεδόν 80 διεθνή παιχνίδια, εκπροσωπώντας  τη «φούρια ρόχα» σε 5 διεθνή τουρνουά.

Στα 15 του, το 1972, εντάχθηκε στην ακαδημία της Μπέτις, αφού προηγουμένως είχε αγωνιστεί στη Σαν Πάμπλο. Το 1975 προωθήθηκε πλάι στους επαγγελματίες των «βερδινέγκρος», ωστόσο σχεδόν αμέσως παραχωρήθηκε δανεικός για έναν χρόνο στην Τριάνα για να «ψηθεί». Όταν ο δανεισμός του ολοκληρώθηκε, επέστρεψε στη Μπέτις και στις 30 Ιανουαρίου του 1977 πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με τη φανέλα της στο πρωτάθλημα εναντίον της Μπούργος, ενώ λίγους μήνες μετά βοήθησε τους Ανδαλουσιάνους να στεφθούν Κυπελλούχοι Ισπανίας!

Δεν αγωνίστηκε στον τελικό κόντρα στην Αθλέτικ του Μπιλμπάο, αλλά τις επόμενες 9 σεζόν αποτέλεσε βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος της 11άδας, ξεπερνώντας τις 300 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις, εκ των οποίων οι 237 για το πρωτάθλημα, σκοράροντας 18 γκολ! Επί των ημερών του, μάλιστα, οι Σεβιγιάνοι τερμάτιζαν σταθερά ψηλά στη βαθμολογία. Τη περίοδο 1979/80 αναδείχθηκε Καλύτερος Ισπανός παίκτης.

Επόμενος «σταθμός» του ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης. Δεν άργησε να «καπαρώσει» θέση βασικού και συνέβαλε τα μέγιστα ώστε οι «μερένγκες» να κερδίσουν 5 πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο, το 1989 σκοράροντας το μοναδικό γκολ με την Βαγιαδολίδ, 3 Σούπερ Καπ Ισπανίας και το Κύπελλο UEFA της περιόδου 1985/86, της πρώτης του στον μεγάλο ισπανικό σύλλογο, σκοράροντας στον τελικό εναντίον της Κολωνίας. Έφτιαξε μια εξαιρετική συνεργασία με τον Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο (José Antonio Camacho) κατά τη διάρκεια των 4 ετών του στη «Βασίλισσα», αγωνιζόμενος σε 182 αναμετρήσεις της και πετυχαίνοντας 20 γκολ ως το καλοκαίρι του 1992, όταν και επέστρεψε στη Μπέτις, με την οποία τον Μάιο του 1994 χάρηκε την άνοδο στην Πριμέρα Ντιβιζιόν. Μια χρονιά αργότερα αποδεσμεύθηκε και υπέγραψε στην Έθιχα. Ως παίκτης της κρέμασε τα παπούτσια του, το καλοκαίρι του 1996.

Το ντεμπούτο του για τους «φούριας ρόχας» ήλθε στις 29 Μαρτίου του 1978, σε μια φιλική νίκη 3-0 επί της Νορβηγίας, στο Χιχόν. Χρίσθηκε 75 φορές διεθνής και σημείωσε 3 τέρματα. Πήρε μέρος σε 3 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, το 1980, το 1984, όπου η Ισπανία ηττήθηκε στον τελικό από Γαλλία με σκορ 0-2, χωρίς εκείνος να χρησιμοποιηθεί και το 1988, καθώς και σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα, αυτά του 1982 και του 1986. Κατέχει το ρεκόρ για τα συνεχόμενα παιχνίδια με την εθνική ισπανική ομάδα (51). Είναι μόνο Ισπανός παίκτης, με εξαίρεση τον Αλφρέδο ντι Στέφανο (Alfredo di Stefano) που βρίσκεται στη λίστα των 30 Καλύτερων Παικτών του 20^ου αιώνα του γαλλικού περιοδικού «France Football», επιλεγμένος από τους νικητές του βραβείου της “Χρυσής Μπάλας”!

Σήμερα εξακολουθεί να βρίσκεται στον χώρο του ποδοσφαίρου, εκτελώντας χρέη προέδρου του «Ιδρύματος Μπέτις», στους στόχους και στις δραστηριότητες του οποίου περιλαμβάνονται η οργάνωση και προώθηση όλων των ειδών των σπορ, η προώθηση της δουλειάς που γίνεται στα τμήματα υποδομής του συλλόγου, η διατήρηση, ανάπτυξη, διάδοση, προβολή και ανάδειξη της ιστορικής, πολιτιστικής και κοινωνικής κληρονομιάς της Μπέτις, κ.ά. Από τις 13 Δεκεμβρίου του 2010 μέχρι τον Ιούνιο του 2011, διετέλεσε πρόεδρος της σεβιγιάνικης ομάδας, ενώ την υπηρέτησε και από άλλα διοικητικά πόστα. Ακόμη, εργάστηκε και ως τηλεσχολιαστής αγώνων ποδοσφαίρου στο δίκτυο “Lasexta”.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• 1971/72: San Pablo
• 1972–1975: Real Betis Balompié

Επαγγελματική καριέρα

• 1975/76: Triana Balompié (Real Betis Balompié Β’)
• 1976–1985: Real Betis Balompié, 275 (23)
• 1985–1992: Real Madrid Club de Fútbol, 182 (20)
• 1992–1995: Real Betis Balompié , 68 (8)
• 1995/96: Écija Balompié, 18 (1)

Σύνολο καριέρας: 543 (52)

Διεθνής

• 1977: Εθνική Νέων Ισπανίας, 1 (1)
• 1979: Εθνική Ελπίδων Ισπανίας, 3 (0)
• 1979: Ολυμπιακή Ομάδα της Ισπανίας, 4 (0)
• 1978–1988: Ισπανία, 75 (3)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Betis

• Κύπελλο Ισπανίας: 1976/77

Με την Real Madrid

• Κύπελλο UEFA: 1985/86
• Πρωτάθλημα Ισπανίας: 5 (1985/86, 1986/87, 1987/88, 1988/89, 1989/90)
• Κύπελλο Ισπανίας: 1988/89
• Σούπερ Καπ Ισπανίας: 3 (1988, 1989, 1990)

Διεθνείς

• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: φιναλίστ το 1984

Προσωπικές Διακρίσεις

• Καλύτερος Παίκτης για την Ισπανία: 1979/80

ΠΗΓΗ: balleto.gr