Ο Ρουμάνος επιθετικός Φλορίν
Ραντουτσόγιου (Florin Valeriu Răducioiu), γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου του 1970, στο
Βουκουρέστι. Έχοντας ξεκινήσει από την Ντιναμό Βουκουρεστίου, είναι ένας από
τους μόλις δύο επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, που αγωνίστηκε στα 5 κορυφαία
ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (Ιταλία, Αγγλία, Ισπανία, Γερμανία, και Γαλλία), αφού έπαιξε
για την τη Μίλαν, τη Μπρέσια, τη Γουέστ
Χαμ, την Εσπανιόλ, τη Στουτγκάρδη και τη Μονακό. Ένας από τους καλύτερους της
γενιάς του, διακρίθηκε ιδιαίτερα με τη Ρουμανία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994,
ενώ αγωνίστηκε και στη διοργάνωση του 1990, αλλά και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του
1996
Ήταν
προϊόν των τμημάτων υποδομής της Ντιναμό Βουκουρεστίου, αφού βρισκόταν εκεί από
τα 8 του χρόνια. Ο Μιρτσέα Λουτσέσκου (Mircea Lucescu), διέκρινε τις ικανότητές
του και με το χαρακτηριστικό της φιλοσοφίας του ως προς το ποδόσφαιρο για την
προώθηση νέων παικτών, του έδωσε την ευκαιρία να παίξει στο υψηλότερο επίπεδο,
στην ηλικία των 16 ετών, κάνοντας ντεμπούτο στις 26 Μαΐου του 1986, σ’ έναν
αγώνα εναντίον της Πολιτέκνικα Τιμοσοάρα.
Μέχρι
τις αρχές της περιόδου 1988/89, ήταν η πρώτη επιλογή για την ομάδα. Έκανε ένα
εντυπωσιακό ντεμπούτο στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, φτάνοντας στους προημιτελικούς
του Κύπελλο Κυπελλούχων της περιόδου 1988/89, όπου αποκλείστηκε από την Σαμπντόρια και τερματίζοντας δεύτερος στο πρωτάθλημα. Το
1989/90, ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες της Ρουμανίας και εκείνη η
χρονιά ήταν μια από τις πιο σημαντικές της καριέρας του. Κατέκτησε το ρουμάνικο
πρωτάθλημα και το κύπελλο, σημειώνοντας χατ-τρικ στον τελικό εναντίον της
Στεάουα και φτάνοντας στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου η Ντιναμό
αποκλείστηκε από την Άντερλεχτ.
Έκανε
τρεις πλήρεις και καλές σεζόν στην Ιταλία, διαδοχικά στην Μπάρι, την Ελλάς
Βερόνα και την Μπρέσια. Εντάχθηκε στη Μίλαν το 1993/94, κάνοντας μόνο 7
συμμετοχές και σκοράροντας 2 γκολ, κατακτώντας όμως το Champions League. Το
1994 πήγε στην Ισπανία για να παίξει για την Εσπανιόλ. Ο Χάρι Ρέντναπ (Harry
Redknapp) τον έφερε στη Γουέστ Χαμ το 1996. Ξεκίνησε περίφημα, σκοράροντας ένα
γκολ εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, επικρίθηκε όμως δημόσια από τον
προπονητή του, επειδή είχε πάει για ψώνια με τη σύζυγό του την προηγούμενη
ημέρα του αγώνα, κάτι το οποίο ο ίδιος αρνήθηκε κατηγορηματικά.
Παρά
τις αρχικές υποσχέσεις, ποτέ δεν προσαρμόστηκε στο ρυθμό και την ανταγωνιστική
φύση του αγγλικού παιχνιδιού, χωρίς να κάνει καμία ιδιαίτερη εντύπωση στο Άπτον
Παρκ. Σκόραρε τρία γκολ κατά τη διάρκεια της περιόδου του με τα «σφυριά», πέραν
αυτού εναντίον της Γιουνάιτεντ, αφού σκόραρε κατά της Στόκπορτ στο Λιγκ Καπ και
της Σάντερλαντ στο πρωτάθλημα. Έχοντας χάσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του,
γύρισε πίσω στην Εσπανιόλ.
Έκανε
το ντεμπούτο του για τη Ρουμανία σε ένα φιλικό παιχνίδι εναντίον του Ισραήλ,
στις 25 Απριλίου του 1990. Έκανε το ντεμπούτο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990,
εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης στο Stadio San Nicola του Μπάρι, σε ηλικία 20
ετών. Έπαιξε και στα τρία παιχνίδια του τουρνουά χωρίς να σκοράρει. Σκόραρε το
πρώτο του γκολ για τη Ρουμανία, σε μια νίκη 6-0 επί του Σαν Μαρίνο, στις 5
Δεκεμβρίου του 1990, σε αγώνα για τα προκριματικά του Euro 1992.
Κατάφερε
να σκοράρει και τα τέσσερα τέρματα της Ρουμανίας εναντίον των Νήσων Φερόε και
έγινε ο πρώτος Ρουμάνος ποδοσφαιριστής που σκοράρει τέσσερα γκολ για την εθνική
ομάδα στη σύγχρονη εποχή, ένα ρεκόρ που σοφάρισε ο Γκεόργκε Ποπέσκου (Gheorghe
Popescu) το 1997 εναντίον του Λιχτενστάιν.
Στο
Παγκόσμιο Κύπελλο, σκόραρε δύο γκολ εναντίον της Κολομβίας στη φάση των ομίλων.
Στο προημιτελικό εναντίον της Σουηδίας, ισοφάρισε τον αγώνα στο 88ο
λεπτό της κανονικής διάρκειας, στέλνοντας το παιχνίδι στην παράταση. Έδωσε το
προβάδισμα στη Ρουμανία με 2-1 στο πρώτο ημίχρονό. Η Σουηδία, ισοφάρισε με τον Κένεθ Άντερσον
(Kennet Andersson) στο 115’, οδηγώντας
το ματς στα πέναλτι. Σκόραρε το πρώτο πέναλτι στην διαδικασία, η Ρουμανία όμως
αποκλείστηκε από την συνέχεια. Στο Euro του 1996 , η Ρουμανία έχασε όλους τους
αγώνες στη φάση των ομίλων, με τον Ραντουτσόγιου να σκοράρει το μοναδικό τέρμα
της στην διοργάνωση, στην ήττα με 1-2 από την Ισπανία.
Όταν
αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, είχε μια σύντομη περίοδο ως αθλητικός
παράγοντας και αθλητικός διευθυντής της Ντιναμό Βουκουρεστίου.
PALMARES
Περίοδος:
Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- 1978–1986: Fotbal Club Dinamo București
Επαγγελματική
καριέρα
- 1986–1990: Fotbal Club Dinamo București, 76 (29)
- 1990/91: Football Club Bari 1908, 30 (5)
- 1991/92: Hellas Verona Football Club, 30 (2)
- 1992/93: Brescia Calcio, 29 (13)
- 1993/94: Associazione Calcio Milan, 7 (2)
- 1994–1996: Reial Club Deportiu Espanyol de Barcelona, 46 (14)
- 1996/97: West Ham United Football Club, 11 (2)
- 1997: Reial Club Deportiu Espanyol de Barcelona, 10 (5)
- 1997/98: Verein für Bewegungsspiele Stuttgart 1893, 19 (4)
- 1998–2000: Brescia Calcio, 37 (5)
- 2000/01: Fotbal Club Dinamo București, 8 (1)
- 2001/02: Association Sportive de Monaco Football Club, 12 (2)
- 2003/04: Union Sportive Créteil-Lusitanos, 9 (1)
Σύνολο καριέρας: 324 (85)
Διεθνής
- 1990–1996: Ρουμανία, 40 (21)
Τίτλοι
Με
την Dinamo Bucureşti
Με
την AC Milan
- Πρωτάθλημα Ιταλίας: 1993/94
- Σούπερ Καπ Ιταλίας: 1993
- UEFA Champions League: 1993/94
- Διηπειρωτικό Κύπελλο: φιναλίστ το 1993
Με
την VfB Stuttgart
- Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: φιναλίστ 1997/98