Ντζάλμα Σάντος

Ο Βραζιλιάνος δεξιός ακραίος αμυντικός Ντζάλμα Περέιρα Ντίας ντος Σάντος, περισσότερο γνωστός απλά ως Ντζάλμα Σάντος (Djalma Pereira Dias dos Santos, Djalma Santos), γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου του 1929, στο Σάο Πάουλο. Έπαιξε για την εθνική ομάδα της Βραζιλίας σε 4 Παγκόσμια Κύπελλα, κερδίζοντας τα δύο, το 1958 και το 1962. Θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους ακραίους μπακ όλων των εποχών. Ενώ έγινε γνωστός κυρίως για τις αμυντικές του ικανότητες, συχνά αποτολμούσε να αφήνει τη θέση του και να βοηθά το κέντρο της ομάδας, ενώ εμφάνιζε και κάποιες εντυπωσιακές επιθετικές δεξιότητες. Μαζί με τον Φραντς Μπεκενμπάουερ (Franz Beckenbauer) και τον Φίλιπ Λαμ (Philipp Lahm), είναι οι μόλις τρεις παίκτες που έχουν συμπεριληφθεί στις ιδανικές ενδεκάδες 3 Παγκοσμίων Κυπέλλων (το 1954, το 1958 και 1962). Δεν είχε καμιά συγγένεια με τον συμπαίκτη του, αμυντική Νίλτον Σάντος (Nilton Santos). Ονομάστηκε από τον Πελέ ως ένας από τους 125  Εν Ζωή Μεγαλύτερους Ποδοσφαιριστές του Κόσμου τον Μάρτιο του 2004 για τα 100 Χρόνια της FIFA. Ξεκίνησε την καριέρα του με την Πορτουγκέσα το 1948 και το 1959, πήγε στη Παλμέιρας, κερδίζοντας πολλούς τίτλους πρωταθλήματος και κυπέλλου. Έφυγε το 1968, για την Ατλέτικο Παραναένσε και αποσύρθηκε το 1970. Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι δεν αποβλήθηκε ποτέ στη καριέρα του! Έκανε 98 επίσημες εμφανίσεις για τη Βραζιλία μεταξύ 1952 και 1968 και σκόραρε 3 γκολ.

Όταν ήταν μικρός έκανε κοπάνες από το σχολείο για να παίξει ποδόσφαιρο. Κοπάνα στην κοπάνα, ο πατέρας του δεν άντεξε. Έκανε μια συμφωνία: Θα ολοκλήρωνε πρώτα τις σπουδές του κι έπειτα θα έπαιζε ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό και άρχισε ουσιαστικά το ποδόσφαιρο στα 19 του χρόνια! Παράλληλα είχε ένα ακόμα όνειρο: Να γίνει πιλότος. Με τη φτώχεια που τον έδερνε όμως, το όνειρο γινόταν όλο και πιο θαμπό. Μέχρι τι στιγμή που δουλεύοντας πιτσιρικάς ως τσαγκάρης για να συμπληρώσει τον οικογενειακό του προϋπολογισμό χτύπησε το δεξί του χέρι. Πιλότος δεν θα γινόταν ποτέ. Ποδοσφαιριστής όμως;

Γρήγορα φάνηκε η αξία του. Οι σκάουτερ των ομάδων δεν άργησαν να τον εντοπίσουν. Τον κέρδισαν αυτοί στη γενέτειρά του, της Πορτουγκέσα, που τον διευκόλυναν στις προπονήσεις για να συνεχίσει να δουλεύει στο τσαγκάρικο! Αρχικά έπαιζε στο κέντρο της άμυνας, αλλά αργότερα μετακόμισε στη δεξιά πλευρά της. Διέκριναν και το επιθετικό του ταπεραμέντο και τον χρησιμοποίησαν και στη μεσαία γραμμή.

Το 1959, μεταγράφηκε στην Παλμέιρας. Έπαιξε σχεδόν 500 παιχνίδια για τον σύλλογο, κερδίζοντας πολλούς τίτλους, μεταξύ των οποίων 3 φορές το πολιτειακό πρωτάθλημα του Σάο Πάουλο (Campeonato Paulista - 1959, 1963 και 1966), μία φορά το Τουρνουά Ρίο-Σάο Πάουλο (1965) και 4 φορές το πρωτάθλημα Βραζιλίας ((1960, 1967, 1967, 1969). Έφυγε το 1968, πηγαίνοντας την Ατλέτικο Παραναένσε για μια σύντομη περίοδο πριν από την απόσυρσή του το 1970. Εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο στις 21 Ιανουαρίου του 1971, όταν ήταν 42 χρόνων, σ’ ένα αγώνα με αντίπαλο την Γκρέμιο, έχοντας αγωνιστεί σε περίπου 1000 παιχνίδια πρωταθλήματος. Λίγους μήνες νωρίτερα είχε κερδίσει ένα ακόμη πρωτάθλημα, αυτό της πολιτείας Παρανά με την Ατλέτικο Παρανένσε! Παρά το γεγονός ότι ήταν αμυντικός, ο Βραζιλιάνος, δεν αποβλήθηκε ούτε μία φορά στην 22ετή καριέρα του!

Έκανε 98 επίσημες εμφανίσεις για τη Βραζιλία, μεταξύ 1952 και 1968 και ήταν στην ομάδα για τέσσερα συνεχόμενα Παγκόσμια Κύπελλα, αυτά των 1954, 1958, 1962 και 1966. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση εναντίον του Περού (0-0) στους Παναμερικανικούς Αγώνες του 1952 στο Σαντιάγκο της Χιλής. Εκεί κέρδισε και τον πρώτο του τίτλο με την «σελεσάο». Στην εθνική, μαζί με τον Νίλτον Σάντος (Nílton dos Santos – απλή συνωνυμία), δημιούργησαν ένα πολύ καλό δίδυμο στα άκρα της ομάδας. Μεγάλο ατού οι επιθετικές αρετές τους που έδιναν άλλο ρυθμό στην ομάδα. Σε μια περίοδο μάλιστα που οι ακραίοι αμυντικοί σπάνια περνούσαν τη σέντρα!

 Έκανε το ντεμπούτο του σε αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου, στη νίκη με 5-0 εναντίον του Μεξικού, το 1954, αγωνιζόμενος σε όλα τα παιχνίδια της Βραζιλίας κατά τη διάρκεια του τουρνουά. Ο ίδιος σημείωσε το πρώτο γκολ του για τη Βραζιλία από το σημείο του πέναλτι στην ήττα με 4-2, από την Ουγγαρία (επίσης γνωστή ως η «Μάχη της Βέρνης»). Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 έχασε τη θέση του στο αρχικό σχήμα από τον Νίλτον ντε Σόρντι (Nílton de Sordi). Ωστόσο μία μόνο συμμετοχή, εκείνη στον τελικό με την Σουηδία, αρκούσε για να αναδειχθεί μέλος της κορυφαίας ενδεκάδας της διοργάνωσης!

Στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1962, εξουδετέρωσε τον Βίλιαμ Σρόιφ (Viliam Schrojf),  γκολκίπερ της Τσεχοσλοβακίας, με έναν... ανέντιμο τρόπο. Συγκεκριμένα έβγαλε επίτηδες μία πολύ ψηλοκρεμαστή σέντρα ποντάροντας στον ήλιο! Εν τέλει δικαιώθηκε αφού ο αντίπαλος τερματοφύλακας "τυφλώθηκε" και ο Βαβά (Edvaldo Jizídio Neto, “Vavá”) έγραψε το τελικό 3-1. Στην ηλικία των 37 ετών, επιλέχθηκε για 4^ο συνεχόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο. Η συμμετοχή του στην ομάδα, ήταν μια έκπληξη για μερικούς, αφού αναμενόταν να κληθεί ο Κάρλος Αλμπέρτο (Carlos Alberto Torres). Έπαιξε τα πρώτα δύο παιχνίδια, αλλά έχασε την θέση του, μετά την ήττα (1-3) από την Ουγγαρία. Η Βραζιλία αποκλείστηκε από το τουρνουά στο επόμενο παιχνίδι εναντίον της Πορτογαλίας.

Μια από τις σημαντικότερες στιγμές της ποδοσφαιρικής τους καριέρας ήταν η συμμετοχή του το 1963 με την Μικτή Κόσμου στον αγώνα στο «Γουέμπλεϊ» κόντρα στην Αγγλία, για να γιορταστούν τα 100 χρόνια της Αγγλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας. Ήταν ο μόνος Βραζιλιάνος που πήρε μέρος στον αγώνα!

Ο Ντζάλμα Σάντος πέθανε, σε ηλικία 84 ετών, στις 23 Ιουλίου του 2013, σε νοσοκομείο της πόλης Ουμπεράμπα, όπου είχε ζήσει για δύο δεκαετίες. Ο θάνατός του, οφειλόταν σε πνευμονία και σοβαρή αιμοδυναμική αστάθεια, με αποκορύφωμα καρδιακή ανακοπή.

PALMARES

Περίοδος, Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ) 

Επαγγελματική καριέρα

• 1948–1959: Associação Portuguesa de Desportos, 434 (11)
• 1959–1968: Sociedade Esportiva Palmeiras, 498 (10)
• 1969/70: Clube Atlético Paranaense, 32 (2)

Σύνολο καριέρας: 964 (23)

Διεθνής

• 1952–1968: Βραζιλία, 98 (3)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Portuguesa

• Τουρνουά Ρίο-Σάο Πάουλο (Torneio Rio – São Paulo): 2 (1952, 1955)

Με την Palmeiras

• Πολιτειακό πρωτάθλημα Σάο Πάουλο (Campeonato Paulista): 3 (1959, 1963, 1966)
• Πρωτάθλημα Βραζιλίας: 4 (1960, 1967, 1967, 1969)
• Τουρνουά Ρίο-Σάο Πάουλο (Torneio Rio – São Paulo): 1965

Διεθνείς

• Παγκόσμιο Κύπελλο: 2 (1958, 1962)

Προσωπικές Διακρίσεις

• Μέλος Καλύτερης Ενδεκάδας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 3 (1954, 1958, 1962)
• Μέλος Καλύτερης Ενδεκάδας του Κόσμου από το περιοδικό «World Soccer»: 3 (1962, 1963, 1965)
• Μέλος Επιλέκτων FIFA: 1963
• Μέλος Καλύτερης Ενδεκάδας των Παγκοσμίων Κυπέλλων: 1994
• Μέλος της λίστας των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Παικτών του Κόσμου, που συνέταξε ο Πελέ το 2004, για τα 100 χρόνια της FIFA: 2004
• Κορυφαίος των Κορυφαίων – Παίκτης του Αιώνα: στο Top-50
• Μέλος του Βραζιλιάνικου Ποδοσφαιρικού Hall of Fame

ΠΗΓΗ: retrosport.wordpress.com