O Περουβιανός επιθετικός μέσος Τεόφιλο
Κουμπίγιας (Teófilo Juan Cubillas Arizaga), γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου του 1949,
στο Πουέντε ντε Πιέτρα της Λίμα. Είχε επιλεγεί ως ο Μεγαλύτερος Παίκτης του
Περού και συμπεριλαμβάνεται στους 50 Παγκόσμια κορυφαίους από τον Διεθνή
Οργανισμό Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου (IFFHS).
Ήταν διάσημος για την τεχνική του κατάρτιση και την ικανότητα στα
ελεύθερα λακτίσματα. Με το παρατσούκλι «El Nene» (Το Παιδί) για την παιδιάστικη
εμφάνισή του, ήταν μέλος της εθνικής ομάδας του Περού που κατέκτησε το Κόπα
Αμέρικα του 1975. Βοήθησε το Περού να φτάσει τα προημιτελικά στα Παγκόσμια
Κύπελλα του 1970 και του 1978, ενώ εξελέγη Νοτιοαμερικάνος Ποδοσφαιριστής της
Χρονιάς το 1972. Είναι ο Υψηλότερος Σκόρερ Όλων των Εποχών για την εθνική
περουβιανή ομάδα, με 26 γκολ σε 81 αγώνες. Το 2004, ο Πελέ τον συμπεριέλαβε
στον κατάλογο «FIFA 100», ως έναν από τους 125 Μεγαλύτερους Εν Ζωή Ποδοσφαιριστές
του Κόσμου. Τον Φεβρουάριο του 2008, στο πλαίσιο των εορτασμών της 50ης
επετείου από την πρώτη νίκη της Βραζιλίας
στο Παγκόσμιο Κύπελλο, επιλέχτηκε στην Ιδανική Ομάδα της Νότιας Αμερικής για τα
τελευταία 50 χρόνια. Είναι ένας από τους μόλις τρεις παίκτες που έχει σκοράρει 5
ή περισσότερα τέρματα σε δύο διαφορετικά Παγκόσμια Κύπελλα.
Ξεκίνησε
την καριέρα του με την Αλιάνζα της Λίμα, στην ηλικία των 16 ετών, το 1966. Ήταν
ο πρώτος σκόρερ στην περουβιανή Primera División το 1966 και το 1970! Το 1972,
είχε τη πιο επιτυχημένη σεζόν του για αρκετά χρόνια. Ήταν πρώτος σκόρερ στο
Κόπα Λιμπερταδόρες και αναδείχθηκε Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς για την Νότια
Αμερική.
Το
1973 μεταγράφηκε στη ελβετική Βασιλεία έναντι αμοιβής ύψους £ 97.000
στερλινών. Όμως το περιβάλλον στην Ελβετία δεν έμοιαζε σε τίποτα με αυτό που
είχε συνηθίσει στη πατρίδα του. Η απόφασή του να πάει εκεί αποδείχτηκε άστοχη.
Έπαιξε μόνο σε 10 ματς, σημειώνοντας 3 γκολ, τα 2 εκ των οποίων στο Κύπελλο
Πρωταθλητριών. Τα μάζεψε και γύρισε στο Περού κι έξι μήνες αργότερα πήγε στη
Πόρτο, έναντι αμοιβής ύψους £ 200.000 στερλινών. Το 1977 επέστρεψε
στην Αλιάνζα. Το 1979, πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες και την βορειοαμερικάνικη
Λίγκα, υπογράφοντας για τους Φορτ Λαουτερντέιλ Στράικερς. Πέρασε 5 σεζόν,
σκοράροντας 59 γκολ στο πρωτάθλημα, συμπεριλαμβανομένων 3 μέσα σε 7 λεπτά
απέναντι στους Λος Άντζελες Άζτεκς, το 1981.
Μετά
το αεροπορικό δυστύχημα του Δεκεμβρίου του 1987, όπου η Αλιάνζα έχασε το μεγαλύτερο
μέρος από τους παίκτες της κατά τη συντριβή, επέστρεψε από το Μαϊάμι στο Περού
και αγωνίστηκε δωρεάν για την Αλιάνζα.
Οδήγησε επίσης τον σύλλογο, ως προπονητής, για μια περίοδο, το 1988. Τον
Μάιο του 1988 υπέγραψε ξανά με τους επανασυσταθέντες Στράικερς και αγωνίστηκε
μαζί τους στην Αμερικάνικη Λίγκα. Μετά την απώλεια του πρωταθλήματος από τους
Ουάσιγκτον Ντίπλοματς στον τελικό, αποδεσμεύτηκε. Τον Μάρτιο του 1989, υπέγραψε
με τους Μαϊάμι Σαρκς, αλλά τελείωσε στις 3 Ιουλίου, έχοντας σημειώσει μόνο ένα γκολ
σε οκτώ παιχνίδια. Από τον Ιούνιο του 1991, έπαιζε και προπονούσε τους Μιραμάρ
Ιλουσιόνες στο πρωτάθλημα της Φλόριντα. Σύμφωνα με την Διεθνή Οργανισμό
Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου (IFFHS), έχει σημειώσει 268 γκολ σε
469 επίσημα παιχνίδια Α’ Κατηγορίας, κάτι που τον κατατάσσει ως έναν από τους
πιο παραγωγικούς μέσους Όλων των Εποχών.
Έπαιξε
το πρώτο ματς για την εθνική ομάδα, στις 17 Ιουλίου του 1968, με την Βραζιλία
(0-4) στη Λίμα. Αγωνίστηκε σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα μεταξύ του 1970 και του
1982. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, έφτασε μέχρι τα προημιτελικά. Σκόραρε και
στους τέσσερις αγώνες του Περού. Μία φορά κατά της Βουλγαρίας, δύο φορές κατά
του Μαρόκου και μία φορά εναντίον της Δυτικής Γερμανίας, όλα στον πρώτο γύρο.
Στη συνέχεια σκόραρε άλλο γκολ στον προημιτελικό, στην ήττα από την Βραζιλία,
τελειώνοντας έτσι ως ο τρίτος καλύτερος
σκόρερ του τουρνουά. Κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Νέου Παίκτη της Διοργάνωσης.
Το
Περού δεν συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 στη Δυτική Γερμανία, αλλά
ένα χρόνο αργότερα, βοήθησε την περουβιανή ομάδα να κατακτήσει το δεύτερο Κόπα
Αμέρικα της ιστορίας της, σκοράροντας μάλιστα εναντίον της Βραζιλίας στον
ημιτελικό. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978 στην Αργεντινή, σκόραρε 5 γκολ,
δεύτερος Καλύτερος Σκόρερ του τουρνουά μετά τον Μάριο Κέμπες (Mario Kempes). Το
Περού προχώρησε στη δεύτερη φάση της διοργάνωσης,
χάρη στα γκολ του Κουμπίλιας. Σκόραρε δύο γκολ στον πρώτο αγώνα εναντίον της
Σκωτίας και στη συνέχεια σημείωσε χατ-τρικ εναντίον του Ιράν. Ωστόσο, στη
δεύτερη φάση, το Περού έχασε από τη Βραζιλία, την Πολωνία και την Αργεντινή.
Αγωνίστηκε βασικός και στους έξι αγώνες του Περού.
Είναι
ένας από τους μόλις 3 ποδοσφαιριστές που έχουν
σκοράρει 5 ή περισσότερα τέρματα σε δύο διαφορετικά Παγκόσμια Κύπελλα!
Οι άλλοι δύο είναι οι Γερμανοί Μίροσλαβ
Κλόζε (Miroslav Klose) και Τόμας Μίλερ (Thomas Müller). Ήταν, επίσης στην
περουβιανή ομάδα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982, παίζοντας και στα τρία
παιχνίδια της ομάδας. Το τελευταίο του ματς με την εθνική, το έπαιξε στις 26
Ιουνίου του 1982, με τη Πολωνία (1-5) στη Λα Κορούνια. Συμμετείχε σε 81
παιχνίδια και σκόραρε 26 γκολ. Είναι ο Πρώτος Σκόρερ Όλων των Εποχών για τη
εθνική ομάδα του Περού.
Τον
Φεβρουάριο του 2008, στα πλαίσια των εορτασμών για την 50η επέτειο
από την πρώτη κατάκτηση Παγκοσμίου Κυπέλλου από την Βραζιλία, επιλέχτηκε για
την Ιδανική Ενδεκάδα της Νότιας Αμερικής για τα τελευταία 50 χρόνια. Σήμερα,
υπηρετεί ως επιθεωρητής της FIFA.
PALMARES
Περίοδος:
Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
Επαγγελματική καριέρα
- 1966–1972: Club Alianza Lima, 175 (117)
- 1973: Fussball Club Basel 1893, 10 (3)
- 1974–1977: Futebol Clube do Porto, 85 (48)
- 1977/78: Club Alianza Lima, 47 (35)
- 1979–1983: Fort Lauderdale Strikers, 139 (65)
- 1983: Fort Lauderdale Strikers (ποδόσφαιρο σάλας), 9 (9)
- 1984: Club Alianza Lima, 4 (4)
- 1984/85: South Florida Sun, 7 (5)
- 1987/88: Club Alianza Lima, 13 (3)
- 1988: Fort Lauderdale Strikers, 12 (7)
- 1989: Miami Sharks, 8 (1)
Σύνολο καριέρας: 506 (297)
Διεθνής
- 1968–1982: Περού, 81 (26)
Προπονητική καριέρα
1988:
Club Alianza Lima
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με
την Porto
- Κύπελλο Πορτογαλίας: 1976/77
Με
την Alianza Lima
- Πρωτάθλημα Περού: 2 (1977, 1978)
Με τους Fort Lauderdale Sun
- United Soccer League: 2 (1984, 1985)
Διεθνείς
Με
το Περού
- Copa America: 1975
Προσωπικές Διακρίσεις
- Πρώτος Σκόρερ Περουβιανού Πρωταθλήματος: 2 (1966, 1970)
- Καλύτερος Νέος Παίκτης Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1970
- 3ος Σκόρερ Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1970
- Πρώτος Σκόρερ Copa Libertadores: 1972
- Καλύτερος Παίκτης Για Την Νότια Αμερική: 1972
- Μέλος Ιδανικής Ενδεκάδας Για Την Νότια Αμερική: 1973
- Καλύτερος Παίκτης Διοργάνωσης Copa America: 1975
- 2ος Σκόρερ Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1978
- Μέλος Ιδανικής Ενδεκάδας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1978
- Μέλος Ιδανικής Ενδεκάδας Βορειοαμερικάνικης Λίγκας: 1980, 1981
- Καλύτερος Μέσος Βορειοαμερικάνικης Λίγκας: 1981
- Πρώτος Σκόρερ Για Τους Fort Lauderdale Strikers: 1984
- Στο Τop-100 των Παγκοσμίων Κυπέλλων 1930–1990 από το γαλλικό περιοδικό «France Football»: 2000
- Στο Τop-100 των Καλύτερων Παικτών του Κόσμου Όλων των Εποχών από το περιοδικό «World Soccer»: 2000
- Στο Τop-100 των Καλύτερων Παικτών του 20ου Αιώνα από το βραζιλιάνικο περιοδικό «Placar»: 2000
- Στο Τop-100 των Παγκοσμίων Κυπέλλων από το βραζιλιάνικο περιοδικό «Placar»: 2000
- Μέλος της λίστας Των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Παικτών Του Κόσμου που συνέταξε το 2004 ο Πελέ για τα 100 Χρόνια της FIFA
- Παίκτης του 20ου Αιώνα για το Περού από τον Διεθνή Οργανισμό Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου: 2006
- Παίκτης του 20ου Αιώνα Παγκοσμίως: θέση Nº 48
- Παίκτης του 20ου Αιώνα για την Νότια Αμερική: θέση Nº 17
- Μέλος Ιδανικής Ενδεκάδας Νότιας Αμερικής 1958–2008