Ο Γάλλος αμυντικός, κυρίως δεξί μπακ ή
και λίμπερο, Πατρίκ
Μπατιστόν (Patrick Battiston), γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου του1957, στην Αμνεβίλ,
στην βόρεια Γαλλία. Ξεκίνησε την καριέρα του στη Ταλάνζ το 1966 και
μετακινήθηκε στη Μετς το 1973. Μετά από επτά χρόνια μετακόμισε στη Σεντ Ετιέν για τρία χρόνια, με την οποία κατέκτησε τον
γαλλικό τίτλο το 1981, πριν μεταγραφεί στη Μπορντό, όπου κέρδισε 3 πρωταθλήματα
(1984, 1985, 1987) και 2 Κύπελλα Γαλλίας. Πήγε στη Μονακό, όπου κέρδισε τον
τίτλο το 1988 στο πρωτάθλημα, πριν επιστρέψει στην Μπορντό, κλείνοντας τη
καριέρα του το 1991. Αγωνίστηκε με την γαλλική εθνική ομάδα σε 3 Παγκόσμια
Κύπελλα και κατέκτησε μαζί της το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1984. Ήταν το «θύμα»
ενός πρωτοφανούς τραυματισμού στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982, όταν συγκρούστηκε
με τον Δυτικογερμανό τερματοφύλακα Χάραλντ Σουμάχερ (Harald Schumacher). Μέχρι και σήμερα, παραμένει στην
πρώτη δεκάδα των παικτών με τις περισσότερες συμμετοχές στο γαλλικό πρωτάθλημα,
όντας στην 3η θέση για παίκτη εντός παιδιάς (εκτός δηλαδή του
τερματοφύλακα).
Το 1987, παραχωρήθηκε στην Μονακό, με την
οποία κέρδισε το πρωτάθλημα του 1988. Είναι ένας από τους 3 παίκτες που έχει
κατακτήσει το πρωτάθλημα Γαλλίας με τρεις διαφορετικές ομάδες. Οι άλλοι δύο
είναι ο Μπερνάρ Γκαρντόν (Bernard Gardon) και ο Αλέν Ροσέ (Alain Roche). Ήταν επίσης,
φιναλίστ στο Κύπελλο Γαλλίας το 1989. Επέστρεψε το 1989 στην Μπορντό, όπου και
κρέμασε τα παπούτσια του, το 1991.
Η
επαγγελματική του σταδιοδρομία διήρκεσε 18 περιόδους και 25 χρόνια μετά τη
απόσυρσή του από την ενεργό δράση, παρέμενε στην πρώτη δεκάδα των παικτών με
τις περισσότερες συμμετοχές στην Λιγκ 1, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση για μη
τερματοφύλακες! Έπαιξε σε 678 παιχνίδια και σημείωσε 45 γκολ κατά τη διάρκεια
της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας. Με 558 παιχνίδια στο γαλλικό πρωτάθλημα,
είναι ο 6ος σε συμμετοχές και
ο 3ος για παίκτη εντός παιδιάς (εκτός δηλαδή του τερματοφύλακα) μετά
από τον Αλέν Ζιρές (Alain Giresse -586 παιχνίδια) και τον Σιλβέν Καστεντό (Sylvain
Kastendeuch).
Κέρδισε
56 συμμετοχές για την γαλλική εθνική ομάδα, σκοράροντας 3 γκολ. Εκπροσώπησε τη
Γαλλία στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1978, 1982 και 1986 και βοήθησε τη Γαλλία στη
κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1984. Με την γαλλική Ολυμπιακή Ομάδα
έφτασε στους ημιτελικούς στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976.
Έχει
μείνει στην Παγκόσμια Ποδοσφαιρική Ιστορία, μετά τον ημιτελικό του Παγκοσμίου
Κυπέλλου του 1982, την περίφημη «Νύχτα της Σεβίλλης», όταν η Γαλλία αντιμετώπισε
τη Δυτική Γερμανία . Ήρθε από τον πάγκο στο δεύτερο ημίχρονο και μετά από δέκα
λεπτά παιχνιδιού, ύστερα από μια υπέροχη πάσα του Μισέλ Πλατινί (Michel
Platini), βρέθηκε μόνος του απέναντι στον Χάραλντ Σουμάχερ. Ο Γερμανός
τερματοφύλακας, τρέχοντας προς τη μπάλα και βλέποντας ότι δεν την προλαβαίνει
προσπάθησε με άλμα να κρύψει το οπτικό πεδίο του Γάλλου. Πηδώντας στον αέρα,
έστριψε το σώμα του και συγκρούστηκε με τον Μπατιστόν.
Κατά
τη σύγκρουση, το ισχίο του Σουμάχερ χτύπησε το πρόσωπό του Γάλλου. Ο Μπατιστόν
σωριάστηκε στο έδαφος αναίσθητος, με κατεστραμμένους σπονδύλους και τα
μπροστινά δόντια σπασμένα. Λίγο αργότερα έπεσε σε κώμα. Το ιατρικό επιτελείο
της γαλλικής ομάδας, του χορήγησε οξυγόνο για να τον διατηρήσει στη ζωή και τον
μετέφερε εσπευσμένα εκτός αγωνιστικού χώρου. Αργότερα, ο Πλατινί είπε ότι « …
σκέφτηκα ότι ήταν νεκρός, επειδή δεν είχε σφυγμό και φαινόταν χλωμός!».
Ο
Ολλανδός διαιτητής Τσαρλς Κάρβερ (Charles Corver) δεν έδωσε απολύτως τίποτε!
Ούτε φάουλ, πόσο μάλλον να στείλει εκτός παιχνιδιού τον Σουμάχερ! Ο αγώνας
συνεχίστηκε κανονικά με επαναφορά της μπάλας από τον Σουμάχερ. Μετά τη νίκη της
Δυτικής Γερμανίας στα πέναλτι, ο τερματοφύλακας προκάλεσε ακόμη περισσότερο,
όταν του είπαν ότι ο Μπατιστόν είχε χάσει τρία δόντια και απάντησε «… Αν αυτό
είναι όλο, τότε θα του πληρώσω τις κορώνες!»
Αργότερα
ζήτησε συγγνώμη προσωπικά από τον Μπατιστόν και η απολογία του έγινε δεκτή Στην
αυτοβιογραφία του, που δημοσιεύτηκε το 1987, ο Σουμάχερ έγραψε ότι ο λόγος που
δεν πήγε από πάνω του για να ελέγξει την κατάσταση του Μπατιστόν, ήταν επειδή
μια σειρά από Γάλλους παίκτες στέκονταν γύρω του και έκαναν απειλητικές
χειρονομίες προς την κατεύθυνση του.
Μετά
τη απόσυρσή του από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο εντάχθηκε στο προπονητικό
προσωπικό της Μπορντό. Κατείχε διάφορες θέσεις, συμπεριλαμβανομένης του
αθλητικού διευθυντή και του επικεφαλής της Ακαδημίας της. Ο παππούς του από την
πλευρά του πατέρα του καταγόταν από το Βένετο της Ιταλίας. Ο θείος του Ρεϊμόντ
Μπατιστόν (Raymond Battiston), γεννημένος το 1924, έπαιξε κι αυτός για την Μετζ
μεταξύ 1945 και 1953. Έχει δύο γιους.
PALMARES
Περίοδος:
Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- 1966–1973: Talange
Επαγγελματική καριέρα
- 1973–1980: Football Club de Metz, 181 (19)
- 1980–1983: Association Sportive de Saint-Étienne Loire, 102 (8)
- 1983–1987: Football Club des Girondins de Bordeaux, 136 (10)
- 1987–1989: Association Sportive de Monaco Football Club, 68 (0)
- 1989–1991: Football Club des Girondins de Bordeaux, 71 (1)
Σύνολο καριέρας: 558 (38)
Διεθνής
- 1977–1989: Γαλλία, 56 (3)
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με
την Saint-Étienne
Με
την Bordeaux
- Πρωτάθλημα Γαλλίας: 3 (1983/84,1984/85, 1986/87)
- Κύπελλο Γαλλίας: 1985/86
Με
την Monaco
- Πρωτάθλημα Γαλλίας: 1987-88
Διεθνείς
Με
την Γαλλία
- Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 1984
- Παγκόσμιο Κύπελλο: 4η θέση το 1982, 3η θέση το 1986,