Ο Πολωνός τερματοφύλακας Γιόζεφ Βάντσικ (Józef Wandzik), γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου του
1963, στο Ταρνόφσκιε Γκόρι, μια πόλη στα ορεινά της Σιλεσίας, στη νότια
Πολωνία, κοντά στο Κατοβίτσε. Έχοντας ξεκινήσει το 1982 στη Ρουχ του Χορζόφ,
πήγε για μια εξαετία στη Γκόρνικ του Ζάμπρζε, κατακτώντας 4 πρωταθλήματα, για
ν’ ακολουθήσει, από το 1990, μια άκρως πετυχημένη δεκαετία στον Παναθηναϊκό, αναδεικνυόμενος
στον Κορυφαίο Ξένο Γκολκίπερ που τίμησε με τη παρουσία του τα ελληνικά γήπεδα!
Ψηλός (1,98μ!), δυνατός, αποφασιστικός, έκανε την εστία να μικραίνει! Τεράστια
χέρια, εκπληκτικές ικανότητες και μεγάλο του ατού, η παροιμιώδης ψυχραιμία του
όταν η μπάλα είχε πάρει… φωτιά! Ο τερματοφύλακας-εγγύηση! Του κόλλησαν πολλά
παρατσούκλια εδώ, τον είπαν «κέρβερο» και «φύλακα-άγγελο», αυτό όμως που του
έμεινε ήταν «Το Βουνό», γι’ αυτή την απαράμιλλη ψυχραιμία του! Κέρδισε 52 διεθνείς
συμμετοχές για την Εθνική ομάδα της Πολωνίας, κάτοχος του ρεκόρ απαραβίαστης
εστίας, ενώ συμμετείχε -χωρίς ν’ αγωνιστεί- στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986.
Ξεκίνησε την καριέρα του στη Rodlo Gornik του Μπίτομ πριν
μετακομίσει, το 1982 στην Ρουχ του Χορζόφ. Μετά από δύο χρόνια εκεί και συνολικά
56 παιχνίδια, μεταγράφηκε στη Γκόρνικ του Ζάμπρζε, με την οποία κατέκτησε 4
διαδοχικά πρωταθλήματα Πολωνίας, από το 1985 έως το 1988, ενώ τερμάτισε στη 3η
θέση το 1989! Μετά από 140 παιχνίδια για τη Γκόρνικ κι έχοντας καταγράψει μια
ανοδική καριέρα στη χώρα του, με την αξιοπιστία του, τη σταθερότητά του και την
εν γένει παρουσία του κάτω από τα γκολπόστ, κέρδισε τη μεταγραφή του στον
Παναθηναϊκό! Στην Ελλάδα κατέφθασε το 1990, εν ενεργεία διεθνής. Αγωνίστηκε για
9 χρόνια στον Παναθηναϊκό και κέρδισε τα πάντα!
Πρωτίστως, τρόπαια: 3 πρωταθλήματα (1990/91, 1995/96,
1996/97) και 4 Κύπελλα (1990/91, 1992/93, 1993/94, 1994/95), ενώ συμμετείχε
στον τελικό του Κυπέλλου το 1997 και το 1999. Το 1993 και το 1995 έκανε ρεκόρ
κρατώντας ανέπαφη την εστία του για 906’ και 988’ αγωνιστικά λεπτά αντίστοιχα,
που το 2016 πλέον είναι στη 3η και 4η θέση. Ακόμα,
συνέβαλε αποφασιστικά με τις αποκρούσεις του στην σπουδαία πορεία του Παναθηναϊκού
μέχρι τους «4» του Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 1995/96! Μαζί με τον Κριστόφ
Βαζέχα (Krzysztof Warzycha), ο οποίος ήταν ήδη στο ρόστερ του «τριφυλλιού» όταν
αποκτήθηκε ο Βάντσικ, αποτέλεσαν το «Πολωνικό Δίδυμο των Επιτυχιών» της ομάδας
τη δεκαετία του 1990.
Στις 19 Απριλίου του 1999, αγωνίστηκε για τελευταία φορά
με την φανέλα του Παναθηναϊκού, στο 5-1 κόντρα στον Εθνικό. Έφυγε από τον
Παναθηναϊκό και πήγε στον Απόλλωνα Αθηνών, υπερασπιζόμενος την εστία του, σε 25
παιχνίδια και έβαλε τέλος στη λαμπρή του καριέρα, το καλοκαίρι του 2001, ύστερα
από μια σεζόν, φορώντας τη φανέλα του Αθηναϊκού σε 6 ματς και πάντα στην Α’
Εθνική! Αγωνίστηκε συνολικά σε 282 παιχνίδια στο ελληνικό πρωτάθλημα. Τιμήθηκε
από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία με Βραβείο Επιτευγμάτων Καριέρας για
την αφοσίωσή του και τις υπηρεσίες του στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο. Θεωρείται -ΚΑΙ
ΕΙΝΑΙ- ως ο Καλύτερος Ξένος τερματοφύλακας Όλων των Εποχών στην Ελλάδα!
Ξεκίνησε τη διεθνή του καριέρα με την εθνική πολωνική
ομάδα των Εφήβων (U-18), με την οποία έφτασε στον τελικό του αντίστοιχου
Παγκοσμίου Κυπέλλου, το 1981. Στη συνέχεια,
κατέκτησε την 3η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων (U-21), το
1983. Στην εθνική ομάδα των Ανδρών, έκανε το ντεμπούτο του στις 9 Δεκεμβρίου
του 1985, σ’ ένα φιλικό εναντίον της Τυνησίας. Κέρδισε 52 διεθνείς
συμμετοχές για την Εθνική Πολωνίας
καταφέρνοντας μάλιστα το ρεκόρ του να διατηρήσει ανέπαφη την εστία του σε 23
παιχνίδια, νικώντας το ρεκόρ του θρυλικού Γιαν Τομασέφσκι (Jan Tomaszewski).
Εκπροσώπησε τη Πολωνία σε ένα μεγάλο
τουρνουά, το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 στο Μέξικο, όπου ήταν η 3η
επιλογή πίσω από τον τεράστιο Γιόζεφ Μλίναρτσικ (Józef Młynarczyk) και τον
Γιάτσεκ Καζιμιέρσκι (Jacek Kazimierski -αργότερα στον Ολυμπιακό), με την
Πολωνία να μη καταφέρνει να συμμετάσχει σε κάποιο μεγάλο τουρνουά, μέχρι τις 25
Απριλίου του 1995, οπότε και έπαιξε τον τελευταίο διεθνή αγώνα του εναντίον του
Ισραήλ!
Μετά το τέλος της καριέρας του, δούλεψε ως γυμναστής
τερματοφυλάκων σε διάφορες ομάδες, μεταξύ άλλων στον Παναθηναϊκό, τον Αίαντα
Σαλαμίνας, την Ηλιούπολη και αλλού. Έχοντας κερδίσει το χειροκρότημα του
συνόλου των Ελλήνων φιλάθλων με τις επιδόσεις και το απαράμιλλο ήθος του, το
1997, κάνοντας χρήση των διατάξεων της ελληνικής νομοθεσίας, πήρε την ελληνική
υπηκοότητα, μένοντας για πάντα στην Αθήνα! Συνεχίζει να εργάζεται σε μια εταιρεία
αθλητικής ένδυσης, παρακολουθώντας τα ποδοσφαιρικά δρώμενα, ενώ συμμετέχει και
σε εκδηλώσεις με τους πρώην συμπαίκτες του.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Επαγγελματική καριέρα
- · 1982–1984: Ruch Chorzów Spółka Akcyjna, 56
- · 1985–1990: Klub Sportowy Górnik Zabrze, 140
- · 1990–1999: Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος, 249
- · 1999–2000: Γυμναστικός Σύλλογος Απόλλων Σμύρνης, 25
- · 2000/01: Αθηναϊκός Αθλητικός Σύλλογος, 6
Διεθνής
- · 1985–1995: Πολωνία, 52 (0)
Τίτλοι
Με τη Gornik Zabrze
- · Πρωτάθλημα Πολωνίας: 4 (1985, 1986, 1987, 1988)
- · Σούπερ Καπ Πολωνίας: 1988
Με τον Παναθηναϊκό
- · Πρωτάθλημα Ελλάδος: 3 (1991, 1995, 1996)
- · Κύπελλο Ελλάδος: 4 (1991, 1993, 1994, 1995
- · Σούπερ Καπ Ελλάδος: 2 (1993, 1994)