Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

Σαντιλιάνα (Κάρλος Αλόνσο)

O Ισπανός κεντρικός επιθετικός Κάρλος Αλόνσο Γκονζάλες, περισσότερο γνωστός ως Σαντιλιάνα (ή Σαντιγιάνα) (Carlos Alonso González, «Santillana»), γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου του 1952, στη Σαντιγιάνα δελ Μαρ, μια πόλη στη βορινή επαρχία της Ισπανίας, τη Καντάμπρια, κοντά στο Σανταντέρ. Ευρύτερα γνωστός για την επαγγελματική παρουσία του στη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία εκτάθηκε σε 17 σεζόν στην ισπανική La Liga και 643 επίσημα παιχνίδια, υπήρξε ένας από τους Σπουδαιότερους Στράικερ που ανέδειξε η ποδοσφαιρομάνα της Ιβηρικής! Μικρός το δέμας (μόλις 1,75μ.), δεν «γέμιζε» το μάτι των αντιπάλων αμυντικών, μέσα στη περιοχή όμως, υπήρξε πραγματικός ταύρος! Αλίμονο στη γραμμή άμυνας που θα τον υποτιμούσε! Εξαιρετικός στο ψηλό παιχνίδι, αφού διέθετε πολύ γερά πόδια και καλό άλμα, πάντοτε ιδιαίτερα μαχητικός,  ταχύς, με εξαιρετική τεχνική και μοναδική αίσθηση του γκολ! Αξιοποιώντας στο έπακρο αυτά τα θαυμαστά προσόντα, έγραψε ιστορία και θεωρείται ευρέως ως ένας από τους Καλύτερους Επιθετικούς στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου. Έκανε 56 διεθνείς εμφανίσεις για την Ισπανία, σκοράροντας 15 γκολ και την αντιπροσώπευσε σε 2 Παγκόσμια Κύπελλα και ισάριθμα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. Το παρατσούκλι του, «Σαντιγιάνα», με το οποίο έμεινε στην ποδοσφαιρική ιστορία, είναι το όνομα της γενέτειράς του!


Σε μικρή ηλικία αγωνίστηκε στις Σατέλιτε και Μπαρέδα, αλλά το 1970 τον ανακάλυψε η μεγάλη ομάδα της περιοχής του, η Ρασίνγκ του Σανταντέρ και τον έκανε δικό της. Λίγο αργότερα πραγματοποίησε με τα χρώματά της το ντεμπούτο του ως επαγγελματίας. Έμεινε για μόλις μία σεζόν στους «βερδιμπλάνκος», αναδεικνυόμενος πρώτος σκόρερ στη Β’ κατηγορία, πετυχαίνοντας 17 τέρματα σε 35 αγώνες, επίδοση που κέντρισε το ενδιαφέρον της Ρεάλ Μαδρίτης και έπεισε τους ανθρώπους της να επενδύσουν στο ταλέντο του και να κινηθούν για την απόκτησή του, το καλοκαίρι του 1971.


Από τότε και για 17  σεζόν, έως το 1988 όταν και κρέμασε τα παπούτσια του, δεν φόρεσε τη φανέλα άλλης ομάδας, ενώ  η επίθεση της «Βασίλισσας», άρχιζε και τελείωνε από εκείνον, σφραγίζοντας με τη παρουσία του δύο διαφορετικές φουρνιές στην ιστορία των Μερένγκες. Στα χρόνια του στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» έπαιξε σε 461 παιχνίδια πρωταθλήματος και σημείωσε 186 γκολ! Οι επίσημες συνολικές αναμετρήσεις που πήρε μέρος είναι 778, συμπεριλαμβανομένων φιλικών ή άλλης φύσης παιχνιδιών, ένα ρεκόρ που στάθηκε μέχρι την περίοδο 1997/98, όταν τον ξεπέρασε ο Μανόλο Σαντσίς (Manuel Sanchis) στις οποίες σημείωσε 352 γκολ, την 8η  Υψηλότερη Επίδοση Όλων Των Εποχών στην ισπανική πρώτη κατηγορία! Όταν αποσύρθηκε, μόνο ο μυθικός Αλφρέντο Ντι Στέφανο (Alfredo Stéfano Di Stéfano Laulhé) είχε πιο πολλά γκολ στη Ρεάλ από αυτόν! Το αξιοπερίεργο της πλούσιας καριέρας του, είναι αναμφίβολα ότι ουδέποτε αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Πριμέρα Ντιβιζιόν!


Πανηγύρισε στη Μαδρίτη, ούτε λίγο ούτε πολύ, 16 τρόπαια: 9 πρωταθλήματα (1972, 1975, 1976, 1978, 1979, 1980, 1986, 1987, 1988), 4 Κύπελλα (1974, 1975, 1980, 1982) και ένα Λιγκ Καπ Ισπανίας (1985), καθώς επίσης και δύο συνεχόμενα Κύπελλα UEFA (1-0 και 3-0 τη ουγγρική Βιντεότον το 1985 και 5-1 και 0-2 την γερμανική Κολωνία το 1986), ενώ διετέλεσε και αρχηγός της! Είχε και έναν χαμένο τελικό με 0-1 από την Λίβερπουλ στο Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1981 και ακόμη έναν με 1-2 από την Αμπερντίν στο Κυπελλούχων το 1983! Μετά από μόλις 12 συμμετοχές στο πρωτάθλημα της περιόδου 1987/88, στις οποίες σκόραρε 4 φορές, αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο σε ηλικίας περίπου 36 ετών, βρίσκοντας δίχτυα στο τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του, στις 22 Μαΐου του 19888, σε μια νίκη με 2-1 επί της Βαγιαδολίδ. Με την Ρεάλ κατέκτησε 3 συνεχόμενους τίτλους στις τελευταίες 3 σεζόν του.


Αποτέλεσε, για μία δεκαετία (1975-1985), βασικό στέλεχος της Εθνικής Ισπανίας. Έκανε το διεθνές ντεμπούτο του,  στις 17 Απριλίου του 1975, στην ισοπαλία 1-1 στη Μαδρίτη με τη Ρουμανία, για τα προκριματικά του Euro του 1976. Χρίσθηκε 56 φορές διεθνής και σκόραρε 15 τέρματα. Βοήθησε αποφασιστικά τους «φούριας ρόχας» να φθάσουν στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1984, όπου όμως η οικοδέσποινα Γαλλία αποδείχθηκε ισχυρότερη, νικώντας με 2-0 και κατέκτησε το τρόπαιο. Επίσης, πήρε μέρος σε άλλο ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, αυτό του 1980 στα ιταλικά γήπεδα καθώς και σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα, αυτό του 1978 στην Αργεντινή και του 1982 στη πατρίδα του. Στις 21 Δεκεμβρίου του 1983, κατά τη διάρκεια του προκριματικού για το Euro του 1984, εναντίον της Μάλτας, που η Ισπανία έπρεπε να κερδίσει με 11 γκολ για να προκριθεί, πέτυχε χατ-τρικ στο Α’ ημίχρονο και πρόσθεσε ένα τέταρτο στο δεύτερο, στη τελική νίκη με 12-1!


Σήμερα, απασχολείται στον χώρο των επιχειρήσεων αθλητικής ένδυσης. Συνεχίζει να παρακολουθεί φανατικά την "Ρεάλ του" όπως δηλώνει και συχνά αγωνίζεται με τους βετεράνους της, ενώ δεν είναι και λίγες οι φορές που καλείται να σχολιάσει τα τεκταινόμενα στον χώρο του ποδοσφαίρου  για λογαριασμό διαφόρων ραδιοτηλεοπτικών μέσων.




PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές  (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

  • ·         Satélite
  • ·         1966–1970: Barreda

Επαγγελματική καριέρα

  • ·         1970/71: Real Racing Club de Santander, 35 (16)
  • ·         1971–1988: Real Madrid Club de Fútbol, 461 (186)

Σύνολο καριέρας: 496 (202)

Διεθνής

  • ·         1975–1985: Ισπανία, 56 (15)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Real Madrid
  • ·         Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης: φιναλίστ το 1981
  • ·         Κύπελλο UEFA: 2 (1984/85, 1985/86)
  • ·         Πρωτάθλημα Ισπανίας: 9 (1971/72, 1974/75, 1975/76, 1977/78, 1978/79, 1979/80, 1985/86, 1986/87, 1987/88)
  • ·         Κύπελλο Ισπανίας: 4 (1973/74, 1974/75, 1979/80, 1981/82)
  • ·         Λιγκ Καπ Ισπανίας: 1984/85

Διεθνείς

Με την Ισπανία
  • ·         Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: φιναλίστ το 1984

Προσωπικές Διακρίσεις

  • ·         Πρώτος Σκόρερ Β’ Κατηγορίας Ισπανίας (Pichichi Trophy -Segunda División): 1970/71



Στοιχεία από balleto.gr