Βλογημένος: Νικολάε Ντομπρίν

Ο Ρουμάνος επιθετικός μέσος Νικολάε Ντομπρίν (Nicolae Dobrin), γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου του 1947, στο Πιτέστι, στη νοτιοκεντρική Ρουμανία. Με τα παρατσούκλια «Gâscanul», (Η Αρσενική Χήνα) και «Prinţul din Trivale» (Ο Πρίγκιπας της Τριβάλε), θεωρείται ένας από τους Σημαντικότερους Ποδοσφαιριστές που έβγαλε η βαλκανική χώρα! Θεωρείται από πολλούς ως ο Μεγαλύτερος Ρουμάνος ποδοσφαιριστής των δεκαετιών 1960 και 1970, ένας απ’ τους Καλύτερους Όλων των Εποχών και ένας από τους πιο Ταλαντούχους Ντριμπλέρ στην ιστορία του ποδοσφαίρου! Αγωνίστηκε στην ομάδα της Άρτζες του Πιτέστι επί 22 χρόνια, με σημαντικότερες διακρίσεις τα πρωταθλήματα που κατέκτησε το 1972 και το 1979. Με τη φανέλα της εθνικής Ρουμανίας αγωνίστηκε σε 48 συνολικά αγώνες και πέτυχε 6 τέρματα. Ενώ συνετέλεσε στην πρόκριση στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1970, δεν αγωνίστηκε στους τελικούς. Θαυμαστής του υπήρξε ακόμα και ο Νικολάε Τσαουσέσκου! Τιμήθηκε 3 φορές με το βραβείο του Ρουμάνου Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς, το 1966, το 1967 και το 1971 και το γήπεδο στη γενέτειρά του έχει το όνομά του.

Αγωνίστηκε επί 22 συνεχόμενα χρόνια στην ομάδα της Άρτζες του Πιτέστι, ξεκινώντας από τα τμήματα υποδομής της, το 1959, όταν ο σύλλογος ονομαζόταν ακόμα Ντιναμό Πιτέστι, πριν μετονομαστεί σε Άρτζες το 1967. Ο Νικολάε Ντομπρίν, πρωτόπαιξε σε αγώνα της Α’ κατηγορίας του ρουμάνικου πρωταθλήματος, όταν ήταν ακόμα 14 ετών, 10 μηνών και 5 ημερών, την 1η Ιουλίου του 1962, στην ήττα της Ντιναμό Πιτέστι, εκτός έδρας με 1-5 από την Στίιντα του Κλουζ! Αρνήθηκε να παίξει για οποιονδήποτε άλλο σύλλογο της Α’ κατηγορίας, όπως η Ντιναμό Βουκουρεστίου και η Ουνιβερσιτατέα Κραϊόβα.

Στα τελειώματα της καριέρας του, έπαιξε για μια σεζόν, την 1981/82, στη Κίντια του Ταργκοβίστε. Επέστρεψε στην Άρτζες και στις 14 Ιουνίου του 1983, έπαιξε στο τελευταίο του παιχνίδι, στη νίκη επί της Μπιχόρ της Οράντεα με 2-0, με σημαντικότερες διακρίσεις, τα πρωταθλήματα που κατέκτησε το 1972 και το 1979! Μάλιστα, η συμβολή του στον τίτλο του 1979 ήταν τεράστια, αφού ήταν αυτός που σκόραρε το 4^ο και νικητήριο τέρμα, στη νίκη με 4-3 επί της Ντιναμό Βουκουρεστίου, την τελευταία αγωνιστική, στα τελευταία λεπτά του αγώνα! Στη διάρκεια ολόκληρης της καριέρας του έπαιξε σε 408 αγώνες πρωταθλήματος, σκοράροντας συνολικά 111 τέρματα. Τις χρονιές 1966, 1967 και 1971, ψηφίστηκε ως ο Καλύτερος Ρουμάνος ποδοσφαιριστής.

Είναι επίσης γνωστός για μια περίφημη μεταγραφή που …δεν έγινε, στη Ρεάλ Μαδρίτης. Στις 9 Νοεμβρίου του 1972, για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, στον αγώνα ρεβάνς της νίκης της Άρτζες στο πρώτο παιχνίδι στο Πιτέστι με 2-1, σκόραρε στη νίκη πρόκρισης της Ρεάλ με 3-1, στη Μαδρίτη και ο Σαντιάγκο Μπερναμπέου (Santiago Bernabéu), ο διάσημος πρόεδρος των «μερένγκες», ήταν τόσο εντυπωσιασμένος με τις ικανότητες του Ντομπρίν που ήθελε να τον μεταγράψει στην ισπανική ομάδα, για μια αναφερόμενη αμοιβή των 2 εκατομμυρίων δολαρίων, ένα τεράστιο χρηματικό ποσό για εκείνη την εποχή!

Λόγω του κομμουνιστικού καθεστώτος στη Ρουμανία κατά την περίοδο αυτή, ο Μπερναμπέου θα έπρεπε να έχει συνομιλίες με τον ίδιο τον Νικολάε Τσαουσέσκου (Nicolae Ceaușescu), αλλά δεν μπορούσε να τον πείσει, γιατί ο Ντομπρίν θεωρήθηκε ως ένα «Εθνικό Κεφάλαιο» και για τέτοιες τιμές δεν μπορούσε να είναι «αποξενωμένος», ειδικά δε να ανήκει και να λειτουργεί για ξένους, σύμφωνα με το κομμουνιστικό δόγμα της εποχής εκείνης! Λέγεται ότι αυτή ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση της ζωής του Ντομπρίν, αν και τελικά, στον αποχαιρετιστήριο αγώνα για τον Πάκο Χέντο (Francisco Gento López), φόρεσε τη λευκή φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης! Με την ευκαιρία αυτή, ο Μπερναμπέου έκανε μια τελευταία -αποτυχημένη- προσπάθεια για να κρατήσει τον Ρουμάνο στη Μαδρίτη.

Με τη φανέλα της εθνικής Ρουμανίας αγωνίστηκε σε 48 συνολικά αγώνες και πέτυχε 6 τέρματα. Έκανε το ντεμπούτο του σε ηλικία 19 ετών, τη 1^η Ιουνίου του 1966, σε μια φιλική ήττα 0-1 από τη Γερμανία στο Λουντβιγκσχάφεν. Συνετέλεσε τα μέγιστα, στην πρόκριση της χώρας του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, στον ίδιο όμιλο με την εθνική μας, σκοράροντας το νικητήριο γκολ εναντίον της Πορτογαλίας (1-0), στις 12 Οκτωβρίου του 1969, στο Βουκουρέστι. Ωστόσο, αν και βρισκόταν ήδη στο Μέξικο, στη Γκουαδαλαχάρα, δεν αγωνίστηκε ούτε ένα λεπτό στους 3 αγώνες της ομάδας. Η επίσημη εκδοχή μιλάει για τραυματισμό και η ανεπίσημη για σύγκρουσή του με τον ομοσπονδιακό προπονητή Άντζελο Νικουλέσκου (Angelo Niculescu). Η απουσία του πάντως, μέχρι και σήμερα, είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του ρουμανικού ποδοσφαίρου! Το τελευταίο παιχνίδι του για την εθνική ομάδα, ήταν εναντίον της Ανατολικής Γερμανίας και πραγματοποιήθηκε στις 2 Απριλίου του 1980.

Όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, πλην μιας μικρής περιόδου, το 1992 στη Μποτοσάνι, υπηρέτησε την Άρτζες σαν προπονητής της σε κάποιες περιπτώσεις, σαν τεχνικός διευθυντής της και κυρίως ως υπεύθυνος των τμημάτων υποδομής της.

Ο Νικολάε Ντομπρίν, πέθανε στις 7:20 π.μ. της 26^ης Οκτωβρίου του 2007, στα 60 του χρόνια, στην Μ.Ε.Θ. του Περιφερειακού Νοσοκομείου στο Πιτέστι. Ήταν αποτέλεσμα της πολλαπλής ανεπάρκειας οργάνων, που προκλήθηκαν από τον καρκίνο του πνεύμονα, που τον «έτρωγε» πολλούς μήνες. Στις 29 Οκτωβρίου του 2007, τη κηδεία του, παρακολούθησαν περισσότερα από 5.000 άτομα. Το Στάδιο της πόλης του Πιτέστι, που από το 2003, ονομαζόταν «Στάδιο Νικολάε Ντομπρίν» πήρε πλέον και επίσημα τ’ όνομά του προς τιμήν του! Μετά θάνατον, του απονεμήθηκε ο βαθμός του Ιππότη του Τάγματος της Εθνικής Τάξης, για «Πιστή Υπηρεσία» σε όλη την καριέρα του στο ποδόσφαιρο!