Τιερί Ανρί

Ο Γάλλος κεντρικός ή και περιφερειακός επιθετικός Τιερί Ανρί (Thierry Daniel Henry), γεννήθηκε στις 17 Αυγούστου του 1977, στο Παρίσι. Έπαιξε για τη Μονακό, τη Γιουβέντους, τη Μπαρτσελόνα, τους Ρεντ Μπουλς της Νέας Υόρκης, έχοντας περάσει οκτώ χρόνια στην Άρσεναλ, όντας ο Κορυφαίος Σκόρερ Όλων των Εποχών για τον σύλλογο, καταφέρνοντας το ίδιο σε διεθνές επίπεδο, με την γαλλική εθνική ομάδα. Έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο με την Μονακό το 1994 κι ενώ οι καλές του παραστάσεις, οδήγησαν σε διεθνή κλήση το 1998, υπέγραψε για την πρωταθλήτρια Ιταλίας, Γιουβέντους. Ένα χρόνο αργότερα υπέγραψε στην Άρσεναλ για £ 11 εκατομμύρια στερλίνες. Ήταν στους «κανονιέρηδες» όταν αναγνωρίστηκε ως Παγκόσμιας Κλάσης Ποδοσφαιριστής. Υπό τις οδηγίες του μέντορά του και προπονητή Αρσέν Βενγκέρ (Arsène Wenger), έγινε ένας παραγωγικότατος επιθετικός και ο Κορυφαίος Σκόρερ της Άρσεναλ Όλων των Εποχών, με 228 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Κατέκτησε 2 πρωταθλήματα και 3 Κύπελλα Αγγλίας με τον σύλλογο. Το 2003 και το 2004 ήταν φιναλίστ για το βραβείο του Καλύτερου Παίκτη της Χρονιάς από την FIFA.

Ονομάστηκε Παίκτης της Χρονιάς στην Αγγλία, 2 φορές από τους συναδέλφους του και 3 φορές από τους Δημοσιογράφους του ειδικού τύπου. Τις τελευταίες δύο σεζόν του με την Άρσεναλ, ήταν ο αρχηγός της ομάδας, οδηγώντας τη στον τελικό του Champions League του 2006. Τον Ιούνιο του 2007, μετά από 8 χρόνια με την Αρσεναλ, μεταγράφηκε στη Μπαρτσελόνα για το ποσό των € 24 εκατομμυρίων ευρώ. Το 2009, ήταν αναπόσπαστο μέλος της ομάδας που πέτυχε το ιστορικό τρεμπλ, όταν κατέκτησε την ισπανική La Liga, το ισπανικό Κύπελλο και το UEFA Champions League, πετυχαίνοντας μια άνευ προηγουμένου κατάκτηση 6 μεγάλων τροπαίων εκείνη τη χρονιά, κατακτώντας ακόμη το Σούπερ Καπ Ισπανίας, το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων της FIFA. Συνολικά, έχει ονομαστεί στην Ιδανική 11άδα της Χρονιάς για την UEFA, 5 φορές. Το 2010, πήγε στους Ρεντ Μπουλς της Νέας Υόρκης στη Major League Soccer, κατακτώντας τον τίτλο της Ανατολικής Περιφέρειας το 2010. Επέστρεψε στην Άρσεναλ με τη μορφή δανείου για δύο μήνες το 2012 και το 2013, με τους Ρεντ Μπουλς κατέκτησε το MLS Supporters' Shield, το τρόπαιο δηλαδή της Καλύτερης Ομάδας της Κανονικής Περιόδου.

Απόλαυσε εξαιρετικής επιτυχίας με την γαλλική εθνική ομάδα, κατακτώντας το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, το Euro του 2000 και το Κύπελλο Συνομοσπονδιών της FIFA το 2003. Τον Οκτώβριο του 2007, ξεπέρασε τον Μισέλ Πλατινί (Michel Platini) ως ο Κορυφαίος Σκόρερ της εθνικής ομάδας της Γαλλίας. Μετά από 123 συμμετοχές και 51 γκολ, αποσύρθηκε από το διεθνές ποδόσφαιρο μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010. Ήταν επίσης ένας από τους Εμπορικότερους Ποδοσφαιριστές στο Κόσμο και κατετάγη 9^ος Παγκοσμίως το 2006.

Γεννήθηκε σε μια φτωχογειτονιά στα προάστια του Παρισίου, το Λες Ουλί, με τον πατέρα να κατάγεται από τη Γουαδελούπη και τη μητέρα του από τη Μαρτινίκα. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο σε διάφορες τοπικές ποδοσφαιρικές ακαδημίες, όπου τον ανακάλυψαν οι σκάουτερ της Μονακό, με τους «Μονεγάσκους» να του προσφέρουν αμέσως συμβόλαιο, το 1990, όταν ο τότε 13χρονος Γάλλος, είχε σκοράρει και τα 6 γκολ της ομάδας του, σε μια νίκη με 6-0, ενθουσιάζοντας του ανθρώπους της Μονακό και τον Αρσέν Βενγκέρ, τότε προπονητή του συλλόγου. Το 1992 θα επιλεγεί, μεταξύ πολλών παιδιών της ίδιας ηλικίας, να κάνει προπονήσεις στις περίφημες ακαδημίες της Κλερφοντέν, ενώ 2 χρόνια αργότερα, στις 31 Αυγούστου του 1994, θα κάνει το ντεμπούτο του με τη Μονακό!

Ο Βενγκέρ, παρόλο που έβλεπε το ταλέντο του Ανρί στο σκοράρισμα, θεωρούσε ότι θα ήταν καλύτερα να έπαιζε στα άκρα, καθώς με τη ταχύτητά του αλλά και με τη ντρίμπλα του, κανένα πλάγιο μπακ δε θα μπορούσε να τον ανακόψει! Το 1996 παίρνει το βραβείο του Καλύτερου Νέου Ποδοσφαιριστή στη Γαλλία, ενώ ένα χρόνο μετά κατακτά το πρωτάθλημα με την Μονακό. Τη σεζόν 1997/98 είναι ο παίκτης κλειδί στην πορεία της Μονακό μέχρι τα ημιτελικά του Champions League, σκοράροντας 7 γκολ στη διοργάνωση. Τον Ιανουάριο του 1999, η Γιουβέντους θα βγάλει από τα ταμεία της 13.000.000 ευρώ και θα τον φέρει στο Τορίνο. Εκεί θα βρει ως συμπαίκτη του τον Ζινεντίν Ζιντάν (Zinedine Zidane), αλλά οι εμφανίσεις του δεν θα είναι αντάξιες του ονόματος που είχε δημιουργήσει. Θα αγωνιστεί κυρίως ως εξτρέμ αλλά τα σκληροτράχηλα ιταλικά μπακ θα τον περιορίσουν στα 3 γκολ σε 16 εμφανίσεις.

Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, οι «κανονιέρηδες» με τον Αρσέν Βενγκέρ στον πάγκο τους, βγάζουν 14.000.000 ευρώ από τα ταμεία τους και τον ντύνουν στα χρώματά τους! Ο Αλσατός τεχνικός, έφερε στο Λονδίνο τον Ανρί με σκοπό να αντικαταστήσει τον Νικολά Ανελκά (Nicolas Anelka). Ο Γάλλος επιθετικός θα καθιερωθεί στη θέση του στράικερ και θα αλλάξει πολλά από όσα ξέραμε μέχρι τότε για τη συγκεκριμένη θέση! Στην αρχή ο «King Henry» δεν τα πήγαινε πολύ καλά (κανένα γκολ στα 8 πρώτα ματς του) και ήδη είχαν αρχίσει να δημιουργούνται οι πρώτες αμφιβολίες προς το πρόσωπό του. Του πήρε εννέα παιχνίδια για να ανοίξει λογαριασμό με τη φανέλα της Άρσεναλ, σκοράροντας δις σε ματς κόντρα στη Ντέρμπι. Αυτό ήταν. Μετά δεν είχε... σταματημό. Το τέλος εκείνης της σεζόν, τον βρίσκει να έχει σκοράρει 26 τέρματα και την Άρσεναλ 2^η, πίσω από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Οι «κανονιέρηδες» θα φτάσουν επίσης στο τελικό του κυπέλλου UEFA, αλλά θα ηττηθούν από τη Γαλατασαράι.

Χρόνο με το χρόνο γινόταν όλο και καλύτερος. Τη περίοδο 2001/02, κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα του στην κορυφή της Πρέμιερ Λιγκ, 7 βαθμούς πάνω από την Λίβερπουλ, σημειώνοντας 32 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Δύο χρόνια μετά, την σεζόν 2003/04, ήρθε το αποκορύφωμα. Ο Τιερί Ανρί, ο Πατρίκ Βιεϊρά (Patrick Vieira), ο Ρομπέρ Πιρές (Robert Pirès), ο Ντένις Μπέργκαμπ (Dennis Bergkamp) πλαισιωμένοι από μια πλειάδα εξαιρετικών ποδοσφαιριστών, δημιούργησαν τους «Invincibles» (Αήττητοι), την Καλύτερη Άρσεναλ Όλων των Εποχών, κατακτώντας άλλη μια Premier League όντας αήττητη! Ο Γάλλος επιθετικός ψηφίστηκε για 2^η συνεχόμενη χρονιά ως ο Καλύτερος Παίκτης του πρωταθλήματος και σημείωσε 39 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις κατακτώντας παράλληλα και το Ευρωπαϊκό Χρυσό Παπούτσι.

Το 2005, ο Πατρίκ Βιεϊρά αποχωρεί και το περιβραχιόνιο περνά στον Τιερί Ανρί.  Την σεζόν 2005/06, κατάφερε ένα ακόμη απίστευτο επίτευγμα, όταν στις 19 Οκτωβρίου εκείνου του έτους, με τα δύο γκολ στη νίκη (2-0) επί της Σπάρτα Πράγας για το Τσάμπιονς Λιγκ, έφτασε στα 186 γκολ, σπάζοντας το ρεκόρ του Ίαν Ράιτ (Ian Wright) και έγινε ο Πρώτος Σκόρερ στην ιστορία της Άρσεναλ! Επίσης, σκόραρε και τα τελευταία γκολ της Άρσεναλ, ένα χατ-τρικ κόντρα στην Γουίγκαν, πριν η ομάδα φύγει από το Χάιμπουρι και μετακομίσει στο Έμιρεϊτς! Την ίδια χρονιά, οδήγησε την ομάδα του στον τελικό του Champions League, όπου βρήκε απέναντί του την απίστευτη τότε Μπαρτσελόνα, με τους Καταλανούς να επικρατούν τελικά με 2-1. Η επόμενη σεζόν δεν θα είναι από τις καλύτερες στη καριέρα του, καθώς θα ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς. Κατάφερε ωστόσο να πετύχει 10 γκολ σε 17 αγώνες που συμμετείχε. Συνολικά, σε μια οκταετία στο Λονδίνο, σε 254 αγώνες πρωταθλήματος με τη φανέλα των «κανονιέρηδων», σημείωσε 174 γκολ (226 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις), όντας ο Πρώτος Σκόρερ Όλων των Εποχών για την ομάδα του Λονδίνου! Παράλληλα, το 2008 οι οπαδοί της ομάδας τον ψήφισαν ως τον Καλύτερο Παίκτη στην ιστορία του συλλόγου!

Κάθε καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο, η Μπαρτσελόνα ενδιαφερόταν για τον Ανρί, αλλά πάντα κάτι «στράβωνε» και η περίπτωση δε προχωρούσε. Τελικά, ο «γάμος» έγινε στις 25 Ιουνίου του 2007 και κόστισε περίπου 24.000.000 ευρώ. Ο Γάλλος στράικερ, υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο με ετήσιες απολαβές πάνω από 5.000.000 ευρώ και ρήτρα αποδέσμευσης στα 125.000.000 ευρώ! Στη Μπάρτσα, φόρεσε το αγαπημένο του № 14 στην πλάτη και κατέκτησε οτιδήποτε μπορούσε να κατακτήσει σε συλλογικό επίπεδο μέσα σε μια σεζόν, αυτή του 2008/09, ήτοι το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ισπανίας, το Champions League, το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, το ισπανικό Σούπερ Καπ και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, ΟΛΑ μέσα στο 2009. Κατέκτησε και το πρωτάθλημα της επόμενης σεζόν, 2009/10!

Η σεζόν 2009/10 ήταν και η τελευταία του Γάλλου σούπερ-σταρ στη Μπαρτσελόνα, καθώς έχασε τη θέση βασικού, ξεκινώντας μόλις σε 15 ματς και αυτό των ωθεί στην αποχώρηση. Στις 19 Ιουλίου του 2010, υπογράφει συμβόλαιο με τους Νιου Γιορκ Ρεντ Μπούλς που συμμετέχουν στο MLS. Πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, έδωσε το αμέσως το στίγμα του στην ομάδα. Κέρδισε το πρωτάθλημα της ανατολικής περιφέρειας (2010 και 2013) στα τέσσερα χρόνια που έμεινε στην ομάδα, όπου και έκλεισε την καριέρα του, το 2014 πραγματοποιώντας 122 συμμετοχές και σκοράροντας 51 τέρματα.

Χειμώνας του 2012 και το MLS έχει τη καθιερωμένη διακοπή του. Ο Ανρί κάνει προπονήσεις με την ομάδα της καρδιάς του, την Άρσεναλ. Οι Μαρουάν Σαμάκ (Marouane Chamakh) και Ζερβινιό (Gervinho) είχαν υποχρεώσεις με τις εθνικές τους ομάδες για το Κύπελλο Εθνών Αφρικής και έτσι, η διοίκηση των «κανονιέρηδων» δε το σκέφτεται καθόλου, προσφέροντας δίμηνο συμβόλαιο στον Γάλλο. Το δεύτερο ντεμπούτο του με την ομάδα, το πραγματοποίησε κόντρα στην Λιντς για το Κύπελλο Αγγλίας και κατάφερε να πετύχει το μοναδικό γκολ χαρίζοντας την νίκη στους «κανονιέρηδες». Μάλιστα στο τελευταίο ματς του δανεισμού του, σκόραρε το νικητήριο τέρμα στις καθυστερήσεις κόντρα στην Σάντερλαντ, γράφοντας το 2-1!

Από το 1997 όταν και πραγματοποίησε το επίσημο ντεμπούτο του, ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της εθνικής ομάδας της Γαλλίας. Την ακολούθησε πιστά και στα καλά και στα άσχημα. Το επίσημο ντεμπούτο έγινε τον Οκτώβρη του 1997, κόντρα στη Νότια Αφρική (2-1), ενώ οι εντυπωσιακές του εμφανίσεις, του έδωσαν και την κλήση για το Μουντιάλ του 1998.  Εκεί έγινε  ακόμη γνωστότερος στο ευρύ κοινό, καταφέρνοντας να αγωνιστεί ως αλλαγή στον μεγάλο τελικό, με την Γαλλία να κατακτά την κούπα μετά τον θρίαμβο με 3-0 επί της Βραζιλίας. Στο Euro του 2000, ήταν βασικό στέλεχος στην ομάδα των “τρικολόρ” που κατέκτησαν την κούπα, σκοράροντας 3 τέρματα στη διοργάνωση. Στο Μουντιάλ του 2002, η Γαλλία απογοητεύει καθώς αποκλείεται από τους ομίλους μη πετυχαίνοντας γκολ. Ένα χρόνο αργότερα, στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών της FIFA, τελειώνει τη διοργάνωση με 4 γκολ και η Γαλλία με τη βοήθειά του κατακτά το τρόπαιο.

Στο Euro του 2004 η εθνική μας ομάδα θα τον πικράνει στα προημιτελικά με το γκολ του Άγγελου Χαριστέα. Πιο πριν όμως,  στους ομίλους, ο Γάλλος είχε ήδη προλάβει να σκοράρει 2 γκολ. Τρία γκολ ο απολογισμός του και στο Μουντιάλ του 2006, όπου η Γαλλία έφτασε μέχρι τον τελικό, χάνοντας στα πέναλτι από την Ιταλία, ενώ ψηφίστηκε και στην καλύτερη 11άδα της διοργάνωσης. Τον Οκτώβρη του 2007 κόντρα στα νησιά Φερόε, έγινε ο Πρώτος Σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Γαλλίας με 41 γκολ! Σκόραρε το μοναδικό γκολ της Γαλλίας στο Euro του 2008, όταν και αποκλείστηκε από τους ομίλους, ενώ τέλος έστειλε στην ουσία τους Γάλλους στο Μουντιάλ του 2010 με το περίφημο«γκολ με το χέρι» στα μπαράζ κόντρα στην Ιρλανδία!

Στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής δεν αγωνίστηκε ως βασικός και η Γαλλία αποχαιρέτησε την διοργάνωση από τους ομίλους. Είναι ο δεύτερος στη σχετική λίστα, με 123 συμμετοχές στην ιστορία της γαλλικής εθνικής ομάδας, ενώ είναι ο Πρώτος Σκόρερ της με συνολικά 51 γκολ, 10 περισσότερα από τον δεύτερο Μισέλ Πλατινί (Michel Platini).

Στον περιβάλλοντα χώρο του νεόδμητου γηπέδου της Άρσεναλ, του Έμιρεϊτς, δεσπόζει το άγαλμα του να πανηγυρίζει με τον χαρακτηριστικό του τρόπο, στα γόνατα και με το «παγωμένο» βλέμμα του σκόρερ, που τον διέκρινε σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Το άγαλμα, ουσιαστικά, είναι η αποτύπωση του περίφημου πανηγυρισμού του, ύστερα από το γκολ που πέτυχε κόντρα στην Τότεναμ, τον Νοέμβριο του 2002!

Τον Δεκέμβριο του 2014, υπέγραψε συμβόλαιο 30 εκατομμυρίων ευρώ, με το τηλεοπτικό δίκτυο SKYSports, στο οποίο έχει αναλάβει ρόλο σχολιαστή, από τις αρχές του 2015.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         1983–1989: Club Omnisports Les Ulis
• ·         1989/90: Union Sportive de Palaiseau
• ·         1990–1992: L'Entente Sportive Viry-Châtillon
• ·   1992: Le Centre Technique National Fernand Sastre ("Institut national du football de Clairefontaine")
• ·         1992–1994: Association Sportive de Monaco Football Club

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1994–1999: Association Sportive de Monaco Football Club, 105 (20)
• ·         1999: Juventus Football Club, 16 (3)
• ·         1999–2007: Arsenal Football Club, 254 (174)
• ·         2007–2010: Futbol Club Barcelona, 80     (35)
• ·         2010–2014: New York Red Bulls, 122 (51)
• ·         2012: (δανεικός) → Arsenal Football Club, 4 (1)

Σύνολο καριέρας: 581 (284)

Διεθνής

• ·         1997–2010: Γαλλία, 123 (51)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Monaco

• ·         Πρωτάθλημα Γαλλίας: 1996/97
• ·         Σούπερ Καπ Γαλλίας: 1997

 Με την Arsenal

• ·         Πρωτάθλημα Αγγλίας: 2 (2001/02, 2003/04)
• ·         Κύπελλο Αγγλίας: 3 (2001/02, 2002/03, 2004/05)
• ·         FA Community Shield: 2 (2002, 2004)

Με τη Barcelona

• ·         Πρωτάθλημα Ισπανίας: 2 (2008/09, 2009/10)
• ·         Κύπελλο Ισπανίας: 2008/09
• ·         Σούπερ Καπ Ισπανίας: 2009
• ·         UEFA Champions League: 2008/09
• ·         Ευρωπαϊκό Super Cup: 2009
• ·         Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων FIFA: 2009

Με τους New York Red Bulls

• ·         Σούπερ Καπ MLS: 2013
• ·         Πρωτάθλημα Ανατολικής Περιφέρειας (κανονική περίοδος): 2 (2010, 2013)

Διεθνείς

Με τη Γαλλία

• ·         Παγκόσμιο Κύπελλο: 1998 και φιναλίστ το 2006
• ·         Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 2000
• ·         Κύπελλο Συνομοσπονδιών FIFA: 2003
• ·         King Hassan II International Cup Tournament: 2000

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Χρυσή Μπάλλα: επιλαχών το 2003, 3^η θέση το 2006
  
• ·         Παίκτης της Χρονιάς από τη FIFA: 2^η θέση: 2 (2003, 2004)
• ·         Νέος Παίκτης της Χρονιάς για τη Γαλλία: 1996/97
• ·     Παίκτης της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 2 (2002/03, 2003/04)
• ·       Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 6 (2000/01, 2001/02, 2002/03, 2003/04, 2004/05, 2005/06)
• ·         Παίκτης της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων Αγγλίας: 3 (2002/03, 2003/04, 2005/06)
• ·         Πρώτος Σκόρερ στη Premier League: 4 (2001/02, 2003/04, 2004/05, 2005/06).
• ·         Παίκτης του Μήνα για τη Premier League: 4 (Απρίλιος 2000, Σεπτέμβριος 2002, Ιανουάριος 2004, Απρίλιος 2004)
• ·         Γκολ της Σεζόν από το BBC: 2002/03
  
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς από την UEFA: 5 (2001, 2002, 2003, 2004, 2006)
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς για την MLS: 3 (2011, 2012, 2014)
• ·         Παίκτης του Μήνα για την MLS: Μάρτιος 2012
• ·         Καλύτερος Παίκτης της Χρονιάς για την MLS: 2013
• ·         Καλύτερος Ευρωπαίος Ποδοσφαιριστής από το γαλλικό περιοδικό Onze (Onze d'Or): 2 (2003, 2006)
• ·         Χρυσό Παπούτσι: 2 (2003/04, 2004/05)
• ·         Γάλλος Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς: 5 (2000, 2003, 2004, 2005, 2006)
• ·         Κορυφαίος Σκόρερ της Χρονιάς από τον Διεθνή Οργανισμό Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου: 2003
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 2006
• ·         Πρώτος Σκόρερ Κυπέλλου Συνομοσπονδιών FIFA: 2003
• ·         Καλύτερος Παίκτης Κυπέλλου Συνομοσπονδιών FIFA: 2003
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας Διοργάνωσης Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: 2000
• ·         Μέλος της λίστας των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Παικτών του Κόσμου που συνέταξε το 2004 ο Πελέ για τα 100 Χρόνια της FIFA
• ·         Μέλος του Hall of Fame του Αγγλικού Ποδοσφαίρου: 2008
• ·         Βραβείο Δεκαετίας (1992/93 – 2001/02) της Premier League
• ·         Βραβείο Εικοσαετίας (1992/93 – 2011/12) της Premier League
• ·         Μέλος Λεγεώνας της Τιμής: 1998

Η πηγή του κειμένου στο bet-planet.gr και οι παραπομπές στο sombrero.gr#1 και sombrero.gr#2