Λάκης Πετρόπουλος

Ο Έλληνας μέσος και αργότερα προπονητής Λάκης (Βασίλειος) Πετρόπουλος, γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου του 1932, στην Αθήνα. Υπήρξε μια από τις εμβληματικότερες μορφές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ως ποδοσφαιριστής, έκανε μεγάλη καριέρα με τον Παναθηναϊκό, λήγοντας σχετικά πρόωρα τη καριέρα του, κατακτώντας εν τω μεταξύ 3 πρωταθλήματα (1953, 1960, 1961) και ένα κύπελλο Ελλάδας (1955). Ως προπονητής, μεγαλούργησε και με τον Παναθηναϊκό, αλλά κυρίως με τον αιώνιο αντίπαλο, τον Ολυμπιακό, όντας ο οδηγός στη «Χρυσή Ομάδα» του Νίκου Γουλανδρή, κατακτώντας συνολικά 5 πρωταθλήματα (1969, 1970, 1973, 1974, 1975) και τρία Κύπελλα (1969, 1973, 1982). Ήταν ο πρώτος Έλληνας προπονητής που εργάστηκε στο εξωτερικό, αφού εργάστηκε και στο Βέλγιο, στη Σερκλ Μπριζ. Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος τον θεωρεί ως τον Καλύτερο Έλληνα προπονητή από πλευράς τίτλων και γνώσεων τακτικής.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και απ’ τα εφηβικά του χρόνια εντάχθηκε στα τμήματα  υποδομής  του Παναθηναϊκού. Γρήγορα έφτασε στην πρώτη ομάδα κι έγινε βασικό και αναντικατάστατο  μέλος στη  δεκαετία  του 1950, έχοντας να αντιμετωπίσει την υπερομάδα  του Ολυμπιακού της εποχής  εκείνης (Ανδρέας Μουράτης, Ηλίας Ρωσίδης, Σάββας Θεοδωρίδης, Γιώργος Δαρίβας, Ηλίας Υφαντής), ΑΛΛΑ, όταν όλα στη «μπάλα» ήταν  πιο ρομαντικά  και αγνά. Με την ομάδα του κατέκτησε το πρωτάθλημα της περιόδου  1952/53, πριν τη δημιουργία της Α’ Εθνικής και στο τέλος της καριέρας του, άλλους 2 τίτλους, τις δύο πρώτες περιόδους της Α΄ Εθνικής (1959/60 και 1960/61), αλλά και το Κύπελλο Ελλάδος του 1955.

Την ίδια  περίοδο είχε και 3 συμμετοχές  στην Εθνική  ομάδα (1953-1957) ενώ είχε αγωνιστεί και στην εθνική Ενόπλων. Οι αγώνες του στην εθνική ομάδα ήταν:

1.       Τη 1^η Νοεμβρίου του 1953, βασικός στη νίκη με 1-0 εναντίον του Ισραήλ, στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954, …
2.        … στις 7 Νοεμβρίου του 1954, βασικός στην ισοπαλία 1-1 με την Αίγυπτο, στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας για το Μεσογειακό Κύπελλο, …
3.        … και στις 5 Οκτωβρίου του 1957, βασικός στη νίκη με 2-1 επί της Β΄ Γαλλίας,  στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, πάλι  για το Μεσογειακό Κύπελλο.

Το 1961 σταμάτησε το ποδόσφαιρο και ξεκίνησε να ασχολείται με τη προπονητική, μαθητεύοντας αρχικά κοντά στον Στέφαν Μπόμπεκ (Stjepan Bobek). Το 1963, δύο χρόνια αφού σταμάτησε το ποδόσφαιρο, έγινε βοηθός προπονητή στον Παναθηναϊκό. Τη θέση αυτή είχε μέχρι το 1968, ως βοηθός αρχικά του Μπόμπεκ και αργότερα του Μπέλα Γκούτμαν (Béla Guttmann), μέχρι που ανέλαβε πρώτος προπονητής το 1968. Υπήρξε προπονητής του Παναθηναϊκού τη διετία 1968 -1970, οδηγώντας την ομάδα του «τριφυλλιού» στο νταμπλ της περιόδου 1968/69 και σε ένα ακόμα πρωτάθλημα το 1969/70. Ουσιαστικά, ήταν ο δημιουργός της ομάδας που τον επόμενο χρόνο έκανε την εποποιία του Γουέμπλεϊ, υπό την καθοδήγηση του Φέρεντς Πούσκας (Ferenc Purczeld Bíró, “Ferenc Puskás”)!

Την τριετία 1972-1975 εργάστηκε στον Ολυμπιακό του Νίκου Γουλανδρή, αναμφισβήτητα την εποχή που χαρακτήρισε τη προπονητική του καριέρα, κατακτώντας 3 συνεχόμενα πρωταθλήματα, ανεξάρτητα αν δεν έμεινε ως το τέλος της περιόδου 1974/75. Είχε προηγηθεί ήδη μία σύντομη θητεία που είχε ως υπηρεσιακός προπονητής των «ερυθρολεύκων», στα μέσα της περιόδου 1970/71, μετά την αποχώρηση του Νταν Γεωργιάδη, όταν παράλληλα ήταν και προπονητής της Εθνικής Ελλάδος. Στις 25 Ιουνίου του 1972, ανέλαβε τις τύχες των Πειραιωτών υπογράφοντας τριετές συμβόλαιο με υψηλές αποδοχές: 50.000 δραχμές μηνιαίο μισθό και πριμ 300.000 δραχμών για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και άλλες 200.000 για το Κύπελλο! Ο Νίκος Γουλανδρής, ο εμβληματικός πρόεδρος του Ολυμπιακού, πίστευε πολύ στον Πετρόπουλο και ουδόλως προβληματίστηκε από το γεγονός ότι υπήρξε παίκτης και προπονητής του «αιωνίου» αντιπάλου. Ήθελε τον καλύτερο Έλληνα τεχνικό της εποχής και τον πήρε, παρά το γεγονός ότι υπήρξε σημαντική μερίδα οπαδών των «ερυθρολεύκων» που εξέφρασε αντιδράσεις!

Ο Πετρόπουλος, πάντως, ως γνήσιος επαγγελματίας δεν συνέδεσε καθόλου το «πράσινο» παρελθόν του με τη δουλειά που αναλάμβανε στον Πειραιά. Στις δηλώσεις του, που κατέγραψε ο Γιάννης Βανδώρος στα «Νέα» της 26^ης Ιουνίου του 1972, είχε τονίσει: 

«… Αναλαμβάνω τον Ολυμπιακό με ειλικρινή υπερηφάνεια και απόλυτον συναίσθησιν των υψηλών ευθυνών μου έναντι των φιλάθλων, της διοικήσεως και του προέδρου του κ. Γουλανδρή, ο οποίος με συνεκίνησε με την αγάπη του και την εμπιστοσύνην του προς το πρόσωπόν μου. Γνωρίζω ότι το έργον μου θα είναι δύσκολον, είμαι πεπεισμένος, όμως, ότι με την βοήθειάν και την συμπαράστασιν των απανταχού της Ελλάδος μυριάδων Ολυμπιακών, της διοικήσεως, των παικτών και του κ. Γουλανδρή, θα επιτύχω. Σκοπός μου και στόχος μου είναι η δημιουργία μιας πραγματικά μεγάλης ομάδος, ικανής να κυριαρχήση εις τον ελληνικόν χώρον και να διαπρέψη εις τον ευρωπαϊκόν. Οι οιωνοί είναι άριστοι και διά τούτο αισιοδοξώ. Από σήμερον αφιερώνω όλον τον εαυτόν μου εις την μεγάλην προσπάθειαν διά την αναγέννησιν του Ολυμπιακού. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού είμαι βέβαιος ότι θα με βοηθήσουν, διότι πάνω απ' όλα σκέπτονται τον σύλλογόν τους και βάζουν σε δεύτερη μοίρα μερικά επουσιώδη θέματα. Είμαι επαγγελματίας προπονητής και η επιτυχία χρειάζεται ανεξάρτητα από συλλογικά χρώματα. Αυτήν θα κυνηγήσω, γι' αυτήν θα μοχθήσω, έχοντας σαν βασικά ατού το περίφημο σε αξία υλικό, που διαθέτει αυτήν τη στιγμή ο Ολυμπιακός και τον εκπληκτικό και υπέροχο σε εκδηλώσεις και συμπαράσταση “ερυθρόλευκο” κόσμο».

Οι απαιτήσεις του Ολυμπιακού, ύστερα από 5 χρόνια αποτυχιών μετά την αποχώρηση του μεγάλου Μάρτον Μπούκοβι (Márton Bukovi), ήταν μεγάλες. Οι μεταγραφές των «ομογενών» εξ Αργεντινής, Μιγκέλ Νικολάου (Miguel Nicolau), Αλμπέρτο Πολέτι (Alberto José Poletti) και Αντόνιο Άλτσιμπαρ (Antonio Justo Alcibar), είχαν δώσει την αίσθηση ότι οι «ερυθρόλευκοι» θα έκαναν τα πάντα για να κυριαρχήσουν τα επόμενα χρόνια. Κάτι που κατάφεραν κυρίως χάρη στον Πετρόπουλο, μια και οι προαναφερθέντες παίκτες αποδείχθηκαν γρήγορα... σαπάκια. Η πραγματική ενίσχυση του Ολυμπιακού ήρθε αργότερα εκείνο το καλοκαίρι, όταν αποκτήθηκαν ο Λάκης Γκλέζος από την Προοδευτική, ο Παναγιώτης Κελεσίδης από τον Πανσερραϊκό και ο Ουρουγουανός Χούλιο Λοσάντα (Julio Daniel Losada) από την Πενιαρόλ. Αλλά και οι πιο «παλιοί» Γιώργος Δεληκάρης, Νίκος Γιούτσος, Υβ Τριαντάφυλλος, Θανάσης Αγγελής, Βασίλης Σιώκος, Γιάννης Γκαϊτατζής, Πέτρος Καραβίτης, Τάκης Συνετόπουλος, κατάφεραν υπό την καθοδήγηση του μεθοδικού Πετρόπουλου να μετατρέψουν τον Ολυμπιακό σε ένα αχτύπητο σύνολο. Ο Ολυμπιακός του Πετρόπουλου κατέκτησε 3 πρωταθλήματα πετυχαίνοντας ορισμένα μυθικά ρεκόρ, όπως τα 102 γκολ του 1973/74 και το Κύπελλο του 1973, χάνοντας το άλλο στα πέναλτι (από τον ΠΑΟΚ, το 1974). Η αποχώρηση του Γουλανδρή τα Χριστούγεννα του 1974, προκάλεσε φθορά και στις σχέσεις του «Πετρό» με τη διοίκηση των Πειραιωτών, με αποτέλεσμα τον Απρίλιο του 1975, ο σπουδαίος τεχνικός να υποβάλει την παραίτησή του. Ο Γιώργος Δαρίβας έκλεισε τη χρονιά οδηγώντας τον Ολυμπιακό σε ένα ακόμα νταμπλ, χρησιμοποιώντας ωστόσο τους παίκτες και τις συνταγές της επιτυχίας που είχε ο προκάτοχός του.

Επόμενη επιτυχημένη προπονητική του περίοδος ήταν το 1982 στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο, ενώ έχασε το πρωτάθλημα σε αγώνα μπαράζ (από τον Ολυμπιακό), σε ένα ματς όπου αποθεώθηκε από νικητές και ηττημένους! Εργάστηκε επίσης στον ΠΑΟΚ, τον οποίο οδήγησε στον τελικό Κυπέλλου το 1978, στη βελγική Σερκλ Μπριζ το 1978/79, όντας ο πρώτος Έλληνας που εργάστηκε προπονητικά στο εξωτερικό, στον Πανιώνιο το β΄ μισό του 1979/80 και αρχές 1980/81, στον ΟΦΗ το 1984/85, στον Απόλλωνα, στην Ανόρθωση στη Κύπρο  (1987-1989) και στη Κόρινθο (1991-1993). Παράλληλα με τους συλλόγους, διετέλεσε ομοσπονδιακός προπονητής σε τέσσερις διαφορετικές περιόδους:

1. Από τις 29 Νοεμβρίου του 1964 έως τις 27 Οκτωβρίου του 1965, για 7 αγώνες, μαζί με τον Γιώργο Μάγειρα, …
2. … από τις 8 Μαρτίου έως τις 5 Νοεμβρίου του 1967, για 6 αγώνες …
3. … από τις 15 Οκτωβρίου του 1969 έως τις 6 Ιουλίου του 1971, για 13 αγώνες …
4. … και από τις 22 Σεπτεμβρίου του 1976 έως τις 28 Μαΐου του 1977, για 9 αγώνες.

Συνολικά, οδήγησε την εθνική μας ομάδα σε 35 αγώνες, με απολογισμό 6 νίκες, 9 ισοπαλίες και 20 ήττες. Πέρα από τις επιτυχίες του στους πάγκους  των ομάδων που ανέλαβε, φρόντιζε να ξεχωρίζει και για τη συνολική του παρουσία σε αυτούς, χάρις στο κομψό και εξεζητημένο ντύσιμό του, με ακριβά κοστούμια, ζιβάγκο, φουλάρια, δερμάτινα σακάκια, πράγμα πολύ σπάνιο στην εποχή του!

Το 1956, συμμετείχε στην ταινία «Οι Άσσοι του Γηπέδου» (γνωστή και ως «Κυριακάτικοι Ήρωες»), μαζί με άλλους γνωστούς ποδοσφαιριστές της εποχής, όπως ο Ανδρέας Μουράτης, ο Κώστας Λινοξυλάκης, ο Στάθης Μανταλόζης κ.ά.

Ο Λάκης Πετρόπουλος, πέθανε στις 30 Ιουνίου του 1996, σε ηλικία 64 ετών από καρδιακό επεισόδιο, κατά τη διάρκεια περιοδείας ομάδας βετεράνων ποδοσφαιριστών στις Ηνωμένες Πολιτείες.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1950-1963: Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος                     

Διεθνής

• ·         1953-1957: Ελλάδα, 3 (0)

Προπονητική καριέρα

• ·         1964/65: Ελλάδα
• ·         1967: Ελλάδα
• ·         1968-1970: Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος     
• ·         1969-1971: Ελλάδα
• ·         1971: Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς
• ·         1971/72: Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης «Ο Ηρακλής»
• ·         1972-1975: Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς
• ·         1976/77: Ελλάδα
• ·         1977/78: Cercle Brugge Koninklijke Sportvereniging
• ·         1978: Πανθεσσαλονίκειος Αθλητικός Όμιλος Κωνσταντινουπολιτών (ΠΑΟΚ)
• ·         1979: Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος
• ·         1979-1981: Πανιώνιος Γυμναστικός Σύλλογος Σμύρνης
• ·         1981/82: Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος         
• ·         1984: Γυμναστικός Σύλλογος Απόλλων Σμύρνης
• ·         1984: Όμιλος Φιλάθλων Ηρακλείου (ΟΦΗ)
• ·         1985: Γυμναστικός Σύλλογος Απόλλων Σμύρνης
• ·         1987-1989: Ανόρθωσις Αμμοχώστου
• ·         1991-1993: Παγκορινθιακός Αθλητικός Σύλλογος Κόρινθος

 Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

Με τον Παναθηναϊκό

• ·         Πρωτάθλημα Αθηνών (ΕΠΣΑ): 7 (1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1959)
• ·         Πρωτάθλημα Ελλάδος: 3 (1952/53, 1959/60, 1960/61)
• ·         Κύπελλο Ελλάδας: 1955

Ως προπονητής

Με τον Παναθηναϊκό

• ·         Πρωτάθλημα Ελλάδας: 2 (1968/69, 1969/70)
• ·         Κύπελλο Ελλάδος: 2 (1968/69, 1981/82)

Με τον Ολυμπιακό

• ·         Πρωτάθλημα Ελλάδας: 3 (1972/73, 1973/74, 1974/75)
• ·         Κύπελλο Ελλάδος: 1972/73

Με στοιχεία από το oldfootball.gr