Κάρλος Ρόα

Ο Αργεντίνος τερματοφύλακας Κάρλος Ρόα (Carlos Ángel Roa), γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου του 1969, στη Σάντα Φε, τη πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας στη βορειοανατολική Αργεντινή. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της επαγγελματικής του καριέρας με τη Ράσινγκ Κλουμπ της Αβεγιανέδα στην πατρίδα του και με την Μαγιόρκα στην Ισπανία, κατακτώντας ένα σημαντικό τρόπαιο με την τελευταία, το ισπανικό Σούπερ Καπ του 1998. Είναι η πιο γνωστή περίπτωση που η θρησκεία, τα θρησκευτικά πιστεύω δηλαδή ενός ανθρώπου, ήλθαν σε σύγκρουση με τα διδάγματα της «θρησκείας του ποδοσφαίρου»! Πολλοί από μας τον θυμόμαστε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 στη Γαλλία, να κλέβει την παράσταση με τη φανέλα της Αργεντινής, με αποκορύφωμα την εμφάνισή του κόντρα στην Αγγλία. Ωστόσο, αμέσως μετά κι ενώ η καριέρα του, αλλά και η ζωή του η ίδια, θα εκτοξεύονταν, όντας εν ενεργεία μέλος της χριστιανικής αίρεσης των Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας, ακολουθώντας μια αυστηρή χορτοφαγική διατροφή, αυτός εξαφανίστηκε ξαφνικά από τον χώρο του ποδοσφαίρου! Και η αιτία ήταν οι θρησκευτικές του αντιλήψεις!

Άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο επαγγελματικά στη Ρασίνγκ Κλουμπ της Αβεγιανέδα, κάνοντας το ντεμπούτο του στην αργεντίνικη Primera División, στις 6 Νοεμβρίου του 1988, σε ηλικία 19 ετών. Εκεί κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της καριέρας του, το Supercopa Sudamericana του 1988. Κατά τη διάρκεια μιας καλοκαιρινής περιοδείας στην Αφρική, προσβλήθηκε από ελονοσία, αλλά ανάρρωσε πλήρως. Το 1994 μεταγράφηκε στη Λανούς, λείποντας σπάνια από κάποιον αγώνα της, με τον σύλλογο από την επαρχία του Μπουένος Άιρες, να τερματίζει 3 συνεχόμενες φορές στη 3^η θέση του πρωταθλήματος (Κλαουσούρα του 1995, Απερτούρα και Κλαουσούρα του 1996), κατακτώντας επίσης και το Copa CONMEBOL το 1996!

Τότε ήταν που πήρε μεταγραφή για την ισπανική Μαγιόρκα, ακολουθώντας τον προπονητή του Έκτορ Ραούλ Κούπερ (Héctor Raúl Cúper) που τον πήρε μαζί του, μαζί με τον  συμπαίκτη του στη Λανούς, Όσκαρ Μένα (Óscar Mena)! Συμμετείχε σε 25 αγώνες στην ισπανική La Liga, τη πρώτη του σεζόν, τη 1997/98, με τον σύλλογο των Βαλεαρίδων Νήσων να τερματίζει στη 5^η θέση, αμέσως με την άνοδό της από τη Segunda Division, φτάνοντας παράλληλα και στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας, όπου ηττήθηκε από τη Μπαρτσελόνα στα πέναλτι, παρότι απέκρουσε 3 στη διαδικασία, εκτελεσμένα από τους Ριβάλντο (Rivaldo Vítor Borba Ferreira), Σελάδες (Albert Celades López) και Λουίς Φίγκο (Luís Filipe Madeira Caeiro Figo)! Το καλοκαίρι του 1999, βοήθησε τη Μαγιόρκα να κατακτήσει το ισπανικό Σούπερ Καπ, τον μεγαλύτερο τίτλο της ιστορίας της και να φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης, μαζί με τον Αριέλ Ιμπαγάσα (Ariel Ibagaza) και τον Γκουστάβο Σιβιέρο (Gustavo Siviero), συμπαίκτες του στη Λανούς, όπου ηττήθηκε 1-2 από τη Λάτσιο, στο Βίλα Παρκ του Μπέρμιγχαμ. Στο πρωτάθλημα, η Μαγιόρκα τελείωσε τη σεζόν 1998/99 στην 3^η θέση, την καλύτερη της ιστορίας της και ο Ρόα κέρδισε το «Zamora Trophy» ως ο Καλύτερος Τερματοφύλακας του ισπανικού πρωταθλήματος!.

Τότε ήταν που ο 30χρονος Ρόα, στο απόγειο της καριέρας του, αποφάσισε να αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο, προκειμένου να μονάσει σ’ ένα θρησκευτικό καταφύγιο, σε μία φάρμα στην Αργεντινή, έχοντας ήδη από ένα χρόνο συμμετάσχει σε διάφορες εκδηλώσεις φιλανθρωπίας και θρησκευτικού έργου! Ο Ρόα ανήκε στην «Εκκλησία των Αντβεντιστών της Έβδομης Ημέρας», μια χριστιανική αίρεση, τα μέλη της οποίας πίστευαν ότι το τέλος του κόσμου θα ερχόταν το έτος 2000, με την αυγή της νέας χιλιετίας! Οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις του απαγόρευαν να αγωνίζεται το Σάββατο, ενώ του επέβαλλαν την χορτοφαγία, μια διατροφική συνήθεια που οι συμπαίκτες του έβρισκαν αστεία, ειδικά οι Αργεντίνοι, που έχουν μια τρέλα με το κρέας και η οποία του απέφερε το παρατσούκλι «Lechuga» δηλαδή «Το Μαρούλι»! Τον οδήγησαν επίσης στην άρνηση του να συζητήσει ένα νέο συμβόλαιο με τον σύλλογό του, ενώ οι εμφανίσεις του κάτω από τα γκολπόστ της Μαγιόρκα, είχαν αποσπάσει την προσοχή συλλόγων όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία πρόσφερε 1 εκατομμύριο στερλίνες (!!!) για την απόκτησή του και η Άρσεναλ! ο Κάρλος Ρόα αποφάσισε να αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο και να απομονωθεί, περιμένοντας το μοιραίο!

Λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, ο ίδιος άνθρωπος που το 1999 είχε δηλώσει ότι « … αν επιστρέψω στο ποδόσφαιρο, θα είναι σαν να εξαπατώ τον Θεό» και αφού, φυσικά, δεν συνέβη απολύτως τίποτε, τελικά… τον εξαπάτησε, επιστρέφοντας το φθινόπωρο του 2000 στη Μαγιόρκα, για να παίξει τα υπόλοιπα 2 χρόνια του συμβολαίου του! Όμως, ποτέ δεν ήταν σε θέση να επανέλθει στη προηγούμενη κατάστασή του, έχοντας πιάσει μόνιμη θέση στο πάγκο της ομάδας, αναπληρωματικός του συμπατριώτη του Λεό Φράνκο (Leo Franco)!

Στη συνέχεια, το 2002, μεταγράφηκε σε μια άλλη ισπανική ομάδα, τη Β’ Κατηγορίας Αλμπαθέτε, όπου εμφανίστηκε σε 39 παιχνίδια πρωταθλήματος στη Segunda Division, βοηθώντας τον σύλλογο της Καστίλης-Λα Μάντσα να επιστρέψει στη κορυφαία κατηγορία μετά από απουσία 7 ετών, τη περίοδο 2002/03. Στα μέσα της επόμενης περιόδου, ​​διαγνώστηκε με καρκίνο των όρχεων και αναγκάστηκε να σταματήσει να παίζει! Αφού υποβλήθηκε σε εγχείρηση, πέρασε έναν ολόκληρο χρόνο μεταξύ της χημειοθεραπείας και της αποκατάστασης! ΕΔιατηρώντας την αγωνιστική του ικανότητα, αγωνιζόμενος με τους ερασιτεχνικούς συλλόγους CD Constancia de Inca και CD Atlético Baleares, στη περιοχή της Μαγιόρκα, επέστρεψε στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αλλά και στη πατρίδα του, για λογαριασμό της Ολίμπο ντε Μπαΐα Μπλάνκα και αποσύρθηκε από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο μετά από 27 παιχνίδια στη κορυφαία αργεντίνικη Κατηγορία, το 2006. Το 2008 ανέλαβε ως παίκτης-προπονητής την ερασιτεχνική Club Atlético Brown.

Το 1992 εμφανίστηκε με την εθνική ομάδα της Αργεντινής, στο Προ-Ολυμπιακό τουρνουά της CONMEBOL στη Παραγουάη, όταν η Αργεντινή απέτυχε να προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, στη Βαρκελώνη. Αγωνίστηκε με την εθνική ομάδα στο Κόπα Αμέρικα του 1997. Ήταν ο βασικός γκολκίπερ της «αλμπιτσελέστε» στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 στη Γαλλία. Χωρίς να δεχτεί κανένα γκολ στη φάση των ομίλων, απέκρουσε τα πέναλτι, το 2^ο στη σειρά του Πολ Ινς (Paul Ince), αλλά και το αποφασιστικό 5^ο και τελευταίο στη διαδικασία, στο γύρο των 16, εναντίον της Αγγλίας, εκτελεσμένο από τον Ντέιβιντ Μπάτι (David Batty)! Η Αργεντινή, τελικά ηττήθηκε στον επόμενο αγώνα από την Ολλανδία (1-2), με το περίφημο γκολ του Ντένις Μπέργκαμπ (Dennis Bergkamp). Υπερασπίστηκε την εστία της εθνικής ομάδας της Αργεντινής σε 17 παιχνίδια.

Το 2010 ήταν βοηθός προπονητή στη Club Sportivo Ben Hur της Ραφαέλα, με την οποία διεκδίκησε το πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας. Από τον Ιούνιο του 2011 μέχρι τον Νοέμβριο του  2012, ήταν στο τεχνικό επιτελείο του Ματίας Αλμέιδα (Matias Almeyda) στην Ρίβερ Πλέιτ, όταν αυτή αγωνίστηκε στην Β’ Κατηγορία της Αργεντινής, τη Primera B Nacional του 2011/12, στέφοντάς τη πρωταθλήτρια Αργεντινής όμως, αμέσως με την επιστροφή της την επόμενη περίοδο! Επί του παρόντος, υπηρετεί ως προπονητής τερματοφυλάκων στη Club Deportivo Guadalajara (η Τσίβας) στο Μέξικο.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

 Επαγγελματική καριέρα

• ·         1988–1993: Racing Club de Avellaneda, 109 (0)
• ·         1994–1997: Club Atlético Lanús, 107 (0)
• ·         1997–2002: Real Club Deportivo Mallorca, 75 (0)
• ·         2002–2004: Albacete Balompié, 53 (0)
• ·         2005/06: Club Olimpo de Bahía Blanca, 27 (0)

Σύνολο καριέρας: 371 (0)

Διεθνής               

• ·         1997–1999: Αργεντινή, 17 (0)

 Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Racing

• ·         Supercopa Sudamericana: 1988
  

 Με τη Lanús

• ·         Copa CONMEBOL: 1996

Με τη Mallorca

• ·         Κύπελλο Ισπανίας: φιναλίτ 1997/98
• ·         Σούπερ Καπ Ισπανίας: 1998
• ·         Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: φιναλίστ 1998/99

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Κορυφαίος Τερματοφύλακας στη Ισπανία (Zamora Trophy): 1997/98
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς από την Ευρωπαϊκή Ένωση Αθλητικού Τύπου: 1998/99

Η παραπομπή του κειμένου στο tovima.gr και μερικά στοιχεία από το insanesoccer.wordpress.com