Βλογημένος: Πέτρος Ραβούσης

Ο Έλληνας κεντρικός αμυντικός Πέτρος Ραβούσης, γεννήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου του 1954, στα Καλύβια της Πέλλας, ένα χωριό ανατολικά της Έδεσσας. Υπήρξε ένας από τους καλύτερους και «αθόρυβους» αμυντικούς της γενιάς του κι ένας από τους καλύτερους αμυντικούς που φόρεσαν την φανέλα της ΑΕΚ, προσφέροντας στα μετόπισθεν του «Δικεφάλου του Νότου», όσο λίγοι! Υπηρέτησε σχεδόν ολόκληρη τη ποδοσφαιρική του καριέρα την ΑΕΚ, ενώ υπήρξε και μέλος της εθνικής μας ομάδας, συμμετέχοντας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980.

Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα το 1972, όταν σε ηλικία 18 ετών υπέγραψε στην ΑΕΚ! Έμαθε γρήγορα τα μυστικά της μπάλας, που σε συνδυασμό με τα δυναμικά και αποτελεσματικά μαρκαρίσματά του, τον έκαναν αναντικατάστατο μέλος της «Ένωσης», παίζοντας ως στόπερ. Μαζί με τον Λάκη Νικολάου, συγκρότησαν ίσως το καλύτερο αμυντικό δίδυμο της ιστορίας του «Δικεφάλου»! Η απόδοση του Ραβούση κορυφώθηκε όσο τα ηνία της ομάδας είχε ο αείμνηστος Φράντισεκ Φάντρονκ (František Fadrhonc), ενώ συνέχισε στα ίδια επίπεδα και τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1980.

Το πάθος και η μαχητικότητά του ξεχείλιζαν! Ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος στις προσωπικές μονομαχίες. Γι’ αυτό και οι εκάστοτε προπονητές του, τού ανέθεταν το μαρκάρισμα του πιο επικίνδυνου αντίπαλου επιθετικού. Η άμυνα «έδενε» γύρω του και οι συμπαίκτες του ένιωθαν ασφάλεια, με τη παρουσία του να δεσπόζει στο γήπεδο. Αρεσκόταν στις προωθήσεις και ενίοτε ήταν αυτός που δημιουργούσε αντεπιθέσεις.

Η καριέρα του στη Νέα Φιλαδέλφεια ολοκληρώθηκε το 1984. Κέρδισε δύο τίτλους πρωταθλητή και ισάριθμους Κυπελλούχου. Ακολούθησε μια διετία στον Λεβαδειακό, όπου και έκλεισε την καριέρα του. Συμμετείχε σε 263 αγώνες Α’ Εθνικής, σημειώνοντας 22 γκολ. Κορυφαία στιγμή στην 12ετή καριέρα του με τη φανέλα των «κιτρινόμαυρων», ήταν η συμμετοχή του στα ημιτελικά του κυπέλλου UEFA, την περίοδο 1976/77, σε μια ονειρεμένη πορεία που ξεκίνησε, στη Μόσχα με την Δυναμό, πέρασε απ’ το Ντέρμπι στην Αγγλία και το Βελιγράδι με τον Ερυθρό Αστέρα, συνέχισε στο Λονδίνο με την Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς και σταμάτησε στο Τορίνο από τη Γιουβέντους.

Με την εθνική Ελλάδος αγωνίστηκε για πρώτη φορά στις 10 Νοεμβρίου του 1976, στον φιλικό αγώνα εναντίον της Αυστρίας, που διεξήχθη στην Καβάλα, υπό τις οδηγίες του Λάκη Πετρόπουλου. Συνολικά, συμμετείχε σε 22 αγώνες, μέχρι το 1981. Υπήρξε μέλος της ελληνικής αποστολής στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980 στην Ιταλία, όπου συμμετείχε σε έναν αγώνα. Το τελευταίο του διεθνές παιχνίδι με τα ελληνικά χρώματα, το έπαιξε στις 29 Νοεμβρίου του 1981 εναντίον της Γιουγκοσλαβίας.

Μετά το τέλος της καριέρας του εργάστηκε αρχικά ως βοηθός του Ντούσαν Μπάγεβιτς (Dusan Bajevič) στην ΑΕΚ, για οκτώ χρόνια (1988-1996) και με την αποχώρηση του τελευταίου, ανέλαβε καθήκοντα πρώτου προπονητή. Την περίοδο 1996/97 ήταν προπονητής της ΑΕΚ όταν στον τελικό κυπέλλου της 16ης Απριλίου του 1997, επικράτησε του Παναθηναϊκού 5-3 στα πέναλτι (0-0 ο κανονικός αγώνας και η παράταση), κατακτώντας το κύπελλο. Έχει δουλέψει, ακόμη, σε Πανηλειακό, Παναιτωλικό, Βέροια, ΑΕΚ Λάρνακας και Ακράτητο.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

1972-1984: Αθλητική Ένωσις Κωνσταντινουπόλεως (ΑΕΚ), 263 (22)
1984-1986: Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Λεβαδειακός, 50 (2)

Σύνολο καριέρας: 313 (24)

Διεθνής

1976-1981: Ελλάδα 22 (0)

Προπονητική καριέρα

1988-1996: Αθλητική Ένωσις Κωνσταντινουπόλεως (ΑΕΚ) (βοηθός)
1996/97: Αθλητική Ένωσις Κωνσταντινουπόλεως (ΑΕΚ)
1997: Πανηλειακός Αθλητικός Όμιλος Πύργου
1998: Παναιτωλικός Γυμναστικός Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος
1999: Γυμναστικός Αθλητικός Σύλλογος Βέροια
2000: Αθλητική Ένωση Κίτιον Λάρνακας
2002: Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Ομιλος Ακράτητος Άνω Λιοσίων

Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

Με την ΑΕΚ

Πρωτάθλημα Ελλάδας: 2 (1977/78, 1978/79)
Κύπελλο Ελλάδας: 2 (1977/78, 1982/83)

Ως προπονητής