Ανατόλι Ντεμιανένκο

Ο Σοβιετικός, ουκρανικής καταγωγής, αριστερός ακραίος αμυντικός ή και μέσος, Ανατόλι Ντεμιανένκο (Anatoliy Vasilyovich Demyanenko), γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου του 1959, στο Ντνιπροπετρόφσκ της κεντροανατολικής Ουκρανίας. Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς που ανέδειξε η πρώην Σοβιετική Ένωση, ιδιαίτερα μαχητικός, γρήγορος και με επικίνδυνες επιθετικές εξάρσεις, «όργωνε» την πτέρυγά του. Θεωρούνταν σκληρός στην αντιμετώπιση, αλλά ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικός. Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στη Ντνίπρο του Ντνιπροπετρόφσκ, το 1978. Την επόμενη χρονιά, μεταγράφηκε στη Ντιναμό Κιέβου για να εξελιχθεί σε μακροχρόνιο αρχηγό της. Τον Δεκέμβριο του 2000 ψηφίστηκε ως ο 3^ος Καλύτερος Παίκτης στην «Ομάδα του Αιώνα» για την Ουκρανία. Με 80 διεθνείς συμμετοχές, είναι ο τέταρτος στη σχετική λίστα για την εθνική Σοβιετική ομάδα και έπαιξε σε 3 Παγκόσμια Κύπελλα και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1988.

Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα ως φοιτητής της σχολής ποδοσφαίρου “Dnipro-75” στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Γέννημα-θρέμμα του Ντνιπροπετρόφσκ, αλλά και του μεγάλου συλλόγου της πόλης, της Ντνίπρο, εγγράφηκε στα τμήματα υποδομής της το 1975 και προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα της το 1978. Ένα χρόνο αργότερα, έχοντας καταγράψει 20 εμφανίσεις και ένα τέρμα με τα χρώματα των «Dnepryani», μετεγγράφηκε στη Ντυναμό Κιέβου.

Ανήκε στο ιστορικό ουκρανικό σωματείο για δώδεκα συνεχόμενες χρονιές. Σ’ αυτό το διάστημα, χρησιμοποιήθηκε σε 439 αναμετρήσεις σε όλες τις διοργανώσεις, σημειώνοντας 28 γκολ σε 333 αναμετρήσεις για το Σοβιετικό πρωτάθλημα, κατακτώντας 5 τίτλους πρωταθλητή, 4 Κύπελλα και 3 Σούπερ Καπ Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1986. Αναδείχθηκε 2 φορές ως ο Καλύτερος Ποδοσφαιριστής στην Ουκρανία (1982, 1985) και μία φορά Κορυφαίος Ποδοσφαιριστής της Σοβιετικής Ένωσης (1985).

Όταν ο κύκλος του στους «κυανόλευκους» έκλεισε, εντάχθηκε στο Μαγδεμβούργο της Γερμανίας, το οποίο όμως άφησε μερικούς μήνες αργότερα για να μετεγγραφεί στην πολωνική Βίτσεβ Λοτζ. Έμεινε μία σεζόν στον «κόκκινο στρατό», παίζοντας σε 13 ματς και ακολούθως επέστρεψε στη Ντυναμό Κιέβου όπου και κρέμασε τα παπούτσια του το 1993. Τον Δεκέμβριο του 2000 ψηφίστηκε ως ο 3^ος Καλύτερος Παίκτης στην «Ομάδα του Αιώνα» για την Ουκρανία, πίσω από τον Αντρέι Σεφτσένκο (Andrei Shevchenko) και τον Όλεγκ Μπλαχίν (Oleg Blokhin).

Έκανε το ντεμπούτο του στη εθνική Σοβιετική ομάδα, στις 23 Οκτωβρίου του 1981, σε μια νίκη με 4-0 επί της Τουρκίας για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982, όπου μάλιστα σκόραρε.  Υπήρξε βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος της για 9 χρόνια έως το 1990, συμπληρώνοντας με τη φανέλα της 80 διεθνείς συμμετοχές, επίδοση που τον κατατάσσει στην 4η  θέση της σχετικής κατάταξης, σημειώνοντας 6 γκολ. Πήρε μέρος σε 3 Παγκόσμια Κύπελλα, αυτά του 1982 στην Ισπανία, του 1986 στο Μέξικο και του 1990 στην Ιταλία, καθώς και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1988 στην Γερμανία, κατακτώντας την δεύτερη θέση, με τον ίδιο να αγωνίζεται σε όλη τη διάρκεια του τελικού κόντρα στην Ολλανδία, (0-2). Διετέλεσε και αρχηγός της εθνικής ομάδας της Σοβιετικής Ένωσης.

Όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα με την ΤΣΣΚΑ Κιέβου το 1993. Αφού οι ομάδα του Στρατού συγχωνεύτηκε με την FC Μπόρισπιλ έγινε μέλος του τεχνικού τιμ της νεοσυσταθείσας FC ΤΣΣΚΑ-Μπορισφέν Κιέβου. Το 1994 εντάχθηκε στη Ντιναμό Κιέβου και μέχρι το 2005 ήταν τακτικός προπονητής στο προπονητικό τιμ της Ντιναμό, όταν του προσφέρθηκε να γίνει ο πρώτος προπονητής. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου κέρδισε την ουκρανική Premier League το 2006/07 και 2 φορές το ουκρανικό Κύπελλο (2005/06 και 2006/07). Παραιτήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2007, μετά το άσχημο ξεκίνημα στη σεζόν 2007/08. 

Τον Ιανουάριο του 2008, έγινε προπονητής στη αζέρικη Νέφτσι Μπακού, γράφοντας ιστορία στο Αζερμπαϊτζάν, αφού η Νέφτσι έγινε η πρώτη ομάδα που κατάφερε να περάσει στον 3^ο γύρο του Κυπέλλου UEFA. Απολύθηκε μετά από 2 ήττες τις 2 πρώτες αγωνιστικές της επόμενης σεζόν. Ανέλαβε την ουζμπέκικη Νασάφ Καρσί, την οποία οδήγησε στην κατάκτηση του AFC Cup, του αντίστοιχου «Γιουρόπα Λιγκ» της Ασίας, το 2011 και για τη περίοδο 2012/13 επέστρεψε στην Ουκρανία για λογαριασμό της Βολίν του Λουτσκ.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• 1971–1977: Football Club Dnipro-75 Dnipropetrovsk

Επαγγελματική καριέρα

• 1978: Football Club Dnipro Dnipropetrovsk, 20 (1)
• 1979–1991: Football Club Dynamo Kyiv, 333 (28)
• 1991: 1. Fußballclub Magdeburg, 3 (0)
• 1991/92: Reaktywacja Tradycji Sportowych Widzew Łódź, 13 (0)
• 1992/93: Football Club Dynamo Kyiv, 14 (1)

Διεθνής

• 1979: Ουκρανία -για τους Αγώνες της Σπαρτακιάδας των Λαών της ΕΣΣΔ
• 1981–1990: Σοβιετική Ένωση, 80 (6)

Προπονητική καριέρα

• 1993: Football Club Central Sports Club of the Army Kyiv (CSCA)
• 1993: Football Club Borysfen Boryspil (μέλος τεχνικού επιτελείου)
• 1993–2005: Football Club Dynamo Kyiv (μέλος τεχνικού επιτελείου)
• 2005–2007: Football Club Dynamo Kyiv
• 2008: Neftçi Peşəkar Futbol Klubu Baku
• 2010–2012: Football Club Nasaf Qarshi
• 2012/13: Football Club Volyn Lutsk

Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

Με την Dynamo Kyiv

• Πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης: 5 (1980, 1981, 1985, 1986, 1990)
• Κύπελλα Σοβιετικής Ένωσης: 4 (1982, 1985, 1987, 1990)
• Super Cup Σοβιετικής Ένωσης: 3 (1980, 1985, 1986)
• Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: 1986
• Trofeo Santiago Bernabéu: 1986
• Πρωτάθλημα Ουκρανίας: 1993
• Κύπελλο Ουκρανίας: 1993

Ως προπονητής

Με την Dynamo Kyiv

• Πρωτάθλημα Ουκρανίας: 2006
• Κύπελλο Ουκρανίας: 2006, 2007

Με την Nasaf Qarshi

• Πρωτάθλημα Ουζμπεκιστάν: επιλαχών το 2011
• Κύπελλο Ουζμπεκιστάν: φιναλίστ το 2011
• Κύπελλο AFC: 2011

Προσωπικές Διακρίσεις

• Ουκρανός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς: 2 (1982, 1985)
• Σοβιετικός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς : 1985

Με στοιχεία από το balleto.gr