Ο Ούγγρος επιθετικός και αργότερα
μέσος Τίμπορ Νίλαζι (Tibor Nyilasi), γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1955, στην Βαρπάλοτα, της
κεντρικής Ουγγαρίας, κοντά στη λίμνη Μπάλατον. Υπέγραψε με την Φερεντσβάρος το
1972 και έπαιξε εκεί μέχρι τη μεταγραφή του στην Αούστρια Βιέννης το 1983. Για
την Ουγγρική Εθνική ομάδα έκανε 70 εμφανίσεις από το 1975 μέχρι το 1985,
σκοράροντας 32 γκολ. Έπαιξε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978 (όπου είχε αποβληθεί
στον αγώνα με την Αργεντινή ) και διοργάνωση του 1982. Μετά την απόσυρσή ως
παίκτης διετέλεσε προπονητής της Φερεντσβάρος. Εργάστηκε για την Ποδοσφαιρική
Ομοσπονδία της Ουγγαρίας και τακτικά εμφανίζεται ως αυθεντία στο ουγγρικό
αθλητικό κανάλι «Sport TV».
Ξεκίνησε
να παίζει ποδόσφαιρο το 1966, στον αθλητικό σύλλογο της οργάνωσης Pioneer και
το 1970, κλήθηκε στα τμήματα υποδομής της Φερεντσβάρος. Το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα έγινε στις 14
Μαΐου του 1973. Τις δύο πρώτες σεζόν έπαιξε σε μόλις τρία παιχνίδια. Η μεγάλη
στιγμή ήλθε τη σεζόν 1974/75, όταν η
Φερεντσβάρος έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου
Κυπελλούχων, στο οποίο έχασε από την Ντιναμό Κιέβου. Η καλύτερη σεζόν της
καριέρας του με την «Φράντε» ήταν η 1975/76, κατά την οποία η Φερεντσβάρος,
μετά από οκτώ χρόνια, έγινε πρωταθλήτρια Ουγγαρίας.
Τον
Δεκέμβριο του 1979, όντας αρχηγός της Φερεντσβάρος, ανακοίνωσε την αποχώρησή
του λόγω των τραυματισμών που είχε την τελευταία τριετία. Άλλαξε γρήγορα την
απόφασή του και επέστρεψε στη ενεργό δράση. Την σεζόν 1980/81 σκόραρε 30 γκολ
και θα μπορούσε να πάρει το «Χρυσό Παπούτσι», αλλά ο Βούλγαρος Γκεόργκι Σλάβκοφ
(Georgi Slavkov), που υπολειπόνταν του Νίλαζι κατά 3 γκολ, την τελευταία
αγωνιστική του πρωταθλήματος Βουλγαρίας σημείωσε 4 γκολ και τελικά κέρδισε τον
τίτλο. Με τα γκολ του Νίλαζι, η Φερεντσβάρος κατέκτησε ακόμη ένα πρωτάθλημα και
ο ίδιος ψηφίστηκε ως ο Καλύτερος Παίκτης για το 1981 στην Ουγγαρία.
Αγωνίστηκε 10 χρόνια για την
Φερεντσβάρος, συμμετέχοντας σε 243
αγώνες και σκόραρε 132 γκολ στο πρωτάθλημα Ουγγαρίας.
Το
καλοκαίρι του 1983, με την άδεια της Ουγγρικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, πήγε
στη Αούστρια Βιέννης και τη πρώτη σεζόν έγινε πρωταθλητής Αυστρίας και ο Πρώτος
Σκόρερ του πρωταθλήματος. Αφού κατέκτησε ακόμη 2 πρωταθλήματα Αυστρίας και μια
φορά το Κύπελλο, αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, το 1988. Για τον βιεννέζικο σύλλογο συμμετείχε συνολικά σε 155
επίσημους αγώνες και σκόραρε 111 γκολ. Για το πρωτάθλημα, συμμετείχε σε 120
παιχνίδια με 81 γκολ.
Έπαιξε για πρώτη φορά με την ουγγρική εθνική ομάδα,
στις 10 Αυγούστου του 1975 σε ένα φιλικό εναντίον του Ιράν στην Τεχεράνη.
Σκόραρε το πρώτο γκολ για την εθνική ομάδα στις 24 Σεπτεμβρίου για τα
προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1976, εναντίον της Αυστρίας.
Σημείωσε 5 γκολ εναντίον του Λουξεμβούργου, στις 19 Οκτωβρίου σε μια νίκη με
8-1. Κατά τη διάρκεια του προκριματικού τουρνουά του Παγκοσμίου Κυπέλλου
του 1978, ήταν από τους πιο σημαντικούς παίκτες της ομάδας.
Στο πιο σημαντικό
παιχνίδι, στις 30 Απριλίου του 1977 στη Βουδαπέστη, παρά το ασφυκτικό
μαρκάρισμα από την σοβιετική άμυνα, σκόραρε το πρώτο γκολ στο 44ο λεπτό
και η Ουγγαρία κέρδισε με σκορ 2-1. Η
ουγγρική ομάδα, στη συνέχεια νίκησε και την Βολιβία, σε αγώνες μπαράζ, με τον
ίδιο να σκοράρει στο πρώτο παιχνίδι και πήγε
στα τελικά της Αργεντινής. Οι Ούγγροι ήταν στον «Όμιλο του Θανάτου» με
αντιπάλους την Ιταλία, τη Γαλλία και
τους οικοδεσπότες Αργεντίνους. Συμμετείχε σε δύο αγώνες και σ’ αυτόν με την
Αργεντινή, αποβλήθηκε μαζί με τον Άντρας
Τόροτσικ (András Törőcsik).
Παρέμεινε
αρχηγός της ουγγρικής εθνικής ομάδας και μετά από 4 χρόνια, στο Παγκόσμιο
Κύπελλο του 1982, πήρε μέρος και στα τρία παιχνίδια της. Σημείωσε 2 γκολ στο
τουρνουά και τα δύο εναντίον του Ελ Σαλβαδόρ που οι Ούγγροι κέρδισαν με
10-1, που είναι και ρεκόρ για τελική φάση διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Αγωνίστηκε με την εθνική ομάδα στην προκριματική φάση του Ευρωπαϊκού
Πρωταθλήματος του 1984 και του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986. Λίγο πριν από την
έναρξη της τελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Μεξικό, τραυματίστηκε αλλά
προσπάθησε να ανακάμψει, χωρίς αποτέλεσμα. Συμμετείχε σε 70 αγώνες για την
Ουγγαρία και σκόραρε 32 γκολ. Σε 26 παιχνίδια ήταν ο αρχηγός της.
Μετά
την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας, από το 1990 έως το 1994, ήταν
προπονητής της Φερεντσβάρος, κατακτώντας
τρεις φορές το Κύπελλο και την περίοδο 1991/92 το πρωτάθλημα. Τη δεύτερη φορά που εργάστηκε στην Φερεντσβάρος,
το 1997/98, η ομάδα κατέκτησε τη δεύτερη θέση. Από το 2002 έως το 2007
εργάστηκε στην Ουγγρική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου.
PALMARES
Περίοδος:
Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- –1972: Úttörőstadion SC
Επαγγελματική καριέρα
- 1972–1983: Ferencvárosi Torna Club , 243 (132)
- 1983–1988: Fußballklub Austria Wien, 120 (81)
Σύνολο καριέρας: 363 (213)
Διεθνής
- 1975–1985: Ουγγαρία, 70 (32)
Προπονητική καριέρα
- 1990–1994: Ferencvárosi Torna Club
- 1997–1999: Ferencvárosi Torna Club
- 2014/15: Ουγγαρία (βοηθός)
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με
την Ferencvárosi TC
- Πρωτάθλημα Ουγγαρίας: 2 (1976, 1981)
- Κύπελλο Ουγγαρίας: 3 (1974, 1976, 1978)
- Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: φιναλίστ το 1975
Με
την Austria
Ως
προπονητής
Με
την Ferencvárosi TC
- Πρωτάθλημα Ουγγαρίας: 1992
- Κύπελλο Ουγγαρίας: 3 (1991, 1993, 1994)
Προσωπικές Διακρίσεις
- Πρώτος Σκόρερ Ουγγρικού Πρωταθλήματος: 1981
- Πρώτος Σκόρερ Αυστριακού Πρωταθλήματος: 1984
- Ασημένιο Παπούτσι: 1981