Ροζέριο Σένι

Ο Βραζιλιάνος τερματοφύλακας Ροζέριο Σένι (Rogério Mücke Ceni) γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου του 1973, στο Πάτο Μπράνκο, μια πόλη στα δυτικά της πολιτείας Παρανά, στην νότια Βραζιλία. Τo περισσότερο από την τεράστια επαγγελματική του καριέρα, η οποία διήρκεσε 25 χρόνια, περιελάμβανε 1.237 επαγγελματικούς αγώνες, τους περισσότερους από οποιονδήποτε άλλον στην ιστορία του Παγκόσμιου Ποδοσφαίρου, ξεπερνώντας τον Πελέ (Pelé), ο οποίος φόρεσε τη φανέλα της Σάντος σε 1116 παιχνίδια. Στην Ευρώπη, το ρεκόρ κατέχει ο βορειοϊρλανδός Νόελ Μπάιλι (Noel Bailie), με 1014 παιχνίδια για την Λίνφιλντ με δεύτερο τον Ράιαν Γκιγκς (Ryan Giggs) της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με 963 παιχνίδια. Συνδέθηκε με τη Σάο Πάουλο, με την οποία κέρδισε 20 σημαντικούς τίτλους, συμπεριλαμβανομένων 3 πρωταθλημάτων Βραζιλίας και 2 Κόπα Λιμπερταδόρες. Σημείωσε επίσης 131 γκολ κατά τη διάρκεια της, με όλα αυτά να προέρχονται από ελεύθερα λακτίσματα και πέναλτι. Αναγνωρίζεται από την Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου ως ο τερματοφύλακας που έχει σκοράρει τα περισσότερα γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Εκπροσώπησε επίσης τη Βραζιλία 16 φορές κατά τη διάρκεια της καριέρας του, όντας μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 και το Κύπελλο Συνομοσπονδιών της FIFA το 1997.

Πρωτόπαιξε επαγγελματικά, ακόμα ως έφηβος, στη Σινόπ. Το 1990, στα 17 του χρόνια πήγε στη Σάο Πάουλο, παίζοντας τις  πρώτες 6 σεζόν του στη βραζιλιάνικη Série A ως αναπληρωματικός  ή ακόμη και 3^η  επιλογή. Στις 25 Ιουνίου του 1993, έκανε το ντεμπούτο του στη πρώτη ομάδα, αρχής γενομένης από μια νίκη 4-1 νίκη εναντίον της Τενερίφης για το τουρνουά “Trofeo Ciudad de Santiago de Compostela”. Από  τη επόμενη χρονιά χρησιμοποιήθηκε βασικός στο “Copa CONMEBOL”, όπου εμφανίστηκε σε όλα τα παιχνίδια καθώς η ομάδα του κατέκτησε το τρόπαιο.

Το 1997, όταν και ο θρυλικός γκολκίπερ της Σάο Πάουλο, ο Ζέτι (Armelino Donizetti Quagliato, “Zetti”) μεταγράφηκε στη Σάντος, επελέγη ως αντικαταστάτης του. Στις 14 Ιουλίου του 2005, ήταν ο αρχηγός της Σάο Πάουλο καθώς ο σύλλογος κατέκτησε το Κόπα Λιμπερταδόρες του 2005, τον 3^ο τίτλο για τον σύλλογο. Δύο εβδομάδες αργότερα, σε έναν αγώνα εναντίον της Ατλέτικο Μινέιρο, έσπασε το ρεκόρ για τις περισσότερες εμφανίσεις για τον σύλλογο, με 618 αγώνες, φορώντας μια ειδική αναμνηστική φανέλα που είχε ο αριθμός "618" γραμμένο στο πίσω μέρος της. Στις 25 Ιουλίου του επόμενου έτους, σκόραρε ένα πέναλτι εναντίον της μεξικάνικης Γκουανταλαχάρα (ένας αγώνα που κέρδισε η Σάο Πάουλο), για να γίνει ο Κορυφαίος Σκόρερ της «Τρικολόρ», Όλων των Εποχών, στο Κόπα Λιμπερταδόρες.

Τη διετία 2005-2007, σκόραρε ένα εκπληκτικό αριθμό 47 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, καθώς ο σύλλογος κέρδισε δύο εθνικά πρωταθλήματα και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων της FIFA του 2005, σκοράροντας στον ημιτελικό εναντίον της Αλ Ιτιχάντ (3-2, με πέναλτι ), ενώ ψηφίστηκε και ως ο Άνθρωπος του Αγώνα στον τελικό εναντίον της Λίβερπουλ, καθώς και ο Πολυτιμότερος (MVP) του τουρνουά.  Στις 20 Αυγούστου του 2006, σκόραρε το 63^ο του τέρμα, ένα ρεκόρ, με φάουλ εναντίον της Κρουζέιρο στο εγχώριο πρωτάθλημα, λίγα λεπτά μετά την απόκρουσή του σε πέναλτι. Αργότερα στον ίδιο αγώνα, σκόραρε ένα γκολ από πέναλτι, φέρνοντας το σύνολό του σε 64 γκολ, ισοφαρίζοντας τον αγώνα σε 2-2. Ξεπέρασε έτσι κατά 2 γκολ τον προηγούμενο κάτοχο του ρεκόρ, τον Παραγουανό Θρύλο Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ (José Luis Chilavert).

Στις 29 Οκτωβρίου του 2006, έκανε την 700^η επίσημη εμφάνισή του για το Σάο Πάουλο, εναντίον της Φιγκερένσε, σε μια νίκη με 2-0. Στο τέλος της σεζόν του 2007, η οποία έληξε με τη κατάκτηση του πρωταθλήματος, ψηφίστηκε από τη βραζιλιάνικη Ποδοσφαιρική Ομοσπονδίας ως ο καλύτερος παίκτης. Τον Απρίλιο του 2009, υπέστη κάταγμα του αστραγάλου στην προπόνηση, που αρχικά τον άφησε στο περιθώριο για έξι μήνες, αλλά ανέκαμψε πιο γρήγορα από το αναμενόμενο. Στις 28 Οκτωβρίου του 2010, εναντίον της Ατλέτικο Παραναένσε, έπαιξε το 700^ο  παιχνίδι του ως αρχηγός του συλλόγου. Την επόμενη χρονιά, στις 27 Μαρτίου, σκόραρε με ένα φάουλ από 18 μέτρα, εναντίον της Κορίνθιανς το 100^ο  γκολ του.

Στις 7 Σεπτεμβρίου του 2011, έκανε τη 1000^η  εμφάνισή του για τη Σάο Πάουλο. Στα τέλη Ιανουαρίου της επόμενης χρονιάς, ο 39-χρονος Σένι, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στον ώμο, χάνοντας 6 μήνες αγωνιστικής δράσης. Την 1^η Αυγούστου του 2012, επέστρεψε στους αγώνες, σκοράροντας από ένα φάουλ, στην εκτός έδρας νίκη με 2-0 για το Κόπα Σουνταμερικάνα εναντίον της Μπαΐα, κατακτώντας στο τέλος το τουρνουά. Στη συνέχεια σκόραρε τρία γκολ στο πρωτάθλημα. Ήδη σε ηλικίας 40 ετών, δήλωσε ότι το πνεύμα του ανταγωνισμού ήταν το ίδιο ως ενός δεκαοκτάχρονου, αλλά και ότι η ανάκτηση είναι πιο δύσκολη από ότι πριν από χρόνια. Στις 14 Ιουλίου του 2013, σκόραρε τον 111^ο  γκολ του από ένα φάουλ, στην ήττα 2-3 από την Βιτόρια. Στις 7 Δεκεμβρίου του 2013, μετά από μακρές διαπραγματεύσεις, ανανέωσε το συμβόλαιό του με την Σάο Πάουλο για μια ακόμη περίοδο. Στις 20 Απριλίου του 2014, σε μια εντός έδρας νίκη 3-0 εναντίον της Μποταφόγκο, πέτυχε τρία ρεκόρ που αναγνωρίζονται από «Guinness World Records»:

• τα περισσότερα γκολ από τον τερματοφύλακα,

• τον αριθμό των παιχνιδιών που παίχτηκαν  για τον ίδιο σύλλογο και

• ο αριθμός των αγώνων ως αρχηγός.

Στις 27 Οκτωβρίου του 2014, έσπασε το ρεκόρ του Ράιαν Γκιγκς (Ryan Giggs) για τις περισσότερες νίκες με έναν σύλλογο (589), μετά τη νίκη με 3-0 επί της Γκοΐας. Τελείωσε τη σεζόν με 8 γκολ στο πρωτάθλημα, το καλύτερο ρεκόρ του μέσα σε επτά χρονιές. Στις 28 Νοεμβρίου του 2014, υπέγραψε νέα συμφωνία με τη Σάο Πάουλο, μέχρι τον Αύγουστο του 2015, παρά τις δηλώσεις του ότι θα αποσυρθεί στο τέλος της σεζόν. Στις 29 Μαρτίου του 2015, μετά που σημείωσε το 3-0 στην εντός έδρας νίκη εναντίον της Λινένς, ξεπέρασε τον Μαρσελίνο Καριόκα (Marcelinho Carioca) στον αριθμό των γκολ με απευθείας φάουλ για μία μόνο ομάδα, με τον ίδιο να έχει 60 τέρματα. Τον Ιούνιο του 2015, σκόραρε το  128^ο γκολ του, που τον έβαλε στη λίστα των 10 Κορυφαίων Σκόρερ του συλλόγου. Ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στις 6 Δεκεμβρίου του 2015. Ήταν αρχηγός σε 982 παιχνίδια της ομάδας του, περισσότερες από οποιονδήποτε άλλον Παγκοσμίως, καθώς επίσης και ο παίκτης που κέρδισε σε 601 αγώνες για τον ίδιο σύλλογο, τους περισσότερους στην ιστορία.

Διεθνής για 9 χρόνια, έπαιξε σε 16 αγώνες της «σελεσάο». Είχε επιλεγεί για τις ομάδες που κέρδισαν το Κύπελλο Συνομοσπονδιών της FIFA του 1997 και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, δεν είχε ανακάμψει πλήρως από χειρουργική επέμβαση στο γόνατο, παρ’ όλα αυτά όμως, εμφανίστηκε σε δύο παιχνίδια στη τελική φάση στάδιο, στη νίκη 3 -2 νίκη επί του Μέξικο στη πρώτη αγωνιστική και στον θρίαμβο με 4-1 επί της Ιαπωνίας στην τρίτη.

Ήταν ο επίσημος εκτελεστής των φάουλ και πέναλτι για τη Σάο Πάουλο, από το 1997 μέχρι τη απόσυρσή του, περίοδο κατά την οποία σκόραρε 131 γκολ. Εκτός από την παραγωγικότητά του στο σκοράρισμα και την πρωτοφανή ικανότητα του με την μπάλα στα πόδια, ήταν επίσης γνωστός ως ένας εξαιρετικός τερματοφύλακας. Ήταν γνωστός για τις εξαιρετικές αποκρούσεις του, όπως αυτές στο τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Συλλόγων του 2005, όταν η Σάο Πάολο νίκησε τη Λίβερπουλ με 1-0. Για τις εμφανίσεις του αργότερα κέρδισε την Χρυσή Μπάλα, βραβείο που απονέμεται στον Καλύτερος Παίκτης του τουρνουά.

Είναι ιταλικής και γερμανικής καταγωγής, ενώ κατέχει την ιταλική υπηκοότητα. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι το επώνυμό του ήταν αρχικά "Cenni" και το άλλαξε σε Ceni ο πατρικός προπάππος του, ο οποίος μετανάστευσε στη Βραζιλία από τη Μάντοβα το 1800. Διαφοροποιημένος στον τρόπο ντυσίματος και τη συμπεριφορά από τους περισσότερους σύγχρονους σταρ του παιχνιδιού, ο ίδιος προτιμά το ροκ και έχει ένα πιο κλασικό στυλ στο ντύσιμο του. Από τον Δεκέμβριο του 2016 είναι ο προπονητής της Σάο Πάουλο.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         1987–1989: Sinop Futebol Clube
• ·         1990–1993: São Paulo Futebol Clube

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1992–2015: São Paulo Futebol Clube, 1237 (131)

Σύνολο καριέρας: 1237 (131)

Διεθνής

• ·         1997–2006: Βραζιλία, 16 (0)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Sinop

• ·         Πρωτάθλημα περιφέρειας Μάτο Γκρόσο: 1990

Με την São Paulo

• ·         Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων FIFA: 2005
• ·         Διηπειρωτικό Κύπελλο : 1993
• ·         Κόπα Λιμπερταδόρες: 2 (1993, 2005)
• ·         Κόπα Σουνταμερικάνα: 2012
• ·         Ρεκόπα Σουνταμερικάνα: 1993, 1994
• ·         Σούπερκόπα Λιμπερταδόρες: 1993
• ·         Κύπελλο  CONMEBOL: 1994
• ·         Κύπελλο Master de CONMEBOL: 1996
• ·         Πρωτάθλημα Βραζιλίας: 3 (2006, 2007, 2008)
• ·         Τουρνουά Ρίο-Σάο Πάουλο: 2001
• ·         Πολιτειακό Πρωτάθλημα Σάο Πάουλο: 4 (1992, 1998, 2000,2005)
• ·         Σουπερκαμπεονάτο Σάο Πάουλο: 2002

Διεθνείς

Με την Βραζιλία

• ·         Παγκόσμιο Κύπελλο: 2002
• ·         Κύπελλο Συνομοσπονδιών FIFA: 1997

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·  Ασημένια Μπάλα -Καλύτερος Τερματοφύλακας Βραζιλιάνικου Πρωταθλήματος από το περιοδικό «Placar»: 6 (2000, 2003, 2004, 2006, 2007, 2008)
• ·  Χρυσή Μπάλα -Καλύτερος Παίκτης Βραζιλιάνικου Πρωταθλήματος από το περιοδικό «Placar»: 2008
• ·         Καλύτερος Παίκτης Διοργάνωσης/Τελικού Κόπα Λιμπερταδόρες: 2005
• ·         Καλύτερος Παίκτης Διοργάνωσης/Τελικού Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων FIFA: 2005
• ·         Παίκτης της Χρονιάς για την Βραζιλία: 2 (2006, 2007)