Νίκος Αναστόπουλος

Ο Έλληνας κεντρικός επιθετικός Νίκος Αναστόπουλος, γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου του 1958, στη Δάφνη, το προάστιο της Αθήνας. Θεωρείται ο πιο ταλαντούχος Έλληνας σκόρερ της γενιάς του. Ξεκίνησε την καριέρα του από την ΑΟ Δάφνης και μεταγράφηκε στον Πανιώνιο, με τον οποίο κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας το 1979. Το 1980 αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό, με τον οποίο καθιερώθηκε και κατέκτησε 4 πρωταθλήματα και ένα κύπελλο Ελλάδος. Αναδείχθηκε τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ στο ελληνικό πρωτάθλημα και μια φορά τρίτος σκόρερ Ευρώπης. Μεταγράφηκε στην ιταλική Αβελίνο, την περίοδο 1987/88 χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Επέστρεψε στον Ολυμπιακό για να κατακτήσει δύο ακόμα κύπελλα Ελλάδας. Το 1992/93 είχε μια καλή χρονιά με τον Ιωνικό, μετά από την οποία επέστρεψε για τρίτη φορά στον Ολυμπιακό, όπου και έκλεισε τη καριέρα του, τον Νοέμβριο του 1993

Στην εθνική Ελλάδας, αγωνίστηκε σε 74 αγώνες και σκόραρε 29 γκολ, επίδοση που τον κατατάσσει στην πρώτη θέση των Σκόρερ Όλων των Εποχών. Αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1980 στην Ιταλία σημειώνοντας το μοναδικό τέρμα της Ελλάδας στη διοργάνωση, απέναντι στην Τσεχοσλοβακία. Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, παρακολούθησε μαθήματα προπονητικής δίπλα σε μεγάλους Ευρωπαίους προπονητές κυρίως στην Ιταλία και επέστρεψε στην Ελλάδα για να ακολουθήσει καριέρα προπονητή. Έχει δουλέψει σε αρκετές ομάδες, ενώ αξιοσημείωτο ήταν το έργο του το 2002 στον ΠΑΣ Γιάννινα.

 

Η ενδεκάδα του Πανιωνίου 1977/78

Ξεκίνησε την καριέρα του από την ομάδα του Α.Ο. Δάφνης και στη συνέχεια μεταγράφηκε στον Πανιώνιο, με τον οποίο κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας το 1979, ενώ στο κύπελλο Κυπελλούχων της περιόδου 1979/80 σκόραρε τρεις φορές απέναντι στην ολλανδική Τβέντε και την σουηδική Γκέτεμποργκ.

Το 1980 αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό, με τον οποίο καθιερώθηκε και κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα (1981, 1982, 1983, 1987) και ένα κύπελλο (1981). Αναδείχθηκε τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ στο ελληνικό πρωτάθλημα και μια φορά τρίτος σκόρερ Ευρώπης, κατακτώντας χάλκινο παπούτσι. Όλες αυτές οι διακρίσεις παρακίνησαν την ιταλική Αβελίνο να τον αποκτήσει. Αυτή η κίνηση προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, σε μια εποχή που η μεταγραφή Έλληνα ποδοσφαιριστή στο εξωτερικό, πόσο μάλλον σε ένα κορυφαίο πρωτάθλημα όπως το ιταλικό, ήταν σχεδόν ανήκουστη.

 Στην Ιταλία αγωνίστηκε την περίοδο 1987/88 χωρίς να καταφέρει να προσαρμοστεί, αλλά εκείνη την περίοδο εμφάνισε τη διάσημη πλέον αδυναμία του για τα ακριβά ιταλικά κοστούμια και για όλα τα είδη ιταλικού καφέ. Τότε πρωταγωνίστησε και σε διαφημίσεις διάφορων προϊόντων. Επέστρεψε στην Ελλάδα την επόμενη χρονιά για να αγωνιστεί στον Πανιώνιο.

Την αγωνιστική περίοδο 1989/90 επέστρεψε στον Ολυμπιακό για να κατακτήσει δύο ακόμα κύπελλα Ελλάδας (1990, 1992). Την περίοδο 1992/93 είχε μια καλή χρονιά με τον Ιωνικό, μετά από την οποία επέστρεψε για τρίτη φορά στον Ολυμπιακό, όπου και έκλεισε τη μεγάλη του καριέρα στο 5-2 του σταδίου Καραϊσκάκη επί του Απόλλωνα Θεσσαλονίκης για το κύπελλο στις 11 Νοεμβρίου 1993.  Σε 262 αγώνες πρωταθλήματος στις τρεις θητείες του στον Ολυμπιακό, πέτυχε 145 τέρματα, ενώ συνολικά σημείωσε 197 τέρματα σε 351 επίσημους αγώνες με τους «ερυθρόλευκους (και στις τρεις θητείες του που συνολικά διήρκεσαν 10 χρόνια).

Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1977 συμμετείχε για πρώτη φορά στην εθνική Ελλάδας με την οποία αγωνίστηκε έως το 1988 σε 74 αγώνες και σκόραρε 29 γκολ, επίδοση που τον κατατάσσει στην πρώτη θέση των σκόρερ όλων των εποχών. Αγωνίστηκε στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1980 στην Ιταλία σημειώνοντας το μοναδικό τέρμα της Ελλάδας στη διοργάνωση, απέναντι στην Τσεχοσλοβακία.

Προηγουμένως είχε αγωνιστεί με τις μικρότερες εθνικές ομάδες, με την Νέων στην προκριματική και στην τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος 1977, σημειώνοντας πέντε γκολ (τα δύο πρώτα στη νίκη με 4-0 επί της Ουγγαρίας στις 6 Απριλίου του 1977 στην Κατερίνη), καθώς και με την Ελπίδων πετυχαίνοντας στις 7 Φεβρουαρίου του 1979 το πρώτο ελληνικό γκολ σε φιλικό αγώνα με τη Λιβύη, που έληξε ισόπαλος 2-2

Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας ταξίδεψε στο εξωτερικό και παρακολούθησε μαθήματα προπονητικής δίπλα σε μεγάλους Ευρωπαίους προπονητές κυρίως στην Ιταλία και επέστρεψε στην Ελλάδα για να ακολουθήσει καριέρα προπονητή. Έχει δουλέψει σε αρκετές ομάδες, ενώ αξιοσημείωτο ήταν το έργο του το 2002 στον ΠΑΣ Γιάννινα, στον οποίο επέστρεψε ξανά τον Ιούνιο του 2008. Από το 2010 έως το 2012 εργάστηκε στον ΟΦΗ, ενώ στα τέλη του 2012 ανέλαβε προπονητής του Ατρόμητου Αθηνών, από τον οποίο απολύθηκε έπειτα από την ήττα με 0-1 στον εντός έδρας αγώνα με τον Άρη Θεσσαλονίκης στις 6 Απριλίου του 2013.

Tον Νοέμβριο του 2013 ανέλαβε προπονητής στον Πλατανιά, από τον οποίο αποχώρησε τον Φεβρουάριο του 2014 και μερικές ημέρες αργότερα ήρθε σε συμφωνία με τον Πανιώνιο, στον οποίο παρέμεινε ως το τέλος της περιόδου, εξασφαλίζοντας την παραμονή του στην πρώτη κατηγορία. Τον Ιανουάριο του 2015 ανέλαβε για δεύτερη φορά στην καριέρα του (μετά την περίοδο 2010-2012) την τεχνική ηγεσία του ΟΦΗ. Τον Σεπτέμβριο του 2015 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Άρη Θεσσαλονίκης, επιστρέφοντας έπειτα από εννέα χρόνια, καθώς την περίοδο 2005/06 είχε βρεθεί ξανά στον πάγκο του συλλόγου.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

•            -1976: Αθλητικός Ομιλος Δάφνης

Επαγγελματική καριέρα

• 1977-1980: Πανιώνιος Γυμναστικός  Σύλλογος Σμύρνης, 117 (25)
• 1980-1987: Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς, 187 (115)
• 1987/88: Unione Sportiva Avellino 1912, 16 (0)
• 1988-1989: Πανιώνιος Γυμναστικός  Σύλλογος Σμύρνης, 11 (5)
• 1989-1992: Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς, 72 (30)
• 1992/93: Αθλητικός Όμιλος Ιωνικός Νίκαιας, 19 (7)
• 1993: Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς, 3 (0)

Σύνολο καριέρας: 425 (182)

Διεθνής

• 1977-1988: Ελλάδα, 74 (29)

Προπονητική καριέρα

• 1995/96: Πανελευσινιακός Αθλητικός Όμιλος
• 1997/98: Μουσικός Γυμναστικός Σύλλογος Πανσερραϊκός
• 2000/01: Παναιτωλικός Γυμναστικός Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος
• 2001/02: Πανηπειρωτικός Αθλητικός Σύλλογος Γιάννινα
  
• 2002: Παναχαϊκή Γυμναστική Ένωση 1891
• 2003: Γυμναστικός Σύλλογος Καλλιθέα
• 2003–2005: Αθλητικός Όμιλος Κέρκυρα
• 2005/06: Αθλητικός Σύλλογος Άρης Θεσσαλονίκης
• 2008: Αθλητικός Όμιλος Ιωνικός Νίκαιας
• 2008: Πανηπειρωτικός Αθλητικός Σύλλογος Γιάννινα
• 2008/09: Αθλητικός Όμιλος Νέα Καβάλα
• 2010–2012: Όμιλος Φιλάθλων Ηρακλείου
• 2012/13: Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Ατρόμητος Αθηνών
• 2013/14: Αθλητικός Όμιλος Πλατανιά Χανίων
• 2014: Πανιώνιος Γυμναστικός  Σύλλογος Σμύρνης
• 2015: Όμιλος Φιλάθλων Ηρακλείου
• 2015– : Αθλητικός Σύλλογος Άρης Θεσσαλονίκης

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τον Πανιώνιο

• Κύπελλο Ελλάδος: 1978/79

Με τον Ολυμπιακό

• Πρωτάθλημα Ελλάδος: 4 (1980/81, 1981/82, 1982/83, 1986/87)
• Κύπελλο Ελλάδος: 3 (1980/81, 1989/90, 1991/92)

Προσωπικές Διακρίσεις

• Πρώτος Σκόρερ Πρωταθλήματος Ελλάδας: 4 (1983 με 29 γκολ, 1984 με 18 γκολ, 1986 με 19 γκολ, 1987 με 16 γκολ)
• Τρίτος Σκόρερ Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων -Χάλκινο Παπούτσι Ευρώπης: 1983.