Βλογημένος: Βέλιμιρ Ζάετς

Ο Γιουγκοσλάβος, κροατικής καταγωγής, λίμπερο ή και μέσος, Βέλιμιρ Ζάετς (Velimir Zajec), γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου του 1956, στο Ζάγκρεμπ. Μετά από μια σπουδαία καριέρα 10 ετών στη Διναμό Ζάγκρεμπ με την οποία κατέκτησε ένα πρωτάθλημα και 2 κύπελλα Γιουγκοσλαβίας, μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό. Αγωνίστηκε για 4 χρόνια με τον μεγάλο αθηναϊκό σύλλογο και αποτέλεσε βασικό στέλεχος συνθέτοντας μαζί με τον Χουάν Ραμόν Ρότσα (Juan Ramon Rocha) ένα αποδοτικότατο κεντρικό δίδυμο που έδωσε στον Παναθηναϊκό τη βοήθεια να φτάσει έως τους 4 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης το 1985, όταν και αποκλείστηκε από τη Λίβερπουλ. Κατέκτησε το double το 1986 και το κύπελλο το 1988. Σημαντική ήταν και η προσφορά του στην Εθνική Γιουγκοσλαβίας, με την οποία αγωνίστηκε 40 φορές, πολλές από αυτές ως αρχηγός της ομάδας. Συμμετείχε στο Μουντιάλ του 1982. Μετά την απόσυρσή του, ανέλαβε τη θέση του τεχνικού διευθυντή στη Δυναμό Ζάγκρεμπ, ενώ αργότερα ανέλαβε τη θέση του προπονητή του ΠΑΟ (1996/97) χωρίς επιτυχία. Το 1998 ήταν προπονητής της Δυναμό Ζάγκρεμπ και συμμετείχε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Το 2004 κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας ως τεχνικός διευθυντής του ΠΑΟ και αμέσως μετά πήρε την αντίστοιχη θέση στην Πόρτσμουθ.

Ανδρώθηκε και ωρίμασε ποδοσφαιρικά, από τα μικράτα του στη Δυναμό Ζάγκρεμπ. Απ’ τις υποδομές στην ανδρική ομάδα. Με την κορυφαία ομάδα της Κροατίας έγινε γνωστός και διεθνής. Το κυριότερο αγωνιστικό του χαρακτηριστικό, πλην της ευφυίας του, ήταν η μαεστρία του στην καθοδήγηση της άμυνας, ενώ ήταν το ίδιο καλός οργανώνοντας στο κέντρο. Ένας υπέροχος και ολοκληρωμένος παίκτης. Μετά από μια σπουδαία καριέρα 10 ετών στη Διναμό Ζάγκρεμπ, με 238 συμμετοχές, 13 γκολ και συγκομιδή 1 πρωτάθλημα και 2 κύπελλα Γιουγκοσλαβίας, στα 28 του χρόνια, μεταγράφηκε το 1984 στον Παναθηναϊκό.

Ο Ζάετς εντάχθηκε στο δυναμικό του Παναθηναϊκού ενώ ήταν αρχηγός της πάλαι ποτέ ενιαίας Εθνικής Γιουγκοσλαβίας. Ο τότε πρόεδρος του «τριφυλλιού» Γιώργος Βαρδινογιάννης έδωσε μεγάλη μάχη με άλλες ευρωπαϊκές ομάδες για να τον φέρει από την Ντιναμό Ζάγκρεμπ στην Παιανία. Την ίδια χρονιά, αποκτήθηκε και ο Δημήτρης Σαραβάκος, ο οποίος είχε άριστη συνεργασία στο γήπεδο με τον Κροάτη και αποτέλεσαν ένα εξαιρετικό δίδυμο.Ο «Λαγός» όπως ήταν το παρατσούκλι του, έδωσε άλλη οντότητα στον Παναθηναϊκό που μερικούς μήνες νωρίτερα είχε κατακτήσει το νταμπλ.

Με τον Ζάετς στην ενδεκάδα οι «πράσινοι» τη σεζόν 1984/85 έφθασαν μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου αποκλείστηκαν από τη Λίβερπουλ. Ο Ζάετς έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ευρωπαϊκή πορεία, καθώς και στην κατάκτηση του νταμπλ την επόμενη σεζόν. Τυπικά η θέση του ήταν λίμπερο, όμως στον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε στη μεσαία γραμμή και από τα πρώτα παιχνίδια έγινε ο ηγέτης της ομάδας.

Ο Κροάτης είχε αρχοντικό στιλ στο παιχνίδι του και είναι από τους ελάχιστους παίκτες που έπαιζε κάθετο ποδόσφαιρο. Διέθετε εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, άψογη μεταβίβαση, η μπαλιά του ήταν πραγματικός... διαβήτης και ξεγλιστρούσε σαν χέλι ανάμεσα από τους αντιπάλους. Ένα ποδόσφαιρο εντελώς διαφορετικό από αυτό που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε και λόγω της αρχοντιάς που διέθετε ως παίκτης, αποκαλέστηκε από μερίδα φιλάθλων του Παναθηναϊκού «Αυτοκράτορας της Κροατίας».

Αγωνίστηκε για 4 χρόνια με το «τριφύλλι» και απ’ όλη την Ελλάδα έρχονταν για να τον δουν να παίζει. Μαζί με το Χουάν Ραμόν Ρότσα, συνέθεσαν ένα ανεπανάληπτο δίδυμο επιτυχιών στον Παναθηναϊκό. Με το μυαλωμένο παιχνίδι του ανέβαζε πολλά σκαλιά τους «πράσινους», δικαιώνοντας και όλα τα κολακευτικά σχόλια που είχαν κάνει γι’ αυτόν. Χειροκροτήθηκε σε πολλά γήπεδά μας, από διάφορα και απαιτητικά κοινά. Οι τραυματισμοί, όμως, τον στοίχειωσαν. Και στην Ελλάδα ο Ζέκο έφαγε ένα σωρό κλωτσιές και ουσιαστικά καταστράφηκε η καριέρα του εξαιτίας ενός σοβαρότατου τραυματισμού.

Στη Θεσσαλονίκη, σε παιχνίδι με τον Ηρακλή στο Καυταντζόγλειο, σε σύγκρουσή του με τον ποδοσφαιριστή του «Γηραιού», Γιώργο Παπαδόπουλο, σε μια φάση στο κέντρο του γηπέδου, έσπασε το πόδι του, τρεις ημέρες πριν από το πρώτο ματς με τη Γιουβέντους για το Κύπελλο UEFA, τον Οκτώβριο του 1987. Αυτή ήταν και η αρχή του τέλους της καριέρας του διεθνή άσου, καθώς δεν κατάφερε να ξαναβρεί τη φόρμα του και να επιστρέψει στα γήπεδα όπως ήταν πριν από τον τραυματισμό. Ο ποδοσφαιριστής του Ηρακλή, τιμωρήθηκε με 17 αγωνιστικές. Ο Ζάετς σε 66 παιχνίδια με τα πράσινα, σκόραρε 10 φορές.

Σημαντική ήταν και η προσφορά του στην Εθνική Γιουγκοσλαβίας με την οποία αγωνίστηκε 40 φορές. Ήταν αρχηγός της εθνικής ομάδας στο Μουντιάλ του 1982 και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1984! Στο δεύτερο τουρνουά, μάλιστα, τον αποκάλεσαν «κορυφαίο λίμπερο της διοργάνωσης»!!!

Μετά την αποσυρσή του ανέλαβε τη θέση του τεχνικού διευθυντή το διάστημα 1989-1991 στη Δυναμό Ζάγκρεμπ. Aργότερα ανέλαβε τη θέση του προπονητή του ΠΑΟ τη σεζόν 1996/97, χωρίς επιτυχία. Το 1998 ήταν προπονητής της Δυναμό Ζάγκρεμπ και συμμετείχε στο Tσάμπιονς Λιγκ, ερχόμενος μάλιστα και αντιμέτωπος του Ολυμπιακού στο επικό 1-1 των «ερυθρολεύκων» στο παγωμένο Μάκσιμιρ, τη χρονιά που έφθασαν στους «8» της διοργάνωσης! Στο «τριφύλλι», επίσης, προσέφερε και ως υπεύθυνος των ακαδημιών, αλλά και ως τεχνικός διευθυντής, πανηγυρίζοντας μάλιστα απ’ τη θέση αυτή, το νταμπλ του 2004. Στο πόστο του τεχνικού διευθυντή μα και πρώτου προπονητή τον είδαμε και στην αγγλική Πόρτσμουθ.