Ο Άγγλος κεντρικός μέσος Μπίλι Ράιτ
(William Ambrose "Billy" Wright), γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου του
1924, στο Άιρονμπριτζ της κεντροδυτικής Αγγλίας. Πέρασε ολόκληρη την ποδοσφαιρική
του καριέρα στη Γουλβς, όντας μια από τις πλέον εμβληματικές φυσιογνωμίες στην
ιστορία του συλλόγου. Είναι ο πρώτος ποδοσφαιριστής στον κόσμο που κέρδισε 100
διεθνείς συμμετοχές με την εθνική ομάδα της Αγγλίας. Κατέχει το ρεκόρ για το μεγαλύτερο
αήττητο σερί στο ανταγωνιστικό διεθνές ποδόσφαιρο. Έκανε συνολικά 105 διεθνείς εμφανίσεις
για την Αγγλία, αρχηγός των «Λιονταριών» για ένα ρεκόρ 90 αγώνων, συμμετέχοντας
μαζί τους στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1950, του 1954 και του 1958.
Η
σχέση του με τους «Λύκους» ξεκίνησε το 1938, όταν ενθαρρυμένος από το δάσκαλό
του, ανταποκρίθηκε σε μια διαφήμιση της Γουλβς σε εφημερίδα, που καλούσε
νεαρούς παίκτες για δοκιμές. Ήταν μόλις 14 ετών όταν έκανε το ντεμπούτο του για
την Γούλβς σε ένα παιχνίδι της δεύτερης ομάδας εναντίον της Γουόλσολ Γουντ για
την μικρή Λιγκ της περιφέρειας του Γουόλσολ.
Έγινε αποδεκτός σε μια δοκιμή οκτώ μηνών από Φρανκ Μπάκλεϊ (Frank
Buckley), ο οποίος αρχικά θεωρούσε "πολύ μικρό" τον Ράιτ. Έκανε το
ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα, σε ηλικία μόλις 15 ετών, σε μια νίκη 2-1 επί
της Νοτς Κάουντι, το 1939. Αυτό το παιχνίδι έγινε λίγο μετά την έναρξη του Β
'Παγκοσμίου Πολέμου, με αποτέλεσμα να μην υπολογίζεται ως επίσημο ντεμπούτο. Το
επίσημο ντεμπούτο του ήρθε για την διοργάνωση του Κυπέλλου Αγγλίας της περιόδου
1945/46 σε μια ισοπαλία κόντρα στην Αθλέτικ Λόβελς.
Υπέγραψε
ως επαγγελματίας στα 17 του, αλλά οι συνέπειες από την έκρηξη του Β' Παγκοσμίου
Πολέμου ανάγκασαν την Ομοσπονδία στην αναστολή όλων των πρωταθλημάτων. Έδωσε
κάποιους αγώνες ως προσκεκλημένος για την Λέστερ Σίτι, πριν επιστρέψει στο
«Μολινό» (Molineux –το γήπεδο της Γουλβς), το 1942. Ένας κακός τραυματισμός
στον αστράγαλο έβαλε σε κίνδυνο την ποδοσφαιρική του καριέρα, αλλά
ανάρρωσε και κατατάχθηκε στο στρατό το
1943 ως Εκπαιδευτής Φυσικής Κατάστασης και αγωνιζόταν με την Γουλβς όποτε ήταν
δυνατόν, κάνοντας πάνω από 100 εμφανίσεις εν καιρώ πολέμου.
Έγινε
αρχηγός της ομάδας αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, με την αποχώρηση του Σταν
Κούλις (Stan Cullis). Με τον Ράιτ αρχηγό, ο σύλλογος κατέκτησε τον τίτλο του
Πρωταθλητή Αγγλίας τρεις φορές (1954, 1958 και 1959), καθώς και το Κύπελλο του
1949. Ήταν πάντοτε παρών σε όλους τους αγώνες, λείποντας μόνο σε 31 παιχνίδια
των «λύκων» κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950! Αποσύρθηκε από την ενεργό
δράση το 1959, ένα χρόνο πριν η Γούλβς κερδίσει άλλο ένα Κύπελλο Αγγλίας.
Οι
εμφανίσεις του για τον σύλλογο, προκάλεσαν την κλήση του στην εθνική Αγγλίας.
Έκανε το διεθνές ντεμπούτο του στις 19 Ιανουαρίου του 1946, στη νίκη με 2-0 επί
του Βελγίου, σ’ έναν αγώνα για τα επινίκια του πολέμου. Το πλήρες ντεμπούτο του
ήρθε στις 28 Σεπτεμβρίου του 1946, στη νίκη με 7-2 εναντίον της Ιρλανδίας.
Έγινε αρχηγός της εθνικής ομάδας το
1948, ρόλο που κατείχε για 90 παιχνίδια μέχρι την απόσυρσή του. Ο αριθμός αυτός
αποτελεί ρεκόρ όλων των εποχών, το οποίο μοιράζεται με τον Μπόμπι Μουρ (Bobby
Moore). Το 1952, με την 42η εμφάνισή του με τα «Λιοντάρια», ξεπέρασε το ρεκόρ
συμμετοχών του Μπομπ Κρόμπτον (Bob Crompton) για την Αγγλία, το οποίο
“κρατούσε” από το 1914! Συνολικά, έκανε
105 διεθνείς εμφανίσεις, τις 70 συνεχόμενες (!!!), σκοράροντας 3 φορές. Κατέχει
το ρεκόρ για το μεγαλύτερο αήττητο σερί στο ανταγωνιστικό διεθνές ποδόσφαιρο.
Ήταν ο πρώτος παίκτης στην παγκόσμια ποδοσφαιρική ιστορία που έπιασε τις 100
συμμετοχές με το εθνόσημο. Το ρεκόρ “κρατούσε” περισσότερο από μια δεκαετία
όταν και έσπασε από τον Μπόμπι Τσάρλτον (Bobby Charlton). Είναι ο όγδοος σήμερα
σε συμμετοχές για την εθνική Αγγλίας.
Αποσύρθηκε
ως παίκτης, τον Αύγουστο του 1959. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, έκανε
συνολικά 541 εμφανίσεις για την Γουλβς και 105 παιχνίδια για την Αγγλία.
Κατέχει το πειθαρχικό ρεκόρ να μην τιμωρήθηκε ποτέ με κίτρινη κάρτα ή αποβολή!
Όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση ανέλαβε προπονητής της εθνικής ελπίδων της
Αγγλίας, προτού αναλάβει την Άρσεναλ, το 1962. Μετά από όχι ιδιαίτερα
ικανοποιητικές περιόδους, απολύθηκε το 1966.
Παντρεύτηκε
με την Τζόι Μπέβερλι, των “Beverley Sisters”, σε μια εποχή πολύ πριν οι
ποδοσφαιριστές έχουν φίλες διασημότητες, τον Ιούλη του 1958, όταν ήταν 34 ετών,
σ’ ένα από τα πιο επιτυχημένους γάμους της showbiz. Μετά την αποχώρησή του,
έγινε τηλεοπτικός σχολιαστής και επικεφαλής του Αθλητικού Τμήματος του ATV και
της Κεντρικής Τηλεόρασης. Συνταξιοδοτήθηκε το 1989 και το επόμενο έτος, έγινε
μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Γουλβς. Στις 7 Δεκεμβρίου του 1993, ήταν
παρόν στο φιλικό παιχνίδι με την Χόνβεντ της Ουγγαρίας, που γιόρτασε την
αναδιαμόρφωση του «Μολινό» σε γήπεδο 28.525 θέσεων, με την μια από τις τρεις
νέες κερκίδες να παίρνει το όνομά του (Billy Wright Stand). Η γραμμή №7 του Μετρό στο Μίντλαντς
ονομάζεται «Γραμμή Μπίλι Ράιτ» προς τιμήν του. Πήρε τ’ όνομα το 2008, μετά από
δημόσια ψηφοφορία!
Ο
Μπίλι Ράιτ πέθανε από καρκίνο του παγκρέατος, στις 3 Σεπτεμβρίου του 1994, σε
ηλικία 70 ετών. Αποτεφρώθηκε και οι στάχτες του σκορπίστηκαν στο «Μολινό». Στον
κεντρικό περίβολο του σταδίου, έχει στηθεί το άγαλμά του!
PALMARES
Περίοδος:
Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Επαγγελματική καριέρα
- 1939–1959: Wolverhampton Wanderers Football Club, 490 (13)
Διεθνής
- 1946–1959: Αγγλία, 105 (3)
Προπονητική καριέρα
- 1962–1966: Arsenal Football Club
Τίτλοι
Με
την Wolverhampton Wanderers
- Πρωτάθλημα Αγγλίας: 3 (1953/54, 1957/58, 1958/59)
- Κύπελλο Αγγλίας: 1949
- Τσάριτι Σιλντ: φιναλίστ το 1958
Προσωπικές Διακρίσεις
- Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς: 1952
- Χρυσή Μπάλα –Καλύτερος Ποδοσφαιριστής του Κόσμου: επιλαχών το 1957
- Ιππότης –Διοικητής του Τάματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας: 1959
- Μέλος των 100 Θρύλων του Αγγλικού Ποδοσφαίρου: 1998
- Μέλος του Hall of Fame του Αγγλικού Ποδοσφαίρου: 2002
