Ο Άγγλος
δεξιός ακραίος αμυντικός και αργότερα προπονητής Σερ Αλφ Ράμσεϊ (Sir Alfred
Ernest "Alf" Ramsey), γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου του 1920, στο
Ντάγκεναμ, στο ανατολικό Λονδίνο. Το όνομά του έχει συνδεθεί όσο κανένα
άλλο με την Εθνική ομάδα της Αγγλίας. Ήταν ο άνθρωπος που οδήγησε τους Άγγλους
στη μοναδική τους, μέχρι στιγμής, κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλου, το 1966.
Ιππότης το 1967, σε αναγνώριση της νίκης στο Παγκόσμιο Κύπελλο, οδήγησε τα «Λιοντάρια»
στη 3η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1968 και στα προημιτελικά
του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1970, αλλά και του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του
1972. Ως παίκτης, ήταν ένας αμυντικός και μέλος της Αγγλίας στην ομάδα που
συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950. Είναι, από το 2015, το μόνο πρόσωπο που
έχει εγκατασταθεί στο αγγλικό ποδοσφαιρικό Hall of Fame δύο φορές, τόσο σαν προπονητής όσο
και σαν παίκτης.
Αφού υπηρέτησε στο βρετανικό στρατό
κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα,
κυρίως ως δεξιός μπακ για την Σαουθάμπτον και την Τότεναμ. Γενικά θεωρούνταν
ένας μάλλον αργός, αλλά ολοκληρωμένος παίκτης με τεράστια κατανόηση της
τακτικής πλευράς του παιχνιδιού. Το παρατσούκλι «Ο Στρατηγός», του το κόλλησαν
όταν αγωνιζόταν για τη Τότεναμ που κέρδισε το πρωτάθλημα Αγγλίας τη σεζόν 1950/51.
Έπαιξε επίσης για την Αγγλία 32 φορές μεταξύ 1948 και 1953, αρχηγός της 3 φορές
και πετυχαίνοντας τρία γκολ, όλα από πέναλτι. Στα παιχνίδια τα οποία αγωνίστηκε
περιλαμβάνουν την ήττα σοκ με 0-1 από τις Ηνωμένες Πολιτείες στο Παγκόσμιο
Κύπελλο του 1950 και η συντριπτική ήττα 3-6, στον «Αγώνα του Αιώνα» εναντίον της Ουγγαρίας, τον
Νοέμβριο του 1953.
Αποσύρθηκε το 1955 για να γίνει προπονητής
της Ίπσουιτς, στη Γ’ Κατηγορία, επιτυγχάνοντας ανόδους και απίστευτες επιδόσεις
την επόμενη 6ετία, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του αγγλικού πρωταθλήματος της περιόδου
1961/62, αμέσως με την άνοδό της από την Β’ Κατηγορία, την προηγούμενη περίοδο!
Ανέλαβε την εθνική ομάδα της Αγγλίας ένα χρόνο αργότερα. Σε μια ξεχωριστή ρήξη
με την κοινή πρακτική του παιχνιδιού από τους Άγγλους, χρησιμοποίησε ένα σχήμα
χωρίς καθαρόαιμους ακραίους που ονομάστηκε «Το Άπτερο Θαύμα», οδηγώντας την
Αγγλία στη πρώτη και μοναδική, μέχρι σήμερα, Νίκη στο Παγκόσμιο Κύπελλο, το
1966, που τον έκανε εθνικό ήρωα, αν και είχε διαχρονικά τους επικριτές του.
Έχασε τη δουλειά, μετά την αποτυχία της ομάδας να προκριθεί στο Παγκόσμιο
Κύπελλο του 1974.
Στη συνέχεια, αφού πέρασε για λίγο από
τη Μπέρμιγχαμ και ενεργώντας σε συμβουλευτικό ρόλο στον Παναθηναϊκό το 1979/80,
αποσύρθηκε στο Ίπσουιτς, σε μια κάπως μοναχική ζωή για τις επόμενες δύο
δεκαετίες. Πέθανε εκεί το 1999, σε ηλικία 79 ετών. Ήταν ένας από τους 22
πρώτους που εγκαταστάθηκαν στο αγγλικό Hall of Fame το 2002, σε αναγνώριση των
επιτευγμάτων του ως προπονητής. Έγινε δεκτός και πάλι, ως παίκτης, το 2010. Εξακολουθεί
να θεωρείται ευρέως ως ένας από τους Μεγαλύτερους Βρετανούς Προπονητές Όλων των
Εποχών.
Η καριέρα του ξεκίνησε το 1943 με την
Σαουθάμπτον. Το 1949, μετά από έξι χρόνια παρουσίας στους «Αγίους», μεταγράφηκε
στην Τότεναμ, όπου παρέμεινε για πέντε χρόνια. Εκεί ο Ράμσεϊ εξελίχθηκε σε έναν
ποιοτικό αμυντικό. Παρά το γεγονός ότι δεν διέθετε ταχύτητα, είχε πολύ καλή
αίσθηση του χώρου. Συνέχισε να αγωνίζεται ως δεξιός μπακ και είχε ηγετικό ρόλο
μέσα στο γήπεδο. Στα χρόνια που έμεινε στο σύλλογο του βόρειου Λονδίνου,
βοήθησε την ομάδα ανέβει στην πρώτη κατηγορία τη σεζόν 1949/50 και αμέσως την
επόμενη σεζόν να κερδίσει το πρωτάθλημα. Από τα «σπιρούνια» έφυγε το 1955 όταν
σταμάτησε την ποδοσφαιρική του καριέρα.
Παράλληλα, έπαιξε και στο
αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του. Στις 2 Δεκεμβρίου του 1948, έκανε
την πρώτη εμφάνιση του με τα «λιοντάρια», σε ηλικία 28 χρονών στο «Χάιμπουρι»,
κόντρα στην Ελβετία, όπου οι Άγγλοι νίκησαν με σκορ 6-0. Έκανε
32 διεθνείς εμφανίσεις και πέτυχε 3 γκολ. Τελευταίο παιχνίδι που έδωσε
ήταν με την Ουγγαρία του Φέρεντς Πούσκας (Ferenc Puskás) όπου η Αγγλία γνώρισε
μια από τις πιο ντροπιαστικές ήττες της ιστορίας της με σκορ 6-3, στο
Γουέμπλεϊ, το Νοέμβριο του 1953.
Όταν σταμάτησε να παίζει ποδόσφαιρο,
αποφάσισε να ασχοληθεί με την προπονητική. Η πρώτη του εμφάνιση σε πάγκο
αγγλικού συλλόγου έγινε τη σεζόν 1956/57 και ήταν απολύτως επιτυχημένη. Οδήγησε
την Ίπσουιτς στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της Γ’ κατηγορίας όπου βρισκόταν
την περίοδο 1956/57 και την ανέβασε στη Β’. Μετά από 4 χρόνια, την περίοδο
1960/61, την ανέβασε στην Α’ και αμέσως κατάφερε να κερδίσει το πρωτάθλημα της
περιόδου 1961/62! Η επιτυχία του Ράμσεϊ να πάρει μια ομάδα από την Γ’ κατηγορία
και να την κάνει πρωταθλήτρια Αγγλίας μέσα λίγα χρόνια, τον οδήγησε στην Εθνική
Αγγλίας το 1963.
Τα «λιοντάρια» μέχρι τότε δεν είχαν
καμία μεγάλη επιτυχία σε επίπεδο Εθνικής και προετοιμάζονταν για το Παγκόσμιο
Κύπελλο του 1966. Ο Ράμσεϊ έχοντας στην διάθεσή του μεγάλης ποιότητας παίκτες,
όπως τους Μπόμπι Τσάρλτον (Bobby Charlton), Μπόμπι Μουρ (Bobby Moore), Άλαν
Μπολ (Alan Ball) και Τζίμι Γκριβς (Jimmy Greaves) άρχισε να δημιουργεί μια ομάδα ανταγωνιστική
που θα μπορούσε να ανταποκριθεί πλήρως στις απαιτήσεις των οπαδών για την
κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου.
Στις 30 Ιουλίου του 1966 η Αγγλία
μπροστά στα μάτια 98.000 θεατών στο Γουέμπλεϊ, πήρε τη νίκη με 4-2 κόντρα στους
σκληρούς Δυτικογερμανούς και στέφθηκε για πρώτη και μοναδική φορά στη ιστορία
της παγκόσμια πρωταθλήτρια. Ο θρίαμβος έκανε τον Ράμσεϊ, πέρα από έναν
επιτυχημένο προπονητή, να γίνει Σερ και όλη η Αγγλία αναγνώριζε στο πρόσωπό του
τον μεγαλύτερο προπονητή του Νησιού. Στον πάγκο των «λιονταριών» έμεινε ως το
1974 και η δεύτερη μεγαλύτερη επιτυχία που σημείωσε ήταν η κατάκτηση της τρίτης
θέσης στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 1968.
Το 1979, ο νέος τότε πρόεδρος του
Παναθηναϊκού Γιώργος Βαρδινογιάννης, φέρνει στην Ελλάδα και τους «πράσινους»
τον Σερ Αλφ Ράμσεϊ ως τεχνικό διευθυντή. Αξίζει να σημειωθεί ότι πρώτη φορά στη
χώρα μας κάποιος αναλάμβανε ένα τέτοιο πόστο καθώς μέχρι τότε στο ελληνικό
πρωτάθλημα ο όρος τεχνικός διευθυντής δεν υπήρχε. Βέβαια φάνηκε από την αρχή
πως ο χαρακτήρας του δεν ταίριαζε με την ελληνική πραγματικότητα που ήταν πολλά
βήματα πίσω από την αγγλική, έτσι έμεινε μόνο μερικούς μήνες και αποχώρησε.
Στις 9 Ιουνίου του 1998, κατά τη
διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου, υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο. Έπασχε από τη
νόσο Αλτσχάιμερ και είχε προσβληθεί από καρκίνο του προστάτη. Ο Σερ Άλφ Ράμσεϊ,
ο άνθρωπος που συνέβαλε τα μέγιστα στην ποδοσφαιρική εξέλιξη της «Γηραιάς
Αλβιόνας», έφυγε από τη ζωή στις 28 Απριλίου του 1999, σε ηλικία 79 ετών από
καρδιακή προσβολή. Θάφτηκε σε μια ιδιωτική τελετή στο Παλαιό Κοιμητήριο του
Ίπσουιτς. Η τελετή της κηδείας στο Ίπσουιτς και όχι στο Λονδίνο, θεωρήθηκε ως
περιφρόνηση προς την ποδοσφαιρική ομοσπονδία, τα μέλη της οποίας δεν συγχώρησε
ποτέ για την απόλυσή του το 1974, ύστερα από την αποτυχία πρόκρισης στο
Μουντιάλ της Δυτικής Γερμανίας.
Η Βασίλισσα τον έχρισε Σερ δείχνοντάς
του την ευγνωμοσύνη ενός ολόκληρου λαού. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι με τη
πορεία του κατάφερε να ριζώσει για πάντα στις καρδίες όσων Άγγλων αγαπούν το
ποδόσφαιρο, αφού συνέδεσε το όνομά του με τη μεγαλύτερη επιτυχία του βρετανικού
ποδοσφαίρου. Οι συμπατριώτες του τον λάτρεψαν σαν θεό. Λίγο μετά το θάνατό του,
ένα άγαλμα του τοποθετήθηκε έξω από το γήπεδο της Ίπσουιτς, το Πόρτμαν Ρόουντ και σ’ μια
γειτονική οδό δόθηκε τ’ όνομά του προς τιμήν του. Στο ανακατασκευασμένο Στάδιο
Γουέμπλεϊ το 2009, υπάρχει μια προτομή του Σερ Αλφ Ράμσεϊ, που είναι
τοποθετημένη στο τούνελ που οδηγεί από τα αποδυτήρια στον αγωνιστικό χώρο.
PALMARES
Περίοδος:
Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Επαγγελματική καριέρα
Σύνολο καριέρας: 316 (32)
Διεθνής
- 1948–1953: Αγγλία, 32 (3)
Προπονητική καριέρα
- 1955–1963: Ipswich Town Footbal Club,
- 1963–1974: Αγγλία
- 1977/78: Birmingham City Footbal Club
- 1979/80: Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος (τεχνικός διευθυντής)
Τίτλοι
Ως ποδοσφαιριστής
Συλλογικοί
Με
την Tottenham Hotspur
- Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Αγγλίας: 1949/50
- Πρωτάθλημα Αγγλίας: 1950/51
Ως προπονητής
Συλλογικοί
Με
την Ipswich Town
- Πρωτάθλημα Γ’ Κατηγορίας Αγγλίας -Νότος: 1956/57
- Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Αγγλίας: 1960/61
- Πρωτάθλημα Αγγλίας: 1961/62
- Τσάριτι Σιλντ: φιναλίστ το 1962
Διεθνείς
Με
την Αγγλία
- Παγκόσμιο Κύπελλο: 1966
- Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 3η θέση το 1968