Ο Κολομβιανός κεντρικός αμυντικός και
αργότερα προπονητής Φρανσίσκο Ματουράνα (Francisco Antonio Maturana García), γεννήθηκε
στις 15 Φεβρουαρίου του 1949, στη Κίμπντο, στην περιφέρεια του Ειρηνικού, στην
βορειοδυτική Κολομβία. Επίσης γνωστός ως Pacho Maturana, έπαιξε για την
Ατλέτικο Νασιονάλ, την Ατλέτικο Μπουκαραμάνγκα και τη Ντεπόρτες Τολίμα, καθώς
και για την εθνική ομάδα της Κολομβίας. Έκανε 6 διεθνείς συμμετοχές το 1981. Αργότερα
έγινε προπονητής, οδηγώντας διαδοχικά, την Όνσε Κάλντας, την Ατλέτικο Νασιονάλ,
τη Βαγιαδολίδ, την Αμέρικα του Κάλι, την Ατλέτικο Μαδρίτης, τη Μιλιονάριος, τη
Αλ-Χιλάλ, τη Κολόν της Σάντα Φε, τη Χυμνάσια ι Εσκρίμα της Λα Πλάτα και την
Αλ-Νασρ του Ριάντ. Είναι ο προπονητής που οδήγησε την Ατλέτικο Νασιονάλ του
Μεντεγίν στην κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες του 1989, τον πρώτο για
κολομβιανό σύλλογο. Οδήγησε επίσης την εθνική ομάδα της Κολομβίας, 4 φορές από
το 1987 έως το 2003 και κατέκτησε μαζί της τον πρώτο διεθνή τίτλο της ιστορίας
της, το Κόπα Αμέρικα του 2001.
Μετακόμισε
με την οικογένειά του, σε νεαρή ηλικία στην πόλη του Μεντεγίν, όπου ξεκίνησε να
παίζει επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ενώ φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο της Αντιόκια
(Antioquia) όπου αργότερα απέκτησε πτυχίο στην Οδοντιατρική. Ξεκίνησε την
επαγγελματική του καριέρα το 1970 στην Ατλέτικο Νασιονάλ, που την υπηρέτησε
μέχρι το 1980. Κατά την παραμονή του εκεί, κέρδισε δύο πρωταθλήματα Κολομβίας.
Το 1981 μεταγράφηκε στην Ατλέτικο Μπουκαραμάνγκα και το 1982 έπαιξε με την
Ντεπόρτες Τολίμα. Στο τέλος της περιόδου του 1982, αποσύρθηκε από την ενεργό
δράση.
Έπαιξε
6 αγώνες με το κολομβιανή εθνική ομάδα κατά τη διάρκεια των προκριματικών
αγώνων για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982.
Παρακινούμενος
από τους Ουρουγουανούς πρώην διεθνείς αστέρες και φίλους του, Άνιμπαλ Ρουίς
(Aníbal Ruíz) και Λουίς Κουμπίλια (Luis Cubilla), ξεκίνησε να προπονεί την
ομάδα της Κολομβίας Όνσε Κάλντας, το 1986. Τον επόμενο χρόνο η Κολομβιανή
Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία τον προσέλαβε ως προπονητή στην ομάδα νέων της
χώρας. Γρήγορα προήχθη σε προπονητή της
εθνικής Ανδρών, οδηγώντας την στην 3η θέση στο Κόπα Αμέρικα του 1987, νικώντας
την γηπεδούχο Αργεντινή. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, παράλληλα
προσλήφθηκε ως προπονητής στην πρώην ομάδα του, την Ατλέτικο Νασιονάλ.
Στη
συνέχεια, το 1989, είχε την πιο επιτυχημένη χρονιά στην καριέρα του. Οδήγησε
την Ατλέτικο Νασιονάλ του Μεντεγίν, που αποτελούνταν από πολλούς
ποδοσφαιριστές-θρύλους της Κολομβίας, να κερδίσει το Κόπα Λιμπερταδόρες, για
πρώτη φορά από Κολομβιανό σύλλογο. Χρησιμοποιώντας παίκτες της Ατλέτικο
Νασιονάλ ως βάση για την εθνική ομάδα, προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του
1990 μετά από 28 χρόνια απουσίας. Τον Δεκέμβριο, έχασε το Διηπειρωτικό Κύπελλο,
από τη Μίλαν, στο τελευταίο λεπτό της παράτασης! Την επόμενη χρονιά, το 1990,
οδήγησε την Κολομβία στην καλύτερη παρουσία της σε διοργάνωση Παγκοσμίου
Κυπέλλου με την πρόκριση στον δεύτερο γύρο, όπου ηττήθηκε από το Καμερούν.
Μετά
το Παγκόσμιο Κύπελλο, προσελήφθη ως προπονητής της ισπανικής Βαγιαδολίδ. Φημολογούνταν ότι θα ήταν ο επόμενος
προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης για τη σεζόν 1991/92. Το 1993 ψηφίστηκε ως
Νοτιοαμερικάνος προπονητής της χρονιάς από την ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς» και
ήταν στην 3η θέση, στη λίστα των καλύτερων προπονητών του κόσμου της
ισπανικής εφημερίδας «Μάρκα»!
Επέστρεψε
στην Κολομβία το 1992 και ανέλαβε την Αμέρικα ντε Κάλι, στέφοντάς την
πρωταθλήτρια Κολομβίας. Το 1993, κατάφερε να προκριθεί με την Κολομβία για
δεύτερη συνεχόμενη φορά σε Παγκόσμιο Κύπελλο, με ένα ιστορικό θρίαμβο επί της
Αργεντινής, στο Μπουένος Άιρες με 5-0! Η βαθμολογία στον κατάλογο της FIFA,
έκανε την Κολομβία ένα από τα μεγαλύτερα φαβορί για το Παγκόσμιο Κύπελλο του
1994, αλλά η απόδοση ήταν απογοητευτική, καθώς η ομάδα αποκλείστηκε στον πρώτο
γύρο, χάνοντας από ομάδες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρουμανία.
Αργότερα
είχε μια σύντομη θητεία ως προπονητής της Ατλέτικο Μαδρίτης και το 1995
προσελήφθη ως προπονητής στην εθνική ομάδα του Ισημερινού. Μετά την αποτυχία να
πάρει την πρόκριση για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, επέστρεψε στην Κολομβία
και ανέλαβε προπονητής της Μιλιονάριος. Το 1999, είχε μια σύντομη παρουσία στον
πάγκο της Κόστα Ρίκα και το 2000
προπόνησε για λίγους μήνες το Περού. Αργότερα επέστρεψε ως εκλέκτορας της
Κολομβίας, οδηγώντας την στο Κόπα Αμέρικα του 2001, κερδίζοντας για πρώτη φορά
τον τίτλο στην ιστορία της.
Οι
πλέον πρόσφατες εργασίες του ως προπονητής, περιλαμβάνουν την Αλ-Χιλάλ της
Σαουδικής Αραβίας, όπου κέρδισε το εθνικό πρωτάθλημα και το Τσάμπιονς Λιγκ
Ασίας, την Κολόν Σάντα Φε και την Χιμνάσια ντε Λα Πλάτα στην Αργεντινή, καθώς
και την εθνική των νησιών Τρινιδάδ και Τομπάγκο, το 2009. Εργάστηκε για τη FIFA
ως τεχνικός σύμβουλος όπου έχει κρατήσει διάφορα σεμινάρια προπόνηση σε όλο τον
κόσμο, σε συνεργασία με τον Φάμπιο Καπέλο (Fabio Capello) και τον Λουίς Σεζάρ
Μενότι (Luis Cesar Menotti). Σήμερα είναι μέλος της Επιτροπής Ποδοσφαίρου της
FIFA.
PALMARES
Περίοδος:
Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Επαγγελματική καριέρα
- 1970–1980: Club Atlético Nacional de Medellín, 359 (15)
- 1981: Club Atlético Bucaramanga 22 (0)
- 1982: Club Deportes Tolima, 32 (0)
Σύνολο καριέρας: 413 (15)
Διεθνής
- 1981: Κολομβία, 6(0)
Προπονητική καριέρα
- 1986: Once Caldas
- 1987–1990: Club Atlético Nacional de Medellín
- 1987–1990: Κολομβία
- 1990/91: Real Valladolid Club de Fútbol
- 1992/93: Sociedad Anónima Deportiva América de Cali
- 1993/94 Κολομβία
- 1994: Club Atlético de Madrid
- 1995–1997: Ισημερινός
- 1998: Millonarios Fútbol Club
- 1999: Κόστα Ρίκα
- 1999–2000: Περού
- 2001: Κολομβία
- 2002: Al-Hilal Saudi Football Club
- 2002/03: Κολομβία
- 2004: Club Atlético Colón de Santa Fe
- 2007: Club de Gimnasia y Esgrima La Plata
- 2008/09: Τρινιδάδ και Τομπάγκο
- 2011/12: Al Nassr Football Club
Τίτλοι
Ως
ποδοσφαιριστής
Με
την Atlético Nacional
- Πρωτάθλημα Κολομβίας: 2 (1973, 1976)
Ως προπονητής
Με
την Atlético Nacional
- Copa Libertadores: 1989
Με την América de Cali
- Πρωτάθλημα Κολομβίας: 1992
Με
την Al-Hilal
- Πρωτάθλημα Σαουδικής Αραβίας: 2001/02
Διεθνείς
Με
την Κολομβία
- Copa América: 2001
