Μανουέλ Αμορός

Ο Γάλλος, ισπανικής καταγωγής, δεξιός ακραίος αμυντικός Μανουέλ Αμορός (Manuel Amoros), γεννήθηκε την 1^η Φεβρουαρίου του 1962, στη Νιμ, στη νότια Γαλλία. Έκανε 82 διεθνείς εμφανίσεις για τη Γαλλία και έπαιξε στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 1984 και του 1992, αλλά  και στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1982 και του 1986. Σε συλλογικό επίπεδο, έπαιξε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του για τη Μονακό στη γαλλική πρώτη κατηγορία, ενώ αγωνίστηκε και για τη Μαρσέιγ αλλά και τη Λιόν. Παίζοντας για τη Μαρσέιγ, έχασε πέναλτι στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1991, όταν ο Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου κατέκτησε το τρόπαιο.

Πρωτόπαιξε επαγγελματικά ποδόσφαιρο το 1980 με τη φανέλα της Μονακό. Έπαιξε τον πρώτο αγώνα του στην πρώτη κατηγορία, στις 26 Σεπτεμβρίου του 1980, εκτός έδρας εναντίον της Λαβάλ. Η καθιέρωσή του στη βασική ενδεκάδα των Μονεγάσκων ήταν άμεση και οι εμφανίσεις του μαζί τους τόσο καλές, ώστε το 1982 κλήθηκε και έπαιξε για πρώτη φορά στην εθνική Ανδρών! Έμεινε στο Πριγκηπάτο ως το 1989. Σ’ αυτό το διάστημα πήρε μέρος σε 348 αναμετρήσεις με 42 γκολ. Πανηγύρισε την κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων και ενός Κυπέλλου Γαλλίας και αναδείχθηκε Κορυφαίος Ποδοσφαιριστής της χώρας του για το 1986!

Επόμενος «σταθμός» του ήταν η Μαρσέιγ. Ανήκε για 4 χρόνια στην «ΟΜ», συμμετέχοντας σε 108 ματς με 2 τέρματα και χάρηκε με τη φανέλα της 4 συνεχόμενα πρωταθλήματα [ο τίτλος της περιόδου 1992/93 αφαιρέθηκε αργότερα λόγω παράνομων δραστηριοτήτων του προέδρου της, Μπερνάρ Ταπί (Bernard Tapie)] καθώς και το Τσάμπιονς Λιγκ του 1993, αν κι εκείνος δεν χρησιμοποιήθηκε στον τελικό κόντρα στη Μίλαν. Είχε αγωνιστεί με τους Μαρσεγιέζους στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης του 1991, εναντίον του Ερυθρού Αστέρα, ο οποίος κέρδισε το τρόπαιο στα πέναλτι, με τον ίδιο να χάνει την εκτέλεσή του στη διαδικασία.

Όταν τερματίστηκε η συνεργασία του με τη Μαρσέιγ, εντάχθηκε στη Λιόν. Αγωνίστηκε για δύο σεζόν στους «Γκον» απολαμβάνοντας την εμπιστοσύνη της τεχνικής ηγεσίας τους, συμμετέχοντας σε 66 παιχνίδια τους και πετυχαίνοντας 3 γκολ. Επέστρεψε στη Μαρσέιγ και δώδεκα μήνες αργότερα και  έχοντας καταγράψει άλλες 16 παρουσίες με τα χρώματά της, κρέμασε τα παπούτσια του. Συνολικά, έπαιξε 461 παιχνίδια και σημείωσε 41 γκολ στη Ligue 1.

Έκανε το ντεμπούτο του στην γαλλική εθνική ομάδα, στις 23 Φεβρουαρίου του 1982, σ’ ένα φιλικό με την Ιταλία. Χρίστηκε 82 φορές διεθνής, και πέτυχε ένα γκολ. Συμμετείχε σε δύο Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, αυτό του 1984 το οποίο κατέκτησε και σ’ αυτό του 1992, καθώς και σε ισάριθμα Παγκόσμια Κύπελλα, κατακτώντας την 3^η θέση το 1982 και την 4^η το 1986. 

Στον ημιτελικό του 1982, στη «Νύχτα της Σεβίλλης» , στο 89^ο λεπτό του παιχνιδιού, δικό του σουτ εξοστρακίστηκε από το οριζόντιο δοκάρι των Δυτικογερμανών. Το ματς έληξε 1-1 και 3-3 στην παράταση, με τη Γαλλία να αποκλείεται στη διαδικασία, σ’ έναν από τους Καλύτερους Αγώνες στην Ιστορία του Θεσμού! Ψηφίστηκε ως ο Καλύτερος Δεξιός Αμυντικός αυτής της διοργάνωσης.Είχε αποβληθεί στον εναρκτήριο αγώνα της Γαλλίας, στο Euro του 1984, όταν θεωρήθηκε ότι χτύπησε από πίσω με κεφαλιά τον Δανό Γέσπερ Όλσεν (Jesper Olsen). Τιμωρήθηκε με 3 αγωνιστικές και επανήλθε, αναπληρωματικός στον τελικό.

Σήμερα, έχει αφοσιωθεί στην προπονητική. Στο παρελθόν κοουτσάρισε τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα της Μπενίν και των Νήσων Κομόρος, ενώ διετέλεσε για ένα διάστημα βοηθός προπονητή του Κουβέιτ.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• 1979/80: Association Sportive de  Monaco Football Club B, 17 (3)
• 1980–1989: Association Sportive de Monaco Football Club, 287 (36)
• 1989–1993: Olympique de Marseille, 108 (2)
• 1993–1995: Olympique Lyonnais, 66 (3)
• 1995/96: Olympique de Marseille 16 (0)

Σύνολο καριέρας: 494 (44)

Διεθνής

• 1982–1992: Γαλλία, 82 (1)

Προπονητική καριέρα

• 2010: Νήσοι Κομόρος
• 2012–2014: Μπενίν

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Monaco

• Κύπελλο Γαλλίας: 1984/85
• Πρωτάθλημα Γαλλίας: 2 (1981/82, 1987/88)

Με την Marseille

• Πρωτάθλημα Γαλλίας: 3 (1989/90, 1990/91, 1991/92)
• UEFA Champions League: 1993

Διεθνείς

Με τη Γαλλία

• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 1984
  
• Παγκόσμιο Κύπελλο: 4η θέση το 1982 και 3η θέση το 1986

Προσωπικές Διακρίσεις

• Καλύτερος Νέος Παίκτης Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1982
• Onze d'Argent: 1984
• Παίκτης της Χρονιάς στη Γαλλία: 1986
• Μέλος Καλύτερης Ενδεκάδας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1986
• Μέλος Επίλεκτης Ενδεκάδας της FIFA: 1986

ΠΗΓΗ:balleto.gr