Γιούρι Σάβιτσεφ

Ο Σοβιετικός, ρωσικής καταγωγής μεσοεπιθετικός Γιούρι Σάβιτσεφ (Yuri Nikolayevich Savichev), γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου του 1965, στην Μόσχα. Έχει αγωνιστεί για τη Τορπέντο Μόσχας, τον Ολυμπιακό, τη Σααρμπρίκεν και τη Σεντ Πάουλι. Στην Τορπέντο Μόσχας αγωνίστηκε την περίοδο 1985-1990 και είναι ο 8^ος Σκόρερ στην ιστορία της. Ο Όλεγκ Μπλαχίν (Oleh Blokhin) τον έφερε στον Ολυμπιακό «πακέτο» με δύο ακόμα συμπατριώτες του, τον Όλεγκ Προτάσοφ (Oleh Protasov) και τον Γκενάντι Λιτόφτσενκο (Hennadiy Lytovchenko) και αποτέλεσαν μαζί την περίφημη τριάδα των «Μιγκ». Με τον Ολυμπιακό, σε 2 σεζόν σκόραρε 17 γκολ σε 45 αγώνες. Συμμετείχε με την Εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης στην Ολυμπιάδα της Σεούλ το 1988, κατακτώντας το Χρυσό Μετάλλιο, σημειώνοντας μάλιστα το γκολ της νίκης στον τελικό απέναντι στη Βραζιλία.

Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο σε μικρές τοπικές ομάδες της Μόσχας, όταν τον ανακάλυψαν οι ανιχνευτές ταλέντων της Τορπέντο, στην οποία και εντάχθηκε. Το 1984 προωθήθηκε στην ομάδα των ανδρών πετυχαίνοντας μάλιστα και το παρθενικό του γκολ με τη φανέλα της Τορπέντο (το 1984 έκανε 12 συμμετοχές). Από την επόμενη σεζόν έγινε βασικός στην ομάδα του και τη διετία 1985-1986 είχε 43 συμμετοχές και 10 γκολ στο πρωτάθλημα, ενώ βοήθησε την Τορπέντο να κατακτήσει το κύπελλο Σοβιετικής Ένωσης το 1986. Μάλιστα, εκείνη τη χρονιά μπήκε στη λίστα με τους 33 κορυφαίους ποδοσφαιριστές της σεζόν.

Η συνέχεια ήταν εξίσου καλή: 50 συμμετοχές, 21 γκολ ακόμη (3^ος σκόρερ στο πρωτάθλημα το 1988) και άλλες δύο συμπεριλήψεις στη λίστα με τους 33 κορυφαίους ποδοσφαιριστές της χώρας (1987-1988). Η ανοδική του πορεία συνεχιζόταν και το 1989 συνέχισε στο ίδιο τέμπο: 30 συμμετοχές, 15 γκολ στο πρωτάθλημα και για άλλη μια φορά συμπερίληψη στη λίστα με τους 33 κορυφαίους ποδοσφαιριστές της χώρας. Είναι ο 8^ος  Κορυφαίος Σκόρερ στην ιστορία της Τορπέντο και κατά τη διάρκεια της θητείας του στους «μελανόλευκους», συμπεριελήφθη συνολικά 4 φορές στη λίστα με τους 33 καλύτερους ποδοσφαιριστές της χώρας!

Θα εκμεταλλευτεί κι αυτός την πολιτική αναταραχή στη χώρα του και θα πάρει μεταγραφή για την Ευρώπη. Νόμος Μποσμάν δεν υπήρχε και δεν ήταν εύκολο να επιλέξει κάποιο πρωτάθλημα της αρεσκείας του χωρίς να πιάνει θέση ξένου, αλλά η επιλογή του Ολυμπιακού έναντι της - περιορισμένων δυνατοτήτων - Τορπέντο έμοιαζε πολύ δελεαστική. Πολύ περισσότερο όταν άκουσε πως καθ' οδόν για τον Πειραιά ήταν και ο μεγάλος σταρ της χώρας, ο Όλεγκ Προτάσοφ, ενώ είχε δηλώσει «ενθουσιασμένος στην προοπτική να συνεργαστεί με το μύθο της Σοβιετικής Ένωσης, τον Όλεγκ Μπλαχίν» (τότε προπονητή του Ολυμπιακού).

Ο Σάβιτσεφ έρχεται λοιπόν στη χώρα μας σε μια εποχή που η κόντρα των οπαδών με τον Αργύρη Σαλιαρέλη είχε αρχίσει να κορυφώνεται. Τα «Μιγκ», όπως βάφτισε τους Σοβιετικούς ο αθλητικός Τύπος, κάνουν το ντεμπούτο τους στις 23 Σεπτεμβρίου του 1990 στο “Καραϊσκάκη” στο πλαίσιο της 2^ης αγωνιστικής με αντίπαλο το Λεβαδειακό. Ο Σάβιτσεφ άνοιξε λογαριασμό στο πρωτάθλημα την επόμενη αγωνιστική (30/09/1990) στις Σέρρες, όταν πέτυχε το 2^ο γκολ του Ολυμπιακού στο τελικό 2-2 με το γηπεδούχο Πανσερραϊκό. Ο νεαρός Σάβιτσεφ γρήγορα έγινε το "πουλέν" της εξέδρας: Γκολ στις 07/10/1990 στη Λάρισα στο 1-1 με την τοπική ομάδα, δύο γκολ στο 3-0 επί του ΠΑΣ Γιάννινα στο Καραϊσκάκη (11/11/1990), άλλα δύο γκολ στην "εξάρα" επί της Παναχαϊκής στις 16/12/1990 στο Καραϊσκάκη. Ο Σάβιτσεφ φαινόταν να "κολλάει" καλά στην ομάδα, ο Ολυμπιακός πήγαινε καλά και όλα φάνταζαν ευοίωνα.

Κάπου εκεί όμως είχαμε τα γεγονότα της σεζόν 1990/91. Σε προσωπικό επίπεδο ο Σάβιτσεφ πέρασε μια φάση ντεφορμαρίσματος, που σε συνδυασμό με το φορμάρισμα του βετεράνου Νίκου Αναστόπουλου (που είχε πάρει φόρα και έβαζε γκολ), ο Σάβιτσεφ γρήγορα έχασε τη θέση του βασικού και αναντικατάστατου. Άρχισε να βρίσκει τα πατήματα του προς το τέλος του πρωταθλήματος και στον αγώνα της 19/05/1991 ενάντια στην ΑΕΚ, θα πετύχει το 2^ο γκολ του Ολυμπιακού στο νικηφόρο 3-1. Η σεζόν θα κλείσει με άλλα δύο γκολ του Σάβιτσεφ στις 02/06/1991, στον αγώνα με τον Άρη, τον οποίο ο Ολυμπιακός κέρδισε με 5-1.

Η επόμενη σεζόν ξεκίνησε και πάλι με τον ίδιο καλό τρόπο για τον Σάβιτσεφ: Γκολ στο κύπελλο με τον Ηλυσιακό (21/08/1991), γκολ με τον Πιερικό στο Καραϊσκάκη για το πρωτάθλημα (29/09/1991), άλλα δύο στο 5-2 επί της Παναχαϊκής (03/11/1991), άλλο ένα στο 7-0 επί του Πανσερραϊκού και άλλο ένα στο 3-2 επί του ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη στις 11/01/1992. Τα προβλήματα όμως και πάλι έκαναν την εμφάνιση τους, ο Αργύρης Σαλιαρέλης δεν πλήρωνε, η ψυχολογία του Σάβιτσεφ έπεσε και έμεινε σχεδόν 3,5 μήνες "άσφαιρος". Ξαναβρήκε δίχτυα και μάλιστα εις διπλούν στις 29/04/1992, στον πρώτο ημιτελικό του κυπέλλου με τον Ατρόμητο Περιστερίου και θα πετύχει το τελευταίο του γκολ με τη φανέλα του Ολυμπιακού στις 10/05/1992, όταν πέτυχε το 2^ο τέρμα του Ολυμπιακού στο νικηφόρο 0-2 επί του Πανσερραϊκού. Στο γήπεδο των Σερρών, ο Σάβιτσεφ έμελλε να πετύχει το πρώτο και το τελευταίο του του τέρμα με τη φανέλα του Θρύλου, 2 χρόνια μετά. Στο τέλος πανηγύρισε την κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας με τον Ολυμπιακό, αλλά δεν είχε τη θέληση να παραμείνει στην Ελλάδα με αυτό το καθεστώς πληρωμών και ζήτησε μεταγραφή, κάτι που έγινε και επόμενος σταθμός στην καριέρα του έγινε η Γερμανική Σααρμπρίκεν.

Στη Σααρμπρίκεν έμεινε μόλις δύο σεζόν (1992-1994), πετυχαίνοντας 20 γκολ στις 69 συμμετοχές του. Παρέμεινε επί γερμανικού εδάφους, μετακομίζοντας στο Αμβούργο και τη Ζανκτ Πάουλι, στην οποία μεταπήδησε στα 29 του χρόνια, το καλοκαίρι του 1994. Πήρε μέρος σε 88 αγώνες της, σημείωσε 25 γκολ και το 1999 ως παίκτης της κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.

Στις 14 Οκτωβρίου του 1986, πέρασε το κατώφλι του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, σ’ έναν αγώνα εναντίον της Νορβηγίας, ο οποίος έληξε 0-0 και συμμετείχε στην Ολυμπιάδα της Σεούλ το 1988. Στον τελικό απέναντι στη Βραζιλία των Ρομάριο (Romário de Souza Faria), Μπεμπέτο (José Roberto Gama de Oliveira, “Bebeto”), Κλαούντιο Ταφαρέλ (Cláudio André Mergen Taffarel), έχοντας μπει ως αλλαγή, σημείωσε στο 103^ο λεπτό το γκολ της νίκης (2-1) για τη Σοβιετική Ένωση κερδίζοντας το Χρυσό μετάλλιο μπροστά σε 73,000 θεατές! Το τελευταίο του διεθνές παιχνίδι, ήταν στις 25 Απριλίου του 1990, στην ήττα 0-1 από την Δημοκρατίας της Ιρλανδίας, ενώ συνολικά, χρίστηκε 8 φορές διεθνής. Είναι μέλος στο «Grigory Fedotov Club»,  που είναι τίτλος τιμής για τους Σοβιετικούς ή Ρώσους ποδοσφαιριστές που έχουν σκοράρει πάνω από 100 επίσημα γκολ στην καριέρα τους. Έχει σκοράρει 101 γκολ (2 με την Εθνική Ρωσίας, 7 στα Ευρωπαϊκά κύπελλα, 47 στο Ρωσικό πρωτάθλημα, 8 στο Ρωσικό κύπελλο και 37 με ομάδες του εξωτερικού).

Όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, ασχολήθηκε με την προπονητική. Έχει έναν δίδυμο αδελφό, τον Νικολάι, ο οποίος επίσης ακολούθησε καριέρα επαγγελματία ποδοσφαιριστή, αγωνιζόμενος μόνο στην Τορπέντο Μόσχας. Σήμερα εκτελεί χρέη σκάουτερ για την ομάδα του Αμβούργου.

Είναι μια συλλογή με σημαντικά Ολυμπιακά τέρματα.

Στη θέση Νο 5 είναι το γκολ του Γιούρι Σάβιτσεφ εναντίον της Βραζιλίας στην Ολυμπιάδα της Σεούλ.

 

PALMARES

Περίοδος, Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• 1984: Football Club Football School of Youth Torpedo Moscow
• 1984–1990: Football Club Torpedo Moscow, 135 (47)
• 1990–1992: Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς, 45 (16)
• 1992–1994:  1.Fußball-Club Saarbrücken, 69 (20)
• 1994–2000: Fußball-Club St Pauli von 1910, 88 (26)

Σύνολο καριέρας: 337 (109)

 Διεθνής

• 1988–1990: Σοβιετική Ένωση, 8 (0)

Προπονητική καριέρα

• Niendorfer TSV (βοηθός)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Torpedo Moscow

• Κύπελλο Σοβιετικής Ένωσης: 1986

Με τον Ολυμπιακό

• Κύπελλο Ελλάδος: 1992

Διεθνείς

Με την Σοβιετική Ένωση

• Ολυμπιακοί Αγώνες: Πρώτη Θέση –Χρυσό Μετάλιο το 1988

Προσωπικές Διακρίσεις

• Μέλος της λίστας των 33 Καλύτερων Ποδοσφαιριστών της Χρονιάς για την Σοβιετική Ένωση: 4 (1986, 1987, 1988, 1989)
• Μέλος του «Grigory Fedotov club» με τους πάικτες που έχουν πετύχει πάνω από 100 γκολ στην επαγγελματική τους καριέρα

ΠΗΓΗ: pesetero-blog.blogspot.gr