Ατίλιο Λομπάρντο

Ο Ιταλός δεξιός μεσοεπιθετικός Ατίλιο Λομπάρντο (Attilio Lombardo), γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου του 1966, στη Σάντα Μαρία Λα Φόσα της Καμπανίας. Σε ολόκληρη την καριέρα του, συνήθως αναπτυσσόταν ως μέσος ή και ως επιθετικός δεξιός εξτρέμ, αν και αγωνίστηκε επίσης και ως fullback. Έπαιξε για αρκετές ιταλικές ομάδες, αλλά είναι γνωστός για τις δύο περιόδους του στη Σαμπντόρια. Είναι ένας από τους πέντε παίκτες που έχουν κερδίσει τον τίτλο της Serie A με τρεις διαφορετικές ομάδες: Σαμπντόρια, Γιουβέντους και Λάτσιο! Είχε επίσης ένα μονοετές πέρασμα στη Premier League για λογαριασμό της Κρίσταλ Πάλας. Σε διεθνές επίπεδο, εκπροσώπησε την εθνική ομάδα της Ιταλίας σε 19 περιπτώσεις, παρόλο που ποτέ δεν κλήθηκε για ένα μεγάλο τουρνουά.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, του κόλλησαν τα παρατσούκλια «Popeye» (Ποπάι) λόγω της εμφάνισής του, καθώς και «Η Στρουθοκάμηλος», λόγω της διάπλασης, του ρυθμού, της αντοχής και της δουλειάς του μέσα στο γήπεδο. Αν και δεν ήταν προικισμένος με ιδιαίτερα αξιοσημείωτη τεχνική ικανότητα, είχε καλή ντρίμπλα σε κίνηση, που τη συνδύαζε με τη ταχύτητα και χρησιμοποιούσε συχνά την επιτάχυνση και την ευκινησία του για να νικήσει τους αντιπάλους σε ένας-με-έναν καταστάσεις! Ένας ευέλικτος ποδοσφαιριστής, ήταν επίσης γνωστός για την ακριβή μεταβίβασή του ως εξτρέμ, καθώς και τα δυνατά σουτ του προς την εστία.

Πραγματοποίησε το επαγγελματικό του ντεμπούτο το 1983 με τη φανέλα της Περγκοκρέμα στην 4η ιταλική κατηγορία. Δύο χρόνια αργότερα, έχοντας ήδη εντυπωσιάσει, μετεγγράφηκε στην Κρεμονέζε. Ανήκε στους «ερυθρογκρί» για 4 σεζόν, συμμετέχοντας σε 141 παιχνίδια τους και σημειώνοντας 17 γκολ. Οι άνθρωποι της Σαμπντόρια αποφάσισαν να του εμπιστευθούν μία θέση στο ρόστερ της ομάδας.

Καθιερώθηκε γρήγορα στο βασικό σχήμα της «Σαμπ», από το οποίο λίγες φορές έλειψε στα έξι χρόνια που ήταν κάτοικος στο «Λουίτζι Φεράρις». Συμμετείχε σε 201 ματς πετυχαίνοντας 41 τέρματα. Πανηγύρισε με τους Γενοβέζους την κατάκτηση του πρώτου και μοναδικού μέχρι σήμερα πρωταθλήματος στην ιστορία του συλλόγου το 1991, ενός Κυπέλλου, ενός ιταλικού Σούπερ Καπ και του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1990. Συνέβαλε αποφασιστικά ώστε να φθάσουν στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1989 και σε εκείνον του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1992, που σε αμφότερες της περιπτώσεις, η ομάδα του ηττήθηκε από τη Μπαρτσελόνα!

Επόμενος «σταθμός» του ήταν η Γιουβέντους, στη δύναμη της οποίας έμεινε δύο περιόδους περνώντας όμως αρκετό διάστημα στην εξέδρα λόγω τραυματισμού. Συμμετείχε σε 35 αγώνες, με 2 γκολ και χάρηκε με τους «μπιανκονέρι» ένα πρωτάθλημα, ένα ιταλικό Σούπερ Καπ, καθώς επίσης το Τσάμπιονς Λιγκ, το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και το Διηπειρωτικό Κύπελλο, όλα το 1996!

Στη συνέχεια, ξενιτεύτηκε υπογράφοντας στη νεοφώτιστη τότε στην αγγλική Πρέμιερ Λιγκ, Κρίσταλ Πάλας. Πάλι όμως οι τραυματισμοί δεν έλεγαν να τον αφήσουν σε ησυχία. Στα 49 συνολικά παιχνίδια που χρησιμοποιήθηκε στον ενάμιση χρόνο που έπαιξε στους «Αετούς», έδωσε τον καλύτερο εαυτό του, με αποτέλεσμα να κερδίσει την παντοτινή αγάπη των φίλων των Λονδρέζων, οι οποίοι μάλιστα τον συμπεριέλαβαν στην καλύτερη ενδεκάδα της ομάδας όλων των εποχών που κατάρτισαν το 2005, στο πλαίσιο των εορτασμών για τη συμπλήρωση 100 ετών από την ίδρυση του συλλόγου!

Επαναπατρίστηκε για λογαριασμό της Λάτσιο, την οποία βοήθησε να κερδίσει το Κύπελλο Κυπελλούχων και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ του 1999 και την επόμενη περίοδο, το πρωτάθλημα, το Κύπελλο και το ιταλικό Σούπερ Καπ. Είναι ένας από τους 5 παίκτες που έχουν κερδίσει τον τίτλο της Serie A με 3 διαφορετικές ομάδες. Οι άλλοι 4 που έχουν καταφέρει το ίδιο κατόρθωμα είναι ο Τζιοβάνι Φεράρι (Giovanni Ferrari), ο Πιέτρο Φάνα (Pietro Fanna), ο Σέρτζιο Γκόρι (Sergio Gori) και ο Άλντο Σερένα (Aldo Serena). Τον Ιανουάριο του 2001 επέστρεψε στη Σαμπντόρια, και κρέμασε ως παίκτης της τα παπούτσια του το καλοκαίρι του 2002.

Χρίσθηκε 19 φορές διεθνής, από το 1990 έως το 1997 και σημείωσε 3 γκολ. Ικανότατος παίκτης, «όργωνε» την πλευρά του σε κάθε παιχνίδι, και με το πείσμα, την αγωνιστικότητα και την καλή τεχνική του δημιουργούσε συνεχώς «πονοκεφάλους» στην αντίπαλη άμυνα! Κατά τη διάρκεια της πλούσιας καριέρας του πάντως, υπέφερε αρκετές φορές από τραυματισμούς με αποτέλεσμα να μην μπορεί πάντοτε να προσφέρει όλα όσα θα ήθελε αλλά και να μην μονιμοποιηθεί στο βασικό σχήμα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της πατρίδας του.

Όταν εγκατέλειψε την ενεργό δράση, αφοσιώθηκε στην προπονητική. Στο παρελθόν εργάστηκε ως σκάουτερ και βοηθός προπονητή στη Μάντσεστερ Σίτι, κοουτσάροντας και τη β' ομάδα της και ως πρώτος προπονητής στις Κρίσταλ Πάλας, Κιασό (Ελβετίας), Καστελνουόβο, Λενιάνο, Σπέτσια, στα τμήματα υποδομής της Σαμπντόρια και ως βοηθός του συμπατριώτη του τεχνικού της Σάλκε, Ρομπέρτο Ντι Ματέο (Roberto Di Matteo).

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• 1983–1985: Unione Sportiva Pergolettese 1932, 38 (9)
• 1985–1989: Unione Sportiva Cremonese, 141 (17)
• 1989–1995: Unione Calcio Sampdoria, 201 (34)
• 1995–1997: Juventus Football Club, 35 (2)
• 1997–1999: Crystal Palace Football Club, 43 (8)
• 1999–2001: Società Sportiva Lazio, 33 (2)
• 2001/02: Unione Calcio Sampdoria, 34 (4)

Σύνολο καριέρας: 525 (76)

Διεθνής

• 1990–1997: Ιταλία, 19 (3)

 Προπονητική καριέρα

• 1998: Crystal Palace Football Club
• 2002–2006: Unione Calcio Sampdoria Reserves
• 2006/07: Football Club Chiasso
• 2008: Unione Sportiva Castelnuovo Garfagnana
• 2008/09: Associazione Calcio Legnano
• 2009: Spezia Calcio
• 2010–2012: Manchester City Football Club (βοηθός)
• 2012/13: Manchester City Football Club Reserves
• 2013/14: Galatasaray Spor Kulübü (βοηθός)
• 2014/15: Fußballclub Gelsenkirchen-Schalke 04 (βοηθός)

 Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

 Με την Sampdoria

• Πρωτάθλημα Ιταλίας: 1990/91
• Κύπελλο Ιταλίας: 2 1988/89, 1993/94) και φιναλίστ 1990/91
• Σούπερ Καπ Ιταλίας: 1991 και φιναλίστ 3 (1988, 1989, 1994)
• UEFA Champions League: φιναλίστ 1991/92
• Κύπελλο Κυπελλούχων: 1989/90 και φιναλίστ 1988/89

 Με την Juventus

• Πρωτάθλημα Ιταλίας:  1996/97 και επιλαχών 1995/96
• Σούπερ Καπ Ιταλίας: 1995
• UEFA Champions League: 1995/96 και φιναλίστ 1996/97
• UEFA Super Cup: 1996
• Διηπειρωτικό Κύπελλο: 1996

Με την Lazio

• Πρωτάθλημα Ιταλίας: 1999–2000
• Κύπελλο Ιταλίας: 1999–2000
• Σούπερ Καπ Ιταλίας: 2000
• UEFA Super Cup: 1999

Προσωπικές Διακρίσεις

• Πρώτος Σκόρερ Κυπέλλου Ιταλίας: 1993/94