Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

Μπέρτι Φογκτς

Ο (Δυτικο)-Γερμανός δεξιός ακραίος αμυντικός και αργότερα προπονητής Μπέρτι Φογκτς (Hans-Hubert "Berti" Vogts), γεννήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου του 1946, στο Μπούτγκεν της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, κοντά στο Ντίσελντορφ. Σε συλλογικό επίπεδο, έπαιξε για τη Γκλάντμπαχ στην Μπουντεσλίγκα ολόκληρη την επαγγελματική του σταδιοδρομία και κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο με τη Δυτική Γερμανία στο 1974. Αργότερα, ως προπονητής, οδήγησε την εθνική γερμανική ομάδα, κατακτώντας το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1996, τη Σκωτία, τη Νιγηρία και το Αζερμπαϊτζάν. Αν και θεωρήθηκε σκληρός ποδοσφαιριστής, δεν υπήρξε σε καμία περίπτωση αντιαθλητικός, ενώ ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους φιλάθλους, οι οποίοι του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι «Der Terrier» (το τεριέ) για το αγωνιστικό του πνεύμα.


Πραγματοποίησε τα πρώτα του βήματα στον χώρο του ποδοσφαίρου με τα χρώματα του συλλόγου της γενέτειράς του, της VfR Μπούτγκεν. Το 1965 τον απέκτησε η Μπορούσια του Μενχενγκλάντμπαχ, στο βασικό σχήμα της οποίας καθιερώθηκε αμέσως. Στα 14 χρόνια που έπαιξε ποδόσφαιρο ως επαγγελματίας δεν φόρεσε άλλη φανέλα, πέρα από των «πουλαριών»! Κατέγραψε μαζί τους 526 συμμετοχές (419 στη Μπουντεσλίγκα με 32 γκολ και 64 στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις με 8 γκολ), με 42 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις μέχρι το 1979, όταν και κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.


Στο ίδιο διάστημα, το οποίο θεωρείται ως το καλύτερο στην ιστορία της Γκλάντμπαχ, πανηγύρισε 5 πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Δυτικής Γερμανίας, καθώς και δύο Κύπελλα UEFA (1975, 1979). Το 1971, η Γκλάντμπαχ είναι η πρώτη γερμανική ομάδα που κέρδισε για δεύτερη συνεχόμενη φορά το πρωτάθλημα. Συμμετείχε επίσης μαζί τους στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών της περιόδου 1976/77, όμως η αντίπαλος τους, Λίβερπουλ, ήταν αυτή που κέρδισε το τρόπαιο (1-3). Αναδείχθηκε 2 φορές καλύτερος Δυτικογερμανός παίκτης (1971, 1979).


Υπήρξε πολυτιμότατο στέλεχος της εθνικής ομάδας της Δυτικής Γερμανίας για 11 χρόνια, κάνοντας το ντεμπούτο του στην ήττα με 0-1 για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος από τη Γιουγκοσλαβία, στις 3 Μαΐου του 1967 στο Βελιγράδι. Έως το 1978, κατέγραψε 96 συμμετοχές, (αντικαταστάθηκε μόνο 3 φορές), στις 20 απ’ αυτές αρχηγός της και σημείωσε ένα γκολ (στη νίκη με 8-0 επί της Μάλτας στις 28 Φεβρουαρίου του 1976). Είναι ένας από του Γερμανούς με τις περισσότερες διεθνείς συμμετοχές. Συμμετείχε μαζί της στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1970, βασικός σε όλους τους αγώνες, κατακτώντας την 3η θέση, του 1974 όπου ανακηρύχθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής και του 1978. Επίσης στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 1972, κατακτώντας τον τίτλο και ήταν φιναλίστ σ’ αυτό του 1976.


Στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974, ήταν ο παίκτης που, μαζί με τον Ούλι Χένες (Uli Hoeness), έκανε το πέναλτι στον Γιόχαν Κρόιφ (Johann Cruyff) στο 75 δευτερόλεπτο (!!!) του αγώνα, που μετέτρεψε σε γκολ ο Γιόχαν Νέεσκενς (Johann Neeskens), ενώ στο Μουντιάλ του 1978, στον αγώνα Αυστρίας-Δυτικής Γερμανίας της δεύτερης φάσης, σημείωσε με αυτογκόλ το πρώτο, της προσωρινής ισοφάρισης σε 1-1, από τα 3 των Αυστριακών, που κέρδισαν την Γερμανία ύστερα από 47 χρόνια, σε αυτό που έμεινε στην ιστορία ως η «Μάχη της Κόρδοβα». Αυτός ο αγώνας, στις 21 Ιουνίου, ήταν και ο τελευταίος της διεθνούς του καριέρας.


Όταν εγκατέλειψε την ενεργό δράση, αφοσιώθηκε στην προπονητική. Στο παρελθόν κοουτσάρισε τη εθνική ομάδα της Γερμανίας, διαδεχόμενος τον Φραντς Μπεκενμπάουερ (Franz Beckenbauer) μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Ο «Κάιζερ» τότε είχε πει ότι, η επανενωμένη Γερμανία «πιθανώς να είναι ανίκητη για χρόνια», μια δήλωση η οποία κατέληξε να είναι ένα βάρος για τον Φογκτς κατά τα επόμενα χρόνια. Ήταν ο προπονητής της σε 102 παιχνίδια, με απολογισμό 66 νίκες, 24 ισοπαλίες και 12 ήττες).


Έχει περισσότερες νίκες από τον Χέλμουτ Σεν (Helmut Schön) ως προπονητής της εθνικής, αλλά και κάθισε σε περισσότερα παιχνίδια στον πάγκο και είναι από τους καλύτερους από πλευράς βαθμολογίας, πίσω μόνο από τον Γιόακιμ Λεβ (Joachim Löw).Την έστεψε πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1996, ενώ την καθοδήγησε στο Euro του 1992 και στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1994 και του 1998. Παραιτήθηκε από προπονητής της, τον Σεπτέμβριο του 1998. Οδήγησε επίσης τη Μπάγερ του Λεβερκούζεν, το Κουβέιτ, τη Σκωτία (ο πρώτος μη-Σκωτσέζος προπονητής της), τη Νιγηρία και το Αζερμπαϊτζάν από το 2008 έως το 2014.


PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

  • 1954–1965: VfR Büttgen

Επαγγελματική καριέρα

  • 1965–1979: Borussia VfL 1900 Mönchengladbach e.V., 419 (32)

Διεθνής

  • 1967–1978: Δυτική Γερμανία, 96 (1)

Προπονητική καριέρα

  • 1979–1990: Δυτική Γερμανία U-21
  • 1986–1990: Δυτική Γερμανία (βοηθός)
  • 1990–1998: Γερμανία
  • 2000/01: Bayer 04 Leverkusen Fußball GmbH
  • 2001/02: Κουβέιτ
  • 2002–2004: Σκωτία
  • 2007/08: Νιγηρία
  • 2008–2014: Αζερμπαϊτζάν

Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

Με την Borussia Mönchengladbach
  • Πρωτάθλημα Δυτικής Γερμανίας: 5 (1969/70, 1970/71, 1974/75, 1975/76, 1976/77)
  • Κύπελλο Γερμανίας: 1972/73
  • Κύπελλο UEFA: 2 (1974/75, 1978/79)

Διεθνείς

Με την Δυτική Γερμανία
  • Παγκόσμιο Κύπελλο: 1974 και 3η θέση το 1970
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 1972 και φιναλίστ το 1976

Ως προπονητής

Με την Γερμανία
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 1996

Προσωπικές Διακρίσεις

Ως ποδοσφαιριστής

  • Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς στη Γερμανία: 2 (1971, 1979)
  • Μέλος Καλύτερης Ενδεκάδας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 2 (1974, 1978)

Ως προπονητής

  • Καλύτερος Προπονητής του Κόσμου από το περιοδικό «World Soccer»: 1996



ΠΗΓΗ: balleto.gr