Βλογημένος: Νάιτζελ Γουίντερμπερν

Ο Άγγλος αριστερός ακραίος αμυντικός Νάιτζελ Γουίντερμπερν (Nigel Winterburn), γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου του 1963, στο Άρλει της κεντρικής Αγγλίας. Έχοντας ξεκινήσει από τη Μπέρμιγχαμ το 1981 και ουσιαστικά από τη Γουίμπλετον, το 1983, από την οποία και αναδείχθηκε, ήταν η Άρσεναλ από το 1987 και για ολόκληρη τη δεκαετία του 1990, αυτή στην οποία έκανε τη μεγάλη καριέρα, της οποίας υπήρξε ένα από τα βασικά στελέχη. Ήταν ο ένας της «Αγίας Τετράδας» της άμυνας των «κανονιέρηδων», όπου μαζί με τον Λι Ντίξον (Lee Dixon), τον Τόνι Άνταμς (Tony Adams), τον Στιβ Μπουλντ (Steve Bould), αλλά και τον Μάρτιν Κίουον (Martin Kewon) αργότερα, συνθέτοντας μια απ’ τις καλύτερες αμυντικές γραμμές του αγγλικού και ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου γενικότερα.

Ξεκίνησε την καριέρα του με την Μπέρμιγχαμ, αλλά δεν έπαιξε ποτέ για την πρώτη ομάδα, αν και κέρδισε συμμετοχές για την εθνική Νέων της Αγγλίας. Μεταγράφηκε στην Όξφορντ Γιουνάιτεντ, αλλά πάλι δεν έπαιξε ποτέ για την πρώτη ομάδα τους και στη συνέχεια, το 1983, υπέγραψε με ελεύθερη μεταγραφή στην Γουίμπλεντον. Κέρδισαν την άνοδο το 1986 και έφτασαν μέχρι τα προημιτελικά του Κυπέλλου, όπου αποκλείστηκαν από την Τότεναμ. Ανακηρύχθηκε Παίκτης της Χρονιάς και στις 4 περιόδους που έπαιξε για τον σύλλογο. Το καλοκαίρι του 1987, ο Τζορτζ Γκρέιαμ (George Graham) αναζητούσε αντικαταστάτη του Κένι Σάνσομ (Kenny Sansom) και αποκτήθηκε από την Άρσεναλ για 350.000 λίρες.

Αν και σε μεγάλο βαθμό αριστεροπόδαρος, ξεκίνησε στην Άρσεναλ ως δεξιός μπακ. Ο Σάνσομ άφησε την Άρσεναλ για την Νιούκαστλ τον Δεκέμβριο του 1988 και ο Γουίντερμπερν κατέλαβε την θέση του αριστερού μπακ για περισσότερο από μια δεκαετία. Ο ίδιος και οι συνάδελφοί του Λη Ντίξον, Τόνι Άνταμς, Ντέιβιντ Ο’Λίρι και από το 1989 ο Στιβ Μπουλντ συνέθεσαν μια από τις πιο επιτυχημένες αμυντικές γραμμές στο αγγλικό και ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Τον Μάιο του 1989, στο Άνφιλντ, η Άρσεναλ κατάφερε να νικήσει την Λίβερπουλ με 2-1 με το περίφημο γκολ του Μάικλ Τόμας (Michael Thomas) στα τελευταία λεπτά, στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν και να κατακτήσει το πρώτο της πρωτάθλημα από το double του 1971.

Κέρδισε το πρωτάθλημα του 1990/91 με μόνο μια ήττα. Δύο χρόνια αργότερα, ήταν στην ομάδα της Άρσεναλ η οποία κέρδισε δύο τελικούς και έτσι ολοκλήρωσε την εγχώρια συλλογή του σε μετάλλια, νικώντας 2-1 την Σέφιλντ Γουένσντεϊ και στον τελικό του Λιγκ Καπ αλλά και στον τελικό του Κυπέλλου, τον τελευταίο σε επαναληπτικό. Το 1994, η Άρσεναλ νίκησε την Πάρμα 1-0, κατακτώντας το Ευρωπαϊκό Κύπελλο Κυπελλούχων, την πρώτη ευρωπαϊκή επιτυχία του συλλόγου. Το επόμενο έτος, έφτασαν πάλι στον τελικό, αλλά ηττήθηκαν 2-1 από την Ρεάλ Σαραγόσα.

Ο Αρσέν Βενγκέρ έφτασε στην Άρσεναλ στο τέλος του 1996 και κέρδισε το «double» της περιόδου 1997/98. Το 1999-2000, απέτυχε να προχωρήσει πέρα απ’ τη φάση των ομίλων του Champions League, αλλά σιγά-σιγά άρχισε να εκτοπίζεται από τον βραζιλιάνο Σιλβίνιο (Sylvio Mendes Campos Júnior, “Sylvinho”) και αυτός με την σειρά του από τον νεαρό Άσλεϊ Κόουλ (Ashley Cole), εντός των επόμενων 12 μηνών.

Εντάχθηκε στην Γουέστ Χαμ τον Ιούνιο του 2000 έναντι αμοιβής 250.000 λιρών, μετά από 429 εμφανίσεις πρωταθλήματος και 8 γκολ για την Άρσεναλ. Έπαιξε 94 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις για τα «Σφυριά», σκοράροντας ένα γκολ. Το τελευταίο του παιχνίδι το έπαιξε στις 2 Φεβρουαρίου του 2003 εναντίον της Λίβερπουλ.

Έκανε ντεμπούτο για την εθνική Αγγλίας στις 15 Νοεμβρίου του 1989 κατά της Ιταλίας. Έκανε την δεύτερη και τελευταία εμφάνισή του για την εθνική ομάδα σχεδόν τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 19 Ιουνίου του 1993, στην Γερμανία. Έχοντας ως επιλογή τον Στιούαρτ Πιρς (Stuart Pearce), οποιοσδήποτε άλλος ήταν καταδικασμένος να είναι η αλλαγή του, κάτι που δεν συνέβη ποτέ στην διεθνή καριέρα του Πιρς!

Στις 14 Ιουλίου του 2008, εντάχθηκε στο προπονητικό επιτελείο του Πολ Ίνς (Paul Ince) στην Μπλάκμπερν απ’ όπου απολύθηκαν τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.