Φρανκ Μακλίντοκ

Ο Σκωτσέζος κεντρικός αμυντικός ή και κεντρικός μέσος Φρανκ Μακλίντοκ (Francis "Frank" McLintock), γεννήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου του 1939, στην Γλασκόβη. Ξεκίνησε την καριέρα του υπογράφοντας επαγγελματικό συμβόλαιο με τη Λέστερ, τον Δεκέμβριο του 1956. Έπαιξε σε δύο άτυχους τελικούς Κυπέλλου πριν παραχωρηθεί στην Άρσεναλ τον Οκτώβριο του 1964. Είχε ένα κακό ξεκίνημα, χάνοντας σε 2 τελικούς  Λιγκ Καπ, αλλά βρήκε την επιτυχία μετά την μετάθεσή του από τη μεσαία γραμμή στο κέντρο της άμυνας  το 1969. Διορίστηκε αρχηγός της, οδηγώντας την ομάδα στο πρώτο ευρωπαϊκό της τρόπαιο, το Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων του 1970, αλλά και στο double της περιόδου 1970/71. Παραχωρήθηκε στη Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, τον Ιούνιο του 1973 και βοήθησε την ομάδα να τερματίσει 2^η (τη καλύτερη θέση στην ιστορία της) το  1975/76 πριν αποχωρήσει από την ενεργό δράση τον Μάιο του 1977. Σκόραρε συνολικά 66 γκολ σε 766 αγώνες πρωταθλήματος και Κύπελλο σε μια 20-ετή επαγγελματική σταδιοδρομία, κερδίζοντας παράλληλα 9 διεθνείς συμμετοχές για τη Σκωτία σε 8 χρόνια διεθνούς καριέρας. Αργότερα εργάστηκε σαν προπονητής με σημαντικότερη θητεία στη Μπρέντφορντ την οποία οδήγησε στον τελικό του League Trophy του 1985. Εργάστηκε επίσης ως αθλητικός παράγοντας και το ως αυθεντία για τα ποδοσφαιρικά δρώμενα στη μετέπειτα ζωή του.

Μεγαλωμένος μέσα στη φτώχεια, από Καθολική οικογένεια, μισούσε τον σεχταρισμό στη Γλασκόβη. Ξεκίνησε τη ημιεπαγγελματική του καριέρα στην ηλικία των 15 ετών με την Σόουφιλντ, στο πρωτάθλημα Νέων της Σκωτίας. Σύντομα άρχισε να προσελκύει το ενδιαφέρον από συλλόγους της Σκωτίας και της Αγγλίας. Υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο με την αγγλική Λέστερ τον Δεκέμβριο του 1956, στα 17 του χρόνια. Εμφανώς αδύνατος, πιέστηκε να δυναμώσει και δεν πήρε συμμετοχές στην πρώτη ομάδα την πρώτη περίοδο εκεί. Έκανε ντεμπούτο την 8η αγωνιστική της περιόδου 1959/60, σε μια ισοπαλία (3-3) εκτός έδρας με την Μπλάκπουλ. Κέρδισε 2 βραβεία MVP, αλλά ένας τραυματισμός τον κράτησε εκτός δράσης μέχρι τον Φεβρουάριο, όπου και σημείωσε το πρώτο του γκολ με τις "αλεπούδες" σε μια νίκη 3-1 επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Οι καλές εμφανίσεις συνεχίστηκαν και το 1961 απορρίφθηκαν 2 προσφορές για μεταγραφή του στην Λίβερπουλ του Μπιλ Σάνκλι (Bill Shankly) και στην Λίντς του Ντον Ρέβι (Don Revie). Έπαιξε μαζί της σε δύο τελικούς Λιγκ Καπ στους οποίους ηττήθηκε και τον Οκτώβριο του 1964, μη ικανοποιημένος από τις φιλοδοξίες της Λέστερ, ζήτησε και πήρε μεταγραφή στην Άρσεναλ για 80.000 λίρες, τότε ρεκόρ συλλόγου. Είχε ένα κακό ξεκίνημα με τους «κανονιέρηδες», με την Άρσεναλ να τερματίζει στην μέση της βαθμολογίας έως και την περίοδο 1966/67, μη καταφέρνοντας και ο ίδιος να έχει σταθερή απόδοση, μιας και οι προπονητές του δεν μπορούσαν να αποσαφηνίσουν ακριβώς τη θέση που αγωνιζόταν. Όταν ανέλαβε ο Ντον Χάου (Don Howe) τα πράγματα ξεκαθάρισαν, όταν ξεκίνησε να αγωνίζεται ως αμυντικός μέσος. Το 1968 έφτασαν στον τελικό του Λιγκ Καπ όπου ηττήθηκαν από την Λιντς και το καλοκαίρι ανακηρύχτηκε Παίκτης της Χρονιάς για τη Άρσεναλ.

Υπέγραψε νέο 4ετές συμβόλαιο και διορίστηκε αρχηγός της ομάδας. Την οδήγησε στο πρώτο της ευρωπαϊκό τρόπαιο, το Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων, ο πρόγονος του Κυπέλλου UEFA, το 1970. Έχασαν ένα ακόμα τελικό Λιγκ Καπ από την Σουίντον. Την επόμενη σεζόν, 1970/71, ήταν ο αρχηγός της στο ιστορικό double του συλλόγου, καθώς κατέκτησε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Την περίοδο 1971/72 τερμάτισαν στην 5η θέση και ηττήθηκαν στον τελικό του Κυπέλλου από την Λιντς. Ήλθε σε προστριβή με τον προπονητή του και μεταγράφηκε στην Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, τον Ιούνιο του 1973, για 25.000 λίρες και βοήθησε την ομάδα να τερματίσει δεύτερη στην κούρσα του πρωταθλήματος του 1975/76, την καλύτερη του συλλόγου στην ιστορία του, πριν αναγγείλει την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, τον Μάιο του 1977. Σκόραρε συνολικά 66 γκολ σε 766 παιχνίδια πρωταθλήματος και κυπέλλου σε μια 20ετή επαγγελματική σταδιοδρομία.

Έκανε το ντεμπούτο του για τη Σκωτία σε μια ήττα 4-3 στη Νορβηγία, στις 4 Ιουνίου του 1963, όταν αντικατέστησε τον Ντέιβ Μακάι (Dave Mackay) στο 78ο λεπτό. Στην τρίτη του εμφάνισή για τη Σκωτία, εναντίον της Ισπανίας στις 13 Ιουνίου του ίδιου έτους, σκόραρε το πρώτο διεθνές γκολ του, στην νίκη με 6-2. Ωστόσο, σπάνια πήρε συμμετοχές στην εθνική, καθώς προτιμούνταν ο Μακάι, ο Πατ Κρέραρντ (Pat Crerand), ο Τζον Κρεγκ (John Greig) ή ο Μπίλι Μπρέμνερ (Billy Bremner). Συμμετείχε συνολικά σε 9 αγώνες των «χαϊλάντερς», σημειώνοντας ένα γκολ, σε μια διεθνή καριέρα 8 ετών.

Όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, ανέλαβε προπονητής στην Λέστερ από τον Ιούνιο του 1977 έως τον Απρίλιο του 1978, όταν και παραιτήθηκε, με τον σύλλογο να είναι ουσιαστικά υποβιβασμένος. Μετά από μια περίοδο στην QPR, επέστρεψε ως πρώτος προπονητής στην Μπρέντφορντ, τον Φεβρουάριο του 1984. Οδήγησε τις «μέλισσες» στον τελικό του League Trophy του 1985, πριν παραιτηθεί τον Ιανουάριο του 1987. Αργότερα εργάστηκε ως βοηθός προπονητή στη Μίλγουολ. Είναι μέλος και του αγγλικού αλλά και του σκοτσέζικου Hall of Fame και συμμετέχει σε τηλεοπτικές εκπομπές του BBC Radio και του Sky Sports, ως αυθεντία του ποδοσφαίρου. Το 1963, στο Λέστερ, παντρεύτηκε την Μπάρμπαρα Γουόρνερ και απέκτησε 4 γιους.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• 1955/56: Shawfield Footbal Club

Επαγγελματική καριέρα

• 1956–1964: Leicester City Footbal Club, 168 (25)
• 1964–1973: Arsenal Footbal Club, 314 (26)
• 1973–1977: Queens Park Rangers Footbal Club, 127 (5)

Σύνολο καριέρας: 609 (56)

Διεθνής

• 1962: Εθνική Ελπίδων Σκωτίας, 1 (0)
• 1963–1971: Σκωτία, 9 (1)

Προπονητική καριέρα

• 1977/78: Leicester City Footbal Club
• 1984–1987: Brentford Footbal Club

Τίτλοι

Με την Arsenal

• Διεθνές Κύπελλο Εκθέσεων UEFA: 1970
• Πρωτάθλημα Αγγλίας: 1970–71
• Κύπελλο Αγγλίας: 1971

Προσωπικές Διακρίσεις

• Παίκτης της Χρονιάς για την Άρσεναλ: 1967
• Ποδοσφαιριστής του Έτους από τους Επαγγελματίες Δημοσιογράφους Αγγλίας: 1971
• Μέλος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας: 1971
• Είσοδος στο Αγγλικό Football Hall of Fame: 2009
• Είσοδος στο Σκοτσέζικο Football Hall of Fame: 2011