Νίκος Νιόπλιας

Ο Έλληνας οργανωτικός μέσος Νίκος Νιόπλιας, γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου του 1965, στη Γαλατινή της Κοζάνης. Η καριέρα του ξεκίνησε με τον ΟΦΗ το 1983, κερδίζοντας το ελληνικό κύπελλο το 1987, ενώ παρέμεινε στον σύλλογο για μια δεκαετία πριν μεταγραφεί στο Παναθηναϊκό. Στην πρώτη του σεζόν στους «πράσινους» κατέκτησε το Κύπελλο και το 1994/95 το νταμπλ. Διατήρησε τον τίτλο και την επόμενη σεζόν και ήταν μέλος της ομάδας που έφτασε στα ημιτελικά του UEFA Champions League του 1995. Το 1996 επέστρεψε στην ΟΦΗ και παρέμεινε μέχρι το 2002, όταν και μετακόμισε στην Χαλκηδόνα. Αγωνίστηκε  μέχρι το καλοκαίρι του 2004, όταν έκλεισε την καριέρα του, αφού έκανε συνολικά 509 εμφανίσεις στην κορυφαία ελληνική κατηγορία. Έπαιξε για τις μικρές εθνικές της Ελλάδας, φτάνοντας  στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος U-21 του 1988. Ήταν μέλος της ομάδας που συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994, παίζοντας και στους 3 αγώνες. Συνολικά, έκανε 44 συμμετοχές και σημείωσε 1 γκολ για την Ελλάδα. Είναι ένας από τους πιο ποιοτικούς Έλληνες ποδοσφαιριστές της γενιάς του και από τους πλέον ελπιδοφόρους νέους προπονητές της χώρας μας. 

Ξεκίνησε την καριέρα του από την τοπική ομάδα το 1981 και την αμέσως επόμενη χρονιά μεταγράφηκε στον ΟΦΗ. Η απόδοση του στην κρητική ομάδα δεν άργησε να τον καθιερώσει, αρχικά ως έναν από τους πλέον ταλαντούχους Έλληνες ποδοσφαιριστές και στη συνέχεια ως βασικό στέλεχος της Εθνικής ομάδας. Αγωνιζόμενος στον ΟΦΗ, κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το 1987, αγωνίστηκε σε έναν ακόμη τελικό το 1990, ενώ τερμάτισε στη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα το 1986. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την μεγάλη αγάπη του κόσμου στο Ηράκλειο, τον κατέστησαν, όχι άδικα, ως έναν από τους πιο σημαντικούς ποδοσφαιριστές στην ιστορία της ομάδας.

Το 1993 ήρθε η ώρα να κάνει το μεγάλο βήμα, με την μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό. Εκεί συνέχισε τις πολύ καλές εμφανίσεις που τον έφεραν στην Παιανία, ενώ υπήρξε στέλεχος της ομάδας που καταξιώθηκε απόλυτα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Με τη φανέλα του «τριφυλλιού» κέρδισε δύο πρωταθλήματα (1995,1996) και δύο Κύπελλα Ελλάδας (1994,1995), ενώ αγωνίστηκε και στο Champions League.

Το 1996 ήρθε η ώρα της επιστροφής του στην ομάδα που λάτρεψε και λατρεύτηκε, με τον ΟΦΗ να ανοίγει και πάλι την «αγκαλιά» του για να τον υποδεχθεί. Εκεί αγωνίστηκε για έξι χρόνια ακόμα, πάντα ως αρχηγός, πριν πάρει μεταγραφή το 2002 για τη Χαλκηδόνα. Με τη φανέλα της αθηναϊκής ομάδας, πραγματοποίησε και πάλι εξαιρετικές εμφανίσεις, πριν κλείσει εκεί την πλούσια καριέρα του το 2004. Είχε συνολικά 509 συμμετοχές στην Α' Εθνική, επίδοση η οποία τον φέρνει στη 2η θέση της σχετικής λίστας, πετυχαίνοντας 70 τέρματα.

 Υπήρξε βασικό μέλος των εθνικών ομάδων των Ελπίδων και ήταν μάλιστα βασικό στέλεχος της ομάδας που το 1988 αγωνίστηκε στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Ελπίδων, εναντίον της Γαλλίας, αλλά και των Νέων, με τις οποίες αγωνίστηκε στις τελικές φάσεις των αντίστοιχων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων. Με την εθνική Ανδρών αγωνίστηκε για πρώτη φορά στις 17 Φεβρουαρίου του 1988, στον φιλικό εντός έδρας αγώνα εναντίον της Βόρειας Ιρλανδίας (3-2), όταν υπό τις οδηγίες του Μίλτου Παπαποστόλου πέρασε ως αλλαγή στη θέση του Σάββα Κωφίδη και έως το 1995 αποτελούσε ένα από τα βασικά στελέχη της. Σε 44 συνολικά αγώνες σημείωσε 1 γκολ. Συνέβαλε στη μεγάλη πρόκριση στο Μουντιάλ του 1994, όπου και συμμετείχε στην τελική φάση της διοργάνωσης στα γήπεδα των ΗΠΑ, αγωνιζόμενος και στους τρεις αγώνες που έδωσε η ελληνική ομάδα.

 Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, ακολούθησε την προπονητική και ανέλαβε την εθνική Νέων (Κ-19), την οποία οδήγησε στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Νέων της Αυστρίας το 2007. Στη συνέχεια ανέλαβε την εθνική Ελπίδων καθώς οι αθλητές που καθοδηγούσε προβιβάστηκαν σε αυτή. Στις 8 Δεκεμβρίου του 2009 η ΠΑΕ Παναθηναϊκός ανακοίνωσε την πρόσληψή του στη θέση του Χενκ Τεν Κάτε (Henk ten Cate). Βοηθός του στον Παναθηναϊκό ήταν ο παλιός του συμπαίκτης στην ομάδα, Κριστόφ Βαζέχα (Krzysztof Warzycha). Μαζί κατέκτησαν το νταμπλ την περίοδο 2009/10.  Τον Ιούνιο του 2011 ανέλαβε την εθνική ομάδα της Κύπρου, θέση από την οποία αποχώρησε τον Σεπτέμβριο του 2013. Τον Φεβρουάριο του 2015 ανακοινώθηκε η πρόσληψή του στον Ατρόμητο Αθηνών, απ’ τον οποίο αποχώρησε όμως με τη λήξη της περιόδου. Τον Ιανουάριο του 2016 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του ΟΦΗ.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• 1981/82: Αθλητικός Μορφωτικός Σύλλογος Γαλατινή

Επαγγελματική καριέρα

• 1982-1993: Όμιλος Φιλάθλων Ηρακλείου, 257 (34)
• 1993-1996: Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος, 73 (6)
• 1996-2002: Όμιλος Φιλάθλων Ηρακλείου, 159 (30)
• 2002-2004: Αθλητικός Όμιλος Χαλκηδών, 44 (4)

Σύνολο Καριέρας: 533 (74)

Διεθνής

• 1988-1995: Ελλάδα, 44 (1)

Προπονητική καριέρα

• 2005-2007: Εθνική Νέων Ελλάδος U-19
• 2007-2009: Εθνική Ελπίδων Ελλάδος U-21
• 2009/10: Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος
• 2010/11: Εθνική Ελπίδων Ελλάδος U-21
• 2011/13: Κύπρος
• 2015: Α.Π.Σ. Ατρόμητος Αθηνών

Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

Με τον ΟΦΗ

• Κύπελλο Ελλάδος: 1986-87

Με τον Παναθηναϊκό

• Πρωτάθλημα Ελλάδος: 2 (1994/95, 1995/96)
• Κύπελλο Ελλάδος: 2 (1993/94, 1994/95)

Ως προπονητής

• Πρωτάθλημα Ελλάδος:  2009/10
• Κύπελλο Ελλάδος: 2009/10