Ο Βραζιλιάνος επιθετικός μέσος Τζάλμα Φεϊτόσα Ντίας, πιο
γνωστός με το υποκοριστικό Τζαλμίνια (Djalma Feitosa Dias,
"Djalminha"), γεννήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου του 1970, στο Σάντος. Ευλογημένος με άνω του μέσου όρου δεξιότητες,
αλλά επίσης με ένα ιδιαίτερα δύστροπο και ενοχλητικό χαρακτήρα, ήταν γιος του
πρώην ποδοσφαιριστή Τζάλμα Ντίας (Djalma
Dias) και γεννήθηκε όταν ο πατέρας του έπαιζε για την Σάντος. Ο ίδιος ξεκίνησε
στη Φλαμένγκο, που εδρεύει στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Στη συνέχεια, αγωνίστηκε για
λίγο στις Γκουαρανί και Παλμέιρας, όπου και κέρδισε τη βραζιλιάνικη Χρυσή
Μπάλα, ως Καλύτερος Βραζιλιάνος Ποδοσφαιριστής για το 1996, με στο μεταξύ μια
βραχύβια ιαπωνική περιπέτεια με τη Σιμίζου.
Τον Ιούλιο του 1997, εντάχθηκε στη Ντεπορτίβο
Λα Κορούνια, συμβάλλοντας σε μεγάλο βαθμό στην πρώτη στην ιστορία της κατάκτηση
του ισπανικού πρωταθλήματος το 2000. Τον
Μάιο του 2002 παραχωρήθηκε δανεικός στην Αούστρια Βιέννης, ύστερα από
ένα πρωτοφανές επεισόδιο με τον προπονητή του, Χαβιέρ Ιρουρέτα. Μετά από μόλις
11 εμφανίσεις για στη Ντεπορτίβο την περίοδο 2003/04, τελείωσε την καριέρα του στη
μεξικάνικη Κλαμπ Αμέρικα, στα 34 χρόνια του. Ο σκληρός ανταγωνισμός, σε συνδυασμό με το κάπως δύσκολο
ταμπεραμέντο του, τον περιόρισαν σε μόλις 14 διεθνείς εμφανίσεις σε έξι χρόνια,
με τη συντριπτική πλειοψηφία τους, ενώ ήταν στη Ντεπορτίβο. Ήταν μέλος της
ομάδας που κέρδισε το Copa América του 1997.
Έμαθε τα μυστικά της μπάλας στις
ακαδημίες της Φλαμένγκο. Το 1988 προωθήθηκε πλάι στους επαγγελματίες του
ιστορικού συλλόγου του Ρίο ντε Τζανέιρο, τη φανέλα της οποίας φόρεσε έως το
1993 κατακτώντας μαζί του το Κύπελλο Βραζιλίας του 1990, τον πολιτειακό τίτλο του
1991 και το εθνικό πρωτάθλημα του 1992. Αυτή τη χρονιά, τσακώθηκε με συμπαίκτη
του κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού! Παραχωρήθηκε στη Γκουαρανί, όπου έμεινε
δύο χρόνια, με ένα... διάλειμμα μερικών μηνών το 1994, όταν και δόθηκε δανεικός
στην ιαπωνική Σιμίζου Παλς.
Όταν αποδεσμεύθηκε από τη
«Μπούγκρε», εντάχθηκε στην Παλμέιρας. Βοήθησε αποφασιστικά την «Τιμάο» να κάνει
δικό της έναν πολιτειακό τίτλο, το 1996, ενώ ως παίκτης της αγωνίστηκε για
πρώτη φορά στην εθνική Βραζιλίας. Οι καλές εμφανίσεις που πραγματοποιούσε δεν
πέρασαν απαρατήρητες από τους ανθρώπους της ισπανικής Ντεπορτίβο Λα Κορούνια,
που αποφάσισαν να επενδύσουν στο ταλέντο του, και εν τέλει κατόρθωσαν να
αποσπάσουν την υπογραφή του το 1997.
Ανήκε στη «Σούπερ Ντέπορ» για μία
επταετία και σ’ αυτό το διάστημα, που
σημειωτέον θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα της μεγάλης ιστορίας του σωματείου
της Γαλικίας, χρησιμοποιήθηκε σε 138 αναμετρήσεις, σκόραρε 38 τέρματα και
πανηγύρισε το πρωτάθλημα του 2000, το Κύπελλο του 2002 και δύο ισπανικά Σούπερ
Καπς, το 2000 και το 2002. Τον Μάιο του 2002, σε μία προπόνηση της Ντεπορτίβο
Λα Κορούνια, χτύπησε αλλόφρων με... κεφαλιά στο στήθος τον τεχνικό του, Χαβιέρ
Ιρουρέτα (Javier Irureta), διαμαρτυρόμενος επειδή δόθηκε πέναλτι εις βάρος της
ομάδας του στο οικογενειακό «διπλό»! Λίγο
αργότερα, το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, παραχωρήθηκε δανεικός για μία σεζόν στην
Αούστρια Βιέννης. Καθιερώθηκε άμεσα στο βασικό της σχήμα και χάρηκε μαζί της το
νταμπλ, με τη συμβολή του σε αυτήν την επιτυχία να είναι τεράστια!
Αφού ο δανεισμός του στους
«βιολετί» ολοκληρώθηκε, επέστρεψε στη Ντεπορτίβο, από την οποία έμεινε
ελεύθερος το 2004. Επέστρεψε στη Λατινική Αμερική για χάρη της μεξικάνικης
Αμέρικα, ως παίκτης της οποίας αποσύρθηκε λίγο αργότερα από την ενεργό δράση.
Χρίσθηκε 14 φορές διεθνής και
σημείωσε 5 γκολ. Στα χρόνια που ο ίδιος μεσουρανούσε, η «σελεσάο» έβριθε
σπουδαίων ποδοσφαιριστών στη δική του θέση, εξ ου και οι σχετικά λίγες διεθνείς
συμμετοχές του, αλλά και το ιδιόρρυθμο του χαρακτήρα του. Αναδείχθηκε
πρωταθλητής Λατινικής Αμερικής το 1997, ενώ ψηφίστηκε καλύτερος παίκτης στην
πατρίδα του για το έτος 1996. Επρόκειτο να κληθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο του
2002, αλλά τελικά δεν επελέγη από τον Λουίς Φελίπε Σκολάρι (Luiz Felipe
Scolari) μετά το περιστατικό του με τον Χαβιέρ Ιρουρέτα, λίγες ημέρες πριν από
την ανακοίνωση του τελικού ρόστερ, χάνοντας τη θέση του από τον Κακά.
Ο Τζαλμίνια ήταν, με μία λέξη,
ένας βιρτουόζος της μπάλας! Από αυτούς που μαγεύουν τα πλήθη με τις πανέξυπνες
και όμορφες σε εκτέλεση ενέργειές τους, οι οποίες όμως έχουν παράλληλα και
ουσία! Μεσοεπιθετικός ιδανικός σε οργανωτικό ρόλο, με άριστη τεχνική κατάρτιση,
άψογο κοντρόλ, έξοχη ντρίμπλα και θαυμάσια μεταβίβαση, ήταν ένας από τους
καλύτερους Βραζιλιάνους, στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές αυτής
του 2000, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα του στα ισπανικά γήπεδα! Όμως, το
μειονέκτημα του, να μην μπορεί να
ελέγξει τα νεύρα του, τον έβαλαν σε μπελάδες και σίγουρα του στέρησαν
μια πιο αξιόλογη καριέρα. Ωστόσο, ο άστατος χαρακτήρας του δεν μειώνει σε
τίποτα την μεγάλη του αξία ως παίκτη. Σήμερα, συνεχίζει να παραμένει κοντά στον
χώρο του ποδοσφαίρου, σχολιάζοντας αγώνες αλλά και συμμετέχοντας ανελλιπώς σε
μεγάλα πρωταθλήματα... 5x5 εντός και εκτός των συνόρων της χώρας του!
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- 1976–1988: Clube de Regatas do Flamengo
Επαγγελματική καριέρα
- 1988–1993: Clube de Regatas do Flamengo, 22 (2)
- 1993–1995: Guarani Futebol Clube, 33 (15)
- 1994: (δανεικός) → Shimizu S-Pulse, 11 (4)
- 1996/97: Sociedade Esportiva Palmeiras, 22 (12)
- 1997–2004: Real Club Deportivo de La Coruña, 137 (38)
- 2002/03: (δανεικός) → Fußballklub Austria Wien,10 (2)
- 2004: Club de Fútbol América S.A. de C.V., 5 (1)
Σύνολο καριέρας: 240 (74)
Διεθνής
- 1996–2002: Βραζιλία, 14 (5)
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με τη Flamengo
- Κύπελλο Βραζιλίας: 1990
- Πολιτειακό Πρωτάθλημα Ρίο ντε Τζανέιρο (Campeonato Carioca): 1991
- Πρωτάθλημα Βραζιλίας (Campeonato Brasileiro Série A): 1992
Με τη Palmeiras
- Πολιτειακό Πρωτάθλημα Σάο Πάουλο (Campeonato Paulista): 1996
Με τη Deportivo
- Πρωτάθλημα Ισπανίας: 1999–2000
- Κύπελλο Ισπανίας: 2001/02
- Σούπερ Καπ Ισπανίας: 2000, 2002
Με την Austria Wien
- Πρωτάθλημα Αυστρίας: 2002/03
Διεθνείς
Με τη Βραζιλία
- Copa América: 1997
Προσωπικές Διακρίσεις
- Bola de Prata: 1993, 1996
- Bola de Ouro: 1996
ΠΗΓΗ: balleto.gr
