Ο Βραζιλιάνος τερματοφύλακας Φέλιξ
Μιέλι Βενεράντο, περισσότερο γνωστός ως Φέλιξ (Félix Miéli Venerando), γεννήθηκε
στις 24 Δεκεμβρίου του 1937, στο Σάο Πάουλο. Σε συλλογικό επίπεδο, έγινε
γνωστός παίζοντας σαν τερματοφύλακας για την Πορτουγκέσα και τη Φλουμινένσε. Παγκοσμίως, έγινε γνωστός με
την εθνική ομάδα της Βραζιλίας, έχοντας 48 διεθνείς συμμετοχές (και 9 μη επίσημες), όντας ο γκολκίπερ της όταν
αυτή κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, είχε το παρατσούκλι του «Papel» (Χαρτί),
λόγω της ευλυγισίας του σε σχέση με τη φινέτσα του και την εντυπωσιακή
αλτικότητά του.
Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο με
την Νασιονάλ του Σάο Πάουλο και υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό του συμβόλαιο
με την Ατλέτικο Γιουβέντους το 1951. Έκανε το ντεμπούτο σε ηλικία 15 ετών και
κάθισε εκεί για 3 περιόδους, έως το 1955. Μεταγράφηκε στην Πορτουγκέσα τον
Ιούλιο του 1955. Έκανε το ντεμπούτο του στις 26 Μαρτίου του 1956 διαδεχόμενος
τον βετεράνο Καμπεσάο (Cabeção), στο παραδοσιακό διεθνές τουρνουά Ρίο-Σάο
Πάολο, σε μια νίκη εναντίον της αργεντίνικης Νιούελς Ολντ Μπόις (2-1). Ξαναπήγε
δανεικός, το 1957 στην πρώτη του ομάδα, την Νασιονάλ, ώστε να πάρει παιχνίδια.
Στο τέλος της ποδοσφαιρικής
περιόδου 1960, επανήλθε στη Πορτουγκέσα κατόπιν αιτήματος του προπονητή του,
Νένα. Για 4 χρόνια ανταγωνιζόταν με τον Ορλάντο (Orlando Gato Preto) για την
θέση βασικού, με συμπαίκτες τον Ιβαίρ Περέιρα (Ivair Ferreira) και τον Ενρίκε
Φράντε (Henrique Frade). Η απόδοσή του, τού επέτρεψε να κάνει το ντεμπούτο του
στην εθνική στα τέλη του 1965. Το τελευταίο παιχνίδι του με την Πορτουγκέσα
έγινε στις 3 Μαρτίου του 1968 και στις 20 Ιουλίου του ίδιου έτους μεταγράφηκε
στην Φλουμινένσε, ένα από τα μεγαλύτερα κλαμπ του Ρίο ντε Τζανέιρο, με
αντάλλαγμα 150.000 κρουζέιρος.
Κατέκτησε μαζί της 5 φορές το
πολιτειακό πρωτάθλημα του Ρίο ντε Τζανέιρο, το 1969, 1971,1973, 1975 και 1976,
και το διαπολειτιακό τουρνουά Ρομπέρτο Γκόμεζ Πεντρόσα (Roberto Gomes Pedrosa)
του 1970, το οποίο από την επόμενη χρονιά ήταν το εθνικό πρωτάθλημα Βραζιλίας.
Παρέμεινε πιστός στην Φλουμινένσε και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, τον
Ιανουάριο του 1976 λόγω μιας κάκωσης του ώμου. Κατά τη διάρκεια της καριέρας
του, είχε το παρατσούκλι του «Papel»
(Χαρτί), λόγω της ευλυγισίας του σε σχέση με τη φινέτσα του και την εντυπωσιακή
αλτικότητά του.
Αγωνίστηκε συνολικά σε 48
παιχνίδια (συμπεριλαμβανομένων 9 μη επίσημων) με την εθνική ομάδα της
Βραζιλίας, στην οποία έκανε ντεμπούτο, στις 22 Νοεμβρίου του 1965 εναντίον της
Ουγγαρίας, σε μια ομάδα που αποτελούνταν από παίκτες μόνο από την πολιτεία του
Σάο Πάουλο. Κέρδισε το Κόπα Ρίο Μπράνκο απέναντι στην Ουρουγουάη το 1967 και
ήταν ο βασικός τερματοφύλακας στο τρίτο Παγκόσμιο Κύπελλο που κατέκτησε η
Βραζιλία το 1970. Σε αυτή τη διοργάνωση, έπαιξε 6 παιχνίδια δεχόμενος 7 γκολ
και έκανε σημαντικές αποκρούσεις κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού εναντίον της
Αγγλίας. Ενώ το σκορ είναι ακόμη 0-0, στο 33ο λεπτό, απέκρουσε εντυπωσιακά ένα
δύσκολο σουτ του Φράνσις Λι (Francis Lee).
Στον ημιτελικό, έκανε την απόκρουση
που από πολλούς θεωρείται ως αιτία για τη νίκη της Βραζιλίας εναντίον της
Ουρουγουάης. Στο 85ο λεπτό, με το σκορ να είναι 2-1 υπέρ της Βραζιλίας, ο
Ουρουγουανός επιθετικός Λουίς Κουμπίλια (Luis Cubilla), μπαίνοντας από αριστερά
στην βραζιλιάνικη περιοχή, εξαπέλυσε ένα τρομερό σε δύναμη σουτ που το
απέκρουσε με την παλάμη του. Λίγα λεπτά αργότερα, ο Ριβελίνο (Rivelino) σκόραρε
το 3ο γκολ που έστειλε την Βραζιλία στον τελικό απέναντι στην Ιταλία. Η
Βραζιλία κέρδισε τον τελικό με 4-1.
Η επιλογή του για το Παγκόσμιο
Κύπελλο, αμφισβητήθηκε έντονα. Διαδέχθηκε στην εθνική ομάδα τον Ζίλμαρ (Gylmar
dos Santos Neves) και την ίδια περίοδο υπήρχαν κι άλλοι αξιόλογοι
τερματοφύλακες στη χώρα όπως ο Μάνγκα (Haílton Corrêa de Arruda, “Manga”) της
Νασιονάλ του Μοντεβιδέο. Παρ΄ όλα αυτά τα κατάφερε και επέστρεψε στη Βραζιλία
ήρωας.
Από το 1977 έως το 1980,
εντάχθηκε στο τεχνικό επιτελείο της Φλουμινένσε ως προπονητής τερματοφυλάκων.
Το 1982, ανέλαβε προπονητής της Αβάι, στην πολιτεία της Σάντα Καταρίνα. Την
καθοδήγησε σε 18 παιχνίδια και 6 νίκες. Στη συνέχεια, εγκατέλειψε τον κόσμο του
επαγγελματικού ποδοσφαίρου και έγινε εμπορικός διευθυντής σε μια εταιρεία. Το
2007 ήταν για λίγο ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας Ίντερ ντε Λιμέιρα, στην
πολιτεία του Σάο Πάολο.
Ο Φέλιξ πέθανε στις 24 Αυγούστου
του 2012 στο Σάο Πάολο, σε ηλικία 74 ετών.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές
(Γκολ)
- 1951-1955: Clube Atlético Juventus,
- 1955–1968: Associação Portuguesa de Desportos, 305 (0)
- 1957–1960: (δανεικός) → Nacional Atlético Clube,
- 1968-1977: Fluminense Football Club, 319 (0)
Διεθνής
- 1965–1972: Βραζιλία, 39 (0)
Προπονητική καριέρα
- 1982: Fluminense Football Club
- 1982: Avaí
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με την Portuguesa
- Rio Branco Cup: 2 (1967, 1968)
Με την Fluminense
- Πολιτειακό Πρωτάθλημα Ρίο ντε Τζανέιρο (Campeonato Carioca): 5 (1969, 1971, 1973, 1975, 1976)
- Πρωτάθλημα Βραζιλίας (Torneo Roberto Gomes Pedrosa): 1970
Διεθνείς
Με την Βραζιλία
- Παγκόσμιο Κύπελλο: 1970
- Copa Roca: 1971
