Ο Ρουμάνος
μεσοεπιθετικός και αργότερα προπονητής Ίλιε Ντουμιτρέσκου (Ilie Dumitrescu), γεννήθηκε
στις 6 Ιανουαρίου του 1969, στο Βουκουρέστι. Μεγάλο αστέρι της Στεάουα
Βουκουρεστίου, ήταν ο άνθρωπος που μαζί με τον Γκιόργκε Χάτζι (Gheorghe Hagi)
και τον Φλορίν Ραντουτσόιου (Florin Răducioiu) οδήγησε την εθνική Ρουμανίας
στην προημιτελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994, αποκλείοντας την
Αργεντινή στους 16. Εξαργύρωσε τη φήμη του με μεταγραφή στη Τότεναμ, στην οποία
δεν αγωνίστηκε λόγω ενός σκανδάλου με ιερόδουλες. Πρώην παίκτης της ισπανικής
Σεβίλλης και της Γουέστ Χαμ, ήταν μέλος της «Χρυσής Γενιάς» του ρουμάνικου
ποδοσφαίρου.
Γράφτηκε
στις Ακαδημίες της Στεάουα το 1977, στην ηλικία των 8 ετών και τον Απρίλιο του
1987, στα 18 του, έκανε το ντεμπούτο του, στην Α’ Κατηγορία. Η Στεάουα, έχοντας
κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών τη προηγούμενη χρονιά, τον δάνεισε στην Ολτ
του Σκορνιτσέστι για να πάρει παιχνίδια.
Αγωνιζόταν
ως αριστερό μπακ. Θέση του άλλαξε ο Μιρτσέα Λουτσέσκου (Mircea Lucescu), τότε
προπονητής στην Ολτ. Επιστρέφοντας από το δανεισμό του, έγινε ένα σημαντικό
μέλος της Στεάουα, παίζοντας παράλληλα με μεγάλα ονόματα όπως ο Μάριους
Λάκατους (Marius Lăcătuş) και ο Γκιόργκε Χάτζι (Gheorghe Hagi). Μετά το
Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 στην Ιταλία, έμεινε κι έγινε ο αρχηγός της
κατακτώντας το πρωτάθλημα του 1993 και έπαιξε στα προημιτελικά του Κυπέλλου
Κυπελλούχων την ίδια χρονιά.
Εντυπωσιασμένοι
από την απόδοσή του, στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αμερικής το 1994, οι εκπρόσωποι
της Τότεναμ κατέβαλαν £ 2.600.000 στερλίνες και τον απέκτησαν. Λίγες μέρες
αργότερα η βρετανική εφημερίδα ταμπλόιντ «News of the World», έγραψε ένα άρθρο
για εμπλοκή του σε σκάνδαλο με ιερόδουλες. Ήταν απρόθυμοι να αγωνιστεί μαζί
τους και γι’ αυτό τον δάνεισαν στην ισπανική Σεβίλλη, με οψιόν αγοράς. Είχε μια
καλή περίοδο στην Ισπανία και η Τότεναμ απαίτησε την επιστροφή του.
Χωρίς
να εντυπωσιάσει, στα μισά της περιόδου 1995/96 παραχωρήθηκε στην Γουέστ Χαμ,
παίζοντας μόνο 10 παιχνίδια πριν αντιμετωπίσει προβλήματα με την άδεια εργασίας
του. Το συμβόλαιό του «έσπασε», αφήνοντας τον ελεύθερο. Το καλοκαίρι του 1996
υπέγραψε συμβόλαιο με την Κλαμπ Αμέρικα στο Μέξικο και ένα χρόνο αργότερα με
την Ατλάντε. Μετά από δύο χρόνια στο Μέξικο, επέστρεψε στην Στεάουα το 1998.
Στα μέσα της σεζόν ανήγγειλε την αποχώρησή του ως επαγγελματίας παίκτης σε
ηλικία μόλις 29 ετών.
Το
1989, έκανε το ντεμπούτο του για τη Ρουμανία, ως αλλαγή σε ένα παιχνίδι εναντίον
της Ελλάδος. Ήταν μέλος της ρουμανικής ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994, στις ΗΠΑ, έπαιξε και στα πέντε παιχνίδια και
ήταν ο άνθρωπος που μαζί με τον Γκιόργκε Χάτζι και τον Φλορίν Ραντουτσόιου
(Florin Răducioiu), οδήγησαν την εθνική Ρουμανίας στην προημιτελική φάση της
διοργάνωσης, αποκλείοντας την Αργεντινή στους 16. Σκόραρε 2 γκολ σ’ αυτόν τον
αγώνα και έφτιαξε το τρίτο στη νίκη με 3-2 που οδήγησαν τη Ρουμανία για πρώτη
φορά στους προημιτελικούς της διοργάνωσης, όπου αποκλείστηκε στα πέναλτι από
την Σουηδία. Αγωνίστηκε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998. Έπαιξε συνολικά 62 παιχνίδια με το εθνόσημο,
έως το 1998, σημειώνοντας 20 γκολ.
Ως
προπονητής ξεκίνησε την καριέρα του από τον πάγκο της Οτελούλ Γκάλατι και
ακολούθησαν αυτοί της Μπρασόβ, της Αλκής Λάρνακας στην Κύπρο και της Μπακάου,
ενώ διετέλεσε και τεχνικός της εθνικής Ελπίδων Ρουμανίας. Τον Φεβρουάριο του
2004 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ και έμεινε εκεί ως τη λήξη της
περιόδου. Στη συνέχεια ο «Ντούμι» μετακόμισε στον Απόλλωνα Λεμεσού, για να
επιστρέψει στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 2005, οπότε και ανέλαβε προπονητής του
Αιγάλεω. Ήρθε σε σύγκρουση με τους οπαδούς της ομάδας και στη συνέχεια
μετακόμισε στον Ακράτητο.
Στις
2 Οκτωβρίου 2005, στο ημίχρονο του αγώνα με τον Ιωνικό, ήταν ιδιαίτερα
εκνευρισμένος και επιχείρησε να φύγει από το γήπεδο. Μεταπείστηκε από τους
παίκτες του και έμεινε στον πάγκο της ομάδας έως το τέλος της αναμέτρησης. Κατά
τη διάρκεια της συνέντευξη Τύπου, όμως, ο Ρουμάνος τεχνικός ανακοίνωσε την
παραίτησή του, χωρίς να εξηγήσει τους λόγους της απόφασής του. Τον ίδιο χρόνο
ανέλαβε προπονητής της Καλλιθέας. Στις 22 Φεβρουαρίου του 2006 ανέλαβε
προπονητής του ΠΑΟΚ. Παραιτήθηκε τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, αφού δέχτηκε
κριτική για εφαρμογή του συστήματος κατενάτσιο.
Τον
Μάιο του 2009 μετά το τέλος της σεζόν ανέλαβε προπονητής του Πανθρακικού. Μετά
την πρώτη αγωνιστική της σεζόν 2009/10 και την εντός έδρας ήττα απομακρύνθηκε
από την θέση του προπονητή της ομάδας. Τον Αύγουστο του 2010 ανέλαβε προπονητής
της Στεάουα Βουκουρεστίου χωρίς αποδοχές. Παραιτήθηκε 6 εβδομάδες αργότερα
δηλώνοντας ότι δεν μπορεί να μείνει κάπου που δεν τον θέλουν.
Είναι
λάτρης της τέχνης και έχει τη δική του γκαλερί τέχνης στο Βουκουρέστι.
PALMARES
Περίοδος:
Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- 1977–1986: Fotbal Club Steaua București
Επαγγελματική καριέρα
- 1986–1994: Fotbal Club Steaua București, 165 (71)
- 1987/88: (δανεικός) → Fotbal Club Olt Scorniceşti, 31 (1)
- 1994/95: Tottenham Hotspur Football Club, 18 (4)
- 1995: (δανεικός) → Sevilla Fútbol Club, 13 (1)
- 1996: West Ham United Football Club, 10 (0)
- 1996/97: Club de Fútbol América S.A. de C.V., 14 (1)
- 1997/98: Club de Fútbol Atlante S.A. de C.V., 33 (3)
- 1998: Fotbal Club Steaua București,
7 (3)
Σύνολο καριέρας: 284 (84)
Διεθνής
- 1989–1998: Ρουμανία, 62 (20)
Προπονητική καριέρα
- 2000/01: Fotbal Club Oțelul Galați
- 2001: Fotbal Club Brașov
- 2001/02: Αλκή Λάρνακα
- 2002: Εθνική Ελπίδων Ρουμανίας
- 2002/03: Fotbal Club Municipal Bacău
- 2003/04: Απόλλων Λεμεσού
- 2004: Αθλητική Ένωσις Κωνσταντινουπόλεως (A.E.Κ.)
- 2005: Αθλητικός Όμιλος Αιγάλεω
- 2005: Α.Π.Ο. Ακράτητος Άνω Λιοσίων
- 2005/06: Γυμναστικός Σύλλογος Καλλιθέα
- 2006: Πανθεσσαλονίκειος Αθλητικός Όμιλος Κωνσταντινουπολιτών (Π.Α.Ο.Κ.),
- 2009: Α.Π.Σ. Πανθρακικός
- 2010: Fotbal Club Steaua București
Τίτλοι
Ως ποδοσφαιριστής
Με την
Steaua
- Κύπελλο Πρωταθλητριών: φιναλίστ το 1989
- Πρωτάθλημα Ρουμανίας: 4 (1987, 1989, 1993, 1994)
- Κύπελλο Ρουμανίας: 2 (1989, 1992)
- Πρώτος Σκόρερ Ρουμανικού Πρωταθλήματος: 1993
Ως
προπονητής
- Προπονητής της Χρονιάς στην Κύπρο: 2004
