Ο Πολωνός κεντρικός επιθετικός Αντρέι Γιουσκόβιακ
(Andrzej Mieczysław Juskowiak), γεννήθηκε στις 3 Νοεμβρίου του 1970, στο
Γκοστίν, μια πόλη της δυτικής Πολωνίας. Εξαιρετικός φορ, με καίριες
τοποθετήσεις μέσα στη περιοχή, τελείωνε ωραία τις φάσεις, ενώ είχε σωστή
αντίληψη. Διακρίθηκε για τη δύναμη του και πάθος του. Γρήγορα έγινε ένας απ’
τους καλύτερους φορ της πατρίδας του. Ύστερα από μια καριέρα στη πατρίδα του
και τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας ήλθε και απ’ τα μέρη μας για λογαριασμό του Ολυμπιακού,
στον οποίο αγωνίστηκε την περίοδο 1995/96, φορώντας την ερυθρόλευκη φανέλα μόλις
για ένα χρόνο, πριν αρχίσει το σύγχρονο, γεμάτο διακρίσεις, μέρος της ιστορίας
του Πειραιώτικου συλλόγου. Σε 25 εμφανίσεις σημείωσε 12 γκολ, ενώ πέτυχε ακόμα τρία
στην Ευρώπη και αυτή η επίδοση, σε συνδυασμό με το ότι τα έδινε όλα σε κάθε
ματς, αποτέλεσε το «εισιτήριό» του για τις καρδιές των φίλων των
«ερυθρολεύκων»! αγωνίστηκε ακόμα στη Γερμανία για τη Γκλάντμπαχ και τη Βόλφσμπουργκ,
ενώ αργότερα έπαιξε και στην Αμερική. Για την εθνική ομάδα της Πολωνίας, έπαιξε
σε 39 παιχνίδια και σημείωσε 13 γκολ.
Έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην ομάδα της
γενέτειράς του, την Κάνια του Γκοστίν και ξεκίνησε την επαγγελματική του
καριέρα το 1987, όταν τα "λαγωνικά" της Λεχ Πόζναν ξεχώρισαν το
ταλέντο του και τον πήραν στο Πόζναν, υπογράφοντας το πρώτο του επαγγελματικό
συμβόλαιο. Έμεινε για μια πενταετία (1987-1992) και με τη φανέλα της Λεχ είχε
85 συμμετοχές και 43 γκολ, καταφέρνοντας να κατακτήσει δύο Πρωταθλήματα (1990,
1992), ένα Κύπελλο Πολωνίας (1988) καθώς και δύο πολωνικά Σούπερ Καπ (1990,
1992). Επίσης, τη σεζόν 1989/90, ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος
Πολωνίας. Οι πολύ καλές εμφανίσεις του, προξένησαν το ενδιαφέρον αρκετών
συλλόγων από πρωταθλήματα της Ευρώπης και αμέσως μετά τη λήξη των Ολυμπιακών
αγώνων, ήρθε η μεταγραφή στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας.
Ο Πολωνός, "δένει" εκπληκτικά με τον Ίλια Ίβιτς
(Ilija Ivić) και οι δυο τους φτιάχνουν ένα εξαιρετικό δίδυμο, με το Σέρβο
κυρίως να δημιουργεί και τον Πολωνό να εκτελεί. Στους πρώτους 20 αγώνες που
έχει δώσει ο Ολυμπιακός σε Ελλάδα και Ευρώπη, η τριπλέτα Αντρέι Γιουσκόβιακ – Ίλια
Ίβιτς – Αλέξη Αλεξανδρή έχει πετύχει 20 γκολ, με τον Γιουσκόβιακ να έχει
πετύχει τα 13 εξ' αυτών και τα υπόλοιπα 4 ο Αλεξανδρής και 3 ο Ίβιτς. Ο
Γιουσκόβιακ απογειώνει το Καραϊσκάκη σε κάθε του προσπάθεια και ο ίδιος δείχνει
να το χαίρεται και να το διασκεδάζει. Παράλληλα, φροντίζει να ξελασπώνει και
την εθνική ομάδα της χώρας του, όντας ο βασικός της στράικερ.
Κάπου εκεί όμως ξεκίνησαν και τα προβλήματα. Ο άδοξος
αποκλεισμός στο κύπελλο UEFA απ' τη Σεβίλλη στην παράταση, ήταν χτύπημα στην
ψυχολογία της ομάδας και οι τριγμοί έγιναν κλυδωνισμοί όταν ο Ολυμπιακός έχασε
εντός έδρας απ' τον Παναθηναϊκό με 1-2. Υπήρχε γκρίνια για τον προπονητή,
Σταύρο Διαμαντόπουλο, ενώ ο "Γιούσκο" πέρναγε κάποια περίοδο δυστοκίας.
Γενικά δεν αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα από τους αντίπαλους αμυντικούς, αλλά η
μπάλα δεν έμπαινε μέσα με τίποτα, ούτε καν με πέναλτι. Τότε ήταν που πήρε τη
σκυτάλη στο σκοράρισμα ο Ίλια Ίβιτς, που σε 9 αγώνες πέτυχε 11 γκολ,
φιλοδωρώντας με 4 γκολ τον Απόλλωνα Αθηνών (4-3) και με 3 τον Εδεσσαϊκό (5-2).
Ο Ολυμπιακός βγήκε εκτός και του δεύτερου του στόχου, του
κυπέλλου Ελλάδας (αποκλείστηκε απ' την ΑΕΚ με 1-3, 1-1) και ο Διαμαντόπουλος
απολύθηκε για να πάρει τη θέση του ως υπηρεσιακός τεχνικός ο Μελέτης Περσίας.
Έχει μπει στον Ιανουάριος του 1996 και ο Γιουσκόβιακ αναζητεί να μάθει τις
προθέσεις του Ολυμπιακού, καθώς δεν επιθυμούσε να συνεχίσει άλλο στην
Πορτογαλία. Ο Ολυμπιακός -και δη ο Σωκράτης Κόκκαλης- δεν έδινε κάποια απάντηση
για το τι μέλλει γενέσθαι με τον Πολωνό στράϊκερ, καθώς είχε ρίξει το βάρος
στην αναζήτηση προπονητή, αφού ήταν η εποχή των συνομιλιών με το Ντούσαν
Μπάγεβιτς (Dušan Bajević). Ο Γιουσκόβιακ ξαναβρίσκει το δρόμο για τα δίχτυα
στις 21 Ιανουαρίου του 1996 πετυχαίνοντας το νικητήριο τέρμα του Ολυμπιακού επί
της Ξάνθης στην Ξάνθη (2-1) και σ' εκείνο το σημείο έρχεται η πρόταση απ' τη
Γερμανία και τη Μπορούσια του Μενχενγκλάντμπαχ.
Στη διοίκηση του Ολυμπιακού έλεγαν πως "δεν ιδρώνει
το αυτί τους απ' το ενδιαφέρον των Γερμανών". Οι Γερμανοί όμως ρίχνουν το
χρήμα στο τραπέζι, η Σπόρτινγκ που είχε ανάγκη ρευστού αποδέχεται την πρόταση,
βλέποντας ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει σκοπό να αγοράσει τον "Γιούσκο"
καθώς "κρίθηκε υπερβολικό το ποσόν που ζητούσε η Σπόρτινγκ" (περίπου
400 - 500.000.000 δραχμές) και ο Γιουσκόβιακ που δεν έμενε αδιάφορος απ' την
προοπτική να συνεχίσει την καριέρα του στην Μπουντεσλίγκα, τα βρίσκει σε όλα με
τους Γερμανούς για να μεταγραφεί εκεί το καλοκαίρι του 1996. Τραβάει λοιπόν "χειρόφρενο"
- προφανώς με εντολή των Γερμανών, που δεν ήθελαν να πάθει καμμιά ζημιά το
μεταγραφικό τους απόκτημα στις ελληνικές στρούγκες- και παρουσιάζεται φανερά
άκεφος στους υπόλοιπους αγώνες.
Πετυχαίνει το τελευταίο εν Ελλάδι τέρμα του στις 4
Φεβρουαρίου του 1996 με αντίπαλο τον Πανιώνιο και η παρουσία του στην Ελλάδα
κλείνει στις 10 Μαρτίου, στο πλαίσιο της 24ης αγωνιστικής του
πρωταθλήματος, στον αγώνα με τον Ηρακλή στο Καυταντζόγλειο. Ο
"Γιούσκο" θα χτυπήσει εκτός φάσης αντίπαλο και θα γίνει αντιληπτός
απ' τον διαιτητή, θα αποβληθεί και θα δρομολογηθεί το τέλος του απ' τον
Ολυμπιακό, αφού όπως χαρακτηριστικά λεγόταν « … δεν ήταν διατεθειμένοι να
ανεχθούν άλλο την προκλητική αδιαφορία του». Κατάφερε να πετύχει 12 γκολ σε 25
εμφανίσεις, χωρίς να κατακτήσει κάποιο τίτλο. Στο δια ταύτα όμως, κανείς ποτέ
δε μπόρεσε να δώσει μια λογική εξήγηση για ποιο λόγο ο Ολυμπιακός δεν απέκτησε
με κανονική μεταγραφή δύο απ' τους πιο χαρισματικούς -και ιδιαίτερα αγαπητούς
στον κόσμο του- ξένους επιθετικούς που φόρεσαν ποτέ την ερυθρόλευκη: Τον
"Τούρμπο" Μπεντ Κρίστενσεν (Bent Christensen Arensøe) και τον Αντρέι
Γιουσκόβιακ.
Έμεινε μια διετία στη Γκλάντμπαχ, όπου έπαιξε σε 52 ματς και σημείωσε 12 γκολ.
Το καλοκαίρι του 1998 πήρε μεταγραφή στη Βόλφσμπουργκ, όπου αποτέλεσε βασικό
και αναντικατάστατο στέλεχος, συμμετέχοντας σε 108 αγώνες, σημειώνοντας 39 γκολ,
πριν κάνει ένα γρήγορο πέρασμα από την Κότμπους. Ύστερα από 5 γκολ σε 24
συμμετοχές, στα μισά της περιόδου 2002/03, θα κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι για
λογαριασμό των Μέτροσταρς της Νέας Υόρκης, όπου θα παίξει μόλις σε 5 παιχνίδια
και θα πετύχει 1 γκολ. Επέστρεψε ξανά στη Γερμανία το καλοκαίρι του 2004 και υπέγραψε
συμβόλαιο με την Άουε, για την οποία πέτυχε 33 γκολ στους 110 αγώνες που φόρεσε
τη φανέλα της στο διάστημα από το 2004 έως το 2007, όταν και αποσύρθηκε απ' την
ενεργό δράση.
Αγωνίστηκε συνολικά 39 φορές με την Εθνική Πολωνίας,
πετυχαίνοντας 13 τέρματα, από το 1992 ως το 2001. Ήταν επίσης βασικό στέλεχος
της ομάδας που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του
1992, στην Βαρκελώνη, όπου και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης!
Σήμερα, ο «Γιούσκο», παραμένει κοντά στο ποδόσφαιρο, αφού
είναι πρόεδρος της ακαδημίας της Λέγκια του Γκντανσκ της πατρίδας του.
Παράλληλα, εκτελεί χρέη προέδρου της TPS Βινογκράντι του Πόζναν, που μετέχει
στις χαμηλές κατηγορίες του πολωνικού πρωταθλήματος. Στο παρελθόν εργάστηκε ως
προπονητής επιθετικών στη Λεχ του Πόζναν.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Επαγγελματική καριέρα
- 1987: Kania Gostyń,
- 1987–1992: Kolejowy Klub Sportowy Lech Poznań, 85 (43)
- 1992–1995: Sporting Clube de Portugal, 74 (25)
- 1995/96: (δανεικός) → Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς, 25 (12)
- 1996–1998: Borussia VfL 1900 Mönchengladbach, 52 (12)
- 1998–2002: Verein für Leibesübungen Wolfsburg Fußball, 108 (39)
- 2002/03: Fußballclub Energie Cottbus, 24 (5)
- 2003: New York Red Bulls, 5 (1)
- 2004–2007: Fußball Club Erzgebirge Aue, 110 (33)
Διεθνής
- 1992–2001: Πολωνία, 39 (13
ΤΊΤΛΟΙ
Συλλογικοί
Με τη Lech Poznań
- Πρωτάθλημα Πολωνίας: 2 (1990, 1992)
- Κύπελλο Πολωνίας: 1988
- Σούπερ Καπ Πολωνίας: 2 (1990, 1992)
Με τη Sporting
- Κύπελλο Πορτογαλίας: 1995
Ατομικές διακρίσεις
- Πρώτος Σκόρερ στο πρωτάθλημα Πολωνίας: 1990
