Ο Σοβιετικός αμυντικός, κυρίως μέσος,
λευκορώσικης καταγωγής, Σεργκέι Αλεΐνικοφ (Sergei Yevgenyevich Aleinikov), γεννήθηκε
στις 7 Νοεμβρίου του 1961, στο Μινσκ, τη πρωτεύουσα της Λευκορωσίας. Περιστασιακά,
αγωνίστηκε και στην άμυνα ως λίμπερο. Ήταν ιδιαίτερα παραγωγικός, με ομαδικό
πνεύμα, και διακρίθηκε κυρίως σε συνδετικό ρόλο μεταξύ αμυντικής και επιθετικής
γραμμής, γνωστός και για την αντοχή, την ευφυΐα, την τακτική του ικανότητα και
την εξαιρετική του πάσα. Διακρίθηκε στη δεκαετία του 1980 και στις αρχές
εκείνης του 1990, περνώντας το μεγαλύτερο και καλύτερο μέρος της καριέρας του
στη Ντυναμό Μινσκ. Ακόμη, είχε κι ένα πέρασμα λίγων χρόνων από το ιταλικό
πρωτάθλημα, με τα χρώματα της Γιουβέντους και της Λέτσε. Υπήρξε σημαντικό
εργαλείο της εθνικής ομάδας της Σοβιετικής Ένωσης του Βάλερι Λομπανόφσκι
(Valeriy Lobanovskyi), στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980. Κέρδισε την
παγκόσμια φήμη, ενώ είδε την μεγάλη του αξία να αναγνωρίζεται και μέσω της
ανάδειξής του, το 2004, ως του πιο σπουδαίο Λευκορώσου ποδοσφαιριστή για τα
προηγούμενα 50 χρόνια! Όσο ακόμη βρισκόταν στην ενεργό δράση ψηφίσθηκε τρεις
φορές (1984, 1986, 1988) καλύτερος Λευκορώσος παίκτης.
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1981 στον
σύλλογο της γενέτειράς του, την Ντιναμό Μινσκ, παραμένοντας στο ιστορικό
σωματείο της πρωτεύουσας της Λευκορωσίας (που τότε ήταν ακόμη μέρος της ΕΣΣΔ)
έως το 1989, καταγράφοντας 220 παρουσίες, με 31 γκολ, κατακτώντας το Σοβιετικό πρωτάθλημα
του 1982. Το ίδιο διάστημα επήλθε και η καθιέρωσή του στο βασικό σχήμα της
σοβιετικής εθνικής ομάδας.
Το 1989, έκανε το μεγάλο βήμα στην
καριέρα του, εντασσόμενος στην Γιουβέντους.. Ωστόσο, μόλις έναν χρόνο αργότερα
από την έλευσή του στους «μπιανκονέρι», αποτέλεσε παρελθόν, χωρίς να έχει
ικανοποιήσει απόλυτα με την απόδοσή του – πρόλαβε, πάντως, να συμμετάσχει σε 30
αγώνες της «Γηραιάς Κυρίας», να σκοράρει τρία γκολ και να τη βοηθήσει στη
κατάκτηση του Κυπέλλου Ιταλίας και το Κύπελλο UEFA του 1990.
Επόμενος «σταθμός» της καριέρας του
ήταν η επίσης ιταλική Λέτσε, τη φανέλα της οποίας φόρεσε για μία διετία, με
σαφώς μεγαλύτερη επιτυχία, συμμετέχοντας σε 59 παιχνίδια της και πετυχαίνοντας δύο
τέρματα. Στη συνέχεια βρέθηκε στη Ιαπωνία και εντάχθηκε στη Γκάμπα Οσάκα, όπου
αγωνίστηκε για τρεις περιόδους (83 εμφανίσεις/14 γκολ) και επέστρεψε στη
«Γηραιά Ήπειρο», για να αγωνιστεί διαδοχικά στη σουηδική Όντεβολντ και κατόπιν στις ιταλικές, Ανάνι και
Κοριλιάνο, κρεμώντας τα παπούτσια του στην τελευταία το 1998.
Αγωνίστηκε για την εθνική ομάδα
ποδοσφαίρου της Σοβιετικής Ένωσης, κάνοντας 73 εμφανίσεις και σκοράροντας 6
γκολ, από το 1984 μέχρι το 1991. Ήταν βασικό στέλεχος στη Σοβιετική ομάδα που
συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, στο Μέξικο, αλλά και της ομάδας που
έπαιξε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1988, χάνοντας από την
Ολλανδία με 0-2. Συμμετείχε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990, στα ιταλικά
γήπεδα, αλλά και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1992 στη Σουηδία. Έπαιξε επίσης
για την Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών το 1992. Μετά την ανεξαρτησία της
Λευκορωσίας, συμμετείχε σε 4 αγώνες με τα χρώματά της, κάνοντας την τελευταία
του εμφάνιση σε διεθνές επίπεδο το 1994, για τα προκριματικά του Euro 1996,
εναντίον του Λουξεμβούργου.
Τον Νοέμβριο του 2003, στα πλαίσια του
Ιωβηλαίου (50 χρόνια) της UEFA, επελέγη ως ο Χρυσός Παίκτης της Λευκορωσίας από
την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της χώρας, σαν ο Σημαντικότερος Παίκτης τους τα
τελευταία 50 χρόνια.
Όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση,
ακολούθησε καριέρα προπονητή, έχοντας εργαστεί στις ιταλικές Ανάνι και Ποντεδέρα,
στις ρωσικές FC Μόσχας, Βιντνόιε, στην ιταλική ακαδημία του Κοπερτίνο, στα
τμήματα υποδομής της Γιουβέντους, στην Κρας, έναν Ιταλο-σλοβένικο σύλλογο που
εδρεύει στο Ρέπεν του Φρίουλι και στη λιθουανική Νταϊνάβα Αλύτους.
Ο γιος του, Αρτούρ, που γεννήθηκε το
1991, ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του και αγωνίζεται κι αυτός ως μέσος.
PALMARES
Περίοδος:
Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Επαγγελματική
καριέρα
- 1981–1989: Football Club Dinamo-Minsk, 220 (31)
- 1989/90: Juventus Football Club, 30 (3)
- 1990–1992: Unione Sportiva Lecce, 59 (2)
- 1993–1996: Gamba Osaka, 83 (14)
- 1996: Idrottsklubben Oddevold, 5 (0)
- 1997: A.S. Città di Anagni Calcio
- 1998: U.S.C. Corigliano Calcio, 9 (1)
Διεθνής
- 1983/84: Σοβιετική Ολυμπιακή Ομάδα, 4 (1)
- 1984–1991: Σοβιετική Ένωση, 73 (6)
- 1992: Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών (CIS), 4 (0)
- 1992–1994: Λευκορωσία, 4 (0)
Προπονητική
καριέρα
- 1998/99: A.S. Città di Anagni Calcio
- 2000/01: Unione Sportiva Città di Pontedera 1912
- 2003: Football Club Moscow
- 2003: Football Club Vidnoye
- 2003–2005: Copertino Youth Academy
- 2005–2007: Juventus Football Club – Giovanili (τμήματα υποδομής)
- 2007/08: Nogometni Klub - Associazione Sportiva Dilettantistica Kras Repen
- 2011/12: Nogometni Klub - Associazione Sportiva Dilettantistica Kras Repen
- 2014: Football Club Dainava Alytus
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με τη
Dinamo-Minsk
- Πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης: 1982
Με
την Juventus
- Κύπελλο Ιταλίας: 1990
- Κύπελλο UEFA: 1990
Διεθνείς
Με τη
Σοβιετική Ένωση
- Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: φιναλίστ το 1988
Προσωπικές Διακρίσεις
- Καλύτερος Παίκτης της Χρονιάς για τη Λευκορωσία: 3 (1984, 1986, 1988)
- Χρυσός Παίκτης της 50ετίας, από τη Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Λευκορωσίας, στο πλαίσιο των εορτασμών του Ιωβιλαίου της UEFA: Νοέμβριος 2003
ΠΗΓΗ:
balleto.gr
