Ο Αμερικανός τερματοφύλακας Κάσεϊ
Κέλερ (Kasey C. Keller), γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου του 1969, στην Ολυμπία,
την πρωτεύουσα της πολιτείας Ουάσιγκτον, την βορειοδυτικότερη της χώρας. Είναι ο
πρώτος σπουδαίος γκολκίπερ που έβγαλε η χώρα. Ψηφίστηκε ως ο Παίκτης της Χρονιάς
όταν έπαιξε στη Μίλγουολ. Κέρδισε το Λιγκ Καπ με τη Λέστερ. Βοήθησε τη Ράγιο
Βαγιεκάνο να ανέβει στα μεγάλα ισπανικά σαλόνια. Πέρασε από τη Τότεναμ και τη
Σαουθάμπτον και η απόδοσή του στη Γερμανία με τη Μπορούσια του Μενχενγκλάντμπαχ,
ανάγκασε την ομάδα να τον χρίσει αρχηγό της! Επέστρεψε στη Πρέμιερ Λιγκ για
χάρη της Φούλαμ και έκλεισε τη καριέρα του στους Σιατλ Σάουντερς το 2011. Ονομάστηκε
καλύτερος Αμερικανός παίκτης το 1997, το 1999 και το 2005. Συμμετείχε σε 4
Παγκόσμια Κύπελλα και είναι ο πρώτος Αμερικανός τερματοφύλακας που αγωνίστηκε
στη γερμανική Μπουντεσλίγκα, την αγγλική Πρέμιερ Λιγκ, και την ισπανική Λα
Λίγκα.
Ξεκίνησε να παίζει κολλεγιακό
ποδόσφαιρο στο Πανεπιστήμιο του Πόρτλαντ και επαγγελματικά, το 1989, στους
Πόρτλαντ Τίμπερς. Το 1989, με την εθνική Ελπίδων των ΗΠΑ, κατετάγη 4ος στο
Παγκόσμιο Κύπελλο Ελπίδων, ανακηρύχθηκε 2ος καλύτερος παίκτης του τουρνουά και
επίσης, MVP του αμερικάνικου πρωταθλήματος και το 1991, Καλύτερος Γκολκίπερ του
πρωταθλήματος.
Μετά από την συμμετοχή του με την
Εθνική ομάδα των ΗΠΑ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990, υπέγραψε στην αγγλική
Μίλγουολ, όπου έγινε ο αγαπημένος της εξέδρας μεταξύ 1992 και 1996. Έπαιξε
συνολικά 202 παιχνίδια για τα λιοντάρια και ψηφίστηκε παίκτης της χρονιάς
1992/93. Η Μίλγουολ υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία, το 1996 και ο Κέλερ
μεταγράφηκε στην Λέστερ για 900.000 λίρες.
Την πρώτη του χρονιά εκεί, έπαιξε
ζωτικό ρόλο στην κατάκτηση του Λιγκ Καπ του 1997. Η ομάδα έφτασε πάλι στον
τελικό της ίδιας διοργάνωσης, το 1999. Εκείνο το καλοκαίρι, έφυγε από το
σύλλογο για την Ισπανία με ελεύθερη μεταγραφή, υπογράφοντας την νεοφώτιστη
Ράγιο Βαγεκάνο, στην οποία αγωνίστηκε για δύο χρόνια. Τον Αύγουστο του 2001,
επέστρεψε στην Αγγλία, για λογαριασμό της Τότεναμ με ελεύθερη μεταγραφή. Αρχικά
ως αναπληρωματικός του Νιλ Σάλιβαν (Neil Sullivan), κέρδισε τη βασική θέση και
έκανε 2 πλήρης σεζόν, από το 2002 έως το 2004. Στις αρχές της περιόδου 2004/05,
έπεσε σε δυσμένεια και τον Νοέμβριο, παραχωρήθηκε δανεικός στην Σαουθάμπτον.
Στις 15 Ιανουαρίου του 2005,
εντάχθηκε στην Μπορούσια του Μενχενγκλάντμπαχ, ως ελεύθερος κατά τη διάρκεια
της χειμερινής διακοπής της Μπουντεσλίγκα. Αγωνίστηκε σε όλους τους αγώνες του
δεύτερου γύρου, κρατώντας ανέπαφη την εστία του για 7 παιχνίδια, παίζοντας
σημαντικό ρόλο στη διάσωση του συλλόγου από τον υποβιβασμό. Κατά τη διάρκεια
της σεζόν 2006/07, επιλέχθηκε από τους συμπαίκτες του ως αρχηγός. Είναι ο
δεύτερος Αμερικανός, μετά τον Κλαούντιο Ρέινα (Claudio Reyna) στην
Βόλφσμπουργκ, που χρίζεται αρχηγός σε γερμανική ομάδα κορυφαίου επιπέδου!
Τον Αύγουστο του 2007, επέστρεψε
στην Premier League, υπογράφοντας για την Φούλαμ. Την οποία βοήθησε αποφασιστικά
στην αποφυγή του υποβιβασμού την τελευταία ημέρα της σεζόν, με μια νίκη 1-0 επί
της Πόρτσμουθ. Στις 14 Αυγούστου του 2008, ο Κέλερ επέστρεψε στις Ηνωμένες
Πολιτείες για λογαριασμό των Σιάτλ Σάουντερς. Έκανε ρεκόρ με 457 λεπτά χωρίς να
δεχτεί τέρμα, κατακτώντας και τον τίτλο του Κυπέλλου.
Έκανε ντεμπούτο στην αμερικανική
εθνική ομάδα, εναντίον της Κολομβίας, στις 4 Φεβρουαρίου του 1990 και ήταν στο
ρόστερ, αναπληρωματικός του Τόνι Μεόλα (Tony Meola) στο Παγκόσμιο Κύπελλο του
1990. Αγνοήθηκε από τον Μπόρα Μιλουτίνοβιτς για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994
και έπαιξε δύο παιχνίδια στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998. Ήταν βασικός στην
Ολυμπιακή ομάδα τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, το 1996.
Ο πιο διάσημος
αγώνας του με την εθνική, ήρθε στην ιστορική νίκη, στον ημιτελικό του Gold Cup
της CONCACAF, στις 10 Φεβρουαρίου του 1998, εναντίον της Βραζιλίας. Έπαιξε και
τα 90 λεπτά και έκανε δέκα τουλάχιστον σωτήριες επεμβάσεις, στη διαφύλαξη του
1-0! Ο μεγάλος Ρομάριο είχε πει, τότε «Αυτή είναι η καλύτερη απόδοση από έναν
τερματοφύλακα που έχω δει ποτέ!» Μάλιστα, η απόδοσή του στον συγκεκριμένο
αγώνα, έγινε και τραγούδι, με τίτλο τ’ όνομά του, από μια μπάντα της
Βαρκελώνης!
Καθ’ όλη την διάρκεια της
καριέρας του, ανταγωνιζόταν με τον Μπραντ Φρίντελ (Brad Friedel) για την θέση
του βασικού στην εθνική. Παρ’ όλα αυτά είναι στη δεύτερη θέση από πλευράς
συμμετοχών και νικών απ όλους τους Αμερικανούς τερματοφύλακες, με 102 και 53
αντίστοιχα. Παραμένει ρέκορντμαν με 47 αγώνες απαραβίαστης εστίας.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές
(Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- 1988–1991: University of Portland -Portland Pilots
Επαγγελματική καριέρα
- 1989: Portland Timbers, 10 (0)
- 1992–1996: Millwall Football Club, 176 (0)
- 1996–1999: Leicester City Football Club, 99 (0)
- 1999–2001: Rayo Vallecano de Madrid, 51 (0)
- 2001–2005: Tottenham Hotspur Football Club, 85 (0)
- 2004: (δανεικός)→ Southampton Football Club, 4 (0)
- 2005–2007: Borussia VfL 1900 Mönchengladbach e.V., 78 (0)
- 2007/08: Fulham Football Club, 13 (0)
- 2009–2011: Seattle Sounders Football Club, 93 (0)
Σύνολο καριέρας: 609 (0)
Διεθνής
- 1989: Εθνική Ελπίδων ΗΠΑ, 6 (0)
- 1996: Ολυμπιακή Ομάδα ΗΠΑ, 3 (0)
- 1990–2007: Ηνωμένες Πολιτείες, 102 (0)
Προπονητική καριέρα
- 2013: Εθνική Ελπίδων ΗΠΑ (βοηθός)
- 2013: Ηνωμένες Πολιτείες (βοηθός)
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με την Leicester
- Λιγκ Καπ Αγγλίας: 1996/97
Με τους Seattle Sounders
- Lamar Hunt U.S. Open Cup: 3 (2009, 2010, 2011)
Διεθνείς
- CONCACAF Gold Cup: 3 (2002, 2005, 2007)
Προσωπικές Διακρίσεις
- MVP Πρωταθλήματος Δυτικής Περιφέρειας:1989
- Καλύτερος Τερματοφύλακας Δυτικής Περιφέρειας: 1989
- Παίκτης της Χρονιάς για την Μίλγουολ: 1992/93
- Μέλος του Hall of Fame του αμερικάνικου ποδοσφαίρου: 2015
- Καλύτερος Παίκτης παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ελπίδων: 2η θέση 1989
- Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς για τις Ηνωμένες Πολιτείες: 3 (1997, 1999, 2005)
- Τερματοφύλακας της Χρονιάς Αμερικανικού Πρωταθλήματος: 2011
