Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Ντες Γουόκερ

Ο Άγγλος κεντρικός αμυντικός Ντες Γουόκερ (Desmond Sinclair "Des" Walker), γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου του 1965, στο Χόμερτον του ανατολικού Λονδίνου. Με 59 διεθνείς συμμετοχές, είναι ο πρώτος στη ποδοσφαιρική ιστορία που έφτασε τις 50 εμφανίσεις για την εθνική του ομάδα, σε μόλις 4 χρόνια! Μαζί με τον Στιούαρτ Πιρς (Stuart Pearce) και τον Ρόι Κιν (Roy Keane) είναι οι παίκτες που ο Μπράιαν Κλαφ (Brian Clough) προσπάθησε να “αναστήσει” τη Νότιγχαμ Φόρεστ, στα μέσα της δεκαετίας του 1980. 

Σε συλλογικό επίπεδο, έπαιξε σε 7 τελικούς διοργανώσεων για την Νότιγχαμ Φόρεστ στο Γουέμπλεϊ, κερδίζοντας τους 5 από αυτούς. Για τέσσερις συνεχόμενες σεζόν στο Νότιγχαμ, ήταν ο Παίκτης της Χρονιάς για τη Φόρεστ και τις ίδιες είχε επιλεγεί για την Ιδανική 11άδα της Χρονιάς από τους επαγγελματίες συναδέλφους του! Τη  διάκριση του Παίκτη της Χρονιάς τη πέτυχε και μια φορά όταν αγωνιζόταν για τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ. Περνώντας για μια σεζόν και από την Ιταλία για λογαριασμό της Σαμπτόρια, έπαιξε για 20 σεζόν στο ανώτερο επίπεδο. Σκληρός και αφοσιωμένος παίκτης, ένας από τους ταχύτερους  αμυντικούς της ποδοσφαιρικής ιστορίας, χαρακτηριστικό της καριέρας του ήταν το γεγονός ότι σκόραρε μόλις μια φορά σε περίπου 800 επαγγελματικά παιχνίδια! Σήμερα είναι προπονητής στις ακαδημίες της Ντέρμπι Κάουντι. 


Ξεκίνησε την καριέρα από τα τμήματα υποδομής της Νότιγχαμ, το 1982 και τον Μάρτιο του 1984, σε ηλικία 18 ετών, προωθήθηκε στην επαγγελματική ομάδα. Την επόμενη 8ετία, μέχρι το 1992, αγωνίστηκε με την Φόρεστ σε 7 τελικούς συλλογικών διοργανώσεων Αγγλίας, κατακτώντας τους 5 απ’ αυτούς. Κατέκτησε το Κύπελλο της Εκατονταετηρίδας της Αγγλικής Ομοσπονδίας, 2 φορές το Κύπελλο Full Members, μια διοργάνωση που πραγματοποιήθηκε κατά την διάρκεια του 5ετούς αποκλεισμού των αγγλικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις και το Λιγκ Καπ του 1989 και 1990.


Στις 15 Απριλίου του 1989, στον ημιτελικό του Κυπέλλου Αγγλίας μεταξύ της Λίβερπουλ και της Νότιγχαμ, συνέβη η «Τραγωδία του Χίλσμπορο», που στοίχισε τη ζωή σε 96 ανθρώπους και έριξε το αγγλικό ποδόσφαιρο στα όρια της ανυποληψίας, κουβαλώντας και την 5ετή τιμωρία, λόγω των γεγονότων του Χέιζελ, το 1985. Οι αγγλικοί σύλλογοι ξανασυμμετείχαν στις διοργανώσεις της UEFA το 1991, με μοναδική αντιπρόσωπο, την Άστον Βίλλα, στο Κύπελλο UEFA. Στα 25 του χρόνια, ο Γουόκερ, δεν είχε καταφέρει να δείξει το ταλέντο του στον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό, παρά τις επιλέξιμες θέσεις που κατακτούσε με την Νότιγχαμ όλα αυτά τα χρόνια.


Στον αποτυχημένο τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας του 1991, σκόραρε αυτογκόλ με την Τότεναμ και την Πρωτοχρονιά του 1992, σημείωσε το ένα και μοναδικό του γκολ σε 264 εμφανίσεις του για την Νότιγχαμ Φόρεστ, εναντίον της Λούτον (1-1). Την ίδια χρονιά έπαιξε τον έβδομο τελικό του, εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στην ήττα με 1-0 για το Λιγκ Καπ.


Το καλοκαίρι του 1992, μεταγράφηκε στην ιταλική Σαμπντόρια, για £ 1.500.000 στερλίνες. Ο Σβεν Γκόραν Έρικσον (Sven-Göran Eriksson) τον χρησιμοποίησε σε άλλη θέση απ’ αυτή του κεντρικού αμυντικού και παρά τις 30 εμφανίσεις του, το 1993, γύρισε πίσω στην Αγγλία, για λογαριασμό της Σέφιλντ Γουένσντεϊ για £ 2.700.000 στερλίνες. Αγωνίστηκε για τα επόμενα 8 χρόνια εκεί, διατελώντας αρχηγός της και το αγαπημένο παιδί της εξέδρας. Μετά από τις πρώτες επιτυχημένες χρονιές, βίωσε τον υποβιβασμό την περίοδο 1999-2000. Την επόμενη χρονιά έλυσε το συμβόλαιό του με τον σύλλογο.


Τον Ιούλιο του 2002, υπέγραψε ξανά στην Νότιγχαμ, όπου κι έκλεισε την καριέρα του σε ηλικία 38 ετών, με συνολικά, 354 εμφανίσεις για τον σύλλογο και ένα γκολ. Ο τελευταίος του αγώνας ήταν εναντίον της Γουίγκαν στις 7 Αυγούστου του 2004.


Έκανε το διεθνές ντεμπούτο του ως αντικαταστάτης του Τόνι Άνταμς (Tony Adams), σε ένα παιχνίδι εναντίον της Δανίας το 1988. Συμμετείχε βασικός στους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990 και στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1992. Είναι ο ποδοσφαιριστής που έπιασε γρηγορότερα τις 50 συμμετοχές στην εθνική Αγγλίας, μόλις σε 4 χρόνια. Είναι ο ποδοσφαιριστής που του χρεώθηκαν τα 2 σημαντικότερα γκολ που δέχτηκε η Αγγλία στην προκριματική φάση του Μουντιάλ του 1994. Το πέναλτι στον Ολλανδό Μαρκ Όβερμαρς (Marc Overmars), τον πρώτο παίκτη που ξεπέρασε τον Γουόκερ σε ταχύτητα και το φάουλ που στοίχισε και τον αποκλεισμό από τον Νορβηγό Έβιντ Λεόναρντσεν (Øyvind Leonhardsen). Το τελευταίο του ματς με τα «Λιοντάρια» ήταν εναντίον του Σαν Μαρίνο, τον Νοέμβριο του 1993. Έπαιξε σε 59 αγώνες με το εθνόσημο.


PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

  • 1982–1984: Nottingham Forest Football Club

Επαγγελματική καριέρα

  • 1984–1992: Nottingham Forest Football Club, 264 (1)
  • 1992/93: Unione Calcio Sampdoria, 30 (0)
  • 1993–2001: Sheffield Wednesday Football Club, 309 (0)
  • 2002–2004: Nottingham Forest Football Club, 57 (0)

Σύνολο καριέρας: 660 (1)

Διεθνής

  • 1985–1988: Εθνική Ελπίδων Αγγλίας, 7 (0)
  • 1988–1993: Αγγλία, 59 (0)

Τίτλοι

  • Κύπελλο Αγγλίας: φιναλίστ το 1990/91
  • Λιγκ Καπ Αγγλίας: 2 (1988/89, 1989/90) και φιναλίστ 1991/92
  • Full Members Cup: 2 (1988/89, 1991/92)
  • Κύπελλο Εκατονταετηρίδας Αγγλικής Ομοσπονδίας: 1988 
  • Μέλος της Καλύτερης Ενδεκάδας του Έτους από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 4 (1988/89, 1989/90, 1990/91, 1991/92)