Ο Έλληνας κεντρικός μέσος, Βασίλης Στραβοπόδης, γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου του 1948 στην Πάτρα. Ξεκίνησε το 1965 από τον Ολυμπιακό Πατρών στη Β΄ Εθνική και το 1968 πήγε στην Παναχαϊκή όπου έμεινε μέχρι το 1979. Με την Παναχαϊκή ξεκίνησε από την Β΄ Εθνική και έπαιξε μαζί της στην Ευρώπη και στο κύπελλο UEFA, όντας βασικό στέλεχος της μεγάλης ομάδας της Παναχαΐκής της δεκαετίας του 1970. Φόρεσε 2 φορές την φανέλα της Εθνικής Ελλάδας το 1974, ενώ έχει πολλές συμμετοχές στις εθνική Ελπίδων, 9 με την εθνική Νέων και 9 με την εθνική Ενόπλων. Σταματώντας το ποδόσφαιρο έγινε προπονητής και έκατσε στον πάγκο πολλών ομάδων της Αχαΐας στη Δ΄ Εθνική, στον Ναυπακτιακό Αστέρα αλλά και πολλές φορές στην Παναχαΐκή στην Α΄, Β΄ και Γ΄ Εθνική. Σήμερα συνεχίζει να ασχολείται με την προπονητική, έχοντας κατακτήσει πολλούς τίτλους σε τοπικό επίπεδο σαν προπονητής.
Υπήρξε Ένας
από τους πιο ταλαντούχους μέσους της γενιάς του! Ξεκίνησε όπως οι περισσότεροι
ποδοσφαιριστές εκείνη την εποχή από τις αλάνες. Σε ηλικία 12 ετών τον είδαν
κάποιοι παράγοντες του Ολυμπιακού Πατρών, που έπαιζε στην πρώτη κατηγορία της
Πάτρας και του ζήτησαν να υπογράψει δελτίο. Στα 16 του χρόνια, το 1965, ήταν
βασικός στην ομάδα, η οποία μετείχε πλέον στο πρωτάθλημα της Β' Εθνικής. Έπαιζε
στη θέση του σέντερ φορ και είχε πετύχει αρκετά γκολ. Αργότερα, αγωνίστηκε και
καθιερώθηκε ως κεντρικός μέσος.
 |
| 1969 . Όρθιοι. Χρήστος Νικολάου, Γιώργος Σαραντόπουλος, Καραμπίνας, Δημήτρης Λιάρος, Γιώργος Σιδέρης. Καθιστοί. Θέμης Ρήγας, Ανδρέας Μιχαλόπουλος, Βασίλης Στραβοπόδης, Κώστας Δαβουρλής, Διονύσης Καπανδρίτης |
Αυτό συνέβη τα χρόνια που ήταν στη Παναχαϊκή, η μετακίνησή του στην οποία ήταν περιπετειώδης. Προπονητής ήταν ο Τάκης Παπαρσενίου που τον ήθελε πολύ. Ο Ολυμπιακός Πατρών τους είχε αφήσει απλήρωτους, ήθελε να πάει στην Παναχαϊκή και οι άνθρωποί της τον φυγάδευσαν, το 1967 στη Σπάρτη, όπου έμεινε για τέσσερις ημέρες, μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση! Ο Ολυμπιακός Πατρών πήγε στα δικαστήρια, δικαιωνόταν, αλλά ο Κωνσταντίνος Ασλανίδης -Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και υφυπουργός παιδείας επί κυβερνήσεων της Χούντας- έλεγε ο παίκτης να πάει στη Παναχαϊκή!
 |
| Βασίλης Στραβοπόδης - Ανδρέας Μιχαλόπουλος - Θέμης Ρήγας |
Ο θαυμάσιος αυτός ποδοσφαιριστής, είχε «μαγικά» πόδια, απ’ τα οποία περνούσε όλο το παιχνίδι της Παναχαϊκής. Δεν τον αποκαλούσαν άλλωστε τυχαία «Μάγο». Στην Παναχαϊκή, πρωτόπαιξε το 1966, στη Β’ Εθνική. Δε μπορούσε όμως να ολοκληρώσει το έργο της ανόδου της ομάδας μόνος του – ήθελε βοηθούς. Και τους βρήκε στα πρόσωπα ορισμένων ανυπέρβλητων άσων που κόσμησαν με την αγωνιστική τους παρουσία τα ελληνικά γήπεδα, όπως ο Κώστας Δαβουρλής, ο Θέμης Ρήγας, ο Πέτρος Λεβεντάκος, ο Ανδρέας Μιχαλόπουλος, ο Δημήτρης Σπεντζόπουλος, ο Αντώνης Τζανετουλάκος, ο Κώστας Λεβέντης, ο Χρήστος Νικολάου, ο Κυριάκος Ανδρούτσος και άλλοι. Με τη φανέλα της Παναχαϊκής είχε 228 συμμετοχές στην Α' Εθνική (290 συνολικά). Σκόρερ δεν ήταν ποτέ, αφού όλα κι όλα σημείωσε 17 γκολ με τους Πατρινούς (21 συνολικά). Άφηνε το γκολ για τους άλλους, εκείνος πρόσφερε άλλα πράγματα. Το σήμα κατατεθέν του Βασίλη Στραβοπόδη ήταν το συνεχές τρέξιμο. Όχι μόνο για να μοιράσει, αλλά και για να κόψει, να καλύψει, να πρεσάρει. Δύσκολη δουλειά, αλλά ο σπουδαίος μέσος τα κατάφερε περίφημα.
Το αποκορύφωμα της ιστορίας της
Παναχαϊκής συνέπεσε με τη δική του μεστή παρουσία. Το 1973, η πατρινή ομάδα
έπαιξε στο Κύπελλο UEFA!
Ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή για εκείνη τη μεγάλη ομάδα της «Μεγάλης Κυρίας της Πελοποννήσου»!
Απέκλεισε, μάλιστα, την αυστριακή Γκράτσερ στον πρώτο γύρο με δύο νίκες! Στις 20
Σεπτεμβρίου του 1973, στο Γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, στην Αθήνα, η
Παναχαϊκή επιβλήθηκε με 2-1 των Αυστριακών, ύστερα από τέρματα στο 16΄ του
Ανδρέα Μιχαλόπουλου και στο 43΄ του Δημήτρη Σπεντζόπουλου! Στον επαναληπτικό, στις
3 Οκτωβρίου του 1973, στο Στάδιο "Λιμπενάουε Καζινό" του Γκράτς,
επιβλήθηκε ξανά της αυστριακής ομάδας, με γκολ του Σπενζτόπουλου από το 5ο
λεπτό του αγώνα! Στον επόμενο Γύρο των 32, οι Πατρινοί αποκλείστηκαν από την
ολλανδική Τβέντε, με ισοπαλία 1-1 στην Πάτρα (24/10/1973, 11΄ Δαβουρλής) και
ήττα (0-7) στο Ενσέντε. Αυτά τα ματς θυμάται για πάντα ο Βασίλης Στραβοπόδης, μιας
και ήταν ο ένας απ’ τους δύο «τίτλους», θα μπορούσε να πει κανείς, της καριέρας
του. Ο άλλος, ήταν η ανάδειξη της Παναχαϊκής σε πρώτη επαρχιακή ομάδα και η
αδιάλειπτη παρουσία των Πατρινών στην Α’ Εθνική για 10 σεζόν, από το 1969 έως
το 1979. Με αυτόν, πάντα «πνεύμονα» στο κέντρο!
Ο ηγετικός μέσος αναπολεί με μια
πικρία:
«Αξίζαμε να κερδίσουμε ένα τίτλο. Παίζαμε πολύ όμορφο ποδόσφαιρο. Ήμασταν μια παρέα, δεν είχαμε σκοπιμότητες. Διασκεδάζαμε κάθε φορά που μπαίναμε στο γήπεδο, κι αυτό μας βοηθούσε».
Τον Ιούλιο του 1974, τον ζήτησε η
ΑΕΚ που είχε προπονητή τον Φράντισεκ Φάντρονκ (František Fadrhonc). Ο Λουκάς Μπάρλος,
ο πρόεδρος τότε της Ένωσης, έδινε 5,5 εκατομμύρια δραχμές, η Παναχαϊκή ήθελε 6
εκατομμύρια, αλλά την επόμενη ημέρα έγινε το πραξικόπημα στην Κύπρο και
σταμάτησαν οι επαφές. Όταν επανήλθε η ΑΕΚ, ο Κώστας Δαβουρλής είχε πάρει
μετεγγραφή στον Ολυμπιακό και από την Παναχαϊκή απάντησαν πως «δεν μπορούμε να
δώσουμε και τους δύο»! Μια από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις της καριέρας του! Είχε
προηγηθεί όμως και μια άλλη μεγάλη απογοήτευση, όταν ένα χρόνο νωρίτερα, είχε
συμφωνήσει ο Παναθηναϊκός με το σύλλογό του! Όμως, ο Λιούμπισα Σπάιτς (Ljubomir
"Ljubiša" Spajić) που ήταν προπονητής της ομάδας είπε στη διοίκηση
ότι, «αν φύγει ο Στραβοπόδης, θα φύγω και εγώ»! Ο Γιουγκοσλάβος είχε βγάλει το 1973
τη Παναχαϊκή στο Κύπελλο UEFA, ήταν η πρώτη επαρχιακή ομάδα που κατάφερε κάτι
τέτοιο στον ελλαδικό χώρο και η διοίκηση έκανε πίσω!
Το 1975, τον ενημέρωσαν από την
ομάδα ότι τα είχαν βρει σε όλα με τον Ολυμπιακό. Πήγε στον Πειραιά, υπέγραψε,
αλλά κάποιος από την Παναχαϊκή που είχε πρόσβαση στην ΕΠΟ, ενημέρωσε την
Ομοσπονδία και με παρέμβαση κάποιου Πατρινού δεν έγινε η μεταγραφή. Έτσι,
βρέθηκε να έχει υπογράψει δύο δελτία! Η υπόθεση οδηγήθηκε στα δικαστήρια, αλλά
λίγες ημέρες προτού εκδικαστεί, ενημερώθηκε από κάποιους πως είτε θα έπρεπε να
μείνει στη Παναχαϊκή, είτε θα κινδύνευε να τιμωρηθεί και να μείνει εκτός αγώνων
για δύο χρόνια! Τελικά, έμεινε στην Πάτρα. Το εκπληκτικό ήταν πως 4 ημέρες αργότερα,
έγινε το δικαστήριο, η απόφαση τον δικαίωνε, αλλά ήδη είχε υπογράψει νέο
συμβόλαιο με την Παναχαϊκή! Σταμάτησε το ποδόσφαιρο, όταν αυτό έγινε επαγγελματικό
στη πατρίδα μας, τη περίοδο 1979/80, σε ηλικία 31 ετών. Συνέχισε να αγωνίζεται στον Α.Ο. Πάτραι, τότε
στη Β’ Εθνική, και εκεί κρέμασε τα παπούτσια του, 4 σεζόν αργότερα, το 1984.
Έχοντας πολλές συμμετοχές στην εθνική Ελπίδων, 9 με
την εθνική Νέων και 9 με την εθνική Ενόπλων, το 1974, ο Αλκέτας Παναγούλιας,
τον κάλεσε στην εθνική ομάδα και έπαιξε σε δύο εκτός έδρας παιχνίδια, μαζί με
τον Μίμη Δομάζο, τον Σταύρο Σαράφη και τον Κώστα Ελευθεράκη στα χαφ. Το πρώτο,
σε μια φιλική ήττα 0-2 από την Πολωνία, στις 15 Μαΐου του 1974, ξεκινώντας
βασικός (αντικαταστάθηκε στο 45’) και το δεύτερο, σε μια ήττα 1-3 από την
Ρουμανία, την ίδια χρονιά για το Βαλκανικό Κύπελλο. Ήταν μεγάλη υπόθεση, μιας
και δεν ήταν εύκολο παίκτης επαρχιακής ομάδας, όπως η Παναχαϊκή, να φοράει τη
φανέλα με το εθνόσημο. Οι συμπαίκτες και φίλοι του, ο Κώστας Δαβουρλής και ο Ανδρέας
Μιχαλόπουλος το είχαν πετύχει από την Πάτρα. Έμεινε με το παράπονο, όμως, ότι
δεν ταξίδεψε στη Βραζιλία, την Πρωταπριλιά του 1974, στο περίφημο ματς του
Μαρακανά, όταν Βραζιλία και Ελλάδα έμειναν στο 0-0! Την Πέμπτη ήταν στην Εθνική,
όπως και ο Κώστας Αϊδινίου και την Κυριακή, τα ονόματα άλλαξαν και κλήθηκαν οι Διονύσης
Τσάμης και Μπάμπης Ιντζόγλου.
Σταματώντας το ποδόσφαιρο έγινε
προπονητής και έκατσε στον πάγκο πολλών ομάδων της Αχαΐας στη Δ΄ Εθνική, στον
Ναυπακτιακό Αστέρα αλλά και πολλές φορές στην Παναχαϊκή στην Α΄, στην Β΄ και στην
Γ΄ Εθνική. Συνεχίζει να ασχολείται με την προπονητική, έχοντας κατακτήσει αρκετούς
τίτλους σε τοπικό επίπεδο. Είναι παντρεμένος με τη Μαρία Κεραμιδά και έχουν ένα
γιο και μία κόρη, οι οποίοι τους χάρισαν τρία εγγονάκια. Βάση του ήταν και
παραμένει η πόλη της Πάτρας. Σαν εργάτης που είναι, δεν έχει σταματήσει να
δουλεύει. Ήταν μαζί με τον Ανδρέα Μιχαλόπουλο στις ακαδημίες της Παναχαϊκής,
δουλεύοντας πλάι στα νέα ταλέντα.
Αυτός, όταν έπαιζε, ήταν το
εργαλείο της Παναχαϊκής και τώρα ψάχνει να αναδείξει τους νέους
«Στραβοπόδηδες»! Ίσως του ταιριάζει καλύτερα ο ρόλος του παραγωγού και
«καλλιεργητή» ταλέντων. Όπως αυτός έμαθε στους φιλάθλους της Ελλάδας πώς
παίζεται η καλή μπάλα και πώς μια
«μικρή» ομάδα μπορεί να γίνει μεγάλη με το «μαγικό» άγγιγμα χαρισματικών
παικτών και πολλή δουλειά, έτσι τώρα καλείται να μάθει στους εκκολαπτόμενους
άσσους όλα όσα αποκόμισε από την παρουσία του στα γήπεδα. Μ’ όποιο δάσκαλο καθίσεις,
τέτοια γράμματα θα μάθεις, δε λέμε; Κι ο δάσκαλος εδώ είναι απ’ τους
καλύτερους!
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές
(Γκολ)
Καριέρα
- · 1964-1967: Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Ολυμπιακός Πατρών
- · 1968-1979: Παναχαϊκή Γυμναστική Ένωσις 1891, 228 (17)
- · 1979-1984: Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Πάτραι
Διεθνής
- · 1974/75: Ελλάδα, 2 (0)
Τμήματα του κειμένου αποτελούν -ουσιαστικά-
μεταφορά, σε τρίτο πρόσωπο, της συνέντευξης του Βασίλη Στραβοπόδη στον δημοσιογράφο
Δημήτρη Χριστοφιδέλλη, την Τετάρτη 16 Οκτωβρίου του 2013, στην εξαιρετική στήλη
της "Ελευθεροτυπίας" με τίτλο "Σαν παλιό σινεμά". Εμπλουτίστηκε και με άλλα στοιχεία, που βρήκα στο balleto.gr
