Βλογημένος: Αλέκος Αλεξιάδης

Ο Έλληνας κεντρικός επιθετικός Αλέκος Αλεξιάδης, γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1945, στη Θεσσαλονίκη. Είναι μια από τις πιο εμβληματικές μορφές του Άρη Θεσσαλονίκης, για τον οποίο σκόραρε 127 γκολ σε 301 αγώνες πρωταθλήματος, γεγονός που τον καθιστά διαχρονικά 2ο σκόρερ της ομάδας, πίσω από τον Ντίνο Κούη. Δυναμικός φορ, με πολύ καλό σουτ, τρομερή κεφαλιά και εξαιρετικές τοποθετήσεις, που του έδιναν πάντοτε προβάδισμα απέναντι στην αντίπαλη άμυνα. Ψαλιδάκια, κεφαλιές-ψαράκι και εντυπωσιακά τελειώματα, υπήρξαν άφθονα στο «ρεπερτόριό» του, συνδυάζοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Στον Άρη αγωνίστηκε από το 1963 έως το 1975 κατακτώντας το κύπελλο Ελλάδας το 1970. Αγωνίστηκε επίσης στον Παναιτωλικό και στην Καστοριά, σημειώνοντας ακόμα 5 γκολ, φτάνοντας συνολικά τα 132 στην Α΄ Εθνική, γεγονός που τον τοποθετεί στη 19η θέση των Κορυφαίων Σκόρερ της κατηγορίας διαχρονικά. Με την εθνική Ελλάδας αγωνίστηκε δύο συνολικά φορές, σημειώνοντας ισάριθμα τέρματα.

Η καταγωγή του είναι από τη Νεάπολη Κοζάνης. Αναδείχθηκε από τον Άρη Θεσσαλονίκης, ξεκινώντας από τους μικρούς, το 1957. Στον Άρη τον πήγε ο αδελφός του και έκανε ντεμπούτο σ’ ένα ματς με τον ΠΑΟΚ το 1962. Συμμετείχε σε 301 αγώνες πρωταθλήματος, πετυχαίνοντας 127 γκολ, τα 91 από αυτά στο γήπεδο Χαριλάου, γεγονός που τον καθιστά ως τον 2^ο κορυφαίο σκόρερ στην ιστορία του Άρη, πίσω από τον Ντίνο Κούη. Στον Άρη αγωνίστηκε από το 1963 έως το 1975, κατακτώντας το κύπελλο Ελλάδας του 1970, με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ. Ο τελικός έγινε στις 28 Ιουνίου του 1970, στο Καυταντζόγλειο Στάδιο και ήταν η πρώτη φορά που δεν συμμετείχε ομάδα από την Αθήνα! Ο αγώνας αυτός επίσης, ήταν ο πρώτος που μεταδόθηκε ζωντανά από την ελληνική τηλεόραση, παρουσία 50.000 θεατών! Το μοναδικό γκολ του αγώνα πέτυχε ο Μανώλης Κεραμιδάς στο 8^ο λεπτό της αναμέτρησης, ενώ στη συνέχεια ακυρώθηκαν 2 ακόμη τέρματα του Αλέκου Αλεξιάδη για λογαριασμό του Άρη. Ο ΠΑΟΚ έχασε πέναλτι στο 33^ο λεπτό με τον Γιώργο Κούδα και ο Άρης πανηγύρισε τον τίτλο!

Με τη κιτρινόμαυρη φανέλα, έπαιξε σε περισσότερα από 350 επίσημα ματς (πρωτάθλημα και Κύπελλο), πετυχαίνοντας 154 γκολ. Έφυγε από τον Άρη στα 30 του χρόνια και αγωνίστηκε από μια σεζόν στον Παναιτωλικό, για τη περίοδο 1975/76 και στην Καστοριά για την 1976/77, σημειώνοντας ακόμα 5 γκολ, φτάνοντας συνολικά τα 132 στην Α΄ Εθνική, γεγονός που τον κατατάσσει, στη 19^η θέση των κορυφαίων σκόρερ στην ιστορία της εθνικής μας κατηγορίας.

Ήταν ο ποδοσφαιριστής-λεβέντης. Ο ποδοσφαιριστής που δεν δίσταζε να βάζει το κεφάλι του μέσα στην φωτιά. Παλικάρι μέσα στο γήπεδο, δεν δίσταζε να ζητάει το δίκιο του, όπως στην περίπτωση του διαιτητή Χρήστου Μίχα, την περίοδο 1971/72, για την επίθεση εναντίον του οποίου, καταδικάστηκε από την χουντική δικαιοσύνη σε ένα χρόνο εκτός γηπέδων. Την περίοδο αυτή, ο Άρης είχε κάνει εξαιρετική πορεία στο πρωτάθλημα, ενώ για τη διοργάνωση του κυπέλλου, απέκλεισε εκτός έδρας τον Ολυμπιακό με 2-1! Στη φάση όμως των προημιτελικών, αποκλείστηκε από τον ΠΑΟΚ με το ίδιο σκορ. Τρεις ημέρες νωρίτερα, είχε λάβει χώρα στο γήπεδο Χαριλάου, η αναμέτρηση των δύο ομάδων για το πρωτάθλημα, η οποία έληξε με 3-3, με τον Άρη να έχει έντονα παράπονα από τη διαιτησία του Νίκου Ζλατάνου.

Για τον αγώνα του κυπέλλου, η διαιτησία του Χρήστου Μίχα ήταν παρόμοια, με τον διαιτητή να αρνείται 3 πέναλτι στον Άρη και να αποβάλει τον Γιάννη Μπαλάφα στο 40^ο λεπτό της αναμέτρησης. Οι εφημερίδες της εποχής χαρακτήρισαν τον αγώνα «το Ντέρμπι του Μίσους», αφού διακόπηκε στο 88^ο λεπτό, όταν οι παίκτες των δύο ομάδων συνεπλάκησαν, με συνέπεια να τιμωρηθούν με ετήσιο αποκλεισμό ο Αλέκος Αλεξιάδης και ο Άγγελος Σπυρίδων, με εξάμηνο αποκλεισμό ο Βαγγέλης Συρόπουλος και με τρίμηνο αποκλεισμό ο Σοφοκλής Σεμερτζής και ο Γιάννης Μπαλάφας!

Συμμετείχε με την εθνική Νέων στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1964. Με την εθνική ομάδα της Ελλάδας, αγωνίστηκε 2 συνολικά φορές, σημειώνοντας ισάριθμα τέρματα. Το ντεμπούτο του πραγματοποιήθηκε στις 16 Οκτωβρίου του 1966, στον νικηφόρο εντός έδρας αγώνα με τη Φινλανδία (2-1), ο οποίος διεξήχθη στο Καυταντζόγλειο Στάδιο, στο πλαίσιο των προκριματικών του Κυπέλλου Εθνών του 1968, όταν υπό τις οδηγίες του Πάνου Μάρκοβιτς ξεκίνησε ως βασικός, σημειώνοντας παράλληλα και τα 2 τέρματα της ελληνικής ομάδας, το πρώτο στο 39’ και το δεύτερο στο 86^ο λεπτό του αγώνα!

Είναι ίσως ο κορυφαίος επιθετικός που πέρασε μεταπολεμικά από τον Άρη και για πολλούς, η σημαία του ποδοσφαιρικού Άρη ακόμη και σήμερα. Μαζί με τον Κλεάνθη Βικελίδη και τον Ντίνο Κούη, είναι οι εμβληματικότερες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες που πέρασαν ποτέ, από τον μεγάλο σύλλογο της Θεσσαλονίκης!