Τόνι Κασκαρίνο

Ο Ιρλανδός κεντρικός επιθετικός Τόνι Κασκαρίνο (Anthony Guy "Tony" Cascarino), γεννήθηκε τη 1η Σεπτεμβρίου του 1962, στο Σεντ Πολ Κρέι, νοτιοανατολικά στην ευρύτερη περιοχή του Λονδίνου. Έπαιξε για διάφορους βρετανικούς και γαλλικούς συλλόγους και σε διεθνές επίπεδο για την εθνική ομάδα της Ιρλανδίας, με την οποία αγωνίστηκε στο Euro του 1988 και 2 Παγκόσμια Κύπελλα, αυτά του 1990 και του 1994. Πανύψηλος (1,91μ.) και γεροδεμένος,  ήταν ανίκητος στις εναέριες μονομαχίες, αν και μπορούσες να πεις ότι μπορεί να υστερούσε από τεχνικής πλευράς! Μνημειώδεις, έμειναν οι «μάχες» σώμα με σώμα που έδινε, βουτηγμένος στη λάσπη, με τους σκληροτράχηλους κεντρικούς αμυντικούς της εποχής, προκειμένου να κερδίσει μια πλεονεκτική θέση στην περιοχή και να υποδεχθεί όσο το δυνατόν καλύτερα τη μπάλα! Χρησιμοποιώντας το «χρυσό» κεφάλι του, κατά κύριο λόγο, σημείωσε άφθονα τέρματα και κέρδισε τη φήμη! Μετά την απόσυρσή του, παρουσιάζει εκπομπές στο ραδιόφωνο και γράφει σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει και επιτυχημένες συμμετοχές σε reality shows.

Ιταλικής καταγωγής, όπως άλλωστε μαρτυρά και το επώνυμό του, πραγματοποίησε το επαγγελματικό του ντεμπούτο το 1981 με τα χρώματα της Τζίλιγχαμ, προερχόμενος από τη Κρόκενχιλ. Υπάρχουν κάποιες φήμες ότι δεν δαπανήθηκε ποσό, αλλά αγοράστηκε πλήρης καινούργιος εξοπλισμός (εμφανίσεις, μπάλες κ.λ.π.), από τη Τζίλιγχαμ στη προηγούμενη ομάδα του!  Έμεινε 6 χρόνια στους «Τζιλς» και τα 78 γκολ που σκόραρε σε 219 αναμετρήσεις αποτέλεσαν το «διαβατήριο» για τη μεταγραφή του στην ομάδα που υποστήριζε από τα παιδικά  του χρόνια, τη Μίλγουολ, η οποία τον είχε απορρίψει σε νεαρή ηλικία και πλήρωσε 225.000 στερλίνες για να τον κάνει δικό της! Συμπαίκτης με τον Τέντι Σέρινχαμ (Teddy Sheringham), κατά τη διάρκεια της τριετούς θητείας του στους Λονδρέζους, έχαιρε της αμέριστης εμπιστοσύνης των προπονητών του, συνεχίζοντας να «πυροβολεί» τις αντίπαλες εστίες, συμμετέχοντας σε 105 ματς, σημειώνοντας 42 τέρματα.

Στη συνέχεια αγωνίστηκε σε μονοετείς περιόδους στην Άστον Βίλα, με ρεκόρ υπογραφής τότε για τον σύλλογο, στις £ 1,1 εκατομμύρια στερλίνες, στις αρχές του 1990 (1990/91, 46 παιχνίδια/11 γκολ) και στη Σέλτικ της Γλασκώβης (1991/92, 24 εμφανίσεις/4 γκολ), καθώς  και για μια διετία στη Τσέλσι (1992-1994, 40 ματς/8 τέρματα), με την οποία έπαιξε και στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας του 1994, στην ήττα με 0-4 από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Εγκατέλειψε τη Μεγάλη Βρετανία και υπέγραψε στη γαλλική Μαρσέιγ, στην οποία ανήκε για τρία χρόνια και ήταν βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος της 11άδας της, όντας και ιδιαίτερα παραγωγικός (84 παρουσίες/61 γκολ).

Όταν αποδεσμεύθηκε από τους «Φωκαείς», εντάχθηκε στη Νανσί. Παίζοντας υπό τις οδηγίες του Ρουμάνου προπονητή Λάζλο Μπόλονι (László Bölöni) (αργότερα στον ΠΑΟΚ),  πέτυχε 44 τέρματα σε 109 ματς Α’ και Β’ κατηγορίας έως το 2000, όταν και μετακινήθηκε στην παρισινή Ρεντ Σταρ 93. Φόρεσε για μόλις 2 συναντήσεις τη φανέλα της δίχως να βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα  και αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο στο τέλος της σεζόν 1999-2000, στα 38 του χρόνια! Λόγω των ιδιαίτερα παραγωγικών του σεζόν στη Γαλλία, ήταν γνωστός με το παρατσούκλι "Tony Goal" σε όλη την Γαλλία!

Αν και γεννημένος στην Αγγλία, αντιπροσώπευσε την Δημοκρατία της Ιρλανδίας, υιοθετώντας την ιρλανδική υπηκοότητα από τον εκ μητρός παππού του, (Michael O'Malley –διαβάστε παρακάτω). Σημείωσε 19 γκολ σε 88 διεθνείς εμφανίσεις  και ήταν ο κάτοχος του ρεκόρ συμμετοχών για κάποιο χρονικό διάστημα για την Ιρλανδία. Υπήρξε αναπόσπαστο μέλος των ομάδων που πήραν μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1988 και στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1990 στα ιταλικά γήπεδα και του  1994 στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στην τελευταία διοργάνωση, δεδομένου του τραυματισμού του Νάιαλ Κουίν (Niall Quinn), ηγήθηκε της  ιρλανδική επίθεσης, αλλά υπέστη έναν τραυματισμό κατά τη διάρκεια των προπονήσεων, ουσιαστικά συμμετέχοντας μόνο στην ήττα από την Ολλανδία. Το τελευταίο διεθνές παιχνίδι του ήρθε εναντίον της Τουρκίας στα τέλη του 1999, όταν η Ιρλανδία δεν κατάφερε τελικά να προκριθεί στο Euro του 2000, με εμφανή τα σημάδια από τις μονομαχίες του με τους Τούρκους αμυντικούς, σηματοδοτώντας το τέλος μιας διεθνούς καριέρας  που διήρκεσε 14 χρόνια στο υψηλότερο επίπεδο.

Σήμερα εργάζεται ως σχολιαστής αγώνων ποδοσφαίρου για λογαριασμό καναλιών, ραδιοφωνικών σταθμών κυρίως του talkSPORT, ενώ γράφει  τόσο για την αγγλική εφημερίδα “The Times”, όσο και για το ιρλανδικό περιοδικό “Hot Press”.  Έχει εργαστεί και για το ‘’Sky Sports’’ και το ‘’TV3’’ στην Αγγλία και το ‘’TodayFM’’ στην Ιρλανδία.  Είναι και δεινός παίκτης του  πόκερ! Τον Οκτώβριο του 2000, έγινε το αντικείμενο των εθνικών πρωτοσέλιδων των εφημερίδων όταν αποσπάσματα από την επερχόμενη αυτοβιογραφία του, δημοσιεύτηκαν στην Sunday Mirror. Σε αυτά, ο ίδιος αποκάλυψε ότι η μητέρα του τού είπε, το 1996, ότι είναι υιοθετημένος και ως εκ τούτου δεν έχει καμιά σχέση με τον Ιρλανδό παππού του. Έγραψε ότι: «Εγώ δεν πληρούσα τις προϋποθέσεις για την Ιρλανδία! Ήμουν μια απάτη! Ένα ψεύτικος Ιρλανδός..». Αποκάλυψε επίσης ότι ο συμπαίκτης του, Άντι Τάουνσεντ (Andy Townsend) τον είχε συμβουλέψει να σιωπήσει!

Τέσσερις ημέρες αργότερα την αποκλειστική συνέντευξη στην εφημερίδα, το Νοέμβριο του 2000, η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Ιρλανδίας εξέδωσε μια σύντομη δήλωση: «Η FAI είναι πεπεισμένη ότι ο Τόνι Κασκαρίνο ήταν πάντα επιλέξιμος για να γίνει πολίτης της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας και ήταν, ως εκ τούτου, πάντα ικανός να παίξει για την Ιρλανδία». Η ‘’Irish Independent’’ ανέφερε ότι στον Κασκαρίνο δόθηκε ένα «διαβατήριο περιορισμένης ισχύος» το 1985 και ότι το όνομα της μητέρας του, Theresa O'Malley, στην πραγματικότητα είχε εγγραφεί στο Μητρώο Εξωτερικών Γεννήσεων του Υπουργείου Εξωτερικών, πριν το διεθνές ντεμπούτο του Κασκαρίνο για τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας.

Τον Δεκέμβριο του 2008 συνελήφθη με την κατηγορία ότι επιτέθηκε και απείλησε να σκοτώσει τη σύζυγό του, Γαλλίδα Virginie, που είναι η μητέρα των δύο παιδιών του. Είχε χωρίσει τη προηγούμενη σύζυγό του, Sarah, μητέρα των άλλων δύο παιδιών του Michael και Teddy (που πήρε το όνομά του από τον συμπαίκτη του στη Μίλγουολ, Τέντι Σέρινχαμ). Στην αυτοβιογραφία του, το 2000, (Full Time: Η μυστική ζωή του Tony Cascarino), δίνει λεπτομέρειες για την αγάπη του στα τυχερά παιχνίδια, ιδιαίτερα παίζοντας όλες τις μορφές του πόκερ! Αναφέρεται επίσης με ειλικρίνεια για την ντροπή του σε σχέση με τις  απιστίες του!  Αργότερα παραδέχτηκε ότι πάσχει από κατάθλιψη.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1980/81: Crockenhill Football Club                           
• ·         1981–1987: Gillingham Football Club, 219 (78)
• ·         1987–1990: Millwall Football Club, 105 (42)
• ·         1990/91: Aston Villa Football Club, 46 (11)
• ·         1991/92: The Celtic Football Club, 24 (4)
• ·         1992–1994: Chelsea Football Club, 40      (8)
• ·         1994–1997: Olympique de Marseille, 84 (61)
• ·         1997–2000: Association Sportive Nancy-Lorraine, 109 (44)
• ·         2000: Red Star Football Club 93, 2  (0)

Σύνολο καριέρας: 629 (248)

Διεθνής

• ·         1985–1999: Δημοκρατία της Ιρλανδίας, 88 (19)

Τίτλοι

Με τη Millwall

• ·         Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Αγγλίας: 1987/88

Με τη Marseille

• ·         Πρωτάθλημα Γαλλίας: 1994/95

Με τη Nancy

• ·         Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Γαλλίας: 1997/98

Με στοιχεία από το balleto.gr